Η «Αποκάλυψη των Γιων του Θεού»

Ο Ιεχωβά υπέταξε τη δημιουργία στη ματαιότητα «με βάση την ελπίδα» ότι κάποια ημέρα η ελευθερία επρόκειτο να αποκατασταθεί στην ανθρώπινη οικογένεια μέσω των ενεργειών «των γιων του Θεού». Ποιοι είναι αυτοί οι “γιοι του Θεού”; Είναι μαθητές του Ιησού Χριστού οι οποίοι, όπως και η υπόλοιπη ανθρώπινη «δημιουργία», γεννήθηκαν υποδουλωμένοι στην αμαρτία και στην ατέλεια. Με βάση τη γέννησή τους, δεν έχουν δικαιωματική θέση στην καθαρή, τέλεια παγκόσμια οικογένεια του Θεού. Αλλά ο Ιεχωβά επιτελεί για αυτούς κάτι το αξιοσημείωτο. Μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού, τους ελευθερώνει από τα δεσμά στην κληρονομημένη αμαρτία και τους ανακηρύσσει “δίκαιους”, δηλαδή πνευματικά καθαρούς. (1 Κορινθίους 6:11) Κατόπιν τους υιοθετεί ως “γιους του Θεού”, επαναφέροντάς τους στην παγκόσμια οικογένειά του.—Ρωμαίους 8:14-17.

Ως υιοθετημένοι γιοι του Ιεχωβά, θα έχουν ένα ένδοξο προνόμιο. Θα είναι «ιερείς στον Θεό μας, και αυτοί θα κυβερνήσουν τη γη ως βασιλιάδες» μαζί με τον Ιησού Χριστό ως μέρος της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, δηλαδή της κυβέρνησής του. (Αποκάλυψη 5:9, 10· 14:1-4) Αυτή είναι μια κυβέρνηση σταθερά εδραιωμένη πάνω στις αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης—όχι της καταπίεσης και της τυραννίας. (Ησαΐας 9:6, 7· 61:1-4) Ο απόστολος Παύλος λέει ότι αυτοί οι γιοι του Θεού είναι συνεργάτες του Ιησού, του υποσχεμένου από παλιά “σπέρματος του Αβραάμ”. (Γαλάτες 3:16, 26, 29) Από αυτή τη θέση, παίζουν βασικό ρόλο στην εκπλήρωση μιας υπόσχεσης που έδωσε ο Θεός στο φίλο του τον Αβραάμ. Μέρος εκείνης της υπόσχεσης είναι ότι μέσω του σπέρματος (δηλαδή των απογόνων) του Αβραάμ «όλα τα έθνη της γης οπωσδήποτε θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους».—Γένεση 22:18.

Πότε θα αρχίσει η «αποκάλυψη των γιων του Θεού»; Πολύ σύντομα, όταν ο Ιεχωβά καταστήσει σε όλους σαφές ποιοι είναι οι γιοι του Θεού. Αυτό θα συμβεί όταν εκείνοι οι “γιοι”, αναστημένοι στο πνευματικό βασίλειο, θα συμμετάσχουν μαζί με τον Ιησού Χριστό στον καθαρισμό της γης από την πονηρία και την καταπίεση, στον πόλεμο του Θεού, τον Αρμαγεδδώνα. (Δανιήλ 2:44· 7:13, 14, 27· Αποκάλυψη 2:26, 27· 16:16· 17:14· 19:11-21) Γύρω μας βλέπουμε παντού ολοένα και περισσότερες αποδείξεις ότι βρισκόμαστε βαθιά στις «τελευταίες ημέρες», κατά τις οποίες θα τερματιστεί η ανοχή που έδειξε ο Θεός τόσο καιρό απέναντι στο στασιασμό και στο επακόλουθό του, την πονηρία.—2 Τιμόθεο 3:1-5· Ματθαίος 24:3-31.

Ενώ “περιμένετε την αποκάλυψη των γιων του Θεού”, μπορείτε να καλλιεργείτε την πεποίθηση που είχε ο απόστολος Παύλος στην προστατευτική φροντίδα και υποστήριξη του Χριστού, ακόμη και όταν τα παθήματα και οι αδικίες φαίνονται σχεδόν αβάσταχτα. Ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του σχετικά με την αποκάλυψη των γιων του Θεού, ο Παύλος ρώτησε: «Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Μήπως θλίψη ή στενοχώριες ή διωγμός ή πείνα ή γύμνια ή κίνδυνος ή σπαθί;» (Ρωμαίους 8:35) Ασφαλώς, οι Χριστιανοί στις ημέρες του Παύλου εξακολουθούσαν να είναι, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Ρουσό, “αλυσοδεμένοι” σε καταπιεστικές δυνάμεις της μιας ή της άλλης μορφής. “Θανατώνονταν όλη την ημέρα” σαν «πρόβατα για σφαγή». (Ρωμαίους 8:36) Μήπως επέτρεψαν να τους καταβάλει αυτό;