Παρά τις Δοκιμασίες, Προσκολληθείτε στην Πίστη Σας! — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Παρά τις Δοκιμασίες, Προσκολληθείτε στην Πίστη Σας!

«Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες».—ΙΑΚΩΒΟΥ 1:2.

1. Παρά την ύπαρξη ποιων καταστάσεων υπηρετεί τον Ιεχωβά ο λαός του με πίστη και «ευφροσύνη στην καρδιά»;

ΤΑ ΜΕΛΗ του λαού του Ιεχωβά υπηρετούν ως Μάρτυρές του με πίστη σε εκείνον και «ευφροσύνη στην καρδιά». (Δευτερονόμιο 28:47· Ησαΐας 43:10) Το κάνουν αυτό μολονότι πλήττονται από πολλές δοκιμασίες. Παρά τις ταλαιπωρίες τους, αντλούν παρηγοριά από τα εξής λόγια: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες, καθόσον γνωρίζετε ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή».—Ιακώβου 1:2, 3.

2. Τι γνωρίζουμε για το συγγραφέα της επιστολής του Ιακώβου;

² Αυτή η δήλωση γράφτηκε περίπου το 62 Κ.Χ. από τον μαθητή Ιάκωβο, έναν ετεροθαλή αδελφό του Ιησού Χριστού. (Μάρκος 6:3) Ο Ιάκωβος ήταν πρεσβύτερος στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Μάλιστα, ο ίδιος, ο Κηφάς (Πέτρος) και ο Ιωάννης «φαίνονταν ότι είναι στύλοι»—γερά, σταθερά στηρίγματα της εκκλησίας. (Γαλάτες 2:9) Όταν το ζήτημα της περιτομής ήρθε ενώπιον “των αποστόλων και των πρεσβυτέρων” γύρω στο 49 Κ.Χ., ο Ιάκωβος έκανε μια πρόταση βασισμένη στις Γραφές την οποία υιοθέτησε εκείνο το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα.—Πράξεις 15:6-29.

3. Ποια ήταν μερικά από τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, και πώς μπορούμε εμείς να ωφεληθούμε στο μέγιστο βαθμό από την επιστολή του Ιακώβου;

³ Ως πνευματικός ποιμένας που έδειχνε ενδιαφέρον, ο Ιάκωβος “γνώριζε ποια ήταν η εμφάνιση του ποιμνίου”. (Παροιμίες 27:23) Αντιλαμβανόταν ότι οι Χριστιανοί αντιμετώπιζαν τότε σοβαρές δοκιμασίες. Η νοοτροπία ορισμένων απαιτούσε διόρθωση, διότι μεροληπτούσαν υπέρ των πλουσίων. Για κάποιους, η λατρεία ήταν απλώς τυπική διαδικασία. Ορισμένοι προξενούσαν βλάβη με την ανυπότακτη γλώσσα τους. Το κοσμικό πνεύμα είχε επιζήμιες συνέπειες και πολλοί δεν ήταν υπομονετικοί ούτε ενέμεναν στην προσευχή. Στην πραγματικότητα, μερικοί Χριστιανοί ήταν πνευματικά άρρωστοι. Η επιστολή του Ιακώβου αναφέρεται σε αυτά τα ζητήματα με εποικοδομητικό τρόπο και οι συμβουλές του είναι το ίδιο πρακτικές σήμερα όσο ήταν και τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Θα ωφεληθούμε πολύ αν εξετάσουμε αυτή την επιστολή σαν να είχε γραφτεί σε εμάς προσωπικά.a

Όταν Αντιμετωπίζουμε Δοκιμασίες

4. Πώς πρέπει να βλέπουμε τις δοκιμασίες;

⁴ Ο Ιάκωβος μας δείχνει πώς πρέπει να βλέπουμε τις δοκιμασίες. (Ιακώβου 1:1-4) Χωρίς να αναφέρει τον οικογενειακό του δεσμό με τον Γιο του Θεού, αποκαλεί ταπεινά τον εαυτό του “δούλο του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού”. Ο Ιάκωβος γράφει προς «τις δώδεκα φυλές» του πνευματικού Ισραήλ που είχαν “διασκορπιστεί”—αρχικά εξαιτίας διωγμού. (Πράξεις 8:1· 11:19· Γαλάτες 6:16· 1 Πέτρου 1:1) Ως Χριστιανοί, και εμείς επίσης διωκόμαστε και “αντιμετωπίζουμε διάφορες δοκιμασίες”. Αν όμως θυμόμαστε ότι οι δοκιμασίες που υπομένουμε ενισχύουν την πίστη μας, θα το “θεωρήσουμε απόλυτη χαρά” όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με αυτές. Αν διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας στον Θεό στη διάρκεια των δοκιμασιών, αυτό θα μας φέρει διαρκή ευτυχία.

