Η Πίστη μάς Ωθεί σε Δράση!
«Βλέπεις ότι η πίστη του [Αβραάμ] εργαζόταν μαζί με τα έργα του και μέσω των έργων του η πίστη του τελειοποιήθηκε».—ΙΑΚΩΒΟΥ 2:22.
1, 2. Πώς θα ενεργούμε αν έχουμε πίστη;
ΠΟΛΛΟΙ λένε ότι έχουν πίστη στον Θεό. Ωστόσο, η πίστη που περιορίζεται μόνο στην ομολογία είναι τόσο ζωντανή όσο και ένα πτώμα. «Η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή», έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος. Ο ίδιος είπε επίσης ότι ο θεοφοβούμενος Αβραάμ είχε πίστη που «εργαζόταν μαζί με τα έργα του». (Ιακώβου 2:17, 22) Τι σημασία έχουν αυτά τα λόγια για εμάς;
2 Αν έχουμε αληθινή πίστη, δεν θα αρκούμαστε μόνο στο να πιστεύουμε όσα ακούμε στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Θα αποδεικνύουμε αυτή την πίστη επειδή είμαστε ενεργοί Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ναι, η πίστη θα μας υποκινεί να εφαρμόζουμε το Λόγο του Θεού στη ζωή μας και θα μας ωθεί σε δράση.
Η Μεροληψία Δεν Συμβιβάζεται με την Πίστη
3, 4. Πώς θα πρέπει να επηρεάζει η πίστη τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους άλλους;
3 Αν έχουμε γνήσια πίστη στον Θεό και στον Χριστό, δεν θα δείχνουμε μεροληψία. (Ιακώβου 2:1-4) Μερικοί στους οποίους έγραψε ο Ιάκωβος δεν έδειχναν την απροσωποληψία που απαιτείται από τους αληθινούς Χριστιανούς. (Ρωμαίους 2:11) Γι’ αυτό ο Ιάκωβος ρωτάει: «Δεν διακρατείτε την πίστη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της δόξας μας, κάνοντας πράξεις μεροληψίας, έτσι δεν είναι;» Αν ερχόταν σε μια συνάθροιση κάποιος πλούσιος μη ομόπιστος με χρυσά δαχτυλίδια και λαμπρά ενδύματα καθώς και ένας μη ομόπιστος «φτωχός με ακάθαρτα ρούχα», και οι δύο θα έπρεπε να λάβουν την ίδια καλή υποδοχή, αλλά αυτοί έδειχναν ιδιαίτερη προσοχή στους πλουσίους. Τους έδιναν καθίσματα «σε ένα καλό μέρος», ενώ έλεγαν στους φτωχούς μη ομόπιστους να μείνουν όρθιοι ή να καθήσουν στο πάτωμα, στα πόδια κάποιου.
4 Ο Ιεχωβά προμήθευσε τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού και για τους πλουσίους και για τους φτωχούς. (2 Κορινθίους 5:14) Αν, λοιπόν, μεροληπτούμε υπέρ των πλουσίων, φεύγουμε από την πίστη του Χριστού, ο οποίος “έγινε φτωχός ώστε εμείς να γίνουμε πλούσιοι μέσω της φτώχειας του”. (2 Κορινθίους 8:9) Ας μην κρίνουμε ποτέ τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο—υποκινούμενοι να τιμούμε ανθρώπους από εσφαλμένο κίνητρο. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης· αλλά αν εμείς δείχνουμε προσωποληψία, θα “βγάζουμε πονηρές αποφάσεις”. (Ιώβ 34:19) Εφόσον θέλουμε να ευαρεστούμε τον Θεό, ασφαλώς δεν θα ενδώσουμε στον πειρασμό να δείχνουμε μεροληψία ή να “θαυμάζουμε προσωπικότητες για το δικό μας όφελος”.—Ιούδα 4, 16.
