Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 49—Προς Εφεσίους

Συγγραφέας: Παύλος

Τόπος Συγγραφής: Ρώμη

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 60-61 Κ.Χ.

 1. Πότε και κάτω από ποιες περιστάσεις έγραψε ο Παύλος την επιστολή προς τους Εφεσίους;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι είστε στη φυλακή. Είστε εκεί επειδή διώκεστε για το γεμάτο ζήλο έργο που επιτελείτε ως Χριστιανός ιεραπόστολος. Τώρα που δεν μπορείτε πια να ταξιδεύετε και να επισκέπτεστε τις εκκλησίες για να τις ενισχύετε, τι θα κάνετε; Δεν θα μπορούσατε να γράψετε επιστολές σ’ εκείνους οι οποίοι έχουν γίνει Χριστιανοί μέσω του έργου κηρύγματος που έχετε κάνει; Δεν θα αναρωτιούνται πιθανώς εκείνοι αν είστε καλά, και δεν θα έχουν ίσως ανάγκη από ενθάρρυνση; Οπωσδήποτε, ναι! Αρχίζετε λοιπόν να γράφετε. Τώρα κάνετε ακριβώς αυτό που έκανε ο απόστολος Παύλος την πρώτη φορά που φυλακίστηκε στη Ρώμη, περίπου το 59-61 Κ.Χ. Είχε επικαλεστεί τον Καίσαρα, και μολονότι περίμενε να δικαστεί και βρισκόταν υπό φρούρηση, είχε κάποια ελευθερία κινήσεων. Ο Παύλος έγραψε την επιστολή «Προς Εφεσίους» από τη Ρώμη, πιθανώς το 60 ή το 61 Κ.Χ., και την έστειλε με τον Τυχικό, ο οποίος συνοδευόταν από τον Ονήσιμο.—Εφεσ. 6:21· Κολ. 4:7-9.

 2, 3. Τι αποδεικνύει ακράδαντα ότι ο Παύλος είναι ο συγγραφέας της Προς Εφεσίους, καθώς και την κανονικότητα αυτής της επιστολής;

² Ο Παύλος δείχνει ότι αυτός είναι ο συγγραφέας με την πρώτη κιόλας λέξη της επιστολής, και 4 φορές αναφέρει ή αφήνει να εννοηθεί ότι αυτός είναι «ο δέσμιος εν Κυρίω». (Εφεσ. 1:1· 3:1, 13· 4:1· 6:20) Τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν για να αποδείξουν ότι ο Παύλος δεν είναι ο συγγραφέας της επιστολής δεν ευσταθούν. Ο Πάπυρος Τσέστερ Μπίτι Αρ. 2 (P⁴⁶), ο οποίος πιστεύεται ότι ανάγεται στο 200 Κ.Χ. περίπου, έχει 86 φύλλα από έναν κώδικα ο οποίος περιέχει επιστολές του Παύλου. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι και η Προς Εφεσίους επιστολή, κάτι που δείχνει ότι αυτή συγκαταλεγόταν μεταξύ των επιστολών του εκείνον τον καιρό.

³ Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς των πρώτων αιώνων επιβεβαιώνουν ότι ο Παύλος έγραψε την επιστολή αυτή και ότι αυτή απευθυνόταν «Προς [τους] Εφεσίους». Για παράδειγμα, ο Ειρηναίος, που έζησε το 2ο αιώνα Κ.Χ., παρέθεσε το εδάφιο Εφεσίους 5:30 ως εξής: «Όπως λέει ο ευλογημένος Παύλος στην επιστολή προς τους Εφεσίους, ότι είμαστε μέλη του σώματός του». Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, που έζησε την ίδια περίοδο, παρέθεσε το εδάφιο Εφεσίους 5:21 αναφέροντας: «Γι’ αυτόν το λόγο, επίσης, στην επιστολή προς τους Εφεσίους αυτός γράφει: ‘Υποτασσόμενοι εις αλλήλους εν φόβω Θεού’». Ο Ωριγένης, ο οποίος έγραψε στο πρώτο μισό του 3ου αιώνα Κ.Χ., παρέθεσε το εδάφιο Εφεσίους 1:4 λέγοντας: «Αλλά και ο απόστολος, στην επιστολή προς τους Εφεσίους, χρησιμοποιεί την ίδια γλώσσα όταν λέει: ‘Ος εξέλεξεν ημάς . . . προ καταβολής κόσμου’».a Ο Ευσέβιος, μια άλλη αυθεντία της Χριστιανικής ιστορίας των πρώτων αιώνων (περ. 260-342 Κ.Χ.), περιλαμβάνει την Προς Εφεσίους στο Βιβλικό κανόνα, και οι περισσότεροι από τους άλλους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των πρώτων αιώνων παραπέμπουν στην Προς Εφεσίους θεωρώντας την τμήμα της θεόπνευστης Γραφής.b

 4. Τι έχει οδηγήσει μερικούς να υποθέσουν ότι η Προς Εφεσίους στάλθηκε σε άλλη τοποθεσία, αλλά ποιες αποδείξεις υποστηρίζουν ότι προορισμός της ήταν η Έφεσος;

⁴ Ο Πάπυρος Τσέστερ Μπίτι, το Βατικανό Χειρόγραφο Αρ. 1209 και το Σιναϊτικό Χειρόγραφο παραλείπουν τις λέξεις «εν Εφέσω» στο 1ο κεφάλαιο, 1ο εδάφιο, κι έτσι δεν δείχνουν τον προορισμό της επιστολής. Αυτό το γεγονός, μαζί με το ότι δεν αναφέρονται χαιρετισμοί σε άτομα στην Έφεσο (αν και ο Παύλος είχε εργαστεί εκεί 3 έτη), έχει οδηγήσει μερικούς να υποθέσουν ότι η επιστολή μπορεί να στάλθηκε σε άλλη τοποθεσία ή ότι, κατά πάσα πιθανότητα, αυτή ήταν εγκύκλιος προς τις εκκλησίες της Μικράς Ασίας, περιλαμβανομένης και της Εφέσου. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα άλλα χειρόγραφα περιλαμβάνουν τις λέξεις «εν Εφέσω», και όπως έχουμε σημειώσει παραπάνω, οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς των πρώτων αιώνων δέχονταν ότι αυτή η επιστολή απευθυνόταν στους Εφεσίους.

 5. Τι το αξιόλογο είχε η Έφεσος των ημερών του Παύλου;

⁵ Μερικές γενικές κατατοπιστικές πληροφορίες θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε το σκοπό αυτής της επιστολής. Τον 1ο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, η Έφεσος φημιζόταν για τις πνευματιστικές πράξεις της, τη μαγεία, την αστρολογία και τη λατρεία της Άρτεμης, της θεάς της γονιμότητας.c Γύρω από το άγαλμα της θεάς είχε ανεγερθεί ένας μεγαλοπρεπής ναός, ο οποίος θεωρούνταν ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Σύμφωνα με ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή το 19ο αιώνα, ο ναός είχε κτιστεί πάνω σε μια βάση η οποία είχε περίπου 73 μέτρα πλάτος και 127 μέτρα μήκος. Αυτός καθαυτός ο ναός είχε περίπου 50 μέτρα πλάτος και 105 μέτρα μήκος. Είχε 100 μαρμάρινους κίονες, ύψους 17 μέτρων ο καθένας. Η στέγη του ναού ήταν καλυμμένη με μεγάλες λευκές μαρμάρινες πλάκες. Λέγεται ότι είχαν χρησιμοποιήσει χρυσό αντί για κονίαμα στους αρμούς των μαρμάρινων κιόνων. Ο ναός προσήλκυε περιηγητές απ’ όλη τη γη, και εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες συνέρεαν στην πόλη στη διάρκεια των γιορτών. Οι αργυροχόοι της Εφέσου είχαν μια πολύ επικερδή επιχείρηση πουλώντας μικρά ασημένια ομοιώματα του ναού της Άρτεμης ως ενθύμια στους προσκυνητές.

