Ο Λαός του Θεού Πρέπει να Αγαπάει την Καλοσύνη
«Τι σου ζητάει ο Ιεχωβά σε ανταπόδοση παρά να ασκείς δικαιοσύνη και να αγαπάς την καλοσύνη και να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου;»—ΜΙΧΑΙΑΣ 6:8.
1, 2. (α) Γιατί δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι ο Ιεχωβά αναμένει από το λαό του να εκδηλώνει καλοσύνη; (β) Ποια ερωτήματα σχετικά με την καλοσύνη αξίζει να εξετάσουμε;
Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι Θεός καλοσύνης. (Ρωμαίους 2:4· 11:22) Πόσο θα πρέπει να εκτιμούσε αυτό το γεγονός το πρώτο ζευγάρι, ο Αδάμ και η Εύα! Στον κήπο της Εδέμ, τους περιέβαλλαν ορατά δημιουργήματα που έδειχναν την καλοσύνη του Θεού προς τους ανθρώπους, οι οποίοι μπορούσαν να τα απολαμβάνουν. Ο Θεός εξακολουθεί να είναι καλός προς όλους, ακόμα και προς αχάριστους και πονηρούς ανθρώπους.
2 Εφόσον δημιουργήθηκαν κατά την εικόνα του Θεού, οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να αντανακλούν θεοειδείς ιδιότητες. (Γένεση 1:26) Δεν μας εκπλήσσει το ότι ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς να εκδηλώνουμε καλοσύνη. Όπως δηλώνει το εδάφιο Μιχαίας 6:8, ο λαός του Θεού πρέπει να “αγαπάει την καλοσύνη”. Τι είναι όμως καλοσύνη; Πώς σχετίζεται με άλλες θεοειδείς ιδιότητες; Γιατί ο κόσμος είναι τόσο σκληρός και βάναυσος, παρ’ όλο που οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να εκδηλώνουν καλοσύνη; Γιατί θα πρέπει εμείς, ως Χριστιανοί, να προσπαθούμε να εκδηλώνουμε καλοσύνη στις σχέσεις μας με τους άλλους;
Τι Είναι Καλοσύνη;
3. Πώς θα ορίζατε την καλοσύνη;
3 Η καλοσύνη εκδηλώνεται μέσω έμπρακτου ενδιαφέροντος για την ευημερία των άλλων. Δείχνουμε επίσης καλοσύνη με πράξεις βοήθειας και λόγια που φανερώνουν στοχαστικότητα. Το να είναι κανείς καλός σημαίνει να κάνει καλά πράγματα και όχι βλαβερά. Ο καλός άνθρωπος είναι φιλικός, τρυφερός, συμπονετικός και φιλεύσπλαχνος. Χαρακτηρίζεται από γενναιόδωρη, στοχαστική στάση προς τους άλλους. Ο απόστολος Παύλος έδωσε την εξής νουθεσία στους Χριστιανούς: «Ντυθείτε την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία». (Κολοσσαείς 3:12) Συνεπώς, η καλοσύνη αποτελεί μέρος της συμβολικής ενδυμασίας κάθε αληθινού Χριστιανού.
4. Πώς έχει πάρει ο Ιεχωβά την πρωτοβουλία στην εκδήλωση καλοσύνης προς την ανθρωπότητα;
4 Ο Ιεχωβά Θεός έχει πάρει την πρωτοβουλία στην εκδήλωση καλοσύνης. Όπως είπε ο Παύλος, όταν «φανερώθηκε η καλοσύνη και η αγάπη για τον άνθρωπο από μέρους του Σωτήρα μας του Θεού», τότε «μας έσωσε μέσω του λουτρού το οποίο μας έφερε στη ζωή και μέσω της ανακαίνισής μας με άγιο πνεύμα». (Τίτο 3:4, 5) Ο Θεός “λούζει”, δηλαδή καθαρίζει, τους χρισμένους Χριστιανούς με το αίμα του Ιησού, εφαρμόζοντας σε αυτούς την αξία της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού. Επίσης, αυτοί ανακαινίζονται μέσω του αγίου πνεύματος και γίνονται «νέα δημιουργία» ως γεννημένοι από το πνεύμα γιοι του Θεού. (2 Κορινθίους 5:17) Επιπρόσθετα, η καλοσύνη και η αγάπη του Θεού επεκτείνονται και σε ένα «μεγάλο πλήθος» ανθρώπων οι οποίοι «έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού».—Αποκάλυψη 7:9, 14· 1 Ιωάννη 2:1, 2.
