Να Μιμείστε τον Ιεχωβά, τον Απροσωπόληπτο Θεό Μας

«Δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:11.

1, 2. (α) Ποιος ήταν ο σκοπός του Ιεχωβά αναφορικά με τους Χαναναίους γενικά; (β) Τι έκανε ο Ιεχωβά, και ποια ερωτήματα εγείρει αυτό;

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΕΥΜΕΝΟΣ στις πεδιάδες του Μωάβ το 1473 Π.Κ.Χ., ο Ισραήλ άκουγε με προσοχή τον Μωυσή. Τους περίμενε μια πρόκληση στην αντίπερα όχθη του ποταμού Ιορδάνη. Ο Μωυσής διακήρυξε το σκοπό του Ιεχωβά που ήταν να νικήσει ο Ισραήλ τα εφτά κραταιά έθνη των Χαναναίων στην Υποσχεμένη Γη. Πόσο καθησυχαστικά ήταν τα λόγια του Μωυσή: «Ο Ιεχωβά ο Θεός σου θα τους παραδώσει σε εσένα και θα τους νικήσεις»! Ο Ισραήλ δεν έπρεπε να συνάψει διαθήκη μαζί τους, και εκείνοι δεν άξιζαν καμία εύνοια.​—Δευτερονόμιο 1:1· 7:1, 2.

² Ωστόσο, ο Ιεχωβά έσωσε μία οικογένεια από την πρώτη πόλη στην οποία επιτέθηκε ο Ισραήλ. Άνθρωποι από τέσσερις ακόμη πόλεις έλαβαν και αυτοί την προστασία του Θεού. Γιατί έγινε αυτό; Τι μας διδάσκουν για τον Ιεχωβά τα αξιοσημείωτα γεγονότα που συνδέονται με την επιβίωση εκείνων των Χαναναίων; Και πώς μπορούμε εμείς να τον μιμούμαστε;

Ο Αντίκτυπος της Φήμης του Ιεχωβά

3, 4. Πώς επηρέασαν οι ειδήσεις για τις νίκες των Ισραηλιτών διάφορα άτομα που ζούσαν στη Χαναάν;

³ Στη διάρκεια των 40 ετών που πέρασε ο Ισραήλ στην έρημο προτού μπει στην Υποσχεμένη Γη, ο Ιεχωβά προστάτευε το λαό του και πολεμούσε για αυτούς. Στα νότια της Υποσχεμένης Γης, ο Ισραήλ αντιμετώπισε το Χαναναίο βασιλιά της Αράδ. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, οι Ισραηλίτες νίκησαν τον ίδιο και το λαό του στην Ορμά. (Αριθμοί 21:1-3) Αργότερα, ο Ισραήλ πέρασε παραπλεύρως της γης του Εδώμ και ταξίδεψε βόρεια, προς τα βορειοανατολικά της Νεκράς Θαλάσσης. Σε αυτή την περιοχή, όπου κατοικούσε προηγουμένως ο Μωάβ, υπήρχαν τώρα Αμορραίοι. Ο Αμορραίος Βασιλιάς Σηών αρνήθηκε να επιτρέψει στον Ισραήλ να διασχίσει την περιοχή του. Έγινε μάχη στην Ιασσά, προφανώς βόρεια της κοιλάδας του χειμάρρου Αρνών, όπου ο Σηών έχασε τη ζωή του. (Αριθμοί 21:23, 24· Δευτερονόμιο 2:30-33) Βορειότερα, ο Ωγ κυβερνούσε κάποιους άλλους Αμορραίους στη Βασάν. Αν και ήταν γίγαντας, δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Ιεχωβά. Ο Ωγ θανατώθηκε στην Εδρεΐ. (Αριθμοί 21:33-35· Δευτερονόμιο 3:1-3, 11) Ειδήσεις για αυτές τις νίκες σε συνδυασμό με ιστορίες σχετικά με την Έξοδο του Ισραήλ από την Αίγυπτο άσκησαν ισχυρή επιρροή σε διάφορα άτομα που ζούσαν στη Χαναάν.a