 6. Πόσο εκτεταμένα εργάστηκε ο Παύλος στην Έφεσο;

⁶ Ο Παύλος είχε σταματήσει στην Έφεσο στη διάρκεια του δεύτερου ιεραποστολικού ταξιδιού του για μια σύντομη επίσκεψη στην πόλη με σκοπό να κηρύξει, κι έπειτα άφησε εκεί τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα προκειμένου να συνεχίσουν το έργο. (Πράξ. 18:18-21) Επέστρεψε στη διάρκεια του τρίτου ιεραποστολικού ταξιδιού του και έμεινε εκεί 3 περίπου έτη, κηρύττοντας και διδάσκοντας «την οδόν» σε πολλούς. (Πράξ. 19:8-10· 20:31) Ο Παύλος εργάστηκε σκληρά ενώ βρισκόταν στην Έφεσο. Στο βιβλίο του Η Καθημερινή Ζωή στους Βιβλικούς Χρόνους (Daily Life in Bible Times), ο Α. Ε. Μπέιλι γράφει: «Η συνήθεια που είχε γενικά ο Παύλος ήταν να εργάζεται στο επάγγελμά του από την ανατολή του ήλιου μέχρι τις 11 π.μ. (Πράξ. 20:34, 35), γιατί εκείνη την ώρα ο Τύραννος τελείωνε τη διδασκαλία του· έπειτα από τις 11 π.μ. μέχρι τις 4 μ.μ. κήρυττε στην αίθουσα, είχε συσκέψεις με βοηθούς . . . και τελικά έκανε ευαγγελιστικές επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι που διαρκούσαν από τις 4 μ.μ. μέχρι αργά τη νύχτα. (Πράξ. 20:20, 21, 31) Αναρωτιέται κανείς πότε έβρισκε χρόνο να φάει και να κοιμηθεί».—1943, σελίδα 308.

 7. Τι προκάλεσε το γεμάτο ζήλο κήρυγμα του Παύλου;

⁷ Καθώς έκανε αυτό το γεμάτο ζήλο κήρυγμα, ο Παύλος εξέθεσε ως εσφαλμένη τη χρήση εικόνων στη λατρεία. Αυτό ξεσήκωσε την οργή εκείνων που έφτιαχναν και πουλούσαν εικόνες, λόγου χάρη του αργυροχόου Δημήτριου, και, εξαιτίας των ταραχών που έγιναν, ο Παύλος αναγκάστηκε τελικά να φύγει από την πόλη.—Πράξ. 19:23–20:1.

 8. Σε ποια σημεία ήταν πολύ επίκαιρη η επιστολή που έγραψε ο Παύλος προς τους Εφεσίους;

⁸ Τώρα, ενώ βρίσκεται στη φυλακή, ο Παύλος σκέφτεται τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκκλησία της Εφέσου, η οποία περιβάλλεται από ειδωλολάτρες και βρίσκεται υπό τη σκιά του ναού της Άρτεμης, ενός ναού που εμπνέει δέος. Αναμφίβολα, αυτοί οι χρισμένοι Χριστιανοί χρειάζονταν το ταιριαστό παράδειγμα που τους αναφέρει ο Παύλος, δείχνοντας ότι αυτοί αποτελούν ‘έναν άγιο ναό’, στον οποίον κατοικεί ο Ιεχωβά μέσω του πνεύματός του. (Εφεσ. 2:21) Χωρίς αμφιβολία, ήταν μεγάλη ενθάρρυνση και παρηγοριά γι’ αυτούς «το μυστήριον [ιερό μυστικό, ΜΝΚ]», που αποκαλύφθηκε στους Εφεσίους—το οποίο αφορούσε την ‘οικονομία’ του Θεού (τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται εκείνος τις υποθέσεις του οίκου του), με την οποία επρόκειτο να αποκαταστήσει την ενότητα και την ειρήνη μέσω του Ιησού Χριστού. (1:9, 10) Ο Παύλος δίνει έμφαση στην ενότητα που έχουν «εν Χριστώ» Ιουδαίοι και Εθνικοί. Ενθαρρύνει την ομόνοια, την ενότητα. Έτσι, μπορούμε τώρα να εκτιμήσουμε το σκοπό, την αξία και την καταφανή θεοπνευστία αυτού του βιβλίου.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

