Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Πρέπει να Χρησιμοποιούν οι Χριστιανοί το Ροζάριο;

«Η ΜΑΡΙΑ και το Ροζάριο αποτελούν τις καλύτερες οδούς για να πλησιάζει κανείς τον Παντοδύναμο Θεό με προσευχή».—Ζαν.

«Αν χρειαζόσουν οποιαδήποτε βοήθεια από τη Μαρία, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να την έχεις ήταν μέσω της χρήσης του Ροζαρίου. Ποτέ δεν πήγαινα κάπου χωρίς αυτό!»—Κέβιν.

«Διδαχτήκαμε ότι πρέπει να προσευχόμαστε στον Θεό μέσω της Μαρίας».—Ζανίν, πρώην Καθολική καλόγρια.

Υπάρχει κάποια πραγματική βάση για να εμπιστεύεται κανείς με τόση σιγουριά στο Ροζάριο; Μήπως ο Θεός, ο Χριστός ή η Μαρία σύστησαν ποτέ τη χρήση του; Τι λέει η ιστορία και ο Ιερός Λόγος του Θεού σχετικά μ’ αυτό;

Οι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το Ροζάριο πιστεύουν ότι η συνήθεια αυτή έχει τη ρίζα της στη Χριστιανοσύνη. Όμως, ιστορικές αποδείξεις αποκαλύπτουν ότι η συνήθεια να λέει το άτομο προσευχές και να τις μετράει μ’ ένα κομποσχοίνι προηγείται χρονικά από την αρχή της Χριστιανοσύνης. Σχολιάζοντας την προέλευση του Ροζαρίου, Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) αναφέρει: «Οι χάντρες για προσευχές έχουν πολύ παλιές ρίζες και προφανώς πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από τους Βουδιστές. Τόσο οι Βουδιστές όσο και οι Μουσουλμάνοι τις χρησιμοποιούν στις προσευχές τους». Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (The Catholic Encyclopedia) επιβεβαιώνει ότι οι χάντρες για προσευχές ήταν παγκόσμια γνωστές σε μη Χριστιανούς επί αιώνες, και χρησιμοποιούνταν πολύ πριν υιοθετηθεί το Ροζάριο από την Καθολική Εκκλησία.

Η Μαρία και το Ροζάριο

Η Μαρία αποκαλείται «Βασίλισσα του Αγίου Ροζαρίου». Πιστεύεται ότι εκείνη παροτρύνει τους Καθολικούς να ‘προσεύχονται λέγοντας το Ροζάριο’. Το πιο συνηθισμένο Ροζάριο, «Το Ροζάριο της Ευλογημένης Παρθένας Μαρίας», ανάγεται χρονικά στο 12ο αιώνα Κ.Χ. και πήρε την τελική του μορφή το 15ο αιώνα. Το Ροζάριο και η Μαρία πάνε χέρι-χέρι, εφόσον θεωρείται ότι εκείνη υποστηρίζει το Ροζάριο και ότι σ’ εκείνη αποδίδεται η μεγαλύτερη σπουδαιότητα κατά την προσευχή.

Γιατί δίνεται όλη αυτή η έμφαση στη Μαρία και στο Ροζάριο; Σε απάντηση, οι Καθολικές αυθεντίες αναφέρουν αυτό που της είπε ο άγγελος Γαβριήλ: «Ευφραίνου, ω εξαιρετικά ευνοημένη κόρη! Ο Κύριος είναι μαζί σου». (Λουκάς 1:28, Η Νέα Αμερικανική Βίβλος [The New American Bible]) Η Μαρία αναγνώριζε ότι ο ρόλος της όσον αφορά τη σύλληψη και τη γέννηση του Ιησού, παρ’ όλο που ήταν σπουδαίος, ήταν ασήμαντος σε σύγκριση με την εξυψωμένη θέση που θα λάβαινε ο Γιος τον οποίο εκείνη θα γεννούσε. Σχετικά μ’ αυτόν, ο άγγελος Γαβριήλ συνέχισε και είπε: «Ούτος θέλει είσθαι μέγας και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή, και θέλει δώσει εις αυτόν Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, . . . της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος».—Λουκάς 1:32, 33.

Παρατηρήστε ότι η προσοχή επρόκειτο να συγκεντρωθεί, όχι στη Μαρία, αλλά στον Γιο τον οποίο εκείνη θα συλλάμβανε—τον Ιησού. Εκείνος θα γινόταν μέγας και θα κυβερνούσε ως Βασιλιάς. (Φιλιππησίους 2:9, 10) Δεν αναφέρεται τίποτα για διορισμό της Μαρίας ως ‘Βασίλισσας του Αγίου Ροζαρίου’. Εντούτοις, η Μαρία ευλογήθηκε· έγινε η μητέρα του Ιησού.—Λουκάς 1:42.

Η Μαρία δεν ήταν γυναίκα φιλόδοξη, που επιζητούσε θέσεις υπεροχής. Ήταν ευτυχισμένη και ικανοποιημένη με το να είναι ταπεινή λάτρης του Ύψιστου Θεού. Ο πράος και υποτακτικός χαρακτήρας της φαίνεται από την απάντηση που έδωσε στον άγγελο Γαβριήλ, λέγοντας τα εξής: «Είμαι η δούλη του Κυρίου». (Λουκάς 1:38, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ [The Jerusalem Bible]) Σ’ όλη της τη ζωή, η Μαρία απέδειξε ότι ήταν ειλικρινής γυναίκα πίστης, αγαπούσε τη δικαιοσύνη, ήταν όσια και πιστή μαθήτρια του Ιησού Χριστού και προσευχόταν μαζί με τους άλλους συλλάτρεις της ταπεινά στον Παντοδύναμο Θεό. Οι πρώτοι Χριστιανοί προσεύχονταν μαζί με τη Μαρία, όχι στη Μαρία.—Πράξεις 1:13, 14.

Η Προσευχή και το Ροζάριο

Οι Χριστιανοί θεωρούν την προσευχή πολυτιμότατη προμήθεια από τον Δημιουργό—αληθινό δώρο που πρέπει να τυγχάνει εξαιρετικής εκτίμησης. Η προσευχή είναι λόγια γεμάτα σεβασμό που απευθύνονται στον Παντοδύναμο Θεό. Πρέπει να εκφράζει τα μύχια συναισθήματά μας και τις βαθύτατες σκέψεις μας. «Η προσευχή πρέπει να είναι εκδήλωση της φιλίας που έχει κάποιος με τον Θεό», λέει η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia). Οι παρακλήσεις προς τον Θεό ποτέ δεν πρέπει να καταντούν ανούσια ρουτίνα ούτε πρέπει να εμμένουμε άκαμπτα σε ορισμένες φράσεις που μας αρέσουν ιδιαίτερα και που έχουμε αποστηθίσει.—Ματθαίος 6:7, 8.

Συμβάλλει το Ροζάριο σε τέτοιες ουσιαστικές προσευχές; Η Ζανίν παρατήρησε ότι το να λέει τα «Χαίρε Μαρία» στο Ροζάριο «κατάντησε επανάληψη που γινόταν ασυνείδητα». Η επανάληψη των ίδιων λέξεων στο Ροζάριο δεν την έφερε πιο κοντά στον Θεό. Μια άλλη πρώην Καθολική καλόγρια, η Λυδία, είπε: «Δεν μου φαινόταν να έχει τίποτα το διδακτικό το Ροζάριο. Θα προτιμούσα να διάβαζα βιβλία σχετικά με τη θρησκεία». Οι επαναλαμβανόμενες προσευχές δεν εξυπηρετούν κανένα χρήσιμο σκοπό, εφόσον ο Θεός έχει υποσχεθεί: «Πριν αυτοί κράξωσιν, εγώ θέλω αποκρίνεσθαι». (Ησαΐας 65:24· Ματθαίος 6:7, 8, 32) Ο Παντοδύναμος Θεός εκτιμά τις παρακλήσεις που λέγονται με το σωστό κίνητρο και που προέρχονται από μια έντιμη και ειλικρινή καρδιά, και σ’ αυτές απαντά. Το Ροζάριο δεν βοηθάει τον άνθρωπο να πλησιάζει τον Θεό με ουσιαστικές, εγκάρδιες προσευχές.—Ψαλμός 119:145· Εβραίους 10:22.

Πώς να Πλησιάζουμε τον Θεό

Ο μόνος αποδεκτός τρόπος για να προσεγγίζουμε τον ‘Ακούοντα προσευχή’ είναι μέσω του Ιησού Χριστού. (Ψαλμός 65:2) Ο Ιησούς δίδαξε με σαφήνεια: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού». (Ιωάννης 14:6) Η Μαρία δεν προσκλήθηκε να μετέχει σ’ αυτή την ευθύνη και να υπηρετεί ως μεσίτρια. Αν είχε δοθεί στη Μαρία αυτό το μοναδικό προνόμιο, τότε σίγουρα ο Ιεχωβά θα το είχε κάνει γνωστό.—Εβραίους 4:14-16· 1 Ιωάννου 2:1, 2.

Το Ροζάριο καθώς και το να λέει κανείς αποστηθισμένες προσευχές δεν προέρχονται από τις χώρες που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές. Αν προσεύχεται κανείς στη Μαρία αγνοεί αυτό που δίδαξε ο Ιησούς, ότι δηλαδή «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ [εκείνου]». Συνεπώς, το Ροζάριο και η Μαρία δεν αποτελούν την οδό του Θεού για να Τον πλησιάζουμε με προσευχή.