Οι Χριστιανές Γυναίκες Αξίζουν Τιμή και Σεβασμό
«Εσείς, άντρες, συνεχίστε . . . να κατοικείτε μαζί τους σύμφωνα με τη γνώση, αποδίδοντας τιμή σε αυτές σαν σε πιο αδύναμο σκεύος, το γυναικείο».—1 ΠΕΤΡΟΥ 3:7.
1, 2. (α) Ποια ανησυχία προκάλεσε η συζήτηση που έκανε ο Ιησούς με τη Σαμαρείτισσα στο πηγάδι, και γιατί; (Βλέπε επίσης υποσημείωση). (β) Κηρύττοντας στη Σαμαρείτισσα, τι έδειξε ο Ιησούς;
ΚΑΠΟΙΟ μεσημέρι προς το τέλος του 30 Κ.Χ., στο αρχαίο πηγάδι κοντά στην πόλη Συχάρ, ο Ιησούς αποκάλυψε το πώς πίστευε ότι θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στις γυναίκες. Είχε δαπανήσει το πρωινό οδοιπορώντας μέσα από τη λοφώδη επαρχία της Σαμάρειας και έφτασε στο πηγάδι αποκαμωμένος, πεινασμένος και διψασμένος. Ενώ καθόταν δίπλα στο πηγάδι, μια Σαμαρείτισσα πλησίασε για να αντλήσει νερό. «Δώσε μου να πιω», της είπε ο Ιησούς. Η γυναίκα θα πρέπει να τον κοίταξε κατάπληκτη. Τον ρώτησε: «Πώς γίνεται εσύ, παρότι είσαι Ιουδαίος, να ζητάς από εμένα να πιεις, ενώ είμαι γυναίκα Σαμαρείτισσα;» Αργότερα, όταν επέστρεψαν οι μαθητές του, οι οποίοι είχαν πάει να αγοράσουν τρόφιμα, έμειναν έκπληκτοι και αναρωτιούνταν γιατί ο Ιησούς «μιλούσε με γυναίκα».—Ιωάννης 4:4-9, 27.
2 Τι παρακίνησε τη γυναίκα να κάνει αυτή την ερώτηση και τους μαθητές να ανησυχήσουν; Εκείνη ήταν Σαμαρείτισσα, και οι Ιουδαίοι δεν είχαν καμιά σχέση με τους Σαμαρείτες. (Ιωάννης 8:48) Αλλά προφανώς υπήρχε και άλλος λόγος για ανησυχία. Εκείνη την εποχή, η ραβινική παράδοση αποθάρρυνