-
Δούλοι Ανθρώπων ή Δούλοι του Λυτρωτού Σας—Ποίον;Η Σκοπιά—1966 | 1 Απριλίου
-
-
65. Πώς εις 2 Κορινθίους 5:14, 15, τονίζει ο Παύλος την ορθή απάντησι στο ερώτημα περί δουλείας;
65 Ο απόστολος Παύλος τονίζει την ορθή απάντησι στο ερώτημα περί δουλείας, λέγοντας: «Η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς· διότι κρίνομε τούτο, ότι . . . απέθανεν υπέρ πάντων, δια να μη ζώσι πλέον δι’ εαυτούς οι ζώντες, αλλά δια τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών.»—2 Κορ. 5:14, 15.
66. (α) Με το ν’ αφήσωμε να γίνωμε δούλοι ανθρώπων, ποιον αρνούμεθα, και με ποια συνέπεια; (β) Γιατί εμείς οι Χριστιανοί δεν ανήκομε στον εαυτό μας, κι επομένως τίνος δούλοι δεν πρέπει να γίνωμε;
66 Αν, σε ανυπακοή προς τον Θεό, αφήνωμε να γίνωμε «δούλοι ανθρώπων», τότε ‘αρνούμεθα και τον αγοράσαντα ημάς δεσπότην’ και επιφέρομε επάνω μας καταστροφή. (2 Πέτρ. 2:1-3) Είμεθα αποφασισμένοι να μη το κάμωμε αυτό. Μάλλον, αν βρεθούμε υποχρεωμένοι να εκλέξωμε, θα θυμηθούμε και θα ενεργήσωμε σε αρμονία με τους θεοπνεύστους λόγους του αποστόλου Παύλου προς τους συγ-Χριστιανούς του: «Δεν είσθε κύριοι εαυτών. Διότι ηγοράσθητε δια τιμής· δοξάσατε λοιπόν τον Θεόν δια του σώματός σας . . . όστις ελεύθερος εκλήθη, δούλος είναι του Χριστού. Δια τιμής ηγοράσθητε· μη γίνεσθε δούλοι ανθρώπων.»—1 Κορ. 6:19, 20· 7:22, 23· Γαλ. 1:10.
-
-
Ο Ελευθερωτής Έρχεται στη ΣιώνΗ Σκοπιά—1966 | 15 Μαρτίου
-
-
Ο Ελευθερωτής Έρχεται στη Σιών
1. (α) Ποια λόγια του Ιεχωβά απεδείχθη ότι έδιναν παρηγοριά στους Ιουδαίους, όταν ήσαν εξόριστοι στη Βαβυλώνα; (β) Ποια παρόμοια λόγια ελέχθησαν μετά το τέλος της εξορίας της Σιών, και ποιος τα είπε;
ΗΤΑΝ κάτι που άξιζε να καταγραφή ως ένα ανεξίτηλο υπόμνημα και, ακόμη περισσότερο, να διακηρυχθή στα πιο απομακρυσμένα σημεία της γης. Απεδείχθη ότι επρομήθευσε ανεκτίμητη παρηγοριά στους Ιουδαίους, όταν ήσαν σε Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Ήταν ο λόγος που ελαλήθη όχι από κανένα άλλον παρά από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό: «Είπατε προς την θυγατέρα της Σιών, Ιδού, ο Σωτήρ σου έρχεται· ιδού, ο μισθός αυτού είναι μετ’ αυτού, και το έργον αυτού ενώπιον αυτού.» (Ησ. 62:11) Ύστερ’ από μερικά χρόνια, αφότου η Σιών άρχισε ν’ ανοικοδομήται και πάλι το 537 π.Χ., όταν η Βαβυλών είχε πέσει ως η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις και δεν μπορούσε πια να κρατήση τους Ιουδαίους σ’ αιχμαλωσία, ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον προφήτη του Ζαχαρία να πη κάτι παρόμοιο με αυτά τα λόγια: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· αλάλαζε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε· αυτός είναι δίκαιος, και σώζων· πραΰς, και καθήμενος επί όνου και επί πώλου υιού υποζυγίου.»—Ζαχ. 9:9.
2. (α) Ποια κατανόησι είχαν οι Ιουδαίοι για την προφητεία του Ζαχαρία; (β) Ποια πράγματα θα έπρεπε να προσέξουν σήμερα και να εκτιμήσουν οι Ιουδαίοι και άλλοι;
2 Οι Ιουδαίοι κατανοούσαν ότι η τελευταία αυτή προφητεία επρόκειτο να εφαρμοσθή στην έλευσι του Μεσσίου και απέβλεπαν στην εκπλήρωσί της. Σήμερα, όμως, υπάρχουν πολλοί Ιουδαίοι που περιλαμβάνονται ανάμεσα σ’ αυτούς, οι οποίοι δεν έχουν τέτοια πίστι. Αυτοί οι απόγονοι του Αβραάμ θα έπρεπε να προσέξουν το γεγονός ότι ο Δοτήρ αυτής της προφητείας ανέτρεψε μια ισχυρή παγκόσμιο δύναμι για να ελευθερώση τους προπάτορές των από την αιχμαλωσία. Θα έπρεπε ν’ αποδώσουν ισχυρή και σοβαρή σημασία στην υπόσχεσι του Θεού των ότι η Σιών θα είχε την εύνοια μιας επισκέψεως από τον προειπωμένο Μεσσία, αυτόν που ο Ιεχωβά θα έχριε με πνεύμα άγιο για να είναι ο βασιλεύς της βασιλείας, και να κάθεται για πάντα στον ‘θρόνο του Ιεχωβά’. Δεν είναι πολύ αργά για να εξακριβώσουν το αν ο Μεσσίας έκαμε αυτήν την επίσκεψι και ότι δεν ανεγνωρίσθη από αυτούς.
-