ΞΥΛΙΝΑ ΔΕΣΜΑ

Αρχαίο όργανο για τον περιορισμό των κινήσεων και την επιβολή τιμωρίας, αποτελούμενο από ένα ξύλινο πλαίσιο στο οποίο κλείδωναν τα πόδια του θύματος ενώ ήταν καθισμένο (2Χρ 16:10· Ιερ 20:2, 3) και συνήθως εκτεθειμένο σε δημόσια θέα και διαπόμπευση. Τα ξύλινα δεσμά των Ρωμαίων είχαν αρκετές τρύπες έτσι ώστε, αν αυτό ήταν επιθυμητό, να τοποθετούνται τα πόδια πολύ ανοιχτά, επιτείνοντας το βασανιστήριο. Τα ξύλινα δεσμά που προορίζονταν για τα πόδια ονομάζονται στην εβραϊκή σαδ (Ιωβ 13:27· 33:11), και εφόσον είναι ξύλινα, ορίζονται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο με τη λέξη ξύλον. Όταν φυλακίστηκαν στους Φιλίππους, ο Παύλος και ο Σίλας ήταν περιορισμένοι με ξύλινα δεσμά που έκλειναν τα πόδια τους.—Πρ 16:24.

Σε άλλα σημεία των Εβραϊκών Γραφών υπάρχει η λέξη μαχπέχεθ που αποδίδεται και αυτή «ξύλινα δεσμά». Εφόσον εμπεριείχε την ιδέα της συστροφής, φαίνεται ότι το άτομο που τοποθετούνταν σε τέτοια δεσμά αναγκαζόταν να έχει το σώμα του λυγισμένο ή στρεβλωμένο. Αυτό το όργανο ίσως έκλεινε τα πόδια, τα χέρια και το λαιμό ή ενδεχομένως να μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μαζί με άλλα μέσα για να κλείνει το λαιμό και τους βραχίονες. Τα ξύλινα δεσμά και ο κλοιός ίσως συνδυάζονταν ώστε να κλείνουν τόσο τα πόδια όσο και το λαιμό και τους βραχίονες. (Ιερ 29:26, NE, ΜΝΚ) Ο Νόμος του Θεού προς τον Ισραήλ δεν καθόριζε τη χρήση οποιουδήποτε από αυτά τα όργανα ούτε προέβλεπε την ύπαρξη φυλακών.