Να Μιμείστε την Πίστη Τους
«Ορίστε η Δούλη του Ιεχωβά!»
Η ΜΑΡΙΑ σήκωσε το κεφάλι της και κοίταξε με μάτια ορθάνοιχτα τον επισκέπτη που μπήκε στο σπίτι της. Ο επισκέπτης δεν ζήτησε ούτε τον πατέρα της ούτε τη μητέρα της. Είχε έρθει να δει την ίδια! Δεν θα μπορούσε να είναι από τη Ναζαρέτ—η Μαρία ήταν βέβαιη για αυτό. Σε μια μικρή πόλη όπως η δική της, οι άγνωστοι ξεχώριζαν. Ο συγκεκριμένος άντρας θα ξεχώριζε οπουδήποτε. Απευθύνθηκε στη Μαρία με τρόπο εντελώς πρωτόγνωρο για εκείνη, λέγοντας: «Χαίρε, εσύ η εξαιρετικά ευνοημένη· ο Ιεχωβά είναι μαζί σου».—Λουκάς 1:28.
Έτσι μας παρουσιάζει για πρώτη φορά η Αγία Γραφή τη Μαρία, την κόρη του Ηλί, από την πόλη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας. Τη συναντάμε σε ένα σταυροδρόμι της ζωής της, κατά μία έννοια. Ήταν αρραβωνιασμένη με τον ξυλουργό Ιωσήφ—έναν άντρα όχι πλούσιο, αλλά πιστό. Μπορεί να φαινόταν, λοιπόν, ότι όλα ήταν τακτοποιημένα για αυτήν—θα ζούσε μια απλή ζωή ως σύζυγος και στήριγμα του Ιωσήφ, ανατρέφοντας μαζί του την οικογένειά τους. Ξαφνικά, όμως, βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνον τον επισκέπτη ο οποίος της μεταβίβασε έναν διορισμό από τον Θεό, μια ευθύνη που θα άλλαζε τη ζωή της.
Ίσως εκπλαγείτε μαθαίνοντας ότι η Γραφή δεν μας λέει πολλά πράγματα για τη Μαρία. Μας αναφέρει λίγα για το υπόβαθρό της, λιγότερα για την προσωπικότητά της και τίποτα απολύτως για την εμφάνισή της. Ωστόσο, όσα λέει ο Λόγος του Θεού για εκείνη είναι πράγματι αποκαλυπτικά.
Για να γνωρίσουμε καλά τη Μαρία, χρειάζεται να κοιτάξουμε πέρα από τις πολλές παγιωμένες αντιλήψεις τις οποίες προάγουν σχετικά με αυτήν διάφορες θρησκείες. Γι’ αυτό, ας αφήσουμε στην άκρη τις αναρίθμητες «απεικονίσεις» της όπως παρουσιάζονται σε πίνακες ζωγραφικής και σε μαρμάρινα ή γύψινα αγάλματα. Ας αφήσουμε επίσης στην άκρη τις περίπλοκες θεολογικές θεωρίες και δοξασίες που προσδίδουν σε αυτή την ταπεινή γυναίκα βαρύγδουπους τίτλους όπως «Θεοτόκος» και «Βασίλισσα του Ουρανού». Αντίθετα, ας εστιάσουμε την προσοχή μας σε όσα αποκαλύπτει πραγματικά η Αγία Γραφή, η οποία μας παρέχει ανεκτίμητη ενόραση όσον αφορά την πίστη της Μαρίας και το πώς μπορούμε εμείς να τη μιμηθούμε.