5. Γιατί θα πρέπει εκείνοι που καθοδηγούνται από το πνεύμα του Θεού να εκδηλώνουν καλοσύνη;
5 Η καλοσύνη αποτελεί επίσης καρπό του αγίου πνεύματος του Θεού, το οποίο είναι η ενεργός δύναμή του. Ο Παύλος είπε: «Οι καρποί του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Εναντίον τέτοιων πραγμάτων δεν υπάρχει νόμος». (Γαλάτες 5:22, 23) Δεν θα πρέπει, λοιπόν, εκείνοι που καθοδηγούνται από το πνεύμα του Θεού να εκδηλώνουν καλοσύνη στους άλλους;
Η Αληθινή Καλοσύνη Δεν Αποτελεί Αδυναμία
6. Πότε η καλοσύνη αποτελεί αδυναμία, και γιατί;
6 Ορισμένα άτομα θεωρούν την καλοσύνη αδυναμία. Πιστεύουν ότι ένας άνθρωπος πρέπει να είναι σκληρός, ακόμα και αγενής μερικές φορές, ώστε να βλέπουν οι άλλοι τη δύναμή του. Στην πραγματικότητα, όμως, απαιτείται πραγματική δύναμη για να είναι κανείς αληθινά καλός και να μην εκδηλώνει το εσφαλμένο είδος καλοσύνης. Εφόσον η αληθινή καλοσύνη αποτελεί καρπό του πνεύματος του Θεού, δεν μπορεί να αντανακλά μια χαλαρή, συμβιβαστική στάση προς την εσφαλμένη διαγωγή. Από την άλλη πλευρά, το εσφαλμένο είδος καλοσύνης αποτελεί αδυναμία η οποία κάνει ένα άτομο να παραβλέπει την αδικοπραγία.
7. (α) Πώς αποδείχτηκε ελαστικός ο Ηλεί; (β) Γιατί θα πρέπει οι πρεσβύτεροι να φυλάγονται από την εκδήλωση εσφαλμένης καλοσύνης;
7 Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τον αρχιερέα Ηλεί του Ισραήλ. Αυτός ήταν ελαστικός σε σχέση με τη διαπαιδαγώγηση των γιων του, του Οφνεί και του Φινεές, οι οποίοι υπηρετούσαν ως ιερείς στη σκηνή της μαρτυρίας. Επειδή αυτοί δεν ήταν ικανοποιημένοι με το μερίδιο της θυσίας που τους αναλογούσε σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, έβαζαν έναν υπηρέτη να απαιτεί ωμό κρέας από εκείνον που πρόσφερε θυσία προτού το λίπος της προσφοράς βγάλει καπνό πάνω στο θυσιαστήριο. Επίσης, οι γιοι του Ηλεί είχαν ανήθικες σχέσεις με γυναίκες που υπηρετούσαν στην είσοδο της σκηνής. Ωστόσο ο Ηλεί, αντί να αποπέμψει τον Οφνεί και τον Φινεές από την υπηρεσία τους, περιορίστηκε σε μια ήπια επίπληξη. (1 Σαμουήλ 2:12-29) Δεν είναι άξιο απορίας που «ο λόγος από τον Ιεχωβά είχε γίνει σπάνιος εκείνες τις ημέρες»! (1 Σαμουήλ 3:1) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι πρέπει να προσέχουν να μην ενδίδουν στην τάση να εκδηλώνουν το εσφαλμένο είδος καλοσύνης σε αδικοπραγούντες που θα μπορούσαν να απειλήσουν την πνευματικότητα της εκκλησίας. Η αληθινή καλοσύνη δεν παραβλέπει τα πονηρά λόγια και τις κακές πράξεις που παραβιάζουν τους κανόνες του Θεού.