⁴ Όταν ο Ισραήλ εισχώρησε για πρώτη φορά στη Χαναάν αφού διάβηκε τον Ιορδάνη, στρατοπέδευσε στα Γάλγαλα. (Ιησούς του Ναυή 4:9-19) Όχι πολύ μακριά από εκεί ορθωνόταν η περιτειχισμένη πόλη της Ιεριχώς. Αυτά που άκουσε η Χαναναία Ραάβ για τις πράξεις του Ιεχωβά την υποκίνησαν να ενεργήσει με πίστη. Ως αποτέλεσμα, όταν ο Ιεχωβά επέφερε καταστροφή στην Ιεριχώ, έσωσε την ίδια και όσους βρίσκονταν στο σπίτι της.—Ιησούς του Ναυή 2:1-13· 6:17, 18· Ιακώβου 2:25.

 5. Τι υποκίνησε τους Γαβαωνίτες να ενεργήσουν με οξυδέρκεια;

⁵ Κατόπιν, ο Ισραήλ έφυγε από τις πεδινές περιοχές κοντά στον ποταμό και ανέβηκε στους κεντρικούς λόφους της περιοχής. Σύμφωνα με την κατεύθυνση του Ιεχωβά, ο Ιησούς του Ναυή χρησιμοποίησε ενέδρα εναντίον της πόλης Γαι. (Ιησούς του Ναυή, κεφάλαιο 8) Ειδήσεις σχετικά με τη συντριπτική νίκη που ακολούθησε έκαναν πολλούς Χαναναίους βασιλιάδες να συναχθούν για πόλεμο. (Ιησούς του Ναυή 9:1, 2) Οι κάτοικοι της κοντινής πόλης Γαβαών, η οποία ανήκε στους Ευαίους, αντέδρασαν διαφορετικά. «Πήραν . . . την πρωτοβουλία», αναφέρει το εδάφιο Ιησούς του Ναυή 9:4, και “ενήργησαν με οξυδέρκεια”. Όπως η Ραάβ, είχαν ακούσει και αυτοί για την απελευθέρωση που πρόσφερε ο Ιεχωβά στο λαό του κατά την Έξοδο καθώς και κατά τη νικηφόρα εκστρατεία εναντίον του Σηών και του Ωγ. (Ιησούς του Ναυή 9:6-10) Οι Γαβαωνίτες αντιλαμβάνονταν πόσο μάταιο ήταν να αντισταθούν. Έτσι λοιπόν, εκ μέρους της Γαβαών και τριών κοντινών πόλεων​—της Κεφιρά, της Βηρώθ και της Κιριάθ-ιαρίμ—​έστειλαν στον Ιησού του Ναυή στα Γάλγαλα εκπροσώπους που ήταν μεταμφιεσμένοι σαν να έρχονταν από μακρινή γη. Το σχέδιο πέτυχε. Ο Ιησούς του Ναυή σύναψε διαθήκη μαζί τους η οποία διασφάλιζε την επιβίωσή τους. Τρεις ημέρες αργότερα, ο Ιησούς του Ναυή και οι Ισραηλίτες έμαθαν ότι είχαν εξαπατηθεί. Ωστόσο, είχαν επισφραγίσει τη διαθήκη με όρκο στον Ιεχωβά και έτσι την τήρησαν. (Ιησούς του Ναυή 9:16-19) Το επιδοκίμασε αυτό ο Ιεχωβά;

 6. Ποια ήταν η αντίδραση του Ιεχωβά στη διαθήκη που σύναψε ο Ιησούς του Ναυή με τους Γαβαωνίτες;

⁶ Στους Γαβαωνίτες επιτράπηκε να γίνουν ξυλοκόποι και νεροκουβαλητές για τους Ισραηλίτες, ακόμη και «για το θυσιαστήριο του Ιεχωβά» στη σκηνή. (Ιησούς του Ναυή 9:21-27) Εκτός αυτού, όταν πέντε Αμορραίοι βασιλιάδες και τα στρατεύματά τους απείλησαν τους Γαβαωνίτες, ο Ιεχωβά επενέβη θαυματουργικά. Χαλαζόλιθοι σκότωσαν περισσότερους εχθρούς από ό,τι οι στρατιώτες του Ιησού του Ναυή. Ο Ιεχωβά μάλιστα απάντησε στην έκκληση του Ιησού του Ναυή να σταθεί ο ήλιος και η σελήνη ώστε να ολοκληρωθεί μια συντριπτική νίκη. «Δεν υπήρξε ημέρα όμοιά της, ούτε προηγουμένως ούτε έπειτα από αυτήν», ανέφερε ο Ιησούς του Ναυή, «που να άκουσε ο Ιεχωβά τη φωνή ανθρώπου· διότι ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που πολεμούσε για τον Ισραήλ».—Ιησούς του Ναυή 10:1-14.

 7. Ποια αλήθεια την οποία αναγνώρισε ο Πέτρος καταδείχτηκε στην περίπτωση ορισμένων Χαναναίων;

⁷ Η Χαναναία Ραάβ και η οικογένειά της, καθώς και οι Γαβαωνίτες, φοβήθηκαν τον Ιεχωβά και ενήργησαν ανάλογα. Τα όσα συνέβησαν σε αυτούς καταδεικνύουν μια αλήθεια την οποία διατύπωσε αργότερα ο Χριστιανός απόστολος Πέτρος: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».​—Πράξεις 10:34, 35.

Πολιτεία με τον Αβραάμ και τον Ισραήλ

8, 9. Πώς γίνεται έκδηλη η απροσωποληψία του Ιεχωβά στην πολιτεία του με τον Αβραάμ και με το έθνος του Ισραήλ;

⁸ Ο μαθητής Ιάκωβος επέστησε την προσοχή στην παρ’ αξία καλοσύνη που έδειξε ο Θεός μέσω της πολιτείας Του με τον Αβραάμ και τους απογόνους του. Η πίστη του Αβραάμ, και όχι η εθνική του προέλευση, ήταν αυτό που τον έκανε “φίλο του Ιεχωβά”. (Ιακώβου 2:23) Η πίστη και η αγάπη του Αβραάμ για τον Ιεχωβά έφεραν ευλογίες στους απογόνους του. (2 Χρονικών 20:7) Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον Αβραάμ: «Ασφαλώς θα σε ευλογήσω και ασφαλώς θα πληθύνω το σπέρμα σου σαν τα άστρα των ουρανών και σαν τους κόκκους της άμμου στην ακρογιαλιά». Προσέξτε όμως την υπόσχεση στο επόμενο εδάφιο: «Μέσω του σπέρματός σου όλα τα έθνη της γης οπωσδήποτε θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους».—Γένεση 22:17, 18· Ρωμαίους 4:1-8.

⁹ Αντί να εκδηλώσει προσωποληψία, ο Ιεχωβά έδειξε μέσω της πολιτείας του με τον Ισραήλ τι μπορεί να κάνει για όσους τον υπακούν. Αυτή η πολιτεία αποτελεί παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο εκφράζει ο Ιεχωβά όσια αγάπη στους πιστούς υπηρέτες του. Αν και ο Ισραήλ ήταν «ειδική ιδιοκτησία» του Ιεχωβά, αυτό δεν σήμαινε ότι οι άλλοι λαοί αποκλείονταν από το να γευτούν την αγαθότητα του Θεού. (Έξοδος 19:5· Δευτερονόμιο 7:6-8) Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά εξαγόρασε τον Ισραήλ από τη δουλεία στην Αίγυπτο και κατά συνέπεια διακήρυξε: «Εσάς μόνο έχω γνωρίσει από όλες τις οικογένειες της γης». Αλλά μέσω του προφήτη Αμώς και άλλων, ο Ιεχωβά παρουσίασε επίσης μια υπέροχη προοπτική για ανθρώπους από «όλα τα έθνη».​—Αμώς 3:2· 9:11, 12· Ησαΐας 2:2-4.

Ιησούς, ο Απροσωπόληπτος Δάσκαλος

10. Πώς μιμήθηκε ο Ιησούς τον Πατέρα του στην εκδήλωση απροσωποληψίας;

¹⁰ Κατά την επίγεια διακονία του, ο Ιησούς, ο οποίος είναι η ακριβής απεικόνιση του Πατέρα του, μιμούνταν την απροσωποληψία του Ιεχωβά. (Εβραίους 1:3) Το πρώτιστο μέλημά του εκείνον τον καιρό ήταν να βρει “τα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ”. Εντούτοις, δεν δίστασε να δώσει μαρτυρία σε μια Σαμαρείτισσα σε κάποιο πηγάδι. (Ματθαίος 15:24· Ιωάννης 4:7-30) Έκανε επίσης ένα θαύμα κατόπιν αιτήματος κάποιου αξιωματικού, ο οποίος προφανώς δεν ήταν Ιουδαίος. (Λουκάς 7:1-10) Αυτό προχωρούσε πέρα από την αγάπη που έδειξε έμπρακτα για το λαό του Θεού. Οι μαθητές του Ιησού κήρυξαν επίσης εκτεταμένα. Έγινε σαφές ότι το κριτήριο για να λάβει κάποιος την ευλογία του Ιεχωβά δεν συνδεόταν με την εθνικότητα αλλά με τη στάση του. Ταπεινοί άνθρωποι με ειλικρινή καρδιά, οι οποίοι πεινούσαν για την αλήθεια, ανταποκρίνονταν στα καλά νέα της Βασιλείας. Σε αντίθεση με αυτούς, οι υπερήφανοι και υπερόπτες καταφρονούσαν τον Ιησού και το άγγελμά του. «Σε αινώ δημόσια, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης», δήλωσε ο Ιησούς, «επειδή έχεις κρύψει προσεκτικά αυτά τα πράγματα από σοφούς και διανοουμένους, και τα έχεις αποκαλύψει σε νήπια. Ναι, Πατέρα, επειδή αυτός είναι ο τρόπος ενέργειας που έχεις επιδοκιμάσει». (Λουκάς 10:21) Όταν εμείς συμπεριφερόμαστε στους άλλους με βάση την αγάπη και την πίστη, ενεργούμε απροσωπόληπτα, γνωρίζοντας ότι αυτός είναι ο τρόπος ενέργειας που επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά.

11. Πώς έγινε έκδηλη η απροσωποληψία στην πρώτη Χριστιανική εκκλησία;

¹¹ Στην πρώτη Χριστιανική εκκλησία, οι Ιουδαίοι και οι μη Ιουδαίοι ήταν ίσοι. «Δόξα και τιμή και ειρήνη για τον καθένα που εργάζεται το καλό», εξήγησε ο Παύλος, «για τον Ιουδαίο πρώτα καθώς και για τον Έλληνα. Διότι δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό».b (Ρωμαίους 2:10, 11) Αυτό που καθόριζε το αν θα ωφελούνταν από την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά δεν ήταν η εθνική τους προέλευση, αλλά η αντίδρασή τους όταν μάθαιναν για τον Ιεχωβά και για τις προοπτικές που προσφέρονταν μέσω του λύτρου του Γιου του, του Ιησού. (Ιωάννης 3:16, 36) Ο Παύλος έγραψε: «Ιουδαίος δεν είναι εκείνος που είναι εξωτερικά Ιουδαίος ούτε είναι περιτομή εκείνη που είναι εξωτερικά περιτομή, στη σάρκα. Αλλά Ιουδαίος είναι εκείνος που είναι εσωτερικά Ιουδαίος, και η περιτομή του είναι η περιτομή της καρδιάς μέσω πνεύματος, και όχι μέσω γραπτού κώδικα». Κατόπιν, κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με τον όρο «Ιουδαίος» (που σημαίνει «του Ιούδα», δηλαδή εξυμνημένος ή επαινεμένος), ο Παύλος πρόσθεσε: «Ο έπαινος αυτού του ατόμου έρχεται, όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό». (Ρωμαίους 2:28, 29) Ο Ιεχωβά προσφέρει έπαινο απροσωπόληπτα. Εμείς το κάνουμε αυτό;

12. Ποια προοπτική προσφέρει το εδάφιο Αποκάλυψη 7:9, και σε ποιους;

¹² Αργότερα, σε όραμα, ο απόστολος Ιωάννης είδε τους πιστούς χρισμένους Χριστιανούς να παρουσιάζονται ως πνευματικό έθνος 144.000 ατόμων, “σφραγισμένων από κάθε φυλή των γιων του Ισραήλ”. Ύστερα από αυτούς, ο Ιωάννης είδε «ένα μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν μπροστά στο θρόνο και μπροστά στο Αρνί, ντυμένοι με λευκές στολές· και είχαν φοινικόκλαδα στα χέρια τους». (Αποκάλυψη 7:4, 9) Συνεπώς, καμιά εθνότητα ή γλώσσα δεν αποκλείεται από τη σημερινή Χριστιανική εκκλησία. Άτομα κάθε προέλευσης έχουν την προοπτική να επιζήσουν από την επερχόμενη «μεγάλη θλίψη» και να πιουν από «πηγές νερών ζωής» στο νέο κόσμο.​—Αποκάλυψη 7:14-17.

Θετικά Αποτελέσματα

13-15. (α) Πώς μπορούμε να ξεπερνούμε τις φυλετικές και τις πολιτισμικές διαφορές; (β) Αναφέρετε παραδείγματα τα οποία δείχνουν τα οφέλη που μπορεί να φέρει η εκδήλωση φιλικότητας.

¹³ Ο Ιεχωβά μάς γνωρίζει καλά, όπως γνωρίζει ένας καλός πατέρας τα παιδιά του. Παρόμοια, όταν εμείς φτάνουμε στο σημείο να καταλαβαίνουμε τους άλλους δείχνοντας ενδιαφέρον για τον πολιτισμό και το παρελθόν τους, οι διαφορές τείνουν να μην έχουν πλέον σημασία. Οι εθνοτικοί φραγμοί καταρρέουν και οι δεσμοί της φιλίας και της αγάπης ισχυροποιούνται. Η ενότητα ενισχύεται. (1 Κορινθίους 9:19-23) Αυτό καταδεικνύεται από τη δράση των ιεραποστόλων, οι οποίοι υπηρετούν σε διορισμούς στο εξωτερικό. Δείχνοντας ενδιαφέρον για τους ανθρώπους που ζουν εκεί, οι ιεραπόστολοι σύντομα διαπιστώνουν ότι αφομοιώνονται στις τοπικές εκκλησίες.—Φιλιππησίους 2:4.

¹⁴ Τα θετικά αποτελέσματα της απροσωποληψίας γίνονται έκδηλα σε πολλές χώρες. Ο Ακλίλου, από την Αιθιοπία, ένιωθε μόνος στην πρωτεύουσα της Βρετανίας, το Λονδίνο. Η μοναξιά του μεγάλωνε από μια γενική, όπως του φαινόταν, έλλειψη φιλικότητας προς τους ξένους, κάτι που γίνεται αισθητό σε πολλές μεγάλες πόλεις της σύγχρονης Ευρώπης. Πόσο διαφορετική ήταν η εμπειρία του Ακλίλου όταν παρακολούθησε μια Χριστιανική συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά! Οι παρευρισκόμενοι τον καλωσόρισαν, και πολύ σύντομα ένιωθε άνετα εκεί. Σημείωσε γοργή πρόοδο κάνοντας βαθύτερη την εκτίμησή του για τον Δημιουργό. Ύστερα από λίγο, άρχισε να αναζητάει ευκαιρίες για να συμμετάσχει στη διάδοση των καλών νέων της Βασιλείας σε άλλους σε εκείνη την περιοχή. Μάλιστα, μια ημέρα, όταν ο συνεργάτης του Ακλίλου στο έργο κηρύγματος τον ρώτησε ποιους στόχους είχε τώρα στη ζωή, ο Ακλίλου απάντησε αμέσως ότι έλπιζε να ανήκει κάποτε σε μια εκκλησία που θα μιλούσε τη γλώσσα του, την αμχαρική. Όταν οι πρεσβύτεροι της τοπικής αγγλόφωνης εκκλησίας το έμαθαν αυτό, διευθέτησαν με χαρά να εκφωνηθεί μια δημόσια Βιβλική διάλεξη στη μητρική γλώσσα του Ακλίλου. Πάρα πολλοί ξένοι και ντόπιοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και συγκεντρώθηκαν για να υποστηρίξουν την πρώτη αμχαρική δημόσια συνάθροιση στη Βρετανία. Σήμερα, Αιθίοπες και άλλοι σε αυτή την περιοχή είναι ενωμένοι σε μια ακμάζουσα εκκλησία. Πολλοί έχουν διαπιστώσει ότι τίποτε δεν τους εμποδίζει να πάρουν τη στάση τους υπέρ του Ιεχωβά και να το συμβολίσουν αυτό με το Χριστιανικό βάφτισμα.​—Πράξεις 8:26-36.

¹⁵ Τα χαρακτηριστικά και το παρελθόν ποικίλλουν. Αυτά δεν αποτελούν γνώμονα ανωτερότητας ή κατωτερότητας. Είναι απλώς διαφορές. Καθώς οι ντόπιοι Μάρτυρες παρακολουθούσαν το βάφτισμα νεοαφιερωμένων υπηρετών του Ιεχωβά στη Μάλτα, οι ενθουσιώδεις εκδηλώσεις της χαράς τους συμπλήρωναν τα δάκρυα χαράς που έτρεχαν από τα μάτια των επισκεπτών από τη Βρετανία. Και οι δύο ομάδες, οι Μαλτέζοι και οι Βρετανοί, εξέφραζαν τα αισθήματά τους αλλά με διαφορετικούς τρόπους, και η ισχυρή τους αγάπη για τον Ιεχωβά έκανε πιο στερεούς τους δεσμούς της Χριστιανικής συντροφικότητας.​—Ψαλμός 133:1· Κολοσσαείς 3:14.

Υπερνίκηση της Προκατάληψης

16-18. Αναφέρετε μια εμπειρία που δείχνει πώς μπορεί να υπερνικηθεί η προκατάληψη μέσα στη Χριστιανική εκκλησία.

¹⁶ Καθώς η αγάπη μας για τον Ιεχωβά και για τους Χριστιανούς αδελφούς μας γίνεται βαθύτερη, μπορούμε να μιμούμαστε πιο πιστά τον Ιεχωβά στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τους άλλους. Οποιαδήποτε προκατάληψη που μπορεί να είχαμε κάποτε απέναντι σε ορισμένες εθνότητες, φυλές ή πολιτισμούς μπορεί να υπερνικηθεί. Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του Άλμπερτ ο οποίος υπηρέτησε στο Βρετανικό Στρατό κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αιχμαλωτίστηκε από τους Ιάπωνες όταν έπεσε η Σιγκαπούρη το 1942. Κατόπιν πέρασε γύρω στα τρία χρόνια εργαζόμενος στο «σιδηρόδρομο του θανάτου», κοντά στη γέφυρα που έγινε γνωστή ως η γέφυρα του ποταμού Κβάι. Όταν απελευθερώθηκε στο τέλος του πολέμου, ζύγιζε 32 κιλά, είχε σπασμένο σαγόνι και μύτη, και υπέφερε από δυσεντερία, τριχοφυτία και ελονοσία. Χιλιάδες συγκρατούμενοί του ήταν σε χειρότερη κατάσταση και πολλοί δεν επέζησαν. Εξαιτίας των ωμοτήτων που είχε δει και βιώσει ο Άλμπερτ, επέστρεψε στην πατρίδα του το 1945 με πικρόχολη διάθεση, χωρίς να θέλει καμιά σχέση με τον Θεό ή τη θρησκεία.