Επίσκεψη από έναν Άγγελο
Ο επισκέπτης της Μαρίας, όπως ίσως γνωρίζετε, δεν ήταν απλός άνθρωπος. Ήταν ο άγγελος Γαβριήλ. Όταν την αποκάλεσε «εξαιρετικά ευνοημένη», εκείνη «αναστατώθηκε πολύ» με τα λόγια του και απόρησε για αυτόν τον ασυνήθιστο χαιρετισμό. (Λουκάς 1:29) Από ποιον ήταν εξαιρετικά ευνοημένη; Η Μαρία δεν περίμενε να είναι εξαιρετικά ευνοημένη ανάμεσα σε ανθρώπους. Ο άγγελος, όμως, μιλούσε για την εύνοια του Ιεχωβά Θεού. Αυτό είχε σημασία για εκείνη. Μολαταύτα, η ίδια δεν θεωρούσε αλαζονικά ότι είχε ήδη την εύνοια του Θεού. Αν εμείς αγωνιζόμαστε για την εύνοια του Θεού, χωρίς ποτέ να συμπεραίνουμε υπεροπτικά ότι την απολαμβάνουμε ήδη, θα αντλήσουμε ένα ζωτικό μάθημα το οποίο η νεαρή Μαρία κατανοούσε πλήρως. Ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους, αλλά αγαπάει και υποστηρίζει τους ασήμαντους και ταπεινούς.—Ιακώβου 4:6.
Η Μαρία θα χρειαζόταν τέτοιου είδους ταπεινοφροσύνη, διότι ο άγγελος της πρόσφερε ένα προνόμιο που ξεπερνούσε σχεδόν κάθε φαντασία. Της εξήγησε ότι επρόκειτο να γεννήσει ένα παιδί το οποίο θα γινόταν ο πιο σπουδαίος από όλους τους ανθρώπους. Ο Γαβριήλ είπε: «Ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και αυτός θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ για πάντα, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία του». (Λουκάς 1:32, 33) Η Μαρία γνώριζε ασφαλώς την υπόσχεση που είχε δώσει ο Θεός στον Δαβίδ χίλια και πλέον χρόνια νωρίτερα—δηλαδή ότι κάποιος από τους απογόνους του θα κυβερνούσε για πάντα. (2 Σαμουήλ 7:12, 13) Άρα, ο γιος της θα ήταν ο Μεσσίας τον οποίο προσδοκούσε ο λαός του Θεού στο διάβα των αιώνων!
Επιπλέον, ο άγγελος της είπε ότι ο γιος της θα αποκαλούνταν «Γιος του Υψίστου». Πώς θα μπορούσε μια ανθρώπινη γυναίκα να γεννήσει τον Γιο του Θεού; Αλήθεια, πώς θα ήταν καν δυνατόν να γεννήσει η Μαρία γιο; Ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ αλλά δεν τον είχε παντρευτεί ακόμη. Αυτήν ακριβώς την ερώτηση έκανε με κάθε ειλικρίνεια η Μαρία: «Πώς θα γίνει αυτό, αφού δεν έχω σχέσεις με άντρα;» (Λουκάς 1:34) Προσέξτε ότι η Μαρία μίλησε για την παρθενία της χωρίς ίχνος ντροπής. Αντίθετα, θεωρούσε πολύτιμη την αγνότητά της. Σήμερα, πολλά νεαρά άτομα αδημονούν να χάσουν την παρθενία τους και σπεύδουν να χλευάσουν όσους δεν το κάνουν αυτό. Ασφαλώς ο κόσμος έχει αλλάξει. Ο Ιεχωβά, όμως, δεν έχει αλλάξει. (Μαλαχίας 3:6) Όπως στις ημέρες της Μαρίας, έτσι και σήμερα εκτιμάει όσους προσκολλούνται στους ηθικούς του κανόνες.—Εβραίους 13:4.