 9. Πώς έχει δείξει άφθονη αγάπη ο Θεός, και για ποιο πράγμα προσεύχεται ο Παύλος;

⁹ Ο σκοπός του Θεού να φέρει ενότητα μέσω του Χριστού (1:1–2:22). Ο απόστολος Παύλος στέλνει χαιρετισμούς. Ο Θεός πρέπει να ευλογείται για την ένδοξη παρ’ αξία καλοσύνη του. Αυτή η παρ’ αξία καλοσύνη σχετίζεται με το γεγονός ότι Εκείνος τούς εξέλεξε να είναι σε ενότητα μ’ αυτόν, δηλαδή τον Ιησού Χριστό, μέσω του οποίου έχουν «την απολύτρωσιν δια του αίματος αυτού». Επιπλέον, ο Θεός έχει δείξει άφθονη αγάπη προς αυτούς με το να γνωστοποιήσει το ιερό μυστικό του θελήματός του. Το κάνει αυτό, επειδή έχει σκοπό μια ‘οικονομία’, δηλαδή «να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ», σε ενότητα με τον οποίον και αυτοί επίσης ορίστηκαν κληρονόμοι. (1:10) Ως ‘αρραβώνα [προκαταβολική εγγύηση, ΜΝΚ]’ αυτού του γεγονότος, αυτοί έχουν σφραγιστεί με το άγιο πνεύμα. Ο Παύλος προσεύχεται να είναι σταθερά πεπεισμένοι για την ελπίδα στην οποία έχουν κληθεί και να αντιληφθούν ότι ο Θεός θα χρησιμοποιήσει στην περίπτωσή τους την ίδια δύναμη την οποία χρησιμοποίησε όταν ανέστησε τον Χριστό και τον τοποθέτησε πάνω από κάθε αρχή και εξουσία και τον έκανε Κεφαλή υπεράνω όλων στην εκκλησία.

10. Πώς έχουν γίνει «συμπολίται των αγίων» οι Εφέσιοι;

¹⁰ Ο Θεός, λόγω του πλούτου του ελέους του και της μεγάλης αγάπης του, τους ζωοποίησε, μολονότι ήταν νεκροί εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών τους, και τους «συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις δια Ιησού Χριστού [σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, ΜΝΚ]». (2:6) Όλα αυτά οφείλονται στην παρ’ αξία καλοσύνη και στην πίστη, και δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων δικών τους έργων. Ο Χριστός είναι η ειρήνη τους, αυτός που έχει γκρεμίσει τον τοίχο, δηλαδή το Νόμο των εντολών, ο οποίος αποτελούσε φραγμό που χώριζε τους Εθνικούς από τους Ιουδαίους. Τώρα και οι δυο κατηγορίες ανθρώπων μπορούν να πλησιάζουν τον Πατέρα μέσω του Χριστού. Επομένως, οι Εφέσιοι δεν είναι πλέον ξένοι, αλλά είναι «συμπολίται των αγίων» και αναπτύσσονται για να γίνουν άγιος ναός στον οποίο θα κατοικεί ο Ιεχωβά μέσω του πνεύματος.—2:19.

