«Θα Εκμηδενιστεί ο Θάνατος»

«Ως τελευταίος εχθρός, θα εκμηδενιστεί ο θάνατος».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:26.

1, 2. (α) Ποια ελπίδα για τους νεκρούς παρουσίασε ο απόστολος Παύλος; (β) Με ποιο ερώτημα σχετικά με την ανάσταση καταπιάνεται ο Παύλος;

«ΠΙΣΤΕΥΩ στην . . . ανάσταση του σώματος και στην αιώνια ζωή». Αυτό αναφέρει το Αποστολικό Σύμβολο Πίστης. Τόσο οι Καθολικοί όσο και οι Προτεστάντες θεωρούν καθήκον τους να το επαναλαμβάνουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι πεποιθήσεις τους συγγενεύουν περισσότερο με την ελληνική φιλοσοφία παρά με οτιδήποτε πίστευαν ποτέ οι απόστολοι. Ο απόστολος Παύλος, όμως, απέρριπτε την ελληνική φιλοσοφία και δεν πίστευε σε μια αθάνατη ψυχή. Εντούτοις, πίστευε ακράδαντα σε μια μελλοντική ζωή και έγραψε κάτω από θεϊκή έμπνευση: «Ως τελευταίος εχθρός, θα εκμηδενιστεί ο θάνατος». (1 Κορινθίους 15:26) Τι σημαίνει αυτό για τη θνήσκουσα ανθρωπότητα;

² Για να απαντήσουμε, ας επιστρέψουμε στην ανάλυση που έκανε ο Παύλος σχετικά με την ανάσταση, η οποία είναι καταγραμμένη στο 15ο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής προς τους Κορινθίους. Θα θυμάστε ότι στα εναρκτήρια εδάφια ο Παύλος απέδειξε πως η ανάσταση αποτελεί ζωτικό μέρος των Χριστιανικών δογμάτων. Τώρα καταπιάνεται με ένα συγκεκριμένο ερώτημα: «Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: “Πώς θα εγερθούν οι νεκροί; Ναι, με τι είδους σώμα έρχονται;”»—1 Κορινθίους 15:35.

Τι Είδους Σώμα;

3. Γιατί απέρριπταν μερικοί την ανάσταση;

³ Εγείροντας αυτό το ερώτημα, ο Παύλος μπορεί κάλλιστα να είχε την πρόθεση να αντικρούσει την επιρροή της φιλοσοφίας του Πλάτωνα. Ο Πλάτων δίδασκε ότι ο άνθρωπος έχει αθάνατη ψυχή η οποία επιζεί μετά το θάνατο του σώματος. Σε εκείνους που είχαν ανατραφεί με αυτή την ιδέα, η Χριστιανική διδασκαλία αναμφίβολα φαινόταν περιττή. Αν η ψυχή επιζεί μετά το θάνατο, ποιος είναι ο σκοπός της ανάστασης; Επιπλέον, η ανάσταση πιθανώς φαινόταν αντίθετη με τη λογική. Από τη στιγμή που το σώμα διαλύεται και γίνεται χώμα, πώς μπορεί να υπάρξει ανάσταση; Ο Βιβλικός σχολιαστής Χάινριχ Μάγιερ λέει ότι η διαφωνία μερικών Χριστιανών πιθανώς βασιζόταν «στη φιλοσοφική θέση ότι η αποκατάσταση της ύλης του σώματος ήταν αδύνατη».

4, 5. (α) Γιατί ήταν παράλογες οι αντιρρήσεις εκείνων που δεν είχαν πίστη; (β) Εξηγήστε το παράδειγμα του Παύλου με το «γυμνό κόκκο». (γ) Τι είδους σώματα δίνει ο Θεός στους αναστημένους χρισμένους;

⁴ Ο Παύλος αποκαλύπτει την κενότητα του συλλογισμού τους: «Παράλογε άνθρωπε! Αυτό που σπέρνεις δεν ζωοποιείται αν πρώτα δεν πεθάνει· και όσον αφορά αυτό που σπέρνεις, σπέρνεις, όχι το σώμα που θα αναπτυχθεί, αλλά έναν γυμνό κόκκο, ίσως σιταριού ή οποιουδήποτε από τους υπόλοιπους· ο Θεός όμως του δίνει σώμα όπως έχει ευαρεστηθεί, και στον καθένα από τους σπόρους το δικό του σώμα». (1 Κορινθίους 15:36-38) Ο Θεός δεν επρόκειτο να εγείρει τα σώματα που είχαν οι άνθρωποι ενόσω βρίσκονταν στη γη. Απεναντίας, θα γινόταν μια μεταμόρφωση.

⁵ Ο Παύλος παραβάλλει την ανάσταση με την ανάπτυξη ενός σπόρου. Ένας μικροσκοπικός σπόρος σιταριού δεν μοιάζει καθόλου με το φυτό που θα αναπτυχθεί από αυτόν. Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) λέει: «Όταν ένας σπόρος αρχίζει να αναπτύσσεται, απορροφάει μεγάλες ποσότητες νερού. Το νερό προκαλεί πολλές χημικές αλλαγές στο εσωτερικό του σπόρου. Κάνει επίσης τους εσωτερικούς ιστούς του σπόρου να διογκωθούν και να διασπάσουν το περίβλημά του». Στην ουσία, ο σπόρος πεθαίνει ως σπόρος και γίνεται ένα φυτό που αρχίζει να ξεπροβάλλει. «Ο Θεός . . . του δίνει σώμα» με την έννοια ότι έχει θεσπίσει τους επιστημονικούς νόμους που διέπουν την ανάπτυξή του, και ο κάθε σπόρος λαβαίνει ένα σώμα κατά το είδος του. (Γένεση 1:11) Παρόμοια, οι χρισμένοι Χριστιανοί πρώτα πεθαίνουν ως άνθρωποι. Κατόπιν, στον προσδιορισμένο καιρό του Θεού, εκείνος τους επαναφέρει στη ζωή με εντελώς καινούρια σώματα. Όπως είπε ο Παύλος στους Φιλιππησίους, “ο Ιησούς Χριστός . . . θα μετασχηματίσει το ταπεινωμένο μας σώμα ώστε αυτό να διαμορφωθεί κατά το δικό του ένδοξο σώμα”. (Φιλιππησίους 3:20, 21· 2 Κορινθίους 5:1, 2) Αυτοί ανασταίνονται με πνευματικά σώματα και ζουν στο πνευματικό βασίλειο.—1 Ιωάννη 3:2.

6. Γιατί είναι λογικό να πιστεύουμε ότι ο Θεός μπορεί να δώσει στους αναστημένους κατάλληλα πνευματικά σώματα;

⁶ Μήπως είναι αυτό υπερβολικά δύσκολο για να το πιστέψουμε; Όχι. Ο Παύλος προβάλλει το επιχείρημα ότι στα ζώα υπάρχουν πολλών και διαφόρων ειδών σώματα. Επιπρόσθετα, αντιπαραβάλλει τους ουράνιους αγγέλους με τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι από σάρκα και αίμα, λέγοντας: «Υπάρχουν ουράνια σώματα και γήινα σώματα». Υπάρχει επίσης μεγάλη ποικιλία στην άψυχη δημιουργία. «Άστρο διαφέρει από άστρο σε δόξα», είπε ο Παύλος, πολύ καιρό προτού ανακαλύψει η επιστήμη ουράνια σώματα όπως είναι οι κυανοί αστέρες, οι κόκκινοι γίγαντες και οι λευκοί νάνοι. Με βάση αυτό, δεν είναι λογικό ότι ο Θεός μπορεί να παράσχει κατάλληλα πνευματικά σώματα στους αναστημένους χρισμένους;—1 Κορινθίους 15:39-41.

7. Ποια είναι η έννοια της αφθαρσίας και της αθανασίας;

⁷ Ο Παύλος λέει κατόπιν: «Έτσι είναι και η ανάσταση των νεκρών. Σπέρνεται με φθορά, εγείρεται με αφθαρσία». (1 Κορινθίους 15:42) Ένα ανθρώπινο σώμα, ακόμη και όταν είναι τέλειο, είναι φθαρτό. Μπορεί να θανατωθεί. Παραδείγματος χάρη, ο Παύλος είπε ότι ο αναστημένος Ιησούς δεν “έμελλε πια να επιστρέψει σε φθορά”. (Πράξεις 13:34) Ποτέ δεν θα επέστρεφε στη ζωή με ένα φθαρτό, αν και τέλειο, ανθρώπινο σώμα. Τα σώματα που δίνει ο Θεός στους αναστημένους χρισμένους είναι άφθαρτα—δεν υπόκεινται σε θάνατο ή σε αποσύνθεση. Ο Παύλος συνεχίζει ως εξής: «Σπέρνεται χωρίς τιμή, εγείρεται με δόξα. Σπέρνεται με αδυναμία, εγείρεται με δύναμη. Σπέρνεται φυσικό σώμα, εγείρεται πνευματικό σώμα». (1 Κορινθίους 15:43, 44) Επιπλέον, ο Παύλος λέει: «Αυτό που είναι θνητό πρέπει να ντυθεί αθανασία». Αθανασία σημαίνει ατέλειωτη, ακατάστρεπτη ζωή. (1 Κορινθίους 15:53· Εβραίους 7:16) Με αυτόν τον τρόπο, οι αναστημένοι φορούν «την εικόνα του ουράνιου», του Ιησού, ο οποίος κατέστησε εφικτή την ανάσταση.—1 Κορινθίους 15:45-49.

8. (α) Πώς γνωρίζουμε ότι οι αναστημένοι είναι τα ίδια άτομα που ήταν ενόσω ζούσαν πάνω στη γη; (β) Ποιες προφητείες εκπληρώνονται όταν λαβαίνει χώρα η ανάσταση;

⁸ Παρά τη μεταμόρφωση αυτή, οι αναστημένοι εξακολουθούν να είναι τα ίδια άτομα που ήταν προτού πεθάνουν. Θα αναστηθούν με τις ίδιες αναμνήσεις και τις ίδιες εξαίρετες Χριστιανικές ιδιότητες. (Μαλαχίας 3:3· Αποκάλυψη 21:10, 18) Ως προς αυτό μοιάζουν με τον Ιησού Χριστό. Εκείνος άλλαξε από πνευματική μορφή σε ανθρώπινη μορφή. Κατόπιν πέθανε και αναστήθηκε ως πνεύμα. Ωστόσο, «ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα και για πάντα». (Εβραίους 13:8) Τι ένδοξο προνόμιο έχουν οι χρισμένοι! Ο Παύλος λέει: «Αλλά όταν αυτό που είναι φθαρτό ντυθεί αφθαρσία και αυτό που είναι θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος που είναι γραμμένος: “Ο θάνατος καταπίνεται για πάντα”. “Θάνατε, πού είναι η νίκη σου; Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;”»—1 Κορινθίους 15:54, 55· Ησαΐας 25:8· Ωσηέ 13:14.

Επίγεια Ανάσταση;

9, 10. (α) Στα συμφραζόμενα του εδαφίου 1 Κορινθίους 15:24, ποιο είναι «το τέλος», και ποια γεγονότα λαβαίνουν χώρα σε συσχετισμό με αυτό; (β) Τι πρέπει να λάβει χώρα για να εκμηδενιστεί ο θάνατος;

⁹ Υπάρχει κάποιο μέλλον για τα εκατομμύρια άτομα που δεν έχουν την προοπτική της αθάνατης πνευματικής ζωής στον ουρανό; Βεβαίως υπάρχει! Αφού πρώτα εξηγεί ότι η ουράνια ανάσταση λαβαίνει χώρα στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού, ο Παύλος αναφέρει διάφορα γεγονότα που ακολουθούν, λέγοντας: «Κατόπιν το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του, όταν θα έχει εκμηδενίσει κάθε κυβέρνηση και κάθε εξουσία και δύναμη».—1 Κορινθίους 15:23, 24.

¹⁰ «Το τέλος» είναι το τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού, όταν ο Ιησούς θα παραδώσει ταπεινά και όσια τη Βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του. (Αποκάλυψη 20:4) Ο σκοπός που έχει ο Θεός «να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό» θα έχει εκπληρωθεί. (Εφεσίους 1:9, 10) Πρώτα, όμως, ο Χριστός θα έχει καταστρέψει «κάθε κυβέρνηση και κάθε εξουσία και δύναμη» που εναντιώνεται στο Υπέρτατο θέλημα του Θεού. Αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από την καταστροφή που θα λάβει χώρα στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκάλυψη 16:16· 19:11-21) Ο Παύλος λέει: «[Ο Χριστός] πρέπει να βασιλεύει ώσπου να βάλει ο Θεός όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του. Ως τελευταίος εχθρός, θα εκμηδενιστεί ο θάνατος». (1 Κορινθίους 15:25, 26) Ναι, κάθε ίχνος της Αδαμιαίας αμαρτίας και του Αδαμιαίου θανάτου θα έχει εξαλειφθεί. Αναπόφευκτα, λοιπόν, ο Θεός θα έχει αδειάσει τα «μνημεία» με το να επαναφέρει τους νεκρούς στη ζωή.—Ιωάννης 5:28.

11. (α) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός μπορεί να αναδημιουργήσει νεκρές ψυχές; (β) Τι είδους σώμα θα δοθεί σε εκείνους που θα αναστηθούν στη γη;

¹¹ Αυτό σημαίνει ότι θα αναδημιουργηθούν ανθρώπινες ψυχές. Αδύνατον; Όχι, διότι τα εδάφια Ψαλμός 104:29, 30 μας διαβεβαιώνουν ότι ο Θεός μπορεί να το κάνει αυτό: «Αν αφαιρέσεις το πνεύμα τους, εκπνέουν, και στο χώμα τους επιστρέφουν. Αν στείλεις το πνεύμα σου, δημιουργούνται». Αν και οι αναστημένοι θα είναι τα ίδια άτομα που ήταν πριν από το θάνατό τους, δεν θα χρειάζεται να έχουν τα ίδια σώματα. Όπως συμβαίνει με εκείνους που εγείρονται στον ουρανό, ο Θεός θα τους δώσει σώμα όπως ευαρεστείται. Αναμφίβολα, το καινούριο τους σώμα θα είναι υγιές και σε λογικό βαθμό όμοιο με το αρχικό τους σώμα ώστε να αναγνωρίζονται από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

12. Πότε λαβαίνει χώρα η επίγεια ανάσταση;

¹² Πότε θα λάβει χώρα η επίγεια ανάσταση; Η Μάρθα είπε για το νεκρό αδελφό της, τον Λάζαρο: «Ξέρω ότι θα εγερθεί στην ανάσταση, την τελευταία ημέρα». (Ιωάννης 11:24) Πώς το ήξερε αυτό; Η ανάσταση ήταν αμφιλεγόμενο θέμα στις ημέρες της, εφόσον οι Φαρισαίοι πίστευαν σε αυτήν αλλά οι Σαδδουκαίοι όχι. (Πράξεις 23:8) Ωστόσο, η Μάρθα πρέπει να γνώριζε για τους μάρτυρες της προχριστιανικής εποχής οι οποίοι έλπιζαν στην ανάσταση. (Εβραίους 11:35) Επίσης, μπορεί να είχε διακρίνει από το εδάφιο Δανιήλ 12:13 ότι η ανάσταση θα λάβει χώρα την τελευταία ημέρα. Ίσως, ακόμη, να το είχε μάθει αυτό από τον ίδιο τον Ιησού. (Ιωάννης 6:39) Εκείνη η «τελευταία ημέρα» συμπίπτει με τη Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού. (Αποκάλυψη 20:6) Φανταστείτε τι συγκίνηση θα επικρατεί στη διάρκεια εκείνης της “ημέρας” όταν θα αρχίσει αυτό το μεγαλειώδες γεγονός!—Παράβαλε Λουκάς 24:41.

Ποιοι Επανέρχονται;

13. Ποιο όραμα σχετικά με την ανάσταση καταγράφεται στα εδάφια Αποκάλυψη 20:12-14;

¹³ Στα εδάφια Αποκάλυψη 20:12-14 καταγράφεται το όραμα που είδε ο Ιωάννης σχετικά με την επίγεια ανάσταση: «Είδα τους νεκρούς, τους μεγάλους και τους μικρούς, να στέκονται μπροστά στο θρόνο, και ανοίχτηκαν ρόλοι. Και ανοίχτηκε άλλος ρόλος· αυτός είναι ο ρόλος της ζωής. Και οι νεκροί κρίθηκαν με βάση εκείνα που ήταν γραμμένα στους ρόλους σύμφωνα με τα έργα τους. Και η θάλασσα έδωσε εκείνους που ήταν νεκροί σε αυτήν, και ο θάνατος και ο Άδης έδωσαν εκείνους που ήταν νεκροί σε αυτούς, και εκείνοι κρίθηκαν ατομικά σύμφωνα με τα έργα τους. Και ο θάνατος και ο Άδης ρίχτηκαν στη λίμνη της φωτιάς. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος, η λίμνη της φωτιάς».

14. Ποιοι θα είναι ανάμεσα σε εκείνους που θα αναστηθούν;

¹⁴ Η ανάσταση θα συμπεριλάβει «τους μεγάλους και τους μικρούς», τόσο τους εξέχοντες όσο και τους αφανείς ανθρώπους που έζησαν και πέθαναν. Μάλιστα, ακόμη και βρέφη θα είναι ανάμεσά τους! (Ιερεμίας 31:15, 16) Στο εδάφιο Πράξεις 24:15 αποκαλύπτεται άλλη μια σημαντική λεπτομέρεια: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων». Εξέχοντες ανάμεσα στους “δικαίους” θα είναι οι πιστοί άντρες και γυναίκες της αρχαιότητας, όπως ο Άβελ, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα και η Ραάβ. (Εβραίους 11:1-40) Φανταστείτε να μπορείτε να συζητάτε με τέτοια άτομα και να μαθαίνετε από αυτόπτες μάρτυρες λεπτομέρειες για Γραφικά γεγονότα που συνέβησαν πριν από πολύ καιρό! Στους “δικαίους” θα περιλαμβάνονται και τα χιλιάδες θεοφοβούμενα άτομα που έχουν πεθάνει στα πιο πρόσφατα χρόνια και τα οποία δεν είχαν ουράνια ελπίδα. Μήπως υπάρχει ανάμεσά τους κάποιο μέλος της οικογένειάς σας ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο; Πόσο παρήγορο είναι να γνωρίζετε ότι μπορείτε να το ξαναδείτε! Ποια, όμως, είναι τα “άδικα” άτομα που επίσης θα επανέλθουν; Σε αυτά περιλαμβάνονται εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια, άνθρωποι, οι οποίοι πέθαναν χωρίς να έχουν την ευκαιρία να μάθουν και να εφαρμόσουν τη Γραφική αλήθεια.

15. Τι σημαίνει το ότι αυτοί που θα επιστρέψουν θα “κριθούν με βάση εκείνα που ήταν γραμμένα στους ρόλους”;

¹⁵ Πώς θα “κριθούν” αυτοί που θα επιστρέψουν «με βάση εκείνα που ήταν γραμμένα στους ρόλους σύμφωνα με τα έργα τους»; Αυτοί οι ρόλοι δεν είναι το υπόμνημα των παλαιών έργων τους· όταν πέθαναν, απαλλάχτηκαν από τις αμαρτίες που διέπραξαν στη διάρκεια της ζωής τους. (Ρωμαίους 6:7, 23) Εντούτοις, οι αναστημένοι άνθρωποι θα εξακολουθούν να υπόκεινται στην Αδαμιαία αμαρτία. Επομένως, αυτοί οι ρόλοι θα πρέπει να αναφέρουν θεϊκές οδηγίες τις οποίες όλοι πρέπει να ακολουθούν για να ωφεληθούν πλήρως από τη θυσία του Ιησού Χριστού. Καθώς θα εξαλειφθεί και το τελευταίο ίχνος της Αδαμιαίας αμαρτίας, “ο θάνατος θα εκμηδενιστεί” με μια απόλυτη έννοια. Στο τέλος των χιλίων ετών, ο Θεός θα «είναι . . . τα πάντα για όλους». (1 Κορινθίους 15:28) Ο άνθρωπος δεν θα χρειάζεται πλέον τη μεσολάβηση ενός Αρχιερέα ή Λυτρωτή. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θα αποκατασταθεί στην τέλεια κατάσταση που απολάμβανε αρχικά ο Αδάμ.

Μια Εύτακτη Ανάσταση

16. (α) Γιατί είναι λογικό να πιστεύουμε ότι η ανάσταση θα είναι μια εύτακτη διαδικασία; (β) Ποιοι θα είναι πιθανώς ανάμεσα στους πρώτους που θα επιστρέψουν από τους νεκρούς;

¹⁶ Εφόσον η ουράνια ανάσταση είναι εύτακτη, «ο καθένας στη δική του τάξη», είναι προφανές ότι η επίγεια ανάσταση δεν θα δημιουργήσει μια χαώδη πληθυσμιακή έκρηξη. (1 Κορινθίους 15:23) Είναι ευνόητο ότι εκείνοι που θα έχουν αναστηθεί πρόσφατα θα χρειάζονται φροντίδα. (Παράβαλε Λουκάς 8:55.) Θα χρειάζονται διατροφή από φυσική άποψη και—το σπουδαιότερο—πνευματική βοήθεια για να αποκτήσουν τη ζωοπάροχη γνώση του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού. (Ιωάννης 17:3) Αν επρόκειτο να αναστηθούν όλοι ταυτόχρονα, θα ήταν αδύνατον να τους δοθεί επαρκής φροντίδα. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η ανάσταση θα λάβει χώρα σταδιακά. Οι πιστοί Χριστιανοί που πέθαναν λίγο πριν από το τέλος του συστήματος του Σατανά πιθανώς θα είναι ανάμεσα στους πρώτους που θα εγερθούν. Μπορούμε επίσης να αναμένουμε ότι θα αναστηθούν νωρίς οι πιστοί άντρες της αρχαιότητας οι οποίοι θα υπηρετήσουν ως «άρχοντες».—Ψαλμός 45:16.

17. Ποια είναι μερικά ζητήματα σχετικά με την ανάσταση στα οποία σιωπά η Αγία Γραφή, και γιατί δεν θα πρέπει οι Χριστιανοί να ανησυχούν υπερβολικά για τέτοια θέματα;

¹⁷ Παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει να είμαστε δογματικοί σε τέτοια θέματα. Σε πολλά ζητήματα, η Αγία Γραφή σιωπά. Δεν περιγράφει τις λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο, το χρόνο ή τις τοποθεσίες στις οποίες θα λάβει χώρα η ανάσταση των ατόμων. Δεν μας λέει πώς θα στεγαστούν, πώς θα τραφούν και πώς θα ντυθούν αυτοί που θα επιστρέψουν. Ούτε και εμείς μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πώς θα τακτοποιήσει ο Ιεχωβά ζητήματα όπως είναι η ανατροφή και η φροντίδα των αναστημένων παιδιών ή πώς θα φροντίσει για συγκεκριμένες καταστάσεις οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν φίλους μας και αγαπημένα μας πρόσωπα. Ασφαλώς είναι φυσιολογικό να αναρωτιόμαστε για τέτοια πράγματα· αλλά θα ήταν άσοφο να δαπανούμε χρόνο προσπαθώντας να απαντήσουμε σε ερωτήματα που προς το παρόν μένουν αναπάντητα. Το επίκεντρο της προσοχής μας πρέπει να είναι η πιστή υπηρεσία προς τον Ιεχωβά και η απόκτηση αιώνιας ζωής. Οι χρισμένοι Χριστιανοί ελπίζουν σε μια ένδοξη ουράνια ανάσταση. (2 Πέτρου 1:10, 11) Τα «άλλα πρόβατα» ελπίζουν σε μια αιώνια κληρονομιά στην επίγεια επικράτεια της Βασιλείας του Θεού. (Ιωάννης 10:16· Ματθαίος 25:33, 34) Όσο για τις πολλές λεπτομέρειες σχετικά με την ανάσταση οι οποίες είναι άγνωστες, απλώς εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά. Η μελλοντική μας ευτυχία είναι ασφαλής στα χέρια Εκείνου ο οποίος μπορεί να “χορτάσει την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος”.—Ψαλμός 145:16· Ιερεμίας 17:7.

18. (α) Ποια νίκη τονίζει ο Παύλος; (β) Γιατί εμπιστευόμαστε με πεποίθηση στην ελπίδα της ανάστασης;

¹⁸ Ο Παύλος ολοκληρώνει την επιχειρηματολογία του αναφωνώντας: «Ας δοθούν ευχαριστίες στον Θεό, διότι μας δίνει τη νίκη μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού!» (1 Κορινθίους 15:57) Ναι, η νίκη επί του Αδαμιαίου θανάτου επιτυγχάνεται μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού, και τόσο οι χρισμένοι όσο και τα «άλλα πρόβατα» συμμετέχουν σε αυτή τη νίκη. Ασφαλώς, τα «άλλα πρόβατα» που ζουν σήμερα έχουν μια ελπίδα η οποία είναι μοναδική σε αυτή τη γενιά. Ως μέρος ενός συνεχώς αυξανόμενου “μεγάλου πλήθους”, μπορεί να επιζήσουν από την επερχόμενη «μεγάλη θλίψη» και να μη γευτούν ποτέ θάνατο! (Αποκάλυψη 7:9, 14) Ωστόσο, ακόμη και εκείνοι που πεθαίνουν εξαιτίας “καιρού και απρόβλεπτης περίστασης” ή στα χέρια των οργάνων του Σατανά μπορούν να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στην ελπίδα της ανάστασης.—Εκκλησιαστής 9:11.

19. Σε ποια προτροπή πρέπει όλοι οι Χριστιανοί σήμερα να δώσουν προσοχή;

¹⁹ Επομένως, αναμένουμε με ζωηρή προσμονή εκείνη την ένδοξη ημέρα κατά την οποία θα εκμηδενιστεί ο θάνατος. Η ασάλευτη εμπιστοσύνη μας στην υπόσχεση του Ιεχωβά για την ανάσταση μας δίνει μια ρεαλιστική άποψη των πραγμάτων. Οτιδήποτε και αν μας συμβεί σε αυτή τη ζωή—ακόμη και αν πεθάνουμε—τίποτε δεν μπορεί να μας στερήσει την ανταμοιβή που έχει υποσχεθεί ο Ιεχωβά. Γι’ αυτό, η τελική προτροπή του Παύλου προς τους Κορινθίους είναι τόσο κατάλληλη σήμερα όσο ήταν και πριν από δύο χιλιάδες χρόνια: «Συνεπώς, αγαπητοί μου αδελφοί, να γίνεστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος σε σχέση με τον Κύριο».—1 Κορινθίους 15:58.

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Πώς απάντησε ο Παύλος στο ερώτημα σχετικά με το τι σώματα θα είχαν οι χρισμένοι όταν θα ανασταίνονταν;

◻ Πώς και πότε θα εκμηδενιστεί τελικά ο θάνατος;

◻ Ποιοι θα συμπεριληφθούν στην επίγεια ανάσταση;

◻ Ποια πρέπει να είναι η στάση μας όσον αφορά ζητήματα στα οποία σιωπά η Αγία Γραφή;

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Ένας σπόρος “πεθαίνει” με το να υποστεί ριζικές αλλαγές

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Οι πιστοί άντρες και γυναίκες της αρχαιότητας, όπως ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα και η Ραάβ, θα είναι ανάμεσα σε εκείνους που θα αναστηθούν

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Η ανάσταση θα είναι καιρός μεγάλης χαράς!