Παρότι υπηρετούσε πιστά τον Θεό, η Μαρία ήταν ένα ατελές ανθρώπινο πλάσμα. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να αποκτήσει τέλειο απόγονο, τον Γιο του Θεού; Ο Γαβριήλ εξήγησε: «Άγιο πνεύμα θα έρθει πάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει. Γι’ αυτόν το λόγο, επίσης, αυτό που γεννιέται θα αποκληθεί άγιο, Γιος του Θεού». (Λουκάς 1:35) Άγιος σημαίνει «καθαρός», «αγνός», «ιερός». Φυσιολογικά, οι άνθρωποι μεταβιβάζουν την ακάθαρτη, αμαρτωλή τους κατάσταση στους απογόνους τους. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, ο Ιεχωβά θα εκτελούσε ένα μοναδικό θαύμα. Θα μετέφερε τη ζωή του Γιου του από τον ουρανό στη μήτρα της Μαρίας και κατόπιν θα χρησιμοποιούσε την ενεργό του δύναμη, δηλαδή το άγιο πνεύμα, για να «επισκιάσει» τη Μαρία, προστατεύοντας το παιδί από κάθε κηλίδα αμαρτίας. Πίστεψε η Μαρία την υπόσχεση του αγγέλου; Πώς αποκρίθηκε;
Η Απόκριση της Μαρίας στον Γαβριήλ
Οι σκεπτικιστές, μεταξύ αυτών και κάποιοι θεολόγοι του Χριστιανικού κόσμου, δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι μια παρθένα θα μπορούσε να τεκνοποιήσει. Παρ’ όλη τη μόρφωσή τους, αδυνατούν να συλλάβουν μια απλή αλήθεια. Όπως είπε ο Γαβριήλ, «για τον Θεό καμιά διακήρυξη δεν θα είναι κάτι το αδύνατο». (Λουκάς 1:37) Η Μαρία αποδέχτηκε ως αληθινά τα λόγια του Γαβριήλ, διότι ήταν μια νεαρή γυναίκα που διέθετε μεγάλη πίστη. Εντούτοις, η πίστη της δεν ήταν ευπιστία. Όπως κάθε λογικό άτομο, έτσι και η Μαρία χρειαζόταν αποδείξεις στις οποίες θα βάσιζε την πίστη της. Ο Γαβριήλ ήταν προετοιμασμένος να εμπλουτίσει τις συσσωρευμένες αποδείξεις που διέθετε η Μαρία. Της μίλησε για την ηλικιωμένη συγγενή της την Ελισάβετ, η οποία ήταν γνωστό επί πολλά χρόνια πως ήταν στείρα. Ο Θεός όμως της είχε δώσει θαυματουργικά τη δυνατότητα να συλλάβει!
Πώς θα ενεργούσε τώρα η Μαρία; Μπροστά της βρισκόταν ο διορισμός της και είχε αποδείξεις ότι ο Θεός θα πραγματοποιούσε όλα όσα είχε πει ο Γαβριήλ. Θα ήταν λάθος να νομίζουμε ότι αυτό το προνόμιο δεν δημιουργούσε φόβους ή δυσκολίες. Αφενός, η Μαρία έπρεπε να λάβει υπόψη της τον αρραβώνα της με τον Ιωσήφ. Τι θα γινόταν με το γάμο τους όταν εκείνος θα μάθαινε για την εγκυμοσύνη της; Αφετέρου, ο ίδιος ο διορισμός μπορεί να φάνταζε ως μια τρομακτική ευθύνη. Η Μαρία επρόκειτο να κυοφορήσει τη ζωή του πιο πολύτιμου δημιουργήματος του Θεού—του ίδιου του αγαπητού Γιου του! Θα χρειαζόταν να τον φροντίζει όταν θα ήταν αβοήθητο βρέφος και να τον προστατεύει μέσα σε έναν πονηρό κόσμο. Πράγματι, βαριά ευθύνη!