11. Ποιο είναι ‘το ιερό μυστικό’, και τι προσεύχεται ο Παύλος να γίνει στους Εφεσίους;

¹¹ ‘Το ιερό μυστικό του Χριστού’ (3:1-21). Ο Θεός έχει αποκαλύψει τώρα στους αγίους του αποστόλους και προφήτες ‘το ιερό μυστικό του Χριστού, ότι οι Εθνικοί θα έπρεπε να είναι συγκληρονόμοι και μέλη του ίδιου σώματος και μέτοχοι μαζί μας της υπόσχεσης, σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού μέσω των καλών νέων’. (3:4, 6, ΜΝΚ) Μέσω της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού, ο Παύλος έχει γίνει διάκονος αυτών των καλών νέων, για να αναγγείλει τον ανεξιχνίαστο πλούτο του Χριστού και να κάνει τους ανθρώπους να δουν ‘ποια είναι η κοινωνία [πώς γίνεται η διαχείριση, ΜΝΚ]’ του ιερού μυστικού. Η πολυποίκιλη σοφία του Θεού γνωστοποιείται μέσω της εκκλησίας. Λόγω αυτού του γεγονότος, ο Παύλος προσεύχεται να κραταιωθούν με δύναμη μέσω του πνεύματος του Θεού, προκειμένου να γνωρίσουν πλήρως την αγάπη του Χριστού, που υπερβαίνει τη γνώση, και να αντιληφθούν ότι ο Θεός ‘δύναται υπερεκπερισσού να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν’.—3:20.

12. (α) Πώς θα πρέπει να περπατούν οι Χριστιανοί, και γιατί; (β) Ποια χαρίσματα έχει δώσει ο Χριστός, και για ποιο σκοπό; (γ) Τι περιλαμβάνεται στο να φορέσει κανείς ‘τη νέα προσωπικότητα’;

¹² Φορέστε ‘τη νέα προσωπικότητα’ (4:1–5:20). Οι Χριστιανοί θα πρέπει να περπατούν αντάξια της πρόσκλησής τους, με ταπεινοφροσύνη, με μακροθυμία και αγάπη, και με τον ενοποιητικό δεσμό της ειρήνης. Κι αυτό γιατί υπάρχει ένα πνεύμα, μια ελπίδα, μια πίστη και «είς Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και δια πάντων και εν πάσιν υμίν». (4:6) Γι’ αυτό, ο Χριστός, ο «είς Κύριος», έχει δώσει προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες και δασκάλους, «προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού». Έτσι, γράφει ο Παύλος, «αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν [μιλώντας την αλήθεια, ας αυξήσουμε με αγάπη, ΜΝΚ] εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός», ως σώμα που είναι αρμονικά συναρμολογημένο και στο οποίο συνεργάζονται όλα τα μέλη. (4:5, 12, 15) Οι τρόποι ενέργειας της παλιάς προσωπικότητας, που είναι ανήθικοι, μάταιοι και φανερώνουν άγνοια, πρέπει να αποβληθούν· ο καθένας θα πρέπει να ανανεώνει τη δύναμη που ενεργοποιεί το νου του και ‘να ενδυθή τον νέον άνθρωπον [τη νέα προσωπικότητα, ΜΝΚ], τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας’. Επειδή όλοι ανήκουν ο ένας στον άλλον, πρέπει να λέγουν την αλήθεια και να απορρίψουν την οργή, την κλοπή, τα σαπρά λόγια, την κακεντρεχή πικρία—να μη λυπούν το άγιο πνεύμα του Θεού. Απεναντίας, ας ‘γίνωσιν εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν αυτούς δια του Χριστού’.—4:24, 32.

13. Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να γίνει μιμητής του Θεού;

¹³ Όλοι θα πρέπει να γίνουν μιμητές του Θεού. Δεν θα πρέπει ούτε να αναφέρονται μεταξύ τους η πορνεία, η ακαθαρσία και η πλεονεξία, επειδή εκείνοι που κάνουν αυτά τα πράγματα δεν έχουν κληρονομιά στη Βασιλεία. Ο Παύλος παροτρύνει τους Εφεσίους: «Περιπατείτε ως τέκνα φωτός». «Προσέχετε . . . πώς να περιπατήτε . . ., εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί». Ναι, πρέπει να ‘νοούν τι είναι το θέλημα του Ιεχωβά’ και να μιλούν για τους αίνους του Θεού με τρόπο που να δείχνει ευγνωμοσύνη.—5:8, 15-17.

14. Ποιες είναι οι αμοιβαίες υποχρεώσεις των συζύγων;

¹⁴ Η πρέπουσα υποταγή· ο Χριστιανικός πόλεμος (5:21–6:24). Κάθε γυναίκα θα πρέπει να υποτάσσεται στον άντρα της, όπως η εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, και κάθε άντρας θα πρέπει να συνεχίσει να αγαπάει τη γυναίκα του, «καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν». Παρόμοια, η «γυνή ας σέβηται τον άνδρα».—5:25, 33.

15. Τι συμβουλεύει ο Παύλος αναφορικά με τα παιδιά και τους γονείς, τους δούλους και τους κυρίους τους, καθώς και αναφορικά με την πανοπλία του Χριστιανού;

¹⁵ Τα παιδιά θα πρέπει να ζουν έχοντας ενότητα με τους γονείς τους, υπακούοντας και ενεργώντας σύμφωνα με τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση. Οι δούλοι και οι κύριοί τους θα πρέπει, επίσης, να συμπεριφέρονται έτσι ώστε να ευαρεστούν τον Θεό, επειδή ο Κύριος όλων είναι «εν ουρανοίς, και προσωποληψία δεν υπάρχει παρ’ αυτώ». Τελικά, όλοι ας ‘ενδυναμούνται εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού’, φορώντας ολόκληρη την πανοπλία του Θεού για να μπορέσουν να σταθούν εναντίον του Διαβόλου. «Επί πάσι δε αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως» και «την μάχαιραν του Πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού». Συνεχίστε να προσεύχεστε και να αγρυπνείτε. Ο Παύλος ζητάει να προσεύχονται και γι’ αυτόν, για να γνωστοποιεί με παρρησία το ιερό μυστικό των καλών νέων.—6:9, 10, 16, 17, 19.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

16. Σε ποια ερωτήματα δίνονται πρακτικές απαντήσεις στην Προς Εφεσίους, και τι λέγεται σχετικά με την προσωπικότητα που ευαρεστεί τον Θεό;

¹⁶ Η Προς Εφεσίους επιστολή θίγει σχεδόν κάθε πλευρά της ζωής του Χριστιανού. Έχοντας υπόψη τη σημερινή αύξηση των οδυνηρών προβλημάτων και της εγκληματικότητας στον κόσμο, οι ορθές και πρακτικές συμβουλές του Παύλου ωφελούν πραγματικά εκείνους που επιθυμούν να ζήσουν ζωή θεοσέβειας. Πώς θα πρέπει να συμπεριφέρονται τα παιδιά προς τους γονείς, και οι γονείς προς τα παιδιά; Ποιες είναι οι ευθύνες του συζύγου προς τη σύζυγό του, και της συζύγου προς το σύζυγό της; Τι πρέπει να κάνει ο καθένας ατομικά μέσα στην εκκλησία για να διατηρηθεί η γεμάτη αγάπη ενότητα και η Χριστιανική αγνότητα μέσα σ’ έναν πονηρό κόσμο; Οι συμβουλές του Παύλου καλύπτουν όλα αυτά τα ερωτήματα, και αυτός προχωρεί και δείχνει τι περιλαμβάνεται στο να φορέσει κανείς τη νέα Χριστιανική προσωπικότητα. Μελετώντας την Προς Εφεσίους, όλοι θα μπορέσουν να αποκτήσουν πραγματική εκτίμηση για το είδος της προσωπικότητας που ευαρεστεί τον Θεό και η οποία ‘κτίσθηκε κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας’.—4:24-32· 6:1-4· 5:3-5, 15-20, 22-33.