5. Τι μπορεί να περιλαμβάνουν οι δοκιμασίες μας, και τι συμβαίνει όταν τις υπομένουμε με επιτυχία;

⁵ Οι δοκιμασίες μας περιλαμβάνουν και τις αντιξοότητες που είναι κοινές στους ανθρώπους. Λόγου χάρη, μπορεί να μας βασανίζει η κακή υγεία. Ο Θεός δεν εκτελεί τώρα θαυματουργικές θεραπείες, αλλά απαντάει στις προσευχές με τις οποίες ζητάμε τη σοφία και την καρτερικότητα που χρειάζονται ώστε να αντιμετωπίζουμε την αρρώστια. (Ψαλμός 41:1-3) Υποφέρουμε επίσης για χάρη της δικαιοσύνης ως διωκόμενοι Μάρτυρες του Ιεχωβά. (2 Τιμόθεο 3:12· 1 Πέτρου 3:14) Όταν υπομένουμε με επιτυχία τέτοιες δοκιμασίες, αποδεικνύεται η πίστη μας, και έτσι γίνεται “δοκιμασμένης ποιότητας”. Όταν δε η πίστη μας θριαμβεύει, «απεργάζεται υπομονή». Η πίστη που έχει γίνει ισχυρότερη μέσω δοκιμασιών θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε μελλοντικές δοκιμές.

6. Πώς “έχει η υπομονή το έργο της πλήρες”, και ποιες πρακτικές ενέργειες μπορούμε να κάνουμε όταν βρισκόμαστε σε δοκιμασία;

⁶ «Η δε υπομονή», λέει ο Ιάκωβος, «ας έχει το έργο της πλήρες». Αν αφήσουμε μια δοκιμασία να εξελιχθεί χωρίς να προσπαθήσουμε να την τερματίσουμε γρήγορα με αντιγραφικά μέσα, η υπομονή θα κάνει το «έργο» της, καθιστώντας μας πλήρεις ως Χριστιανούς οι οποίοι δεν είναι ελλιπείς σε πίστη. Ασφαλώς, αν μια δοκιμασία αποκαλύψει κάποια αδυναμία, θα πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια του Ιεχωβά για να την υπερνικήσουμε. Τι θα συμβεί αν η δοκιμασία είναι ο πειρασμός για ανάμειξη σε σεξουαλική ανηθικότητα; Ας προσευχηθούμε για αυτό το πρόβλημα και κατόπιν ας ενεργήσουμε σε αρμονία με τις προσευχές μας. Ίσως χρειαστεί να αλλάξουμε χώρο εργασίας ή να κάνουμε άλλες ενέργειες προκειμένου να διακρατήσουμε ακεραιότητα στον Θεό.—Γένεση 39:7-9· 1 Κορινθίους 10:13.

Η Αναζήτηση Σοφίας

7. Πώς μπορούμε να βοηθηθούμε να αντιμετωπίσουμε τις δοκιμασίες;

⁷ Ο Ιάκωβος μας δείχνει τι να κάνουμε αν δεν γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίσουμε κάποια δοκιμασία. (Ιακώβου 1:5-8) Ο Ιεχωβά δεν θα μας ονειδίσει επειδή είμαστε ελλιπείς σε σοφία και προσευχόμαστε για αυτήν με πίστη. Θα μας βοηθήσει να έχουμε τη σωστή άποψη για τη δοκιμασία, καθώς και να την υπομείνουμε. Γραφικά εδάφια μπορεί να φερθούν στην προσοχή μας από κάποιους ομοπίστους μας ή όταν μελετάμε την Αγία Γραφή. Γεγονότα που εκτυλίσσονται μέσω της πρόνοιας του Θεού μπορεί να μας βοηθήσουν να διακρίνουμε τι πρέπει να κάνουμε. Μπορεί να μας καθοδηγήσει το πνεύμα του Θεού. (Λουκάς 11:13) Για να απολαμβάνουμε τέτοια οφέλη, πρέπει φυσικά να είμαστε στενά προσκολλημένοι στον Θεό και στο λαό του.—Παροιμίες 18:1.