Η Γραφή δείχνει ότι ακόμη και δυναμικοί, πιστοί άντρες δίστασαν μερικές φορές να δεχτούν δύσκολους διορισμούς από τον Θεό. Στην περίπτωση του Μωυσή, η ένστασή του ήταν ότι δεν μπορούσε να μιλήσει με την ευχέρεια που χρειαζόταν για να ενεργήσει ως εκπρόσωπος του Θεού. (Έξοδος 4:10) Ο Ιερεμίας πρόβαλε την αντίρρηση ότι ήταν «παιδί», πολύ μικρός για να αναλάβει το έργο που του ανέθεσε ο Θεός. (Ιερεμίας 1:6) Ο δε Ιωνάς έφυγε μακριά από το διορισμό του! (Ιωνάς 1:3) Τι έκανε η Μαρία;
Τα λόγια της έχουν μείνει στην ιστορία, απηχώντας γνήσια ταπεινοφροσύνη και υπακοή. Η Μαρία είπε στον Γαβριήλ: «Ορίστε η δούλη του Ιεχωβά! Ας γίνει σε εμένα σύμφωνα με τη διακήρυξή σου». (Λουκάς 1:38) Μια δούλη ήταν το κατώτερο μέλος του υπηρετικού προσωπικού. Η ζωή της βρισκόταν εξ ολοκλήρου στα χέρια του κυρίου της. Έτσι ένιωθε η Μαρία για τον Κύριό της, τον Ιεχωβά. Ήξερε ότι ήταν ασφαλής στα χέρια του, ότι εκείνος είναι όσιος προς όσους του δείχνουν οσιότητα και ότι θα την ευλογούσε καθώς η ίδια θα έκανε το καλύτερο που μπορούσε για αυτόν το δύσκολο διορισμό.—Ψαλμός 18:25.
Ενίοτε ο Ιεχωβά μάς ζητάει να κάνουμε κάτι που μπορεί να μας φαίνεται δύσκολο, ακόμη και αδύνατο. Εντούτοις, μέσα στην Αγία Γραφή ο Ιεχωβά μάς παρέχει άφθονους λόγους για να τον εμπιστευόμαστε, για να αφήνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του όπως η Μαρία. (Παροιμίες 3:5, 6) Θα το κάνουμε εμείς αυτό; Αν ναι, τότε ο Ιεχωβά θα μας ανταμείψει, παρέχοντάς μας και άλλους λόγους για να οικοδομήσουμε ακόμη πιο ισχυρή πίστη σε εκείνον.
Η Επίσκεψη στην Ελισάβετ
Τα λόγια του Γαβριήλ σχετικά με την Ελισάβετ σήμαιναν πολλά για τη Μαρία. Από όλες τις γυναίκες του κόσμου, ποια θα μπορούσε να κατανοήσει καλύτερα την κατάστασή της; Η Μαρία έφυγε βιαστικά για την ορεινή περιοχή του Ιούδα, ένα ταξίδι που ίσως διαρκούσε τρεις με τέσσερις μέρες. Καθώς η Μαρία έμπαινε στο σπίτι της Ελισάβετ και του ιερέα Ζαχαρία, ο Ιεχωβά την αντάμειψε δίνοντάς της περισσότερες ακλόνητες αποδείξεις για να ενισχύσει την πίστη της. Η Ελισάβετ άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας και ένιωσε αμέσως το βρέφος στην κοιλιά της να σκιρτάει από χαρά. Γεμίζοντας άγιο πνεύμα, αποκάλεσε τη Μαρία «μητέρα του Κυρίου μου». Ο Θεός αποκάλυψε στην Ελισάβετ ότι ο γιος της Μαρίας θα γινόταν ο Κύριός της, ο Μεσσίας. Επίσης, η Ελισάβετ υποκινήθηκε να επαινέσει τη Μαρία για την πιστή υπακοή της, λέγοντας: «Ευτυχισμένη είναι αυτή που πίστεψε». (Λουκάς 1:39-45) Ναι, όλα όσα είχε υποσχεθεί ο Ιεχωβά στη Μαρία θα πραγματοποιούνταν!