8. Πώς εκδήλωνε ο Ιησούς αληθινή καλοσύνη;
8 Το Υπόδειγμά μας, ο Ιησούς Χριστός, ποτέ δεν εκδήλωσε το εσφαλμένο είδος καλοσύνης. Ήταν η προσωποποίηση της αληθινής καλοσύνης. Για παράδειγμα, “σπλαχνίστηκε τα πλήθη επειδή ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα”. Τα άτομα που είχαν ειλικρινή καρδιά ένιωθαν άνετα να πλησιάζουν τον Ιησού, και μάλιστα του έφερναν τα παιδάκια τους. Σκεφτείτε πόση καλοσύνη και συμπόνια έδειξε εκείνος καθώς «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί». (Ματθαίος 9:36· Μάρκος 10:13-16) Αν και ο Ιησούς ήταν καλοσυνάτος, υποστήριζε ακλόνητα αυτό που ήταν σωστό στα μάτια του ουράνιου Πατέρα του. Ο Ιησούς ποτέ δεν παρέβλεπε την πονηρία, και είχε τη θεόδοτη δύναμη να καταγγέλλει τους υποκριτές θρησκευτικούς ηγέτες. Όπως είναι καταγραμμένο στα εδάφια Ματθαίος 23:13-26, τους κατήγγειλε επανειλημμένα με τα λόγια: «Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές!»
Η Καλοσύνη και Άλλες Θεοειδείς Ιδιότητες
9. Πώς σχετίζεται η καλοσύνη με τη μακροθυμία και την αγαθότητα;
9 Η καλοσύνη σχετίζεται με άλλες ιδιότητες που παράγει το πνεύμα του Θεού. Αναφέρεται μετά τη «μακροθυμία» και πριν από την «αγαθότητα». Πράγματι, ένας άνθρωπος που καλλιεργεί καλοσύνη εκδηλώνει την ιδιότητα αυτήν με το να είναι μακρόθυμος. Είναι υπομονετικός ακόμα και με αυτούς που δεν εκδηλώνουν καλοσύνη. Η καλοσύνη σχετίζεται με την αγαθότητα δεδομένου ότι συχνά εκδηλώνεται με πράξεις βοήθειας προς όφελος των άλλων. Μερικές φορές, η λέξη χρηστότης του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία αποδίδεται «καλοσύνη», μπορεί να αποδοθεί και ως «αγαθότητα». Η εκδήλωση αυτής της ιδιότητας μεταξύ των πρώτων Χριστιανών εξέπληττε τόσο πολύ τους ειδωλολάτρες ώστε, σύμφωνα με τον Τερτυλλιανό, αποκαλούσαν εκείνους τους ακολούθους του Ιησού “ανθρώπους φτιαγμένους από καλοσύνη”.
