ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17
Διδάσκει τον Νικόδημο τη Νύχτα
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΝΑ «ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ» ΚΑΠΟΙΟΣ
Ενόσω ο Ιησούς βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα του 30 Κ.Χ., εκτελεί εκπληκτικά σημεία, ή αλλιώς θαύματα. Πολλοί λοιπόν πιστεύουν σε αυτόν. Ο Νικόδημος, Φαρισαίος και μέλος του Ιουδαϊκού ανώτατου δικαστηρίου, το οποίο λέγεται Σάνχεδριν, εντυπωσιάζεται. Καθώς θέλει να μάθει περισσότερα, πηγαίνει να βρει τον Ιησού όταν έχει νυχτώσει, πιθανότατα επειδή φοβάται ότι θα πέσει στα μάτια των άλλων Ιουδαίων ηγετών αν γίνει αντιληπτός.
Ο Νικόδημος λέει: «Ραββί, γνωρίζουμε ότι έχεις έρθει από τον Θεό ως δάσκαλος, διότι κανείς δεν μπορεί να εκτελέσει αυτά τα σημεία που εκτελείς εσύ αν δεν είναι μαζί του ο Θεός». Ο Ιησούς τού απαντάει ότι, για να μπει κανείς στη Βασιλεία του Θεού, πρέπει να «αναγεννηθεί».—Ιωάννης 3:2, 3.
Πώς, όμως, μπορεί να αναγεννηθεί κάποιος; «Μήπως μπορεί να μπει στην κοιλιά της μητέρας του δεύτερη φορά και να γεννηθεί;» ρωτάει ο Νικόδημος.—Ιωάννης 3:4.
Όχι, το να αναγεννηθεί κάποιος δεν σημαίνει αυτό. Ο Ιησούς εξηγεί: «Αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη Βασιλεία του Θεού». (Ιωάννης 3:5) Όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε και το άγιο πνεύμα κατέβηκε πάνω του, γεννήθηκε «από νερό και πνεύμα». Εκείνη τη στιγμή, ακούστηκε μια διακήρυξη από τον ουρανό: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθαίος 3:16, 17) Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός ανήγγειλε ότι είχε γεννήσει τον Ιησού ως πνευματικό γιο ο οποίος είχε την προοπτική να μπει στην ουράνια Βασιλεία. Αργότερα, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., θα εκχυθεί άγιο πνεύμα και σε άλλα βαφτισμένα άτομα, τα οποία θα αναγεννηθούν έτσι ως γεννημένοι από το πνεύμα γιοι του Θεού.—Πράξεις 2:1-4.
Ο Νικόδημος δυσκολεύεται να κατανοήσει αυτό που τον διδάσκει ο Ιησούς σχετικά με τη Βασιλεία. Γι’ αυτό, ο Ιησούς εξηγεί περαιτέρω τον ειδικό ρόλο που θα παίξει ως ανθρώπινος Γιος του Θεού, λέγοντας: «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο, έτσι και ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υψωθεί, ώστε όποιος πιστεύει σε αυτόν να έχει αιώνια ζωή».—Ιωάννης 3:14, 15.
Πριν από πολύ καιρό, οι Ισραηλίτες τους οποίους είχαν δαγκώσει δηλητηριώδη φίδια έπρεπε να προσηλώσουν το βλέμμα τους στο χάλκινο φίδι για να σωθούν. (Αριθμοί 21:9) Παρόμοια, όλοι οι άνθρωποι χρειάζεται να εκδηλώσουν πίστη στον Γιο του Θεού για να σωθούν από τον αναπόφευκτο θάνατο και να αποκτήσουν αιώνια ζωή. Ο Ιησούς τονίζει τον ρόλο που παίζει η αγάπη του Θεού σε αυτό, λέγοντας μετά στον Νικόδημο: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 3:16) Επομένως, εδώ στην Ιερουσαλήμ, περίπου έξι μήνες μετά την έναρξη της διακονίας του, ο Ιησούς διασαφηνίζει ότι ο ίδιος είναι η οδός της σωτηρίας για την ανθρωπότητα.
Ο Ιησούς λέει στον Νικόδημο: «Ο Θεός δεν έστειλε τον Γιο του στον κόσμο για να κρίνει αυτός τον κόσμο». Αυτό σημαίνει ότι δεν τον έστειλε για να κρίνει τον κόσμο δυσμενώς, καταδικάζοντας τους πάντες σε καταστροφή. Απεναντίας, όπως λέει ο Ιησούς, τον έστειλε «για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού».—Ιωάννης 3:17.
Επειδή ο Νικόδημος φοβόταν, ήρθε να βρει τον Ιησού υπό το κάλυμμα του σκοταδιού. Είναι ενδιαφέρον λοιπόν το ότι ο Ιησούς τελειώνει τη συζήτηση μαζί του λέγοντας: «Και αυτή είναι η βάση για κρίση: ότι το φως [το οποίο είναι ο Ιησούς με τη ζωή και τις διδασκαλίες του] έχει έρθει στον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι παρά το φως, διότι τα έργα τους ήταν πονηρά. Διότι όποιος πράττει απαίσια πράγματα μισεί το φως και δεν έρχεται στο φως, για να μην αποδοκιμαστούν τα έργα του. Όποιος όμως κάνει ό,τι είναι αληθινό έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του τα οποία έχουν γίνει σε αρμονία με το θέλημα του Θεού».—Ιωάννης 3:19-21.
Τώρα εναπόκειται σε αυτόν τον Φαρισαίο και δάσκαλο του Ισραήλ, τον Νικόδημο, να κάνει σκέψεις γύρω από τα όσα άκουσε για τον ρόλο του Ιησού στον σκοπό του Θεού.