8. Γιατί δεν θα λάβει τίποτε από τον Ιεχωβά αυτός που αμφιβάλλει;

⁸ Ο Ιεχωβά μάς χορηγεί σοφία για να αντεπεξερχόμαστε στις δοκιμασίες αν “ζητάμε με πίστη, χωρίς να αμφιβάλλουμε καθόλου”. Αυτός που αμφιβάλλει «μοιάζει με κύμα της θάλασσας που σπρώχνεται από τον άνεμο και παρασύρεται εδώ και εκεί», απρόβλεπτα. Αν δείχνουμε τέτοια πνευματική αστάθεια, “δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι θα λάβουμε κάτι από τον Ιεχωβά”. Ας μην είμαστε “αναποφάσιστοι” και “ασταθείς” όσον αφορά την προσευχή ή άλλα ζητήματα. Αντίθετα, ας έχουμε πίστη στον Ιεχωβά, την Πηγή της σοφίας.—Παροιμίες 3:5, 6.

Πλούσιοι και Φτωχοί Μπορούν να Αγάλλονται

9. Γιατί έχουμε λόγο να αγαλλόμαστε ως λάτρεις του Ιεχωβά;

⁹ Ακόμη και αν η φτώχεια είναι μια από τις δοκιμασίες μας, ας έχουμε κατά νου ότι τόσο οι πλούσιοι όσο και οι φτωχοί Χριστιανοί μπορούν να αγάλλονται. (Ιακώβου 1:9-11) Προτού γίνουν ακόλουθοι του Ιησού, οι περισσότεροι χρισμένοι είχαν λίγα από υλική άποψη και ο κόσμος τούς περιφρονούσε. (1 Κορινθίους 1:26) Μπορούσαν όμως να αγάλλονται για την «ανύψωσή» τους στη θέση των κληρονόμων της Βασιλείας. (Ρωμαίους 8:16, 17) Αντίστροφα, οι πλούσιοι που κάποτε απολάμβαναν τιμή δοκιμάζουν «ταπείνωση» ως ακόλουθοι του Χριστού επειδή ο κόσμος τούς καταφρονεί. (Ιωάννης 7:47-52· 12:42, 43) Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, όμως, όλοι μας μπορούμε να αγαλλόμαστε διότι ο κοσμικός πλούτος και οι υψηλές θέσεις δεν έχουν καμιά αξία συγκρινόμενα με τα πνευματικά πλούτη που απολαμβάνουμε. Και πόσο ευγνώμονες είμαστε για το ότι ανάμεσά μας δεν υπάρχει χώρος για υπερηφάνεια ως προς την κοινωνική θέση!—Παροιμίες 10:22· Πράξεις 10:34, 35.

10. Πώς πρέπει να βλέπει ο Χριστιανός τον υλικό πλούτο;

¹⁰ Ο Ιάκωβος μας βοηθάει να διακρίνουμε ότι η ζωή μας δεν εξαρτάται από τον πλούτο και τα κοσμικά επιτεύγματα. Όπως η ομορφιά ενός άνθους δεν μπορεί να αποτρέψει το θάνατό του μέσα στη “φοβερή ζέστη” του ήλιου, έτσι και ο πλούτος ενός πλουσίου δεν μπορεί να του επιμηκύνει τη ζωή. (Ψαλμός 49:6-9· Ματθαίος 6:27) Μπορεί να πεθάνει ενώ επιδιώκει τις «οδούς της ζωής του», ασχολούμενος ίσως με τις επιχειρήσεις. Επομένως, σημασία έχει να είμαστε “πλούσιοι ως προς τον Θεό” και να κάνουμε όλα όσα μπορούμε για να προωθούμε τα συμφέροντα της Βασιλείας.—Λουκάς 12:13-21· Ματθαίος 6:33· 1 Τιμόθεο 6:17-19.