10. Πώς συνδέονται η καλοσύνη και η αγάπη;
10 Η καλοσύνη συνδέεται με την αγάπη. Ο Ιησούς είπε σχετικά με τους ακολούθους του: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35) Όσον αφορά αυτή την αγάπη, ο Παύλος είπε: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη». (1 Κορινθίους 13:4) Η καλοσύνη συνδέεται επίσης με την αγάπη στη φράση «στοργική καλοσύνη», που χρησιμοποιείται συχνά στις Γραφές. Πρόκειται για καλοσύνη που πηγάζει από όσια αγάπη. Το εβραϊκό ουσιαστικό που αποδίδεται «στοργική καλοσύνη» περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από τρυφερό ενδιαφέρον. Αναφέρεται σε καλοσύνη η οποία προσκολλάται με αγάπη σε κάτι μέχρις ότου ο σκοπός της σε σχέση με αυτό πραγματοποιηθεί. Η στοργική καλοσύνη, ή αλλιώς η όσια αγάπη, του Ιεχωβά εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, φαίνεται στις πράξεις του απελευθέρωσης και προστασίας.—Ψαλμός 6:4· 40:11· 143:12.
11. Ποια διαβεβαίωση μας δίνει η στοργική καλοσύνη του Θεού;
11 Η στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά ελκύει ανθρώπους κοντά του. (Ιερεμίας 31:3) Όταν οι πιστοί υπηρέτες του Θεού χρειάζονται απελευθέρωση ή βοήθεια, γνωρίζουν ότι η στοργική του καλοσύνη ισοδυναμεί όντως με όσια αγάπη. Η καλοσύνη αυτή δεν θα τους απογοητεύσει. Συνεπώς, μπορούν να προσεύχονται με πίστη, όπως ο ψαλμωδός, ο οποίος είπε: «Εγώ, όμως, στη στοργική σου καλοσύνη έχω θέσει την εμπιστοσύνη μου· ας χαρεί η καρδιά μου με τη σωτηρία σου». (Ψαλμός 13:5) Εφόσον η αγάπη του Θεού είναι όσια, οι υπηρέτες του μπορούν να εμπιστεύονται απόλυτα σε αυτόν. Τους δίνεται η εξής διαβεβαίωση: «Ο Ιεχωβά δεν θα αφήσει το λαό του ούτε θα εγκαταλείψει την κληρονομιά του».—Ψαλμός 94:14.
Γιατί Είναι ο Κόσμος Τόσο Σκληρός;
12. Πότε και πώς ξεκίνησε η καταπιεστική διακυβέρνηση;
12 Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα σχετίζεται με όσα συνέβησαν στον κήπο της Εδέμ. Στις αρχές της ανθρώπινης ιστορίας, κάποιο πνευματικό πλάσμα που είχε γίνει ιδιοτελές και υπερήφανο έβαλε σε εφαρμογή ένα σχέδιο για να γίνει άρχοντας του κόσμου. Με τις μηχανορραφίες του, έγινε όντως «ο άρχοντας αυτού του κόσμου», ένας πραγματικά πολύ καταπιεστικός άρχοντας. (Ιωάννης 12:31) Έγινε γνωστός ως ο Σατανάς ο Διάβολος, ο πρώτιστος εναντιούμενος τόσο προς τον Θεό όσο και προς τους ανθρώπους. (Ιωάννης 8:44· Αποκάλυψη 12:9) Η ιδιοτελής πλεκτάνη που έστησε για να εγκαθιδρύσει μια διακυβέρνηση που να ανταγωνίζεται την καλοσυνάτη διακυβέρνηση του Ιεχωβά αποκαλύφτηκε λίγο μετά τη δημιουργία της Εύας. Άρα λοιπόν, η κακή διακυβέρνηση ξεκίνησε όταν ο Αδάμ επέλεξε την οδό της ανεξαρτησίας από τη διακυβέρνηση του Θεού, απορρίπτοντας εντελώς την καλοσύνη Του. (Γένεση 3:1-6) Αντί να κυβερνούν πραγματικά τον εαυτό τους, ο Αδάμ και η Εύα ουσιαστικά περιήλθαν υπό την ιδιοτελή και υπερήφανη επιρροή του Διαβόλου και έτσι έγιναν υπήκοοι της διακυβέρνησής του.
13-15. (α) Ποιες ήταν μερικές από τις συνέπειες που προέκυψαν από την απόρριψη της δίκαιης διακυβέρνησης του Ιεχωβά; (β) Γιατί είναι βάναυσος αυτός ο κόσμος;
13 Σκεφτείτε μερικές από τις συνέπειες. Ο Αδάμ και η Εύα εκδιώχθηκαν από ένα τμήμα της γης το οποίο ήταν παράδεισος. Έφυγαν από ένα κατάφυτο πάρκο όπου τους ήταν πολύ εύκολο να βρίσκουν υγιεινά χορταρικά και φρούτα και ήρθαν αντιμέτωποι με τη δύσκολη κατάσταση που επικρατούσε έξω από τον κήπο της Εδέμ. Ο Θεός είπε στον Αδάμ: «Επειδή άκουσες τη φωνή της συζύγου σου και έφαγες από το δέντρο σχετικά με το οποίο εγώ σου έδωσα την εντολή “Δεν πρέπει να φας από αυτό”, καταραμένη είναι η γη εξαιτίας σου. Με πόνο θα τρως τα προϊόντα της όλες τις ημέρες της ζωής σου. Και αγκάθια και τριβόλια θα σου βλαστάνει». Η κατάρα εναντίον της γης σήμαινε ότι η καλλιέργειά της θα γινόταν τώρα με μεγάλη δυσκολία. Οι συνέπειες της κατάρας εναντίον της γης, η οποία ήταν γεμάτη αγκάθια και τριβόλια, έγιναν τόσο έντονα αισθητές για τους απογόνους του Αδάμ ώστε ο πατέρας του Νώε, ο Λάμεχ, έκανε λόγο για “τον πόνο των χεριών τους που είχαν εξαιτίας της γης, την οποία καταράστηκε ο Ιεχωβά”.—Γένεση 3:17-19· 5:29.
14 Επίσης, ο Αδάμ και η Εύα αντάλλαξαν την ηρεμία με τη στενοχώρια. Ο Θεός είπε στην Εύα: «Θα αυξήσω πολύ τον πόνο της εγκυμοσύνης σου· με πόνους θα γεννάς παιδιά και η λαχτάρα σου θα είναι για το σύζυγό σου και αυτός θα σε εξουσιάζει». Αργότερα ο Κάιν, ο πρωτότοκος του Αδάμ και της Εύας, δολοφόνησε βάναυσα τον αδελφό του τον Άβελ.—Γένεση 3:16· 4:8.
15 «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού», διακήρυξε ο απόστολος Ιωάννης. (1 Ιωάννη 5:19) Όπως και ο άρχοντάς του, ο σημερινός κόσμος εκδηλώνει κακές ιδιότητες που περιλαμβάνουν την ιδιοτέλεια και την υπερηφάνεια. Δεν μας εκπλήσσει το ότι είναι γεμάτος βαναυσότητα και σκληρότητα! Αλλά τα πράγματα δεν θα είναι πάντοτε έτσι. Ο Ιεχωβά θα φροντίσει ώστε υπό τη Βασιλεία του να επικρατεί καλοσύνη και συμπόνια αντί για βαναυσότητα και σκληρότητα.