5. Ποιους έχει εκλέξει ο Θεός για να είναι «πλούσιοι σε πίστη», και πώς ενεργούν πολλές φορές αυτοί που είναι πλούσιοι από υλική άποψη;
5 Ο Ιάκωβος προσδιορίζει αυτούς που είναι αληθινά πλούσιοι και προτρέπει να εκδηλώνουμε αγάπη σε όλους χωρίς προσωποληψία. (Ιακώβου 2:5-9) “Ο Θεός εξέλεξε τους φτωχούς για να είναι πλούσιοι σε πίστη και κληρονόμοι της βασιλείας”. Αυτό συμβαίνει επειδή οι φτωχοί συχνά είναι πιο δεκτικοί στα καλά νέα. (1 Κορινθίους 1:26-29) Ως τάξη, οι πλούσιοι από υλική άποψη καταδυναστεύουν τους άλλους σε ζητήματα χρεών, μισθών και νομικών διαδικασιών. Μιλούν άσχημα για τον Χριστό και μας διώκουν επειδή φέρουμε το όνομά του. Ας είμαστε όμως αποφασισμένοι να υπακούμε “στο βασιλικό νόμο”, ο οποίος απαιτεί αγάπη προς τον πλησίον—να αγαπούμε το ίδιο και τους πλουσίους και τους φτωχούς. (Λευιτικό 19:18· Ματθαίος 22:37-40) Εφόσον ο Θεός το απαιτεί αυτό, αν δείχνουμε μεροληψία “εργαζόμαστε αμαρτία”.
“Το Έλεος Αγάλλεται επί της Κρίσης”
6. Πώς παραβιάζουμε το νόμο αν δεν συμπεριφερόμαστε με έλεος στους άλλους;
6 Αν δείχνουμε μεροληψία, εκδηλώνοντας έλλειψη ελέους, παραβιάζουμε το νόμο. (Ιακώβου 2:10-13) Κάνοντας κάποιο εσφαλμένο βήμα ως προς αυτό, γινόμαστε ένοχοι έναντι όλων των νόμων του Θεού. Οι Ισραηλίτες που δεν διέπρατταν μοιχεία αλλά ήταν κλέφτες γίνονταν παραβάτες του Μωσαϊκού Νόμου. Ως Χριστιανοί, κρινόμαστε με βάση «το νόμο ενός ελεύθερου λαού»—του πνευματικού Ισραήλ που βρίσκεται στη νέα διαθήκη και του οποίου τα μέλη έχουν το νόμο του στην καρδιά τους.—Ιερεμίας 31:31-33.
7. Γιατί δεν μπορούν να αναμένουν έλεος από τον Θεό όσοι εξακολουθούν να δείχνουν μεροληψία;
7 Αν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε πίστη αλλά επιμένουμε να δείχνουμε μεροληψία, κινδυνεύουμε. Εκείνοι που δεν δείχνουν αγάπη και έλεος θα λάβουν κρίση χωρίς έλεος. (Ματθαίος 7:1, 2) Ο Ιάκωβος λέει: «Το έλεος αγάλλεται θριαμβευτικά επί της κρίσης». Αν δεχόμαστε την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά δείχνοντας έλεος σε όλες μας τις ενέργειες, δεν θα καταδικαστούμε όταν κριθούμε. Αντίθετα, θα μας δειχτεί έλεος και έτσι θα θριαμβεύσουμε επί της αυστηρής δικαιοσύνης ή της δυσμενούς κρίσης.
Η Πίστη Παράγει Καλά Έργα
8. Ποια είναι η κατάσταση ενός ατόμου που λέει ότι έχει πίστη αλλά του λείπουν τα έργα;
8 Εκτός από το ότι μας κάνει να δείχνουμε αγάπη και έλεος, η πίστη παράγει και άλλα καλά έργα. (Ιακώβου 2:14-26) Φυσικά, η πίστη που περιορίζεται μόνο στην ομολογία και από την οποία λείπουν τα έργα δεν πρόκειται να μας σώσει. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού με τα έργα του Νόμου. (Ρωμαίους 4:2-5) Ο Ιάκωβος αναφέρεται σε έργα που υποκινούνται, όχι από έναν κώδικα νόμου, αλλά από πίστη και αγάπη. Αν ωθούμαστε από αυτές τις ιδιότητες, δεν θα εκφράζουμε απλώς καλοσυνάτες ευχές για έναν ομόπιστό μας που βρίσκεται σε ανάγκη. Θα δίνουμε υλική βοήθεια σε κάποιο γυμνό ή πεινασμένο αδελφό ή αδελφή μας. Ο Ιάκωβος ρωτάει: “Αν πείτε σε κάποιον αδελφό που βρίσκεται σε ανάγκη: «Πήγαινε με ειρήνη, να ζεσταίνεσαι και να χορταίνεις», αλλά δεν του προμηθεύσετε τα αναγκαία, ποιο το όφελος;” Κανένα. (Ιώβ 31:16-22) Τέτοιου είδους «πίστη» δεν είναι ζωντανή!
9. Τι δείχνει ότι έχουμε πίστη;
9 Ίσως συναναστρεφόμαστε σε κάποιο βαθμό με το λαό του Θεού, αλλά μόνο τα ολόκαρδα έργα μπορούν να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό μας ότι έχουμε πίστη. Είναι καλό που έχουμε απορρίψει το δόγμα της Τριάδας και πιστεύουμε ότι υπάρχει μόνο ένας αληθινός Θεός. Εντούτοις, η πίστη περιλαμβάνει περισσότερα πράγματα. “Οι δαίμονες πιστεύουν και φρίττουν” από το φόβο, επειδή τους περιμένει η καταστροφή. Αν πράγματι έχουμε πίστη, αυτή θα μας ωθεί να παράγουμε έργα όπως είναι το κήρυγμα των καλών νέων και η παροχή τροφής και ρουχισμού στους ομοπίστους μας που βρίσκονται σε ανάγκη. Ο Ιάκωβος ρωτάει: «Σε ενδιαφέρει να μάθεις, κενέ άνθρωπε [που δεν είσαι γεμάτος με την ακριβή γνώση του Θεού], ότι η πίστη χωρίς έργα είναι αδρανής;» Ναι, η πίστη απαιτεί δράση.
10. Γιατί αποκαλείται ο Αβραάμ «ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστη»;
10 Η πίστη του θεοσεβούς πατριάρχη Αβραάμ τον ώθησε σε δράση. Ως «ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστη», «ανακηρύχτηκε δίκαιος μέσω έργων . . . αφού πρώτα πρόσφερε τον Ισαάκ το γιο του πάνω στο θυσιαστήριο». (Ρωμαίους 4:11, 12· Γένεση 22:1-14) Τι θα συνέβαινε αν ο Αβραάμ δεν πίστευε ότι ο Θεός μπορούσε να αναστήσει τον Ισαάκ και να εκπληρώσει την υπόσχεσή Του πως θα ερχόταν ένα σπέρμα μέσω αυτού; Τότε ο Αβραάμ ποτέ δεν θα επιχειρούσε να προσφέρει το γιο του. (Εβραίους 11:19) Μέσω των έργων του Αβραάμ τα οποία ήταν αποτέλεσμα υπακοής, «η πίστη του τελειοποιήθηκε», δηλαδή ολοκληρώθηκε. Έτσι «εκπληρώθηκε η γραφή [Γένεση 15:6] που λέει: “Ο Αβραάμ έθεσε πίστη στον Ιεχωβά και του υπολογίστηκε ως δικαιοσύνη”». Τα έργα που έκανε ο Αβραάμ επιχειρώντας να προσφέρει τον Ισαάκ επιβεβαίωσαν την προγενέστερη διακήρυξη του Θεού ότι ο Αβραάμ ήταν δίκαιος. Μέσω έργων πίστης, έδειξε την αγάπη του για τον Θεό και αποκλήθηκε «φίλος του Ιεχωβά».
11. Ποιες αποδείξεις πίστης έχουμε στην περίπτωση της Ραάβ;
11 Ο Αβραάμ απέδειξε «ότι ο άνθρωπος θα ανακηρυχτεί δίκαιος μέσω έργων, και όχι μόνο μέσω πίστης». Αυτό αλήθευσε και για τη Ραάβ, μια πόρνη στην Ιεριχώ. Αυτή «ανακηρύχτηκε δίκαιη μέσω έργων . . . αφού πρώτα δέχτηκε φιλόξενα τους [Ισραηλίτες] αγγελιοφόρους και τους έστειλε από άλλον δρόμο» ώστε να ξεφύγουν από τους Χαναναίους εχθρούς τους. Προτού συναντήσει τους κατασκόπους του Ισραήλ, αναγνώρισε τον Ιεχωβά ως τον αληθινό Θεό, και τα λόγια που είπε κατόπιν, καθώς και το γεγονός ότι εγκατέλειψε την πορνεία, απέδειξαν την πίστη της. (Ιησούς του Ναυή 2:9-11· Εβραίους 11:31) Ύστερα από αυτό το δεύτερο παράδειγμα πίστης η οποία δείχτηκε με έργα, ο Ιάκωβος λέει: «Πράγματι, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή». Όταν κάποιος είναι νεκρός, δεν έχει μέσα του ζωογόνα δύναμη, δηλαδή «πνεύμα», και επομένως δεν επιτελεί τίποτε. Η πίστη που περιορίζεται μόνο στην ομολογία είναι τόσο ζωντανή και χρήσιμη όσο και ένα νεκρό σώμα. Αν, όμως, έχουμε πραγματική πίστη, αυτή θα μας ωθεί σε δράση που εκδηλώνει θεοσέβεια.