Ευτυχισμένοι Είναι Εκείνοι που Υπομένουν τη Δοκιμασία

11. Ποιες είναι οι προοπτικές για εκείνους που προσκολλούνται στην πίστη τους όταν αντιμετωπίζουν δοκιμασίες;

¹¹ Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι μόνο αν υπομένουμε τις δοκιμασίες μας. (Ιακώβου 1:12-15) Αν υπομένουμε δοκιμασίες με την πίστη μας αμείωτη, μπορούμε να αποκαλούμαστε ευτυχισμένοι, διότι το να κάνουμε το ορθό ενώπιον του Θεού φέρνει χαρά. Με το να προσκολλούνται στην πίστη τους μέχρι θανάτου, οι γεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί λαβαίνουν «το στεφάνι της ζωής», αθανασία στους ουρανούς. (Αποκάλυψη 2:10· 1 Κορινθίους 15:50) Αν έχουμε επίγεια ελπίδα και διακρατούμε την πίστη μας στον Θεό, μπορούμε να αποβλέπουμε σε αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη. (Λουκάς 23:43· Ρωμαίους 6:23) Πόσο καλός είναι ο Ιεχωβά σε όλους όσους ασκούν πίστη σε αυτόν!

12. Όταν αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες, γιατί δεν θα πρέπει να λέμε: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι»;

¹² Μήπως είναι δυνατόν να μας δοκιμάζει ο ίδιος ο Ιεχωβά με αντιξοότητες; Όχι, δεν θα πρέπει να λέμε: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Ο Ιεχωβά δεν προσπαθεί να μας εξωθήσει να διαπράξουμε αμαρτία, αλλά είναι βέβαιο ότι θα μας βοηθήσει και θα μας δώσει τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να υπομείνουμε τις δοκιμασίες αν παραμείνουμε σταθεροί στην πίστη. (Φιλιππησίους 4:13) Ο Θεός είναι άγιος και συνεπώς δεν μας θέτει σε περιστάσεις που θα εξασθένιζαν την αντίστασή μας στην αδικοπραγία. Αν φέρουμε τον εαυτό μας σε μη άγια κατάσταση και διαπράξουμε κάποια αμαρτία, δεν θα πρέπει να κατηγορούμε εκείνον, «διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν». Αν και ο Ιεχωβά μπορεί να επιτρέψει κάποια δοκιμασία προκειμένου να μας διαπαιδαγωγήσει για το καλό μας, δεν μας δοκιμάζει με κακό σκοπό. (Εβραίους 12:7-11) Ο Σατανάς ίσως μας βάλει σε πειρασμό να αδικοπραγήσουμε αλλά ο Θεός μπορεί να μας ελευθερώσει από αυτόν τον πονηρό.—Ματθαίος 6:13.

13. Τι μπορεί να συμβεί αν δεν απορρίψουμε μια εσφαλμένη επιθυμία;

¹³ Χρειάζεται να εμμένουμε στην προσευχή επειδή κάποια συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να προκαλέσει μια εσφαλμένη επιθυμία η οποία θα μπορούσε να μας εξωθήσει να αμαρτήσουμε. Ο Ιάκωβος λέει: «Ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία». Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον Θεό για την αμαρτία μας αν έχουμε αφήσει την καρδιά μας να εντρυφά σε μια αμαρτωλή επιθυμία. Αν δεν διώξουμε την εσφαλμένη επιθυμία, “αυτή συλλαμβάνει”, υποθάλπεται στην καρδιά και «γεννάει την αμαρτία». Όταν η αμαρτία επιτελεστεί, «γεννάει το θάνατο». Είναι προφανές ότι χρειάζεται να φυλάμε την καρδιά μας και να αντιστεκόμαστε στις αμαρτωλές τάσεις. (Παροιμίες 4:23) Ο Κάιν προειδοποιήθηκε ότι η αμαρτία ήταν έτοιμη να τον καταβάλει, αλλά δεν αντιστάθηκε. (Γένεση 4:4-8) Έτσι λοιπόν, τι θα γίνει αν αρχίσουμε να ακολουθούμε μια αντιγραφική πορεία; Ασφαλώς θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες αν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι προσπαθήσουν να μας διορθώσουν ώστε να μην αμαρτήσουμε εναντίον του Θεού.—Γαλάτες 6:1.