Υπό τη Βασιλεία του Θεού θα Επικρατεί Καλοσύνη
16. Γιατί η διακυβέρνηση του Θεού μέσω του Χριστού Ιησού χαρακτηρίζεται από καλοσύνη, και, ως εκ τούτου, τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς;
16 Ο Ιεχωβά και ο διορισμένος Βασιλιάς της Βασιλείας Του, ο Χριστός Ιησούς, απαιτούν να είναι οι υπήκοοί τους γνωστοί για την καλοσύνη τους. (Μιχαίας 6:8) Ο Ιησούς Χριστός μάς έδωσε μια πρόγευση του πώς η διακυβέρνηση την οποία του έχει εμπιστευτεί ο Πατέρας του θα χαρακτηρίζεται από καλοσύνη. (Εβραίους 1:3) Αυτό φαίνεται από τα λόγια του Ιησού που εξέθεσαν τους ανειλικρινείς θρησκευτικούς ηγέτες, οι οποίοι καταβάρυναν τους ανθρώπους με βαριά φορτία. Ο Ιησούς είπε: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρό». (Ματθαίος 11:28-30) Οι περισσότεροι επίγειοι ηγέτες, είτε θρησκευτικοί είτε άλλοι, εξουθενώνουν τους ανθρώπους με δυσβάσταχτα φορτία από αναρίθμητους κανόνες και υποχρεώσεις η τήρηση των οποίων περνάει απαρατήρητη. Αντίθετα, αυτά που ο Ιησούς απαιτεί από τους ακολούθους του ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και στις ικανότητές τους. Πρόκειται πράγματι για έναν αναζωογονητικό, καλό ζυγό! Δεν μας υποκινεί αυτό να μιμούμαστε τον Ιησού δείχνοντας καλοσύνη στους άλλους;—Ιωάννης 13:15.
17, 18. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι εκείνοι που θα κυβερνήσουν με τον Χριστό στον ουρανό καθώς και οι επίγειοι εκπρόσωποί του θα εκδηλώνουν καλοσύνη;
17 Τα εντυπωσιακά σχόλια που έκανε ο Ιησούς μιλώντας στους αποστόλους του τονίζουν πόσο έντονα διαφέρει η διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού από την ανθρώπινη διακυβέρνηση. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Έγινε μεταξύ [των μαθητών] και έντονη λογομαχία για το ποιος από αυτούς φαινόταν να είναι ο μεγαλύτερος. Αλλά εκείνος τους είπε: “Οι βασιλιάδες των εθνών τα καταδυναστεύουν, και εκείνοι που έχουν εξουσία πάνω τους αποκαλούνται Ευεργέτες. Εσείς, όμως, δεν πρέπει να είστε έτσι. Αλλά ο μεγαλύτερος ανάμεσά σας ας γίνει όπως ο νεότερος, και αυτός που είναι αρχηγός, όπως αυτός που διακονεί. Διότι ποιος είναι μεγαλύτερος, αυτός που πλαγιάζει μπροστά στο τραπέζι ή αυτός που διακονεί; Δεν είναι αυτός που πλαγιάζει μπροστά στο τραπέζι; Εγώ, όμως, είμαι ανάμεσά σας ως αυτός που διακονεί”».—Λουκάς 22:24-27.
18 Οι ανθρώπινοι ηγέτες επιδιώκουν να εδραιώσουν τη μεγαλοσύνη τους “καταδυναστεύοντας” το λαό και επιδιώκοντας μεγαλοπρεπείς τίτλους, νομίζοντας ότι οι τίτλοι αυτοί τους κάνουν ανώτερους από εκείνους τους οποίους κυβερνούν. Εντούτοις, ο Ιησούς είπε ότι η πραγματική μεγαλοσύνη προέρχεται από το να διακονούμε τους άλλους—καταβάλλοντας επιμελείς και επίμονες προσπάθειες για να τους υπηρετούμε. Όλοι όσοι θα κυβερνήσουν με τον Χριστό στον ουρανό ή υπηρετούν ως επίγειοι εκπρόσωποί του πρέπει να προσπαθούν να ακολουθούν το παράδειγμα ταπεινοφροσύνης και καλοσύνης που έθεσε εκείνος.
