Ποιμάνετε το Ποίμνιο του Θεού με τη Θέλησή Σας

‘Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας, όχι αναγκαστικά, αλλά με τη θέλησή σας’.—1 ΠΕΤΡΟΥ 5:2, ΜΝΚ.

 1. Γιατί θα πρέπει να αναμένουμε από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους να ‘ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού με τη θέλησή τους’;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ποιμαίνει το λαό του με τη θέλησή Του. (Ψαλμός 23:1-4) ‘Ο καλός ποιμένας’, ο Ιησούς Χριστός, έδωσε με τη θέλησή του την τέλεια ανθρώπινη ζωή του για τους προβατοειδείς ανθρώπους. (Ιωάννης 10:11-15) Γι’ αυτό, ο απόστολος Πέτρος πρότρεψε τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους να ‘ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού με τη θέλησή τους’.—1 Πέτρου 5:2, ΜΝΚ.

 2. Ποιες ερωτήσεις αξίζει να εξεταστούν σε σχέση με τις ποιμαντικές δραστηριότητες των Χριστιανών πρεσβυτέρων;

² Η προθυμία αποτελεί χαρακτηριστικό των δούλων του Θεού. (Ψαλμός 110:3) Όμως, για να διοριστεί ένας Χριστιανός άντρας ως επίσκοπος, ή υποποιμένας, απαιτούνται περισσότερα από την προθυμία του. Ποιοι έχουν τα κατάλληλα προσόντα για να γίνουν τέτοιοι ποιμένες; Τι περιλαμβάνει η ποίμανση που παρέχουν αυτοί; Πώς μπορεί να επιτελεστεί αυτή με τον καλύτερο τρόπο;

Προΐστανται σε ένα Σπιτικό

 3. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο ένας Χριστιανός άντρας φροντίζει για την οικογένειά του επηρεάζει το κατά πόσο έχει τα κατάλληλα προσόντα για να είναι ποιμένας στην εκκλησία;

³ Προτού γίνει δυνατό να διοριστεί ένας άντρας σε ‘θέση επισκόπου’, θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε ορισμένες Γραφικές απαιτήσεις. (1 Τιμόθεον 3:1-7, ΜΝΚ· Τίτον 1:5-9) Κατ’ αρχάς, ο απόστολος Παύλος είπε ότι ένας επίσκοπος πρέπει να είναι ‘άντρας που να προΐσταται στο ίδιο του το σπιτικό με καλό τρόπο, έχοντας παιδιά σε υποταγή με κάθε σοβαρότητα’. Υπάρχει εύλογη αιτία για αυτό, επειδή ο Παύλος είπε: ‘Πράγματι, αν κάποιος δεν γνωρίζει πώς να προΐσταται στο ίδιο του το σπιτικό, πώς θα φροντίσει για την εκκλησία του Θεού;’ (1 Τιμόθεον 3:4, 5, ΜΝΚ) Όταν διόριζε πρεσβυτέρους στις εκκλησίες του νησιού της Κρήτης, ο Τίτος έλαβε την κατεύθυνση να ψάξει για οποιονδήποτε άντρα ήταν «ανέγκλητος [ακατηγόρητος, ΜΝΚ], μιας γυναικός ανήρ, έχων τέκνα πιστά, μη κατηγορούμενα ως άσωτα ή ανυπότακτα». (Τίτον 1:6) Ναι, ο τρόπος με τον οποίο ένας Χριστιανός άντρας φροντίζει για την οικογένειά του πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν καθορίζεται το κατά πόσο έχει τα κατάλληλα προσόντα για να αναλάβει τη βαρύτερη ευθύνη της ποίμανσης της εκκλησίας.

 4. Εκτός από την τακτική μελέτη της Αγίας Γραφής και την προσευχή, πώς δείχνουν οι Χριστιανοί γονείς αγάπη για την οικογένειά τους;

⁴ Οι άντρες οι οποίοι προΐστανται στο σπιτικό τους με καλό τρόπο κάνουν περισσότερα από το να προσεύχονται και να μελετούν την Αγία Γραφή με την οικογένειά τους σε τακτική βάση. Αυτοί είναι πάντοτε έτοιμοι να βοηθήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Για εκείνους που γίνονται γονείς, αυτό αρχίζει τη μέρα που γεννιέται το παιδί. Οι Χριστιανοί γονείς γνωρίζουν ότι όσο πιο στενά προσκολλιούνται σε μια θεοσεβή καθιερωμένη πορεία τόσο πιο σύντομα θα προσαρμοστεί το παιδί τους στο πρόγραμμα που εκείνοι έχουν για τις Χριστιανικές δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Το πόσο καλά προΐσταται ο Χριστιανός πατέρας σε αυτές τις περιστάσεις επηρεάζει τα προσόντα του ως πρεσβυτέρου.—Εφεσίους 5:15, 16· Φιλιππησίους 3:16, ΜΝΚ.