Θεός—Η Πηγή των Καλών Πραγμάτων

14. Με ποια έννοια μπορεί να ειπωθεί ότι τα δώρα του Θεού είναι “τέλεια”;

¹⁴ Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά είναι η Πηγή, όχι των δοκιμασιών, αλλά των καλών πραγμάτων. (Ιακώβου 1:16-18) Ο Ιάκωβος αποκαλεί τους ομοπίστους του “αγαπητούς αδελφούς” και δείχνει ότι ο Θεός είναι ο Δότης “κάθε καλού δώρου και τέλειου δωρήματος”. Τα πνευματικά και τα υλικά δώρα του Ιεχωβά είναι “τέλεια”, δηλαδή πλήρη, δεν υστερούν σε τίποτε. Έρχονται «από πάνω», από την κατοικία του Θεού στους ουρανούς. (1 Βασιλέων 8:39) Ο Ιεχωβά είναι “ο Πατέρας των ουράνιων φώτων”—του ήλιου, της σελήνης και των άστρων. Μας δίνει, επίσης, πνευματικό φως και αλήθεια. (Ψαλμός 43:3· Ιερεμίας 31:35· 2 Κορινθίους 4:6) Ανόμοια με τον ήλιο, ο οποίος καθώς κινείται κάνει τις σκιές να μεταβάλλονται και βρίσκεται στο ζενίθ του μόνο το καταμεσήμερο, ο Θεός βρίσκεται πάντοτε στο ζενίθ όσον αφορά την παροχή καλών πραγμάτων. Είναι βέβαιο ότι θα μας εξαρτίσει για να αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες αν επωφελούμαστε στο πλήρες από τις πνευματικές προμήθειες που παρέχονται μέσω του Λόγου του και “του πιστού και φρόνιμου δούλου”.—Ματθαίος 24:45.

15. Ποιο είναι ένα από τα πιο θαυμαστά δώρα του Ιεχωβά;

¹⁵ Ποιο είναι ένα από τα πιο θαυμαστά δώρα του Θεού; Η γέννηση πνευματικών γιων μέσω του αγίου πνεύματος, το οποίο ενεργεί σε συνάρτηση με τα καλά νέα, ή αλλιώς “το λόγο της αλήθειας”. Όσοι αποκτούν την εμπειρία πνευματικής γέννησης είναι «μερικοί πρώτοι καρποί», οι οποίοι εκλέγονται μέσα από την ανθρωπότητα για να είναι ουράνια «βασιλεία και ιερείς». (Αποκάλυψη 5:10· Εφεσίους 1:13, 14) Ο Ιάκωβος μπορεί να σκεφτόταν τους πρώτους καρπούς του κριθαριού που προσφέρονταν στις 16 Νισάν, ημερομηνία κατά την οποία αναστήθηκε ο Ιησούς, καθώς και την προσφορά των δύο σταρένιων ψωμιών την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν εκχύθηκε το άγιο πνεύμα. (Λευιτικό 23:4-11, 15-17) Σε αυτή την περίπτωση, ο Ιησούς θα ήταν οι πρώτοι καρποί και οι συγκληρονόμοι του “μερικοί από τους πρώτους καρπούς”. Τι θα γίνει αν τρέφουμε επίγεια ελπίδα; Το να κρατάμε στο νου μας αυτή την ελπίδα θα μας βοηθήσει να προσκολληθούμε στην πίστη μας στον Δότη “κάθε καλού δώρου”, ο οποίος έχει κάνει εφικτή την αιώνια ζωή υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας.

Να Είστε «Εκτελεστές του Λόγου»

16. Γιατί θα πρέπει να είμαστε “γρήγοροι στο να ακούμε αλλά αργοί στο να μιλάμε και αργοί σε οργή”;

¹⁶ Είτε αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες της πίστης μας τώρα είτε όχι, πρέπει να είμαστε «εκτελεστές του λόγου». (Ιακώβου 1:19-25) Χρειάζεται να είμαστε “γρήγοροι στο να ακούμε” το λόγο του Θεού και υπάκουοι εκτελεστές του. (Ιωάννης 8:47) Από την άλλη μεριά, ας είμαστε “αργοί στο να μιλάμε”, ζυγίζοντας προσεκτικά τα λόγια μας. (Παροιμίες 15:28· 16:23) Ο Ιάκωβος ίσως μας παροτρύνει να μη βιαζόμαστε να λέμε ότι οι δοκιμασίες μας προέρχονται από τον Θεό. Λαβαίνουμε επίσης τη συμβουλή να είμαστε “αργοί σε οργή· διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού”. Αν οργιζόμαστε με κάτι που λέει κάποιος, ας συγκρατούμε τον εαυτό μας ώστε να αποφεύγουμε μια εκδικητική απάντηση. (Εφεσίους 4:26, 27) Το οργισμένο πνεύμα, το οποίο μπορεί να προξενήσει προβλήματα σε εμάς και να αποτελέσει δοκιμασία για τους άλλους, δεν μπορεί να παραγάγει αυτό που απαιτεί από εμάς η πίστη στον δίκαιο Θεό μας. Επιπλέον, αν έχουμε «άφθονη διάκριση», θα είμαστε “μακρόθυμοι” και οι αδελφοί και οι αδελφές μας θα ελκύονται σε εμάς.—Παροιμίες 14:29.