17. Τι δείχνει η Προς Εφεσίους όσον αφορά τη συνεργασία με τις διευθετήσεις στην εκκλησία;

¹⁷ Αυτή η επιστολή δείχνει, επίσης, για ποιο σκοπό γίνονται διορισμοί μέσα στην εκκλησία. Αυτό γίνεται «προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού», έχοντας στόχο την ωριμότητα. Με το να συνεργάζεται πλήρως μ’ αυτές τις εκκλησιαστικές διευθετήσεις, ο Χριστιανός μπορεί με ‘αγάπην να αυξήση εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός’.—4:12, 15.

18. Τι διασαφηνίζεται αναφορικά με ‘το ιερό μυστικό’ και τον πνευματικό ναό;

¹⁸ Η Προς Εφεσίους επιστολή ωφέλησε πάρα πολύ την πρώτη εκκλησία στο να οξύνει την κατανόησή της για ‘το ιερό μυστικό του Χριστού’. Σ’ αυτή την επιστολή διασαφηνίστηκε ότι, μαζί με τους Ιουδαίους που πίστεψαν, κλήθηκαν άτομα από ‘τα έθνη’ για να είναι ‘συγκληρονόμοι και μέλη του ίδιου σώματος και μέτοχοι . . . της υπόσχεσης, σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού μέσω των καλών νέων’. Ο τοίχος του διαχωρισμού—δηλαδή ‘ο νόμος των εντολών’, ο οποίος χώριζε τους Εθνικούς από τους Ιουδαίους—είχε καταργηθεί, και τώρα μέσω του αίματος του Χριστού, όλοι είχαν γίνει συμπολίτες των αγίων και μέλη του οίκου του Θεού. Σε έντονη αντίθεση με τον ειδωλολατρικό ναό της Άρτεμης, αυτοί συνοικοδομούνταν σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού ώστε να αποτελούν έναν τόπο για να κατοικήσει ο Θεός μέσω του πνεύματος—‘ένα άγιο ναό για τον Ιεχωβά’.—3:4, 6, ΜΝΚ· 2:15, 21.

19. Ποια ελπίδα και ποια ενθάρρυνση συνεχίζει να δίνει μέχρι σήμερα η Προς Εφεσίους;

¹⁹ Αναφορικά με ‘το ιερό μυστικό’, ο Παύλος μίλησε, επίσης, για την «οικονομίαν . . . να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ, και τα εν τοις ουρανοίς [εκείνους που εκλέχθηκαν να είναι στην ουράνια Βασιλεία] και τα επί της γης [εκείνους που θα ζούσαν στη γη στην επικράτεια της Βασιλείας]». Έτσι, έρχεται στο προσκήνιο ο μεγαλειώδης σκοπός του Θεού να αποκαταστήσει την ειρήνη και την ενότητα. Σχετικά μ’ αυτό, ο Παύλος προσευχήθηκε για τους Εφεσίους, που τα μάτια της καρδιάς είχαν φωτιστεί, να καταλάβουν πλήρως την ελπίδα στην οποία τους κάλεσε ο Θεός και να δουν «τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εις τους αγίους». Αυτά τα λόγια θα πρέπει να τους ενθάρρυναν πάρα πολύ να εμμένουν στην ελπίδα τους. Και η θεόπνευστη επιστολή προς τους Εφεσίους συνεχίζει να είναι εποικοδομητική για την εκκλησία σήμερα, ώστε στα πάντα να γεμίσουμε με ‘την πληρότητα που δίνει ο Θεός’.—1:9-11, 18· 3:19, ΜΝΚ.

[Υποσημειώσεις]