Τώρα άρχισε να μιλάει η Μαρία. Τα λόγια της έχουν διαφυλαχτεί προσεκτικά στα εδάφια Λουκάς 1:46-55. Είναι με διαφορά ο πιο μακροσκελής λόγος της Μαρίας μέσα στην Αγία Γραφή, και αποκαλύπτει πολλά για την ίδια. Δείχνει την ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή της, καθώς αινεί τον Ιεχωβά για το ευλογητό προνόμιο του να υπηρετεί ως μητέρα του Μεσσία. Δείχνει το βάθος της πίστης της, καθώς αναφέρεται στον Ιεχωβά ως εκείνον που υποβιβάζει τους υπερηφάνους και τους ισχυρούς ενώ βοηθάει τους ασήμαντους και τους φτωχούς που επιδιώκουν να τον υπηρετούν. Δίνει επίσης μια ένδειξη για το εύρος της γνώσης της. Σύμφωνα με κάποιον υπολογισμό, η Μαρία παρέπεμψε στις Εβραϊκές Γραφές πάνω από 20 φορές!
Είναι ολοφάνερο ότι η Μαρία έκανε βαθιές σκέψεις γύρω από το Λόγο του Θεού. Ωστόσο, παρέμεινε ταπεινή, προτιμώντας να αφήσει τις Γραφές να μιλήσουν αντί να μιλήσει η ίδια από δική της επινόηση. Ο γιος που μεγάλωνε τότε στην κοιλιά της θα έδειχνε κάποια μέρα το ίδιο πνεύμα, λέγοντας: «Αυτά που διδάσκω εγώ δεν είναι δικά μου, αλλά είναι εκείνου που με έστειλε». (Ιωάννης 7:16) Έτσι και εμείς, είναι καλό να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Δείχνω εγώ τέτοιον σεβασμό και ευλάβεια για το Λόγο του Θεού; Ή μήπως προτιμώ τις δικές μου ιδέες και διδασκαλίες;” Η απάντηση που θα έδινε η Μαρία είναι ξεκάθαρη.
Η Μαρία έμεινε με την Ελισάβετ τρεις μήνες, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πήρε και έδωσε πολλή ενθάρρυνση. (Λουκάς 1:56) Και οι δύο γυναίκες μάς υπενθυμίζουν τη σπουδαιότητα της φιλίας. Αν αναζητούμε φίλους οι οποίοι αγαπούν αληθινά τον Θεό μας, τον Ιεχωβά, είναι βέβαιο ότι θα προοδεύουμε πνευματικά και θα τον πλησιάζουμε περισσότερο. (Παροιμίες 13:20) Τελικά, όμως, ήρθε ο καιρός να γυρίσει η Μαρία στο σπίτι της. Τι θα έλεγε ο Ιωσήφ όταν θα μάθαινε για την κατάστασή της;
Μαρία και Ιωσήφ
Πιθανότατα η Μαρία δεν περίμενε να γίνει η εγκυμοσύνη της ολοφάνερη. Έπρεπε το δίχως άλλο να μιλήσει στον Ιωσήφ. Πριν το κάνει αυτό, ίσως αναρωτιόταν πώς θα αντιδρούσε εκείνος ο ακέραιος, θεοφοβούμενος άνθρωπος σε όσα είχε να του πει. Μολαταύτα, τον πλησίασε και του μίλησε για όλα όσα της είχαν συμβεί. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ο Ιωσήφ αναστατώθηκε πολύ. Ήθελε να πιστέψει εκείνη την αξιαγάπητη κοπέλα, αλλά αυτό που του είπε ήταν πρωτάκουστο. Η Γραφή δεν αναφέρει τι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό του ή τι συλλογισμούς έκανε. Αλλά μας λέει ότι εκείνος αποφάσισε να τη διαζευχθεί, διότι τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια τότε θεωρούνταν σαν παντρεμένα. Επειδή όμως δεν ήθελε να την εκθέσει σε διαπόμπευση ή τιμωρία, επέλεξε να τη διαζευχθεί κρυφά. (Ματθαίος 1:18, 19) Πρέπει να ήταν επώδυνο για τη Μαρία το να βλέπει εκείνον τον καλοσυνάτο άντρα να βασανίζεται με αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση. Και όμως, η Μαρία δεν ανέπτυξε αρνητικά συναισθήματα.