17. Τι επιτυγχάνεται με την αφαίρεση της κακίας από την καρδιά και τη διάνοια;

¹⁷ Βεβαίως χρειάζεται να είμαστε απαλλαγμένοι από «κάθε ακαθαρσία»—καθετί που προξενεί αποστροφή στον Θεό και προκαλεί οργή. Επιπλέον, πρέπει να “αποβάλουμε αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία”. Όλοι μας πρέπει να καθαρίσουμε τη ζωή μας από οποιαδήποτε ακαθαρσία της σάρκας ή του πνεύματος. (2 Κορινθίους 7:1· 1 Πέτρου 1:14-16· 1 Ιωάννη 1:9) Η αφαίρεση της κακίας από την καρδιά και τη διάνοια μας βοήθησε να “δεχτούμε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου” της αλήθειας. (Πράξεις 17:11, 12) Άσχετα με το πόσο καιρό είμαστε Χριστιανοί, πρέπει συνεχώς να αφήνουμε να εμφυτεύεται μέσα μας περισσότερη Γραφική αλήθεια. Γιατί; Επειδή μέσω του πνεύματος του Θεού, ο εμφυτευμένος λόγος παράγει «τη νέα προσωπικότητα» που αποκτάει σωτηρία.—Εφεσίους 4:20-24.

18. Πώς διαφέρει κάποιος που είναι μόνο ακροατής του λόγου από εκείνον που είναι και εκτελεστής του;

¹⁸ Πώς δείχνουμε ότι ο λόγος είναι ο οδηγός μας; Με το να είμαστε υπάκουοι «εκτελεστές του λόγου και όχι μόνο ακροατές». (Λουκάς 11:28) Οι «εκτελεστές» έχουν πίστη η οποία παράγει έργα όπως είναι η γεμάτη ζήλο δραστηριότητα στη Χριστιανική διακονία και η τακτική συμμετοχή στις συναθροίσεις του λαού του Θεού. (Ρωμαίους 10:14, 15· Εβραίους 10:24, 25) Εκείνος που είναι απλώς ακροατής του λόγου «μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη». Ρίχνει μια ματιά και έπειτα φεύγει και ξεχνάει τι μπορεί να χρειάζεται για να διορθώσει την εμφάνισή του. Ως «εκτελεστές του λόγου», μελετούμε προσεκτικά τον «τέλειο νόμο» του Θεού και υπακούμε σε αυτόν το νόμο, ο οποίος καλύπτει όλα όσα Εκείνος απαιτεί από εμάς. Η ελευθερία που κατά συνέπεια απολαμβάνουμε είναι ακριβώς το αντίθετο από την υποδούλωση στην αμαρτία και στο θάνατο, διότι οδηγεί στη ζωή. Γι’ αυτό ας “εμμένουμε στον τέλειο νόμο”, ερευνώντας τον εξονυχιστικά και υπακούοντας σε αυτόν συνεχώς. Σκεφτείτε! Ως “εκτελεστές του έργου, όχι ακροατές που ξεχνούν”, απολαμβάνουμε τη χαρά που απορρέει από την εύνοια του Θεού.—Ψαλμός 19:7-11.