19, 20. (α) Πώς έδειξε ο Ιησούς την έκταση της καλοσύνης του Ιεχωβά; (β) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά στην εκδήλωση καλοσύνης;
19 Ας εξετάσουμε και μια άλλη στοργική συμβουλή που έδωσε ο Ιησούς. Δείχνοντας την έκταση της καλοσύνης του Ιεχωβά, ο Ιησούς είπε: «Αν αγαπάτε εκείνους που σας αγαπούν, ποιος έπαινος σας ανήκει; Διότι και οι αμαρτωλοί αγαπούν εκείνους που τους αγαπούν. Και αν κάνετε καλό σε εκείνους που σας κάνουν καλό, ποιος έπαινος σας ανήκει άραγε; Και οι αμαρτωλοί κάνουν το ίδιο. Επίσης, αν δανείζετε χωρίς τόκο σε εκείνους από τους οποίους ελπίζετε να λάβετε, ποιος έπαινος σας ανήκει; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν χωρίς τόκο σε αμαρτωλούς για να πάρουν πίσω τα ίσα. Αντίθετα, να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να κάνετε καλό και να δανείζετε χωρίς τόκο, μη ελπίζοντας να πάρετε πίσω τίποτα· και η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη, και θα είστε γιοι του Υψίστου, επειδή αυτός δείχνει καλοσύνη προς τους αχάριστους και πονηρούς. Να γίνεστε ελεήμονες, όπως ο Πατέρας σας είναι ελεήμων».—Λουκάς 6:32-36.
20 Η θεοειδής καλοσύνη είναι ανιδιοτελής. Δεν ζητάει τίποτα και δεν περιμένει τίποτα σε αντάλλαγμα. Ο Ιεχωβά με καλοσύνη «κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους». (Ματθαίος 5:43-45· Πράξεις 14:16, 17) Μιμούμενοι τον ουράνιο Πατέρα μας, όχι μόνο αποφεύγουμε να βλάψουμε εκείνους που είναι αχάριστοι, αλλά τους ευεργετούμε κιόλας, ακόμα και εκείνους που μας έχουν φερθεί σαν εχθροί. Εκδηλώνοντας καλοσύνη, δείχνουμε στον Ιεχωβά και στον Ιησού ότι επιθυμούμε να ζήσουμε υπό τη Βασιλεία του Θεού, τότε που η καλοσύνη και άλλες θεοειδείς ιδιότητες θα διέπουν όλες τις ανθρώπινες σχέσεις.
Γιατί Πρέπει να Δείχνουμε Καλοσύνη;
21, 22. Γιατί θα πρέπει να δείχνουμε καλοσύνη;
21 Για το γνήσιο Χριστιανό, η εκδήλωση καλοσύνης είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αποδεικνύει ότι το πνεύμα του Θεού επενεργεί σε εμάς. Επιπρόσθετα, όταν εκδηλώνουμε αληθινή καλοσύνη, μιμούμαστε τον Ιεχωβά Θεό και τον Χριστό Ιησού. Επίσης, η καλοσύνη αποτελεί απαίτηση για εκείνους που θα είναι υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού. Πρέπει, λοιπόν, να αγαπάμε την καλοσύνη και να μάθουμε να την εκδηλώνουμε.
22 Ποιοι είναι μερικοί πρακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείχνουμε καλοσύνη στην καθημερινή μας ζωή; Το επόμενο άρθρο θα ασχοληθεί με αυτό το θέμα.
Ποια Είναι η Απάντησή Σας;
• Τι είναι καλοσύνη;
• Γιατί είναι ο κόσμος σκληρός και βάναυσος;
• Πώς γνωρίζουμε ότι υπό τη διακυβέρνηση του Θεού θα επικρατεί καλοσύνη;
• Γιατί είναι η εκδήλωση καλοσύνης σημαντική για εκείνους που επιθυμούν να ζήσουν υπό τη Βασιλεία του Θεού;
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι προσπαθούν να είναι καλοσυνάτοι απέναντι στο ποίμνιο
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Η στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά δεν θα απογοητεύσει τους υπηρέτες του σε δύσκολους καιρούς
[Εικόνες στη σελίδα 16]
Ο Ιεχωβά αφήνει με καλοσύνη τον ήλιο να λάμπει και τη βροχή να πέφτει πάνω σε όλους τους ανθρώπους