ΟΡΑΜΑ

Θέαμα ή σκηνή που παρουσιαζόταν στη διάνοια ενός ατόμου την ημέρα ή τη νύχτα, ως επί το πλείστον όχι με τα συνηθισμένα μέσα, και μερικές φορές ενώ ο αποδέκτης βρισκόταν σε έκσταση ή ονειρευόταν. (Πρ 10:3· Γε 46:2) Το όριο ανάμεσα στα οράματα και στα όνειρα που περιγράφονται στην Αγία Γραφή είναι συχνά δυσδιάκριτο, και ενίοτε αυτά τα δύο συνδυάζονται.

Όταν κάποιος λάβαινε ένα όραμα από τον Θεό καθώς ήταν ξύπνιος, φαίνεται πως αυτό εντυπωνόταν στη διάνοιά του ενόσω αυτός είχε συνειδητότητα. Αργότερα, ο αποδέκτης μπορούσε να ανακαλέσει το όραμα στη μνήμη του και να το αφηγηθεί ή να το καταγράψει με δικά του λόγια. Ορισμένα άτομα, όπως ο Δανιήλ και ο Ναβουχοδονόσορ, είδαν επίσης νυχτερινά οράματα, ή αλλιώς “οράματα της νύχτας”. Αυτά φαίνεται πως εντυπώνονταν στη διάνοια ενόσω αυτή δεν είχε συνειδητότητα, καθώς ο αποδέκτης κοιμόταν.

Έκσταση. Προφανώς, κατά καιρούς το πνεύμα του Θεού υπερτύπωνε στη διάνοια κάποιου μια εικόνα του σκοπού του Θεού ή ένα όραμα ενόσω το άτομο βρισκόταν σε έκσταση, δηλαδή σε βαθιά συγκέντρωση ή σε κατάσταση παρόμοια με ύπνο. Η λέξη ἔκστασις του πρωτότυπου κειμένου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, η οποία κατά κυριολεξία σημαίνει «απομάκρυνση» ή «εκτόπιση», μεταδίδει μεταφορικά την ιδέα ότι η διάνοια βγαίνει από τη φυσιολογική της κατάσταση. Το άτομο που βρίσκεται σε έκσταση δεν αντιλαμβάνεται το πραγματικό του περιβάλλον και σε αυτή την κατάσταση μπορεί να δει εύκολα κάποιο όραμα.—Πρ 22:17, 18.

Διαβεβαιώσεις για τη Θεϊκή Εύνοια. Ορισμένα οράματα από τον Θεό αποκάλυψαν σε υπηρέτες του Ιεχωβά πώς αυτός πολιτευόταν μαζί τους και τους διαβεβαίωσαν για τη θεϊκή εύνοια. Ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε στον Άβραμ (Αβραάμ) σε όραμα, και αυτός ο πατριάρχης έλαβε την εξής διαβεβαίωση: «Μη φοβάσαι, Άβραμ. Εγώ είμαι ασπίδα για εσένα. Η ανταμοιβή σου θα είναι πολύ μεγάλη». (Γε 15:1) Κατόπιν, ο Ιεχωβά έκανε διαθήκη με τον Αβραάμ. (Γε 15:2-21) Μερικά χρόνια αργότερα, ο Θεός μίλησε στον Ιακώβ σε οράματα της νύχτας, λέγοντάς του να μη φοβηθεί να κατεβεί στην Αίγυπτο, επειδή θα τον καθιστούσε εκεί μεγάλο έθνος και τελικά θα τον ανέβαζε από εκείνη τη γη.—Γε 46:1-4· παράβαλε 2Σα 7:1-17· 1Χρ 17:1-15.

Κατεύθυνση για την Εξυπηρέτηση του Θεϊκού Σκοπού. Μερικά οράματα από τον Θεό έδιναν στους αποδέκτες κατεύθυνση για την εκτέλεση του θελήματος του Ιεχωβά. Μετά την εμφάνιση του ενδοξασμένου Ιησού Χριστού στον Σαύλο από την Ταρσό, ο Σαύλος, αν και προσωρινά τυφλωμένος, είδε κάποιο όραμα στο οποίο ένας άντρας ονόματι Ανανίας έθετε πάνω του τα χέρια του για να ξαναβρεί την όρασή του. Επίσης μέσω οράματος, ο Ανανίας οδηγήθηκε σε εκείνο ακριβώς το σπίτι στη Δαμασκό όπου βρισκόταν ο Σαύλος.—Πρ 9:1-19.

Στην Καισάρεια, το 36 Κ.Χ., ο ευλαβής Εθνικός Κορνήλιος έλαβε κάποιο όραμα στο οποίο ένας άγγελος του είπε να καλέσει τον Σίμωνα Πέτρο από την Ιόππη. (Πρ 10:1-8) Στην Ιόππη, ο Πέτρος ήρθε σε έκσταση και είδε σε όραμα να κατεβαίνει από τον ουρανό ένα σκεύος που περιείχε διάφορα ακάθαρτα πλάσματα. Με αυτόν τον τρόπο ο απόστολος διδάχτηκε ότι δεν έπρεπε να θεωρεί μολυσμένα αυτά που είχε καθαρίσει ο Θεός. Το γεγονός αυτό προετοίμασε τον Πέτρο ώστε να εγκαινιάσει το έργο κηρύγματος των καλών νέων στους απερίτμητους Εθνικούς.—Πρ 10:9-23· 11:5-12.