Ελέγξτε τη Γλώσσα Σας!
12. Τι πρέπει να κάνουν εκείνοι που είναι πρεσβύτεροι στην εκκλησία;
12 Μπορούμε επίσης να αποδεικνύουμε την πίστη μας μιλώντας και διδάσκοντας, αλλά χρειάζεται να ασκούμε έλεγχο. (Ιακώβου 3:1-4) Ως δάσκαλοι στην εκκλησία, οι πρεσβύτεροι έχουν βαριά ευθύνη και είναι σε μεγάλο βαθμό υπόλογοι ενώπιον του Θεού. Επομένως, θα πρέπει να εξετάζουν ταπεινά τα κίνητρα και τα προσόντα τους. Εκτός από γνώσεις και ικανότητες, αυτοί οι άντρες πρέπει να έχουν βαθιά αγάπη για τον Θεό και για τους ομοπίστους τους. (Ρωμαίους 12:3, 16· 1 Κορινθίους 13:3, 4) Οι πρεσβύτεροι πρέπει να βασίζουν τις συμβουλές τους στις Γραφές. Αν η διδασκαλία κάποιου πρεσβυτέρου είναι λανθασμένη και αυτό καταλήξει σε προβλήματα για τους άλλους, ο πρεσβύτερος θα λάβει δυσμενή κρίση από τον Θεό μέσω του Χριστού. Οι πρεσβύτεροι, λοιπόν, πρέπει να είναι ταπεινοί και μελετηροί, να προσκολλούνται πιστά στο Λόγο του Θεού.
13. Γιατί σφάλλουμε σε λόγο;
13 Ακόμη και εξαίρετοι δάσκαλοι “σφάλλουν πολλές φορές”—στην πραγματικότητα, αυτό συμβαίνει σε όλους μας εξαιτίας της ατέλειας. Τα σφάλματα που γίνονται στο λόγο συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο συχνά και ενδεχομένως επιβλαβή ελαττώματα. Ο Ιάκωβος λέει: «Αν κάποιος δεν σφάλλει σε λόγο, αυτός είναι τέλειος άντρας, ικανός να χαλιναγωγήσει και όλο το σώμα του». Ανόμοια με τον Ιησού Χριστό, εμείς δεν έχουμε τον πλήρη έλεγχο της γλώσσας μας. Αν είχαμε αυτόν τον έλεγχο, θα μπορούσαμε να ελέγξουμε και τα άλλα μέλη του σώματός μας. Εξάλλου, τα χαλινάρια και οι στομίδες κάνουν τα άλογα να πηγαίνουν όπου τα κατευθύνουμε, και μέσω ενός μικρού πηδαλίου ακόμη και ένα μεγάλο πλοίο που σπρώχνεται από δυνατούς ανέμους μπορεί να οδηγείται όπου θέλει εκείνος που βρίσκεται στο τιμόνι.
14. Πώς τονίζει ο Ιάκωβος την ανάγκη για προσπάθεια ως προς τον έλεγχο της γλώσσας;
14 Όλοι μας πρέπει ειλικρινά να παραδεχτούμε ότι χρειάζεται πραγματική προσπάθεια για να ελέγχουμε τη γλώσσα. (Ιακώβου 3:5-12) Σε σύγκριση με το άλογο, το χαλινάρι είναι μικρό· το ίδιο συμβαίνει και με το πηδάλιο αν συγκριθεί με το πλοίο. Έτσι και η γλώσσα, όταν συγκριθεί με το ανθρώπινο σώμα, είναι μικρή «και όμως κάνει μεγάλους κομπασμούς». Εφόσον οι Γραφές αναφέρουν σαφώς ότι η καύχηση δυσαρεστεί τον Θεό, ας επιζητούμε τη βοήθειά του για να την αποφεύγουμε. (Ψαλμός 12:3, 4· 1 Κορινθίους 4:7) Ας συγκρατούμε επίσης τη γλώσσα μας όταν κάποιος μας προκαλεί, εφόσον θυμόμαστε ότι χρειάζεται μόνο μια σπίθα για να πάρει φωτιά ένα ολόκληρο δάσος. Όπως δείχνει ο Ιάκωβος, «η γλώσσα είναι φωτιά» και έχει τη δύναμη να προξενήσει μεγάλη ζημιά. (Παροιμίες 18:21) Μάλιστα, η ανυπότακτη γλώσσα «καθίσταται κόσμος αδικίας»! Κάθε κακό χαρακτηριστικό αυτού του ασεβούς κόσμου συνδέεται με την ανεξέλεγκτη γλώσσα. Αυτή ευθύνεται για επιβλαβή πράγματα όπως είναι η συκοφαντία και η ψευδής διδασκαλία. (Λευιτικό 19:16· 2 Πέτρου 2:1) Τι πιστεύετε εσείς; Δεν θα πρέπει να μας ωθεί η πίστη μας να εργαζόμαστε σκληρά ώστε να ελέγχουμε τη γλώσσα μας;
15. Ποια βλάβη μπορεί να προκαλέσει η αχαλίνωτη γλώσσα;
15 Η αχαλίνωτη γλώσσα “μας κηλιδώνει” ολοκληρωτικά. Παραδείγματος χάρη, αν μας πιάσουν να λέμε ψέματα επανειλημμένα, μπορεί να γίνουμε γνωστοί ως ψεύτες. Πώς, όμως, «φλογίζει τον τροχό της φυσικής ζωής» η ανυπότακτη γλώσσα; Με το να κάνει τη ζωή να μοιάζει με φαύλο κύκλο. Μια ολόκληρη εκκλησία μπορεί να αναστατωθεί από μία και μόνο ανεξέλεγκτη γλώσσα. Ο Ιάκωβος αναφέρει τη «Γέεννα», δηλαδή την κοιλάδα του Εννόμ. Αυτή η κοιλάδα, η οποία χρησιμοποιούνταν κάποτε για θυσίες παιδιών, έγινε σκουπιδότοπος όπου καίγονταν τα απορρίμματα της Ιερουσαλήμ. (Ιερεμίας 7:31) Επομένως, η Γέεννα είναι σύμβολο αφανισμού. Κατά μία έννοια, η Γέεννα δίνει την καταστροφική της δύναμη στην ανυπότακτη γλώσσα. Αν δεν χαλιναγωγούμε τη γλώσσα μας, και εμείς οι ίδιοι μπορεί να γίνουμε θύματα της φωτιάς που θα έχουμε ανάψει. (Ματθαίος 5:22) Μπορεί μάλιστα να αποβληθούμε από την εκκλησία επειδή εξυβρίσαμε κάποιον.—1 Κορινθίους 5:11-13.
16. Λαβαίνοντας υπόψη το κακό που μπορεί να προξενήσει η ανυπότακτη γλώσσα, τι θα πρέπει να κάνουμε;
16 Όπως ίσως γνωρίζετε από την ανάγνωση του Λόγου του Θεού, ο Ιεχωβά διέταξε να έχει ο άνθρωπος σε υποταγή τη ζωική κτίση. (Γένεση 1:28) Μάλιστα, όλα τα είδη των πλασμάτων έχουν δαμαστεί. Για παράδειγμα, εκπαιδευμένα γεράκια χρησιμοποιούνται στο κυνήγι. Τα “ερπετά” που αναφέρει ο Ιάκωβος μπορεί να περιλαμβάνουν φίδια τα οποία θέτουν υπό έλεγχο οι γοητευτές φιδιών. (Ψαλμός 58:4, 5) Ο άνθρωπος μπορεί να θέσει υπό τον έλεγχό του ακόμη και φάλαινες, αλλά ως αμαρτωλοί άνθρωποι δεν μπορούμε να δαμάσουμε πλήρως τη γλώσσα. Ωστόσο, θα πρέπει να αποφεύγουμε να κάνουμε υβριστικά, δηκτικά ή συκοφαντικά σχόλια. Η ανυπότακτη γλώσσα μπορεί να αποτελέσει επικίνδυνο όργανο γεμάτο θανατηφόρο δηλητήριο. (Ρωμαίους 3:13) Δυστυχώς, οι γλώσσες των ψευδοδιδασκάλων έστρεψαν μερικούς από τους πρώτους Χριστιανούς μακριά από τον Θεό. Γι’ αυτό, ας μην επιτρέψουμε ποτέ στον εαυτό μας να νικηθεί από δηλητηριώδεις αποστατικές εκφράσεις, είτε προφορικές είτε γραπτές.—1 Τιμόθεο 1:18-20· 2 Πέτρου 2:1-3.
17, 18. Ποια ασυνέπεια αναφέρεται στα εδάφια Ιακώβου 3:9-12, και τι θα πρέπει να κάνουμε εμείς ως προς αυτό;
17 Η πίστη στον Θεό και η επιθυμία που έχουμε να τον ευαρεστούμε μπορούν να μας προστατέψουν από την αποστασία και να μας εμποδίσουν να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα με ασυνεπή τρόπο. Αναφερόμενος στην ασυνέπεια ορισμένων, ο Ιάκωβος λέει ότι “με τη γλώσσα ευλογούμε τον Πατέρα μας, τον Ιεχωβά, και καταριόμαστε ανθρώπους που έχουν έρθει σε ύπαρξη κατά την ομοίωση του Θεού”. (Γένεση 1:26) Ο Ιεχωβά είναι ο Πατέρας μας, εφόσον αυτός «δίνει σε όλους ζωή και πνοή και τα πάντα». (Πράξεις 17:24, 25) Εκείνος είναι επίσης ο Πατέρας των χρισμένων Χριστιανών με πνευματική έννοια. Όλοι μας είμαστε πλασμένοι «κατά την ομοίωση του Θεού» όσον αφορά τις διανοητικές και ηθικές ιδιότητες, περιλαμβανομένης της αγάπης, της δικαιοσύνης και της σοφίας, οι οποίες μας ξεχωρίζουν από τα ζώα. Έτσι λοιπόν, πώς πρέπει να ενεργούμε αν έχουμε πίστη στον Ιεχωβά;
18 Αν καταριόμαστε ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι ευχόμαστε να πάθουν κακό. Εφόσον δεν είμαστε θεόπνευστοι προφήτες για να έχουμε εξουσία να καταραστούμε κάποιον, τέτοιου είδους ομιλία θα αποτελούσε απόδειξη μίσους που θα καθιστούσε μάταιο το να ευλογούμε τον Θεό. Δεν είναι κατάλληλο να βγαίνει από το ίδιο στόμα και «ευλογία και κατάρα». (Λουκάς 6:27, 28· Ρωμαίους 12:14, 17-21· Ιούδα 9) Πόσο αμαρτωλό θα ήταν να ψέλνουμε αίνους στον Θεό στις συναθροίσεις και αργότερα να κακολογούμε ομοπίστους μας! Δεν μπορεί να αναβλύζει από την ίδια πηγή γλυκό νερό μαζί με πικρό. Όπως “η συκιά δεν μπορεί να παραγάγει ελιές ή το κλήμα σύκα”, έτσι και το αλμυρό νερό δεν μπορεί να παραγάγει γλυκό νερό. Κάτι δεν πηγαίνει καλά από πνευματική άποψη αν εμείς, που θα έπρεπε να λέμε ό,τι είναι καλό, ξεστομίζουμε διαρκώς πικρά λόγια. Αν έχουμε αποκτήσει αυτή τη συνήθεια, ας προσευχηθούμε για τη βοήθεια του Ιεχωβά ώστε να σταματήσουμε να μιλάμε με τέτοιον τρόπο.—Ψαλμός 39:1.