Ο Ιεχωβά δεν άφησε τον Ιωσήφ να προχωρήσει σε αυτό που ο ίδιος νόμιζε ότι ήταν η καλύτερη πορεία ενέργειας. Σε όνειρο, άγγελος του Θεού τού είπε ότι η εγκυμοσύνη της Μαρίας ήταν πράγματι θαυματουργική. Αυτό πρέπει να τον ανακούφισε! Ο Ιωσήφ έκανε τώρα ό,τι είχε κάνει η Μαρία από την αρχή—ενήργησε σε αρμονία με την καθοδήγηση του Ιεχωβά. Πήρε τη Μαρία ως σύζυγό του και προετοιμάστηκε για να αναλάβει την απαράμιλλη ευθύνη της φροντίδας του Γιου του Ιεχωβά.—Ματθαίος 1:20-24.
Όσοι είναι παντρεμένοι—και όσοι σκέφτονται το γάμο—είναι καλό να μάθουν από αυτό το νεαρό αντρόγυνο που έζησε πριν από 2.000 χρόνια. Καθώς ο Ιωσήφ έβλεπε τη νεαρή του σύζυγο να ανταποκρίνεται στα καθήκοντα και στις έγνοιες της μητρότητας, ασφαλώς χαιρόταν που είχε λάβει κατεύθυνση από τον άγγελο του Ιεχωβά. Ο Ιωσήφ πρέπει να διέκρινε πόσο σπουδαίο είναι να βασίζεται κάποιος στον Ιεχωβά όταν παίρνει καίριες αποφάσεις. (Ψαλμός 37:5· Παροιμίες 18:13) Χωρίς αμφιβολία εξακολουθούσε να είναι προσεκτικός και καλοσυνάτος καθώς έπαιρνε αποφάσεις ως η κεφαλή της οικογένειας.
Από την άλλη πλευρά, τι μπορούμε να συμπεράνουμε από την προθυμία της Μαρίας να παντρευτεί τον Ιωσήφ; Παρότι στην αρχή εκείνος ίσως δυσκολεύτηκε να κατανοήσει τα όσα του εκμυστηρεύτηκε η Μαρία, η ίδια άφησε το ζήτημα στον Ιωσήφ ως τη μελλοντική κεφαλή της οικογένειας. Αυτό ήταν βεβαίως ένα καλό μάθημα για εκείνη, όπως είναι και για τις Χριστιανές γυναίκες σήμερα. Τελικά, αυτά τα περιστατικά πιθανώς δίδαξαν τόσο τον Ιωσήφ όσο και τη Μαρία πολλά πράγματα σχετικά με την αξία της ειλικρινούς και ανοιχτής επικοινωνίας.
Αναμφισβήτητα, εκείνο το νεαρό αντρόγυνο έθεσε το καλύτερο θεμέλιο για το ξεκίνημα του γάμου τους. Και οι δύο αγαπούσαν τον Ιεχωβά Θεό πάνω από όλα και λαχταρούσαν να τον ευαρεστούν ως υπεύθυνοι, στοργικοί γονείς. Φυσικά, τους περίμεναν μεγαλύτερες ευλογίες—και μεγαλύτερες δυσκολίες επίσης. Ενώπιόν τους ανοιγόταν η προοπτική να αναθρέψουν τον Ιησού, ο οποίος θα γινόταν ο μεγαλύτερος άνθρωπος που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Η αγάπη για τον Θεό είναι το καλύτερο θεμέλιο για το γάμο