Παραμείνετε Υγιείς στην Πίστη!
Κύρια Σημεία από την προς Τίτον Επιστολή
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ εκκλησίες που βρίσκονταν στην Κρήτη είχαν ανάγκη από πνευματική φροντίδα. Ποιος μπορούσε να τις βοηθήσει; Μα ο Τίτος, ο συνεργάτης του αποστόλου Παύλου! Αυτός ήταν θαρραλέος, είχε τα προσόντα να διδάσκει, ήταν ζηλωτής καλών έργων και υγιής στην πίστη.
Ο Παύλος επισκέφτηκε την Κρήτη στο διάστημα μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης φυλάκισής του στη Ρώμη. Άφησε τον Τίτο στο νησί προκειμένου να διορθώσει κάποια πράγματα και να διορίσει πρεσβυτέρους στις εκκλησίες.[Τίτο 1:5] Ο Τίτος κλήθηκε επίσης να ελέγξει τους ψευδοδιδασκάλους και να θέσει ένα καλό παράδειγμα. Όλα αυτά αποκαλύπτονται στην επιστολή του Παύλου προς τον Τίτο, που πιθανόν να στάλθηκε από τη Μακεδονία μεταξύ του 61 και 64 Κ.Χ. Η εφαρμογή των συμβουλών του αποστόλου μπορεί να βοηθήσει τους σύγχρονους επισκόπους και τους υπόλοιπους πιστούς να είναι θαρραλέοι, ζηλωτές και πνευματικά υγιείς.
Τι Απαιτείται από τους Επισκόπους;
Ήταν αναγκαίο να διοριστούν επίσκοποι και να επιλυθούν μερικά σοβαρά προβλήματα. (1:1-16) Για να διοριστεί επίσκοπος ένας άντρας έπρεπε να μην τον βαραίνει καμιά κατηγορία, να είναι υποδειγματικός τόσο στην προσωπική όσο και στην οικογενειακή του ζωή, φιλόξενος, ισορροπημένος και εγκρατής.[1:6-8] Έπρεπε να διδάσκει την αλήθεια και να προτρέπει και να ελέγχει τους αντιλέγοντες.[1:9] Χρειαζόταν θάρρος προκειμένου να αποστομωθούν τα ανυπότακτα άτομα που υπήρχαν στην εκκλησία. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα για εκείνους που παρέμεναν προσκολλημένοι στην περιτομή, εφόσον αυτοί είχαν ανατρέψει ολόκληρα σπιτικά.[1:10,11] Ήταν αναγκαίο να δοθεί αυστηρός έλεγχος για να παραμείνουν οι εκκλησίες πνευματικά υγιείς.[1:13] Σήμερα επίσης, οι Χριστιανοί επίσκοποι χρειάζονται θάρρος για να ελέγχουν και να προτρέπουν με σκοπό την εποικοδόμηση της εκκλησίας.
Εφαρμόστε την Υγιή Διδασκαλία
Καθήκον του Τίτου ήταν να μεταδίδει την πνευματικά υγιή διδασκαλία.[2:1] (2:1-15) Οι ηλικιωμένοι έπρεπε να είναι υποδειγματικοί στη μετριοπάθεια, στη σοβαρότητα, στη σωφροσύνη, στην πίστη, στην αγάπη και στην υπομονή.[2:2] Οι ηλικιωμένες έπρεπε να ‘έχουν τρόπο ιεροπρεπή [ευλαβική συμπεριφορά, ΜΝΚ]’. Ως «διδάσκαλοι των καλών», θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις νεότερες γυναίκες να διατηρούν τη σωστή άποψη για τις υποχρεώσεις που έχουν ως σύζυγοι και μητέρες.[2:3-5] Οι νεότεροι άντρες έπρεπε να είναι σώφρονες, και οι δούλοι έπρεπε να υποτάσσονται στους κυρίους τους με τρόπο που να στολίζει τη διδασκαλία του Θεού.[2:6-10] Όλοι οι Χριστιανοί έπρεπε να απορρίψουν την ασέβεια και να ζήσουν με σωφροσύνη σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, ενώ προσμένουν την ένδοξη φανέρωση του Θεού και του Ιησού Χριστού, «όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, δια να μας λυτρώση από πάσης ανομίας και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων».[2:12-14] Είθε κι εμείς να ‘στολίζουμε τη διδασκαλία του Θεού’ με το να εφαρμόζουμε τέτοιες υγιείς συμβουλές.[2:10]
Οι τελικές συμβουλές του Παύλου προάγουν την πνευματική υγεία. (3:1-15) Είναι αναγκαίο να δείχνουμε την πρέπουσα υποταγή στους κυβερνήτες και να καλλιεργούμε ‘συμβιβαστικότητα [λογικότητα, ΜΝΚ]’.[3:1,2] Οι Χριστιανοί έχουν την ελπίδα της αιώνιας ζωής, και τα λόγια του Παύλου θα έπρεπε να τονιστούν για να τους ενθαρρύνουν να κρατούν τη διάνοιά τους προσηλωμένη σε καλά έργα.[3:8, 9] Θα έπρεπε να αποφεύγονται οι ανόητες αμφισβητήσεις και οι φιλονικίες οι σχετικές με το Νόμο και να απορρίπτεται, ύστερα και από τη δεύτερη νουθεσία, όποιος προωθούσε κάποια αίρεση.[3:7-10] Όταν οι πρεσβύτεροι σήμερα εφαρμόζουν τέτοιες συμβουλές, αυτοί και οι ομόπιστοί τους θα παραμένουν υγιείς στην πίστη.
[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 22]
‘Μη Δεδουλωμέναι εις Οινοποσίαν’: Αν και οι γυναίκες δεν πρέπει να διδάσκουν τους άντρες στην εκκλησία, οι ηλικιωμένες αδελφές μπορούν να νουθετούν τις νεότερες γυναίκες σε προσωπική βάση. Αλλά για να είναι αποτελεσματικές σ’ αυτόν τον τομέα, οι ηλικιωμένες πρέπει να ακολουθούν τα λόγια του Παύλου: «Αι γραίαι ωσαύτως να έχωσι τρόπον ιεροπρεπή [ευλαβική συμπεριφορά, ΜΝΚ], μη κατάλαλοι, μη δεδουλωμέναι εις πολλήν οινοποσίαν, να ήναι διδάσκαλοι των καλών». (Τίτον 2:1-5· 1 Τιμόθεον 2:11-14) Λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες του ποτού, οι πρεσβύτεροι, οι διακονικοί υπηρέτες και οι ηλικιωμένες πρέπει να είναι μετριοπαθείς και να μην εντρυφούν στο πολύ κρασί. (1 Τιμόθεον 3:2, 3, 8, 11) Όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να αποφεύγουν τη μέθη και είναι απαραίτητο να απέχουν από οινοπνευματώδη ποτά όταν ενασχολούνται στο ‘ιερό έργο’ του κηρύγματος των καλών νέων.—Ρωμαίους 15:16, ΜΝΚ· Παροιμίαι 23:20, 21.