¹⁷ Η σύζυγος του Άλμπερτ, η Αϊρίν, έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά. Για να την ευχαριστήσει, ο Άλμπερτ παρακολούθησε μερικές συναθροίσεις της τοπικής εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κάποιος νεαρός Χριστιανός ονόματι Πολ, ο οποίος υπηρετούσε ως ολοχρόνιος διάκονος, επισκέφτηκε τον Άλμπερτ για να μελετήσει τη Γραφή μαζί του. Ο Άλμπερτ δεν άργησε να αντιληφθεί ότι ο Ιεχωβά βλέπει τα άτομα σύμφωνα με την κατάσταση της καρδιάς τους. Αφιέρωσε τη ζωή του στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε.

¹⁸ Ο Πολ μετακόμισε αργότερα στο Λονδίνο, έμαθε την ιαπωνική και συνταυτίστηκε με μια εκκλησία της ιαπωνικής. Όταν πρότεινε να πάει μερικούς επισκέπτες Ιάπωνες Μάρτυρες στην παλιά του εκκλησία, οι αδελφοί εκεί θυμήθηκαν την ισχυρή προκατάληψη του Άλμπερτ εναντίον των ανθρώπων αυτής της προέλευσης. Από τότε που είχε επιστρέψει στη Βρετανία, ο Άλμπερτ είχε αποφύγει να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με οποιονδήποτε από την Ιαπωνία, και έτσι οι αδελφοί αναρωτιούνταν πώς θα αντιμετώπιζε την κατάσταση. Δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας—ο Άλμπερτ δέχτηκε τους επισκέπτες με ανεπιφύλακτη αδελφική αγάπη.​—1 Πέτρου 3:8, 9.

«Πλατυνθείτε»

19. Ποια συμβουλή του αποστόλου Παύλου μπορεί να μας βοηθήσει αν έχουμε μέσα μας κάποιο ίχνος προσωποληψίας;

¹⁹ «Δεν είναι καλό να εκδηλώνεται προσωποληψία», έγραψε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών. (Παροιμίες 28:21) Είναι εύκολο να νιώθουμε κοντά σε εκείνους που γνωρίζουμε καλά. Μερικές φορές, όμως, τείνουμε να δείχνουμε μικρό ενδιαφέρον για όσους δεν γνωρίζουμε καλά. Τέτοιου είδους προσωποληψία δεν αρμόζει σε υπηρέτες του Ιεχωβά. Ασφαλώς, θα ήταν καλό να ακολουθήσουμε όλοι τη σαφή συμβουλή του Παύλου να “πλατυνθούμε”—ναι, να πλατυνθούμε στην αγάπη μας για τους συγχριστιανούς μας που έχουν διαφορετική προέλευση.​—2 Κορινθίους 6:13.

20. Σε ποιες πλευρές της ζωής πρέπει να μιμούμαστε τον Ιεχωβά, τον απροσωπόληπτο Θεό μας;

²⁰ Είτε έχουμε το προνόμιο της ουράνιας κλήσης είτε την προοπτική να ζήσουμε για πάντα στη γη, το να είμαστε απροσωπόληπτοι μας καθιστά ικανούς να απολαμβάνουμε την ενότητα του ενός ποιμνίου υπό έναν Ποιμένα. (Εφεσίους 4:4, 5, 16) Το να προσπαθούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά, τον απροσωπόληπτο Θεό μας, μπορεί να μας βοηθήσει στη Χριστιανική μας διακονία, στην οικογένειά μας και στην εκκλησία—πράγματι, σε κάθε πλευρά της ζωής. Με ποιον τρόπο; Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει αυτό το ζήτημα.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς έδειξε ο Ιεχωβά απροσωποληψία στη Ραάβ και στους Γαβαωνίτες;

• Πώς έδειξε ο Ιησούς απροσωποληψία σε σχέση με τη διδασκαλία του;

• Τι μπορεί να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε οποιαδήποτε πολιτισμική και φυλετική προκατάληψη;

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Αρχίζει η κατάληψη της Χαναάν από τον Ισραήλ

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ο Ιησούς δεν δίστασε να δώσει μαρτυρία σε μια Σαμαρείτισσα

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Δημόσια συνάθροιση στην αμχαρική στη Βρετανία

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Η αγάπη του Άλμπερτ για τον Ιεχωβά τον βοήθησε να υπερνικήσει την προκατάληψη