Πολύ Περισσότερο από Θρήσκοι

19, 20. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Ιακώβου 1:26, 27, τι απαιτεί η καθαρή λατρεία από εμάς; (β) Ποια είναι μερικά παραδείγματα αμόλυντης λατρείας;

¹⁹ Για να απολαμβάνουμε θεϊκή εύνοια χρειάζεται να θυμόμαστε ότι η αληθινή λατρεία δεν είναι απλώς τυπική διαδικασία. (Ιακώβου 1:26, 27) Ίσως να νομίζουμε ότι είμαστε “θρήσκα άτομα” που λατρεύουν τον Ιεχωβά με αποδεκτό τρόπο, αλλά αυτό που πραγματικά μετράει είναι η δική του γνώμη για τον καθένα μας. (1 Κορινθίους 4:4) Ένα σοβαρό ελάττωμα μπορεί να είναι η αποτυχία “χαλιναγώγησης της γλώσσας”. Θα απατούσαμε τον εαυτό μας αν νομίζαμε ότι ο Θεός ευαρεστείται με τη λατρεία μας αν συκοφαντούμε τους άλλους, λέμε ψέματα ή κάνουμε με άλλους τρόπους κακή χρήση της γλώσσας. (Λευιτικό 19:16· Εφεσίους 4:25) Ασφαλώς, για κανένα λόγο δεν θέλουμε να είναι η μορφή λατρείας μας «μάταιη» και απαράδεκτη ενώπιον του Θεού.

²⁰ Αν και ο Ιάκωβος δεν αναφέρει κάθε πτυχή της καθαρής λατρείας, λέει ότι αυτή συμπεριλαμβάνει “τη φροντίδα των ορφανών και των χηρών στη θλίψη τους”. (Γαλάτες 2:10· 6:10· 1 Ιωάννη 3:18) Η Χριστιανική εκκλησία δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς προμηθεύει για τις χήρες. (Πράξεις 6:1-6· 1 Τιμόθεο 5:8-10) Εφόσον ο Θεός είναι ο Προστάτης της χήρας και του παιδιού που είναι ορφανό από πατέρα, ας συνεργαζόμαστε μαζί Του κάνοντας ό,τι μπορούμε για να βοηθούμε αυτά τα άτομα πνευματικά και υλικά. (Δευτερονόμιο 10:17, 18) Καθαρή λατρεία σημαίνει επίσης “να κρατάει κανείς τον εαυτό του χωρίς κηλίδα από τον κόσμο”, δηλαδή από την άδικη ανθρώπινη κοινωνία που βρίσκεται στην εξουσία του Σατανά. (Ιωάννης 17:16· 1 Ιωάννη 5:19) Ας παραμένουμε λοιπόν απαλλαγμένοι από την ασεβή διαγωγή του κόσμου ώστε να δοξάζουμε τον Ιεχωβά και να είμαστε χρήσιμοι στην υπηρεσία του.—2 Τιμόθεο 2:20-22.

21. Σε σχέση με την επιστολή του Ιακώβου, ποια επιπρόσθετα ερωτήματα αξίζουν εξέταση;

²¹ Οι συμβουλές του Ιακώβου που έχουμε εξετάσει μέχρι στιγμής θα πρέπει να μας βοηθούν να υπομένουμε τις δοκιμασίες και να προσκολλούμαστε στην πίστη μας. Θα πρέπει να αυξάνουν την εκτίμησή μας για τον στοργικό Δότη των καλών δώρων. Επίσης, τα λόγια του Ιακώβου μάς βοηθούν να ασκούμε καθαρή λατρεία. Τι άλλο φέρνει αυτός στην προσοχή μας; Ποιες επιπρόσθετες ενέργειες μπορούμε να κάνουμε για να αποδεικνύουμε ότι έχουμε αληθινή πίστη στον Ιεχωβά;

[Υποσημείωση]

a Όταν θα μελετάτε κατ’ ιδίαν ή ως οικογένεια αυτό το άρθρο καθώς και τα δύο επόμενα, θα ωφεληθείτε ιδιαίτερα αν διαβάζετε όλες τις παραθέσεις από την επιστολή του Ιακώβου, η οποία ενισχύει την πίστη.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Τι θα μας βοηθήσει να υπομένουμε τις δοκιμασίες;

◻ Παρά τις δοκιμασίες, γιατί μπορούν να αγάλλονται οι Χριστιανοί;

◻ Πώς μπορούμε να είμαστε εκτελεστές του λόγου;

◻ Τι περιλαμβάνει η καθαρή λατρεία;

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Όταν περνάτε κάποια δοκιμασία, να ασκείτε πίστη στη δύναμη που έχει ο Ιεχωβά να απαντάει στις προσευχές

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Οι «εκτελεστές του λόγου» διακηρύττουν τη Βασιλεία του Θεού παγκόσμια