Θεϊκή κατεύθυνση για το έργο κηρύγματος δόθηκε επίσης στον Παύλο μέσω οραμάτων. Στην Τρωάδα, κατά τη δεύτερη ιεραποστολική περιοδεία του, ο απόστολος είδε τη νύχτα σε όραμα έναν Μακεδόνα ο οποίος τον ικέτευε: «Πέρασε στη Μακεδονία και βοήθησέ μας». (Πρ 16:8-12) Αργότερα, ως αποτέλεσμα ενός καθησυχαστικού νυχτερινού οράματος στο οποίο του μίλησε ο Κύριος, ο απόστολος παρέμεινε στην Κόρινθο έναν χρόνο και έξι μήνες, διδάσκοντας το Λόγο του Θεού.—Πρ 18:8-11.

Προφητείες. Μερικά οράματα από τον Θεό ήταν προφητικά ή δόθηκαν προκειμένου να μπορέσει ο αποδέκτης να ερμηνεύσει προφητείες που είχαν μεταδοθεί μέσω οραμάτων και ονείρων. Ο προφήτης Δανιήλ «είχε κατανόηση σχετικά με κάθε είδους οράματα και όνειρα». (Δα 1:17) Σε «νυχτερινό όραμα» αποκάλυψε ο Θεός στον Δανιήλ το περιεχόμενο και τη σημασία του ονείρου του Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα σχετικά με μια τεράστια εικόνα η οποία εξεικόνιζε τις παγκόσμιες δυνάμεις.—Δα 2:19, 28· παράβαλε Δα 4:5, 10, 13, 20-22.

Σε προφητικό όνειρο και σε “οράματα στη διάρκεια της νύχτας”, ο Δανιήλ είδε τέσσερα πελώρια θηρία να βγαίνουν από τη θάλασσα, πράγμα που υποδήλωνε ότι τέσσερις «βασιλιάδες» θα σηκώνονταν από τη γη. (Δα 7:1-3, 17) Ο προφήτης είχε επίσης το προνόμιο να δει σε όραμα “κάποιον που ήταν σαν γιος ανθρώπου” να λαβαίνει εξουσία διακυβέρνησης, αξιοπρέπεια και βασιλεία από τον Παλαιό των Ημερών.—Δα 7:13, 14.

Οράματα από τον Θεό έλαβαν επίσης συγγραφείς της Αγίας Γραφής όπως ο Ησαΐας (1:1· 6:1-13), ο Αμώς (7:1-9, 12· 8:1, 2) και ο Ιεζεκιήλ (1:1). Η θεόπνευστη προφητική διακήρυξη του Αβδιού εναντίον του Εδώμ αρχίζει με τα λόγια: «Το όραμα του Αβδιού». (Αβδ 1) “Το όραμα του Ναούμ” περιέχει μια εξαγγελία εναντίον της Νινευή.—Να 1:1.

Το βιβλίο της Αποκάλυψης περιλαμβάνει μια σειρά από οράματα που είδε ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης. Το όνομα του βιβλίου, ᾿Αποκάλυψις, δηλαδή «Ξεσκέπασμα» ή «Φανέρωση», είναι εύστοχο επειδή η Αποκάλυψη όντως ξεσκεπάζει διάφορα ζητήματα, φανερώνοντας πολλά γεγονότα του απώτερου μέλλοντος, τα οποία θα συνέβαιναν σε πολύ μεταγενέστερο χρόνο από τη συγγραφή της.—Απ 1:1, υποσ.

Ψεύτικα Οράματα. Πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., οι ψευδοπροφήτες εκείνης της πόλης έλεγαν «το όραμα της δικής τους καρδιάς», δεδομένου ότι τα αγγέλματά τους δεν προέρχονταν από τον Ιεχωβά. (Ιερ 23:16) Εφόσον δεν είχαν λάβει οράματα από τον Ιεχωβά, ό,τι οραματίζονταν ήταν άχρηστο. (Θρ 2:9, 14) Επειδή έλεγαν αναλήθειες και “οραματίζονταν ψέματα”, ο Ιεχωβά ήταν εναντίον τους.—Ιεζ 13.

Προειπώθηκε ότι Μερικοί θα Έβλεπαν Οράματα. Σε αντίθεση με τα ψεύτικα οράματα, και εκτός από τα θεόδοτα οράματα που εξετάστηκαν ήδη, ο Ιωήλ προείπε υπό θεϊκή έμπνευση ότι με την επενέργεια του πνεύματος του Θεού οι νεαροί θα “έβλεπαν οράματα”. (Ιωλ 2:28) Ο Πέτρος έδειξε ότι η προφητεία αυτή είχε μια εκπλήρωση την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., όταν χορηγήθηκε άγιο πνεύμα στους ακολούθους του Ιησού Χριστού και εκείνοι άρχισαν να εξαγγέλλουν θαυματουργικά σε πολλές γλώσσες «τα μεγαλεία του Θεού».—Πρ 2:1-4, 11, 15-17.