Να Ενεργείτε με Σοφία που Κατεβαίνει από Πάνω
19. Αν καθοδηγούμαστε από την ουράνια σοφία, πώς μπορούμε να επηρεάσουμε τους άλλους;
19 Όλοι μας χρειαζόμαστε σοφία για να λέμε και να κάνουμε αυτά που αρμόζουν σε εκείνους οι οποίοι έχουν πίστη. (Ιακώβου 3:13-18) Αν έχουμε ευλαβικό φόβο για τον Θεό, εκείνος μας χορηγεί ουράνια σοφία, δηλαδή την ικανότητα να χρησιμοποιούμε τη γνώση ορθά. (Παροιμίες 9:10· Εβραίους 5:14) Ο Λόγος του μας διδάσκει πώς να εκδηλώνουμε την «πραότητα που χαρακτηρίζει τη σοφία». Και επειδή είμαστε πράοι, προωθούμε την ειρήνη στην εκκλησία. (1 Κορινθίους 8:1, 2) Όποιοι κομπάζουν πως είναι μεγάλοι δάσκαλοι των ομοπίστων τους “λένε ψέματα εναντίον της Χριστιανικής αλήθειας”, η οποία καταδικάζει τον εγωισμό τους. (Γαλάτες 5:26) Η «σοφία» τους είναι «επίγεια»—ένα χαρακτηριστικό των αμαρτωλών ανθρώπων που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό. Είναι «ζωώδης», διότι παράγεται από σαρκικές τάσεις. Μάλιστα είναι ακόμη και «δαιμονική», επειδή τα πονηρά πνεύματα είναι υπερήφανα! (1 Τιμόθεο 3:6) Ας ενεργούμε, λοιπόν, με σοφία και ταπεινοφροσύνη ώστε να μην κάνουμε τίποτε που θα δημιουργούσε ένα κλίμα στο οποίο μπορούν να ακμάσουν “απαίσια πράγματα” όπως η συκοφαντία και η μεροληψία.
20. Πώς θα περιγράφατε την ουράνια σοφία;
20 «Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή», κάνοντάς μας καθαρούς από ηθική και πνευματική άποψη. (2 Κορινθίους 7:11) Είναι «ειρηνική», ωθώντας μας να επιδιώκουμε ειρήνη. (Εβραίους 12:14) Η ουράνια σοφία μάς κάνει “λογικούς”, όχι δογματικούς ούτε δύστροπους. (Φιλιππησίους 4:5) Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι «πρόθυμη να υπακούει», προάγοντας την υπακοή στη θεία διδασκαλία και τη συνεργασία με την οργάνωση του Ιεχωβά. (Ρωμαίους 6:17) Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω μάς κάνει επίσης ελεήμονες, συμπονετικούς. (Ιούδα 22, 23) Εφόσον είναι γεμάτη «καλούς καρπούς», προωθεί την εκδήλωση ενδιαφέροντος για τους άλλους καθώς και ενέργειες που είναι σε αρμονία με την αγαθότητα, τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. (Εφεσίους 5:9) Και ως ειρηνοποιοί απολαμβάνουμε “τον καρπό της δικαιοσύνης” ο οποίος ευδοκιμεί υπό ειρηνικές συνθήκες.
21. Σύμφωνα με τα εδάφια Ιακώβου 2:1–3:18, σε ποιες ενέργειες θα πρέπει να μας ωθεί η πίστη μας στον Θεό;
21 Σαφώς, λοιπόν, η πίστη μάς ωθεί σε δράση. Μας κάνει απροσωπόληπτους, ελεήμονες και δραστήριους σε καλά έργα. Η πίστη μάς βοηθάει να ελέγχουμε τη γλώσσα και να ενεργούμε με ουράνια σοφία. Αλλά αυτά δεν είναι όλα όσα μπορούμε να μάθουμε από αυτή την επιστολή. Ο Ιάκωβος έχει και άλλες συμβουλές οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν να συμπεριφερόμαστε με τρόπο που αρμόζει σε εκείνους οι οποίοι έχουν πίστη στον Ιεχωβά.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Τι το εσφαλμένο υπάρχει στην εκδήλωση μεροληψίας;
◻ Πώς σχετίζονται μεταξύ τους η πίστη και τα έργα;
◻ Γιατί είναι τόσο σημαντικό να ελέγχουμε τη γλώσσα;
◻ Τι είναι η ουράνια σοφία;