ΚΕΦΑΛΑΙΟ 130
Ο Ιησούς Παραδίδεται για Εκτέλεση
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 27:31, 32 ΜΑΡΚΟΣ 15:20, 21 ΛΟΥΚΑΣ 23:24-31 ΙΩΑΝΝΗΣ 19:6-17
Ο ΠΙΛΑΤΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ
Παρότι ο Ιησούς έχει υποστεί μεγάλη κακοποίηση και χλευασμό, οι προσπάθειες που κάνει ο Πιλάτος για να τον απελευθερώσει δεν συγκινούν τους πρωθιερείς και τους συνεργούς τους. Αυτοί θέλουν οπωσδήποτε να θανατωθεί ο Ιησούς. Φωνάζουν συνέχεια: «Κρέμασέ τον στο ξύλο! Κρέμασέ τον στο ξύλο!» Ο Πιλάτος απαντάει: «Πάρτε τον εσείς και κρεμάστε τον στο ξύλο, γιατί εγώ δεν βρίσκω κανένα σφάλμα σε αυτόν».—Ιωάννης 19:6.
Οι Ιουδαίοι δεν πείθουν τον Πιλάτο ότι ο Ιησούς είναι άξιος θανάτου με βάση κάποια πολιτική κατηγορία, αλλά μήπως θα τα καταφέρουν με κάποια θρησκευτική; Επαναφέρουν την κατηγορία της βλασφημίας που είχε διατυπωθεί κατά τη δίκη του Ιησού ενώπιον του Σάνχεδριν, λέγοντας: «Σύμφωνα με τον νόμο που έχουμε εμείς πρέπει να πεθάνει, επειδή έκανε τον εαυτό του γιο του Θεού». (Ιωάννης 19:7) Αυτή η κατηγορία είναι καινούρια για τον Πιλάτο.
Ξαναμπαίνει στο ανάκτορό του και προσπαθεί να βρει έναν τρόπο για να απελευθερώσει αυτόν τον άνθρωπο ο οποίος έχει υπομείνει μεγάλη κακομεταχείριση και για τον οποίο η ίδια η γυναίκα του είδε ένα όνειρο. (Ματθαίος 27:19) Τι σημαίνει αυτή η καινούρια κατηγορία των Ιουδαίων—ότι ο κρατούμενος είναι “γιος του Θεού”; Ο Πιλάτος ξέρει ότι ο Ιησούς είναι από τη Γαλιλαία. (Λουκάς 23:5-7) Παρ’ όλα αυτά, τον ρωτάει: «Από πού είσαι;» (Ιωάννης 19:9) Μήπως αναρωτιέται αν ο Ιησούς έχει ζήσει στο παρελθόν και έχει, κατά μία έννοια, θεϊκή προέλευση;
Ο Πιλάτος έχει ακούσει από τον ίδιο τον Ιησού ότι εκείνος είναι βασιλιάς αλλά ότι η Βασιλεία του δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου. Τώρα ο Ιησούς παραμένει σιωπηλός επειδή δεν χρειάζεται να προσθέσει τίποτα σε αυτό που είχε πει προηγουμένως. Η άρνησή του να απαντήσει θίγει τον εγωισμό του Πιλάτου, ο οποίος του λέει με αγανάκτηση: «Σε εμένα αρνείσαι να μιλήσεις; Δεν ξέρεις ότι έχω εξουσία είτε να σε απελευθερώσω είτε να σε κρεμάσω στο ξύλο;»—Ιωάννης 19:10.
Ο Ιησούς λέει απλά: «Δεν θα είχες καμιά απολύτως εξουσία πάνω μου αν δεν σου είχε επιτραπεί από τον ουρανό. Να γιατί αυτός που με παρέδωσε σε εσένα έχει μεγαλύτερη αμαρτία». (Ιωάννης 19:11) Πιθανώς ο Ιησούς δεν έχει κατά νου ένα συγκεκριμένο άτομο. Αυτό που εννοεί είναι ότι ο Καϊάφας, οι συνεργοί του και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης φέρουν μεγαλύτερη ευθύνη από τον Πιλάτο.
Ο Πιλάτος εντυπωσιάζεται από τη συμπεριφορά και τα λόγια του Ιησού και φοβάται όλο και περισσότερο ότι μπορεί να έχει θεϊκή προέλευση. Γι’ αυτό, επιχειρεί πάλι να τον απελευθερώσει. Ωστόσο, οι Ιουδαίοι φέρνουν στην επιφάνεια έναν άλλον φόβο που πρέπει να έχει ο Πιλάτος. Τον απειλούν: «Αν απελευθερώσεις αυτόν τον άνθρωπο, δεν είσαι φίλος του Καίσαρα. Όποιος κάνει τον εαυτό του βασιλιά μιλάει εναντίον του Καίσαρα».—Ιωάννης 19:12.
Ο κυβερνήτης φέρνει άλλη μια φορά έξω τον Ιησού και, καθισμένος στη δικαστική έδρα, λέει στον λαό: «Να ο βασιλιάς σας!» Οι Ιουδαίοι, όμως, δεν υποχωρούν. «Πάρε τον! Πάρε τον! Κρέμασέ τον στο ξύλο!» φωνάζουν. Ο Πιλάτος επιμένει: «Τον βασιλιά σας να κρεμάσω στο ξύλο;» Οι Ιουδαίοι δυσφορούν εδώ και πολύ καιρό υπό τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Ωστόσο, οι πρωθιερείς λένε κατηγορηματικά: «Δεν έχουμε άλλον βασιλιά εκτός από τον Καίσαρα».—Ιωάννης 19:14, 15.
Ο Πιλάτος ενδίδει με δειλία στις ανυποχώρητες απαιτήσεις των Ιουδαίων και παραδίδει τον Ιησού για εκτέλεση. Οι στρατιώτες τού βγάζουν τον πορφυρό μανδύα και τον ντύνουν με τα εξωτερικά του ρούχα. Καθώς ο Ιησούς οδηγείται έξω, τον αναγκάζουν να σηκώνει ο ίδιος το ξύλο του βασανισμού του.
Τώρα έχει προχωρήσει πολύ το πρωί της Παρασκευής 14 Νισάν. Ο Ιησούς είναι ξάγρυπνος από νωρίς το πρωί της Πέμπτης και έχει υποστεί τη μια οδυνηρή εμπειρία μετά την άλλη. Καθώς παραπαίει υπό το βάρος του ξύλου, οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν. Γι’ αυτό, οι στρατιώτες υποχρεώνουν έναν περαστικό, τον Σίμωνα από την Κυρήνη της Αφρικής, να μεταφέρει εκείνος το ξύλο στον τόπο της εκτέλεσης. Ακολουθούν από κοντά πολλοί άνθρωποι, μερικοί από τους οποίους χτυπούν το στήθος τους από λύπη και θρηνούν για αυτό που συμβαίνει.
Ο Ιησούς λέει στις γυναίκες που θρηνούν: «Κόρες της Ιερουσαλήμ, μην κλαίτε για εμένα. Κλάψτε για τον εαυτό σας και για τα παιδιά σας· διότι έρχονται ημέρες κατά τις οποίες οι άνθρωποι θα πουν: “Ευτυχισμένες είναι οι στείρες, οι κοιλιές που δεν γέννησαν και τα στήθη που δεν θήλασαν!” Τότε θα αρχίσουν να λένε στα βουνά: “Πέστε πάνω μας!” και στους λόφους: “Καλύψτε μας!” Αν αυτά τα κάνουν όταν το δέντρο είναι χλωρό, τι θα γίνει όταν θα έχει ξεραθεί;»—Λουκάς 23:28-31.
Ο Ιησούς αναφέρεται στο Ιουδαϊκό έθνος. Αυτό μοιάζει με δέντρο που πεθαίνει αλλά είναι ακόμη λίγο χλωρό, εφόσον βρίσκονται ακόμη εκεί ο Ιησούς καθώς και αρκετοί Ιουδαίοι που πιστεύουν σε αυτόν. Όταν εκείνοι δεν θα υπάρχουν πια σε αυτό το έθνος, θα απομείνει μόνο μια πνευματικά ξερή εθνική οργάνωση, που θα μοιάζει με πεθαμένο δέντρο. Τι θρήνος πρόκειται να γίνει σαν τους επιτεθούν τα ρωμαϊκά στρατεύματα για να εκτελέσουν την κρίση του Θεού!