 5. Πώς μπορεί ένας Χριστιανός πατέρας να αναθρέψει τα παιδιά του ‘με τη διαπαιδαγώγηση και τη διανοητική καθοδήγηση του Ιεχωβά’;

⁵ Καθώς προΐσταται στο σπιτικό του, ο ευσυνείδητος Χριστιανός πατέρας λαβαίνει υπόψη του τη συμβουλή του Παύλου: ‘Μην παροξύνετε τα παιδιά σας, αλλά συνεχίστε να τα ανατρέφετε με τη διαπαιδαγώγηση και τη διανοητική καθοδήγηση του Ιεχωβά’. (Εφεσίους 6:4, ΜΝΚ) Η τακτική μελέτη της Αγίας Γραφής με την οικογένεια, τόσο με τη σύζυγο όσο και με τα παιδιά, προσφέρει θαυμάσιες ευκαιρίες για στοργική εκπαίδευση. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά λαβαίνουν ‘διαπαιδαγώγηση’ ή εκπαίδευση με σκοπό τη διόρθωση. Η ‘διανοητική καθοδήγηση’ που λαβαίνει χώρα κατόπιν βοηθάει το κάθε παιδί να φτάσει στο σημείο να γνωρίζει ποια είναι η άποψη του Ιεχωβά για τα διάφορα ζητήματα. (Δευτερονόμιον 4:9· 6:6, 7· Παροιμίαι 3:11· 22:6) Στην άνετη ατμόσφαιρα αυτής της πνευματικής συγκέντρωσης, ο πατέρας που ενδιαφέρεται ακούει προσεκτικά καθώς μιλάνε τα παιδιά του. Ευγενικές καθοδηγητικές ερωτήσεις χρησιμοποιούνται για να εκφραστούν με ειλικρίνεια τα παιδιά σχετικά με όσα τα απασχολούν και σχετικά με τη νοοτροπία τους. Ο πατέρας δεν θεωρεί δεδομένο ότι γνωρίζει οτιδήποτε συμβαίνει στη νεανική τους διάνοια. Πραγματικά, «το να αποκρίνηται τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν αφροσύνη και όνειδος», λέει το εδάφιο Παροιμίαι 18:13. Σήμερα, οι περισσότεροι γονείς διαπιστώνουν ότι οι καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους διαφέρουν πάρα πολύ από εκείνες που αντιμετώπιζαν οι ίδιοι όταν ήταν νέοι. Επομένως, ο πατέρας θα προσπαθήσει να μάθει το ιστορικό και τις λεπτομέρειες του προβλήματος προτού αναφερθεί στο χειρισμό που πρέπει να γίνει.—Παράβαλε Ιακώβου 1:19.

 6. Γιατί θα πρέπει ένας Χριστιανός πατέρας να συμβουλεύεται το Λόγο του Θεού όταν βοηθάει την οικογένειά του;

⁶ Τι συμβαίνει αφότου τα προβλήματα, οι ανησυχίες και η νοοτροπία των παιδιών κάποιου γίνουν γνωστά; Ο πατέρας που προΐσταται με καλό τρόπο συμβουλεύεται τις Γραφές, οι οποίες είναι ‘ωφέλιμες προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης’. Αυτός διδάσκει στα παιδιά του πώς να εφαρμόζουν τις θεόπνευστες κατευθυντήριες γραμμές της Αγίας Γραφής. Με αυτόν τον τρόπο, εκείνοι που είναι νέοι στην ηλικία γίνονται ‘τέλειοι [πλήρως ικανοί, ΜΝΚ], ετοιμασμένοι για κάθε καλό έργο’.—2 Τιμόθεον 3:16, 17· Ψαλμός 78:1-4.

 7. Τι παράδειγμα πρέπει να θέτουν οι Χριστιανοί πατέρες όσον αφορά την προσευχή;

⁷ Οι θεοσεβείς νεαροί αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις σε σχέση με τους κοσμικούς συμμαθητές τους. Έτσι, πώς μπορούν οι Χριστιανοί πατέρες να καθησυχάσουν τους φόβους των παιδιών τους; Ένας τρόπος είναι με το να προσεύχονται τακτικά μαζί με αυτά και για αυτά. Όταν αυτά τα νεαρά άτομα αντιμετωπίσουν αντίξοες καταστάσεις, είναι πιθανό ότι θα μιμηθούν την εμπιστοσύνη που δείχνουν στον Θεό οι γονείς τους. Κάποιο 13χρονο κορίτσι, στο οποίο υποβλήθηκαν μερικές ερωτήσεις προτού βαφτιστεί συμβολίζοντας την αφιέρωσή του στον Θεό, διηγήθηκε ότι είχε αντιμετωπίσει εμπαιγμό και κακομεταχείριση από τις συμμαθήτριές της. Όταν εκείνη υπερασπίστηκε τη βασισμένη στην Αγία Γραφή πεποίθησή της σχετικά με την ιερότητα του αίματος, τα άλλα κορίτσια την χτύπησαν και την έφτυσαν. (Πράξεις 15:28, 29) Μήπως εκείνη ανταπέδωσε; Όχι. «Συνέχισα να προσεύχομαι στον Ιεχωβά να με βοηθήσει να μείνω ήρεμη», εξήγησε. «Επίσης θυμήθηκα τι με είχαν διδάξει οι γονείς μου στην οικογενειακή μας μελέτη σχετικά με την ανάγκη που υπάρχει να συγκρατούμε τον εαυτό μας όταν συμβαίνει κάτι κακό».—2 Τιμόθεον 2:24, ΜΝΚ.

 8. Πώς μπορεί ένας πρεσβύτερος ο οποίος δεν έχει παιδιά να προΐσταται στο σπιτικό του με καλό τρόπο;

⁸ Ένας πρεσβύτερος ο οποίος δεν έχει παιδιά μπορεί επίσης να παρέχει επαρκείς πνευματικές και υλικές προμήθειες σε εκείνους που ανήκουν στο σπιτικό του. Αυτό περιλαμβάνει τη σύζυγό του και ίσως τους Χριστιανούς συγγενείς που ζουν στο σπίτι του και εξαρτώνται από αυτόν. (1 Τιμόθεον 5:8) Το να προΐσταται έτσι με καλό τρόπο αποτελεί μια από τις απαιτήσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνεται ένας άντρας που διορίζεται να επωμιστεί την ευθύνη του πρεσβυτέρου σε μια εκκλησία. Πώς πρέπει, λοιπόν, να βλέπουν οι διορισμένοι πρεσβύτεροι τις ευθύνες τους που συνοδεύονται από προνόμια στην εκκλησία;

Να Προΐστασθε ‘με Πραγματική Θέρμη’

 9. Ποια στάση πρέπει να έχουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι απέναντι στους διορισμούς τους υπηρεσίας;

⁹ Τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, ο απόστολος Παύλος υπηρέτησε ως οικονόμος στο σπιτικό του Θεού, στη Χριστιανική εκκλησία υπό την ηγεσία του Χριστού. (Εφεσίους 3:2, 7· 4:15) Με τη σειρά του, ο Παύλος πρότρεψε τους ομοπίστους του στη Ρώμη: «Έχοντες . . . χαρίσματα διάφορα κατά την δοθείσαν εις ημάς χάριν, είτε προφητείαν, ας προφητεύωμεν κατά την αναλογίαν της πίστεως, είτε διακονίαν, ας καταγινώμεθα εις την διακονίαν, είτε διδάσκει τις, ας καταγίνηται εις την διδασκαλίαν, είτε προτρέπει τις, εις την προτροπήν· ο μεταδίδων, ας μεταδίδη εν απλότητι, ο προϊστάμενος ας προΐσταται μετ’ επιμελείας [με πραγματική θέρμη, ΜΝΚ], ο ελεών ας ελεή εν ιλαρότητι».—Ρωμαίους 12:6-8.

10. Όσον αφορά τη φροντίδα του ποιμνίου του Θεού, τι παράδειγμα έθεσε ο Παύλος για τους πρεσβυτέρους σήμερα;

¹⁰ Ο Παύλος υπενθύμισε στους Θεσσαλονικείς: «Ένα έκαστον υμών, ως πατήρ τα εαυτού τέκνα, σας προετρέπομεν και παρηγορούμεν και διεμαρτυρόμεθα, δια να περιπατήσητε αξίως του Θεού του προσκαλούντος υμάς εις την εαυτού βασιλείαν και δόξαν». (1 Θεσσαλονικείς 1:1· 2:11, 12) Η προτροπή δόθηκε με τόσο τρυφερό, στοργικό τρόπο ώστε ο Παύλος μπορούσε να γράψει: «Εστάθημεν γλυκείς εν τω μέσω υμών, καθώς η τροφός περιθάλπει τα εαυτής τέκνα· ούτως έχοντες ένθερμον αγάπην [τρυφερή στοργή, ΜΝΚ] προς εσάς, ευχαριστούμεθα να μεταδώσωμεν ουχί μόνον το ευαγγέλιον του Θεού αλλά και τας ψυχάς ημών, επειδή εστάθητε αγαπητοί εις ημάς». (1 Θεσσαλονικείς 2:7, 8) Σε αρμονία με το πατρικό παράδειγμα του Παύλου, οι όσιοι πρεσβύτεροι δείχνουν βαθύ ενδιαφέρον για όλα τα μέλη της εκκλησίας.

11. Πώς μπορούν οι διορισμένοι πρεσβύτεροι να δείχνουν προθυμία;

¹¹ Η τρυφερότητα, μαζί με την προθυμία, πρέπει να χαρακτηρίζει τη στοργική επισκόπηση την οποία ασκούν οι πιστοί Χριστιανοί ποιμένες μας. Ο τρόπος τους εκφράζει πολλά. Ο Πέτρος συμβουλεύει τους πρεσβυτέρους να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού ‘όχι αναγκαστικά’ ούτε ‘από αγάπη για το ανέντιμο κέρδος’. (1 Πέτρου 5:2, ΜΝΚ) Σχετικά με αυτό το σημείο, ο λόγιος Ουίλιαμ Μπάρκλεϊ έκανε μια προειδοποιητική παρατήρηση όταν έγραψε: «Υπάρχει τρόπος να δεχτεί κάποιος ένα αξίωμα και να αποδώσει υπηρεσία σαν να επρόκειτο για ένα άσχημο και δυσάρεστο καθήκον, σαν να επρόκειτο για αγγαρεία, σαν να επρόκειτο για ενοχλητικό βάρος. Είναι πολύ πιθανό να ζητηθεί από έναν άνθρωπο να κάνει κάτι, και εκείνος να το κάνει, αλλά να το κάνει με τρόπο που να δείχνει τέτοια δυσαρέσκεια ώστε ολόκληρη η πράξη να καταστραφεί. . . . Όμως, [ο Πέτρος] λέει ότι ο κάθε Χριστιανός πρέπει να δονείται από προθυμία ώστε να αποδίδει αυτή την υπηρεσία με τον τρόπο που μπορεί, μολονότι γνωρίζει καλά πόσο ανάξιος είναι να την αποδώσει».

Ποιμένες με τη Θέλησή Τους

12. Πώς μπορούν να ποιμαίνουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι με τη θέλησή τους;

¹² ‘Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας . . . με τη θέλησή σας’, προτρέπει επίσης ο Πέτρος. Ένας Χριστιανός επίσκοπος ο οποίος φροντίζει για τα πρόβατα το κάνει αυτό με τη θέλησή του, με την ελεύθερη βούλησή του, υπό την κατεύθυνση του Καλού Ποιμένα, του Ιησού Χριστού. Το να ποιμαίνει με τη θέλησή του σημαίνει επίσης ότι ο Χριστιανός ποιμένας υποτάσσεται στην εξουσία του Ιεχωβά, ‘του ποιμένα και επισκόπου των ψυχών μας’. (1 Πέτρου 2:25) Ο Χριστιανός υποποιμένας εκδηλώνει με τη θέλησή του σεβασμό για τη θεοκρατική διευθέτηση. Το κάνει αυτό με το να κατευθύνει στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, αυτούς που επιζητούν συμβουλή. Μολονότι η πείρα μπορεί να βοηθήσει κάποιον πρεσβύτερο να αποκτήσει ένα απόθεμα συμβουλών οι οποίες βασίζονται στην Αγία Γραφή, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχει ανά πάσα στιγμή έτοιμη τη Γραφική λύση για κάθε πρόβλημα. Ακόμη και όταν γνωρίζει την απάντηση σε κάποιο ερώτημα, μπορεί να το βρει σοφό να συμβουλευτεί, μαζί με το άτομο που έχει το ερώτημα, το Ευρετήριο Εκδόσεων της Σκοπιάς ή παρόμοια ευρετήρια. Έτσι, διδάσκει με δυο τρόπους: Εξηγεί πώς μπορεί να βρει κανείς υποβοηθητικές πληροφορίες, και με ταπεινό τρόπο δείχνει σεβασμό για τον Ιεχωβά κατευθύνοντας την προσοχή σε ό,τι έχει δημοσιεύσει η οργάνωση του Θεού.

13. Ποια βήματα μπορούν να γίνουν για να βοηθηθούν οι πρεσβύτεροι να δίνουν υγιείς συμβουλές;

¹³ Τι μπορεί να κάνει ένας πρεσβύτερος αν δεν έχει δημοσιευτεί τίποτα στα έντυπα της Εταιρίας σχετικά με το συγκεκριμένο πρόβλημα που πρέπει να τύχει χειρισμού; Αναμφίβολα, θα προσευχηθεί για ενόραση και θα ερευνήσει για μερικές αρχές της Αγίας Γραφής που να έχουν εφαρμογή στο ζήτημα. Μπορεί επίσης να βρει επωφελές το να συστήσει στο άτομο που ζητάει βοήθεια να εξετάσει το παράδειγμα του Ιησού. Ο πρεσβύτερος θα μπορούσε να ρωτήσει: «Αν ο Ιησούς, ο Μεγάλος Δάσκαλος, βρισκόταν στη θέση σου, τι νομίζεις ότι θα έκανε;» (1 Κορινθίους 2:16) Αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί να βοηθήσει το άτομο που έχει κάποιο ερώτημα να πάρει μια σοφή απόφαση. Όμως, πόσο άσοφο θα ήταν για κάποιον πρεσβύτερο να δώσει μια απλή προσωπική γνώμη σαν να επρόκειτο για ορθή Γραφική συμβουλή! Αντίθετα, οι πρεσβύτεροι μπορούν να συζητούν τα δύσκολα προβλήματα μεταξύ τους. Μπορεί ακόμη και να φέρνουν τέτοια σοβαρά ζητήματα για συζήτηση σε κάποια συνάντηση του πρεσβυτερίου. (Παροιμίαι 11:14) Οι αποφάσεις που θα πάρουν θα τους καταστήσουν όλους ικανούς να ‘λένε . . . το αυτό’.—1 Κορινθίους 1:10.

Η Πραότητα Είναι Ουσιώδης

14, 15. Τι απαιτείται από τους πρεσβυτέρους όταν διορθώνουν ένα Χριστιανό ο οποίος ‘έπεσε απερίσκεπτα σε κάποιο αμάρτημα’;

¹⁴ Ο Χριστιανός πρεσβύτερος χρειάζεται να εκδηλώνει πραότητα όταν διδάσκει άλλους, ιδιαίτερα όταν τους συμβουλεύει. «Αδελφοί», συμβουλεύει ο Παύλος, «και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος». (Γαλάτας 6:1) Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη του Κειμένου που αποδίδεται εδώ «διορθόνετε» αναφέρεται σε έναν όρο της χειρουργικής ο οποίος χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει την ανάταξη ενός οστού ώστε να αποφευχτεί μια ισόβια αναπηρία. Ο λεξικογράφος Γ. Ε. Βάιν το συσχετίζει αυτό με την αποκατάσταση, «από εκείνους που είναι πνευματικοί, κάποιου που έχει καταβληθεί από ένα παράπτωμα και ο οποίος μοιάζει με εξαρθρωμένο μέλος του πνευματικού σώματος». Οι εναλλακτικές αποδόσεις είναι: «Αποκαθιστώ κάτι στην κατάλληλη θέση· φέρνω κάτι σε κατάλληλη ευθυγράμμιση».

¹⁵ Το να διορθωθεί ο τρόπος σκέψης κάποιου δεν είναι εύκολο, και μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να φερθούν σε κατάλληλη ευθυγράμμιση οι σκέψεις ενός ατόμου το οποίο έσφαλε. Όμως, η βοήθεια που προσφέρεται με πνεύμα πραότητας είναι πιθανό ότι θα γίνει δεκτή με ευγνωμοσύνη. Επομένως, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι πρέπει να λαβαίνουν υπόψη τους τη συμβουλή του Παύλου: «Ενδύθητε . . . σπλάγχνα οικτιρμών [την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, ΜΝΚ], χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν». (Κολοσσαείς 3:12) Τι πρέπει να κάνουν οι πρεσβύτεροι όταν κάποιο άτομο το οποίο χρειάζεται διόρθωση εκδηλώνει κακή στάση; Πρέπει να ‘ζητούν . . . πραότητα’.—1 Τιμόθεον 6:11.

Να Ποιμαίνετε με Προσοχή

16, 17. Από ποιους κινδύνους πρέπει να φυλάγονται οι πρεσβύτεροι όταν συμβουλεύουν άλλους;

¹⁶ Υπάρχουν περισσότερα στη συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο Γαλάτας 6:1. Αυτός προτρέπει τους άντρες που έχουν τα πνευματικά προσόντα: «Διορθόνετε [κάποιον που έσφαλε] με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής». Πόσο σοβαρές συνέπειες μπορεί να προκύψουν αν δεν προσέξει κάποιος αυτή τη συμβουλή! Με αφορμή την είδηση ότι κάποιος Αγγλικανός κληρικός βρέθηκε ένοχος διάπραξης μοιχείας με δυο μέλη της ενορίας του, η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου ανέφερε ότι αυτό αποτελεί «μια μόνιμη κατάσταση: ένας άντρας που συμβουλεύει, προφανώς με πατρικό ή αδελφικό τρόπο, πέφτει θύμα των πειρασμών που δημιουργούνται από την εμπιστοσύνη που του δείχνει εκείνος που δέχεται τη συμβουλή». Η αρθρογράφος αναφέρθηκε κατόπιν στους ισχυρισμούς του Δρ Πίτερ Ράταρ ότι «οι παράνομοι δεσμοί, που χαρακτηρίζονται από εκμετάλλευση και συνάπτονται μεταξύ γυναικών και των αντρών στους οποίους αυτές στρέφονται με εμπιστοσύνη για βοήθεια—γιατρών, δικηγόρων, ιερέων και εργοδοτών—έχουν γίνει μια ανομολόγητη, καταστροφική και εξευτελιστική επιδημία για τη σεξουαλικά ανεκτική κοινωνία μας».

¹⁷ Δεν θα πρέπει να φανταζόμαστε ότι ο λαός του Ιεχωβά είναι άτρωτος από τέτοιους πειρασμούς. Κάποιος πρεσβύτερος που έχαιρε σεβασμού, και ο οποίος είχε υπηρετήσει πιστά επί χρόνια, αναμείχτηκε σε ανηθικότητα επειδή έκανε ποιμαντικές επισκέψεις σε μια παντρεμένη αδελφή όταν εκείνη ήταν μόνη. Μολονότι μετανόησε, ο αδελφός έχασε όλα του τα προνόμια υπηρεσίας. (1 Κορινθίους 10:12) Πώς, λοιπόν, μπορούν οι διορισμένοι πρεσβύτεροι να κάνουν ποιμαντικές επισκέψεις με τέτοιον τρόπο ώστε να μην πέσουν σε πειρασμό; Πώς μπορούν να διευθετήσουν ώστε να υπάρχει κάποιος βαθμός απομόνωσης, να γίνει προσευχή και να δοθεί η ευκαιρία να συμβουλευτούν το Λόγο του Θεού και τις Χριστιανικές εκδόσεις;

18. (α) Πώς το να εφαρμόζουν οι πρεσβύτεροι την αρχή της ηγεσίας μπορεί να τους βοηθήσει να αποφεύγουν επικίνδυνες καταστάσεις; (β) Ποιες διευθετήσεις μπορούν να γίνουν για την πραγματοποίηση ποιμαντικής επίσκεψης σε κάποια αδελφή;

¹⁸ Ένας παράγοντας τον οποίο πρέπει οι πρεσβύτεροι να λαβαίνουν υπόψη τους είναι η αρχή της ηγεσίας. (1 Κορινθίους 11:3) Αν κάποιο νεαρό άτομο επιζητά καθοδήγηση, προσπαθήστε, όπου αυτό είναι κατάλληλο, να συμπεριλάβετε τους γονείς του στη συζήτηση. Όταν μια παντρεμένη αδελφή ζητάει πνευματική βοήθεια, μήπως μπορείτε να διευθετήσετε να παρευρίσκεται και ο σύζυγός της στη διάρκεια της επίσκεψης; Τι μπορεί να γίνει αν κάτι τέτοιο είναι αδύνατον ή αν ο σύζυγος δεν είναι ομόπιστος και την κακομεταχειρίζεται με κάποιον τρόπο; Τότε, κάντε τις ίδιες διευθετήσεις που θα κάνατε αν επρόκειτο για ποιμαντική επίσκεψη σε κάποια ανύπαντρη αδελφή. Θα ήταν σοφό να επισκεφτούν την αδελφή μαζί δυο αδελφοί οι οποίοι έχουν τα πνευματικά προσόντα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, ίσως μπορεί να επιλεγεί κάποιος κατάλληλος χρόνος προκειμένου δυο αδελφοί να συζητήσουν μαζί της στην Αίθουσα Βασιλείας, κατά προτίμηση σε ένα δωμάτιο που επιτρέπει να γίνει κατ’ ιδίαν συζήτηση. Καθώς άλλοι αδελφοί και αδελφές θα βρίσκονται στην αίθουσα, μολονότι δεν θα είναι σε θέση να δουν και να ακούσουν τυχαία κάτι από τη συζήτηση, πιθανότατα θα αποφευχτεί κάθε αιτία για πρόσκομμα.—Φιλιππησίους 1:9, 10, ΜΝΚ.

19. Ποια καλά αποτελέσματα φέρνει το να ποιμαίνουν οι πρεσβύτεροι με τη θέλησή τους τα πρόβατα του Θεού, και σε ποιον εκφράζουμε ευγνωμοσύνη για εκείνους που ποιμαίνουν με τη θέλησή τους;

¹⁹ Το να ποιμαίνουν οι πρεσβύτεροι με τη θέλησή τους τα πρόβατα του Θεού φέρνει καλά αποτελέσματα—ένα ισχυρό πνευματικά ποίμνιο, το οποίο κατευθύνεται καλά. Όπως ο απόστολος Παύλος, έτσι και οι σημερινοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους ομοπίστους τους. (2 Κορινθίους 11:28) Το να ποιμαίνει κάποιος το λαό του Θεού σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς αποτελεί πολύ βαριά ευθύνη. Επομένως, είμαστε πραγματικά ευγνώμονες για το θαυμάσιο έργο που επιτελείται από τους αδελφούς μας οι οποίοι υπηρετούν ως πρεσβύτεροι. (1 Τιμόθεον 5:17) Λόγω του ότι μας ευλόγησε με ‘δώρα σε μορφή ανθρώπων’ τα οποία ποιμαίνουν με τη θέλησή τους, προσφέρουμε αίνο στον Δοτήρα ‘κάθε δόσεως αγαθής και κάθε τέλειου δώρου’, στον στοργικό ουράνιο Ποιμένα μας, τον Ιεχωβά.—Εφεσίους 4:8, ΜΝΚ· Ιακώβου 1:17.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Πώς μπορεί ένας άντρας να προΐσταται στο σπιτικό του με καλό τρόπο;

◻ Ποιες ιδιότητες πρέπει να χαρακτηρίζουν την επισκόπηση που παρέχουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι;

◻ Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν ταπεινοφροσύνη και πραότητα όταν δίνουν συμβουλή;

◻ Τι βοηθάει στο να γίνει αποτελεσματική η πνευματική διόρθωση;

◻ Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να αποφεύγουν επικίνδυνες καταστάσεις όταν ποιμαίνουν το ποίμνιο;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Χριστιανός πρεσβύτερος πρέπει να προΐσταται στο σπιτικό του με καλό τρόπο

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Η Χριστιανική ποίμανση πρέπει να γίνεται με πραότητα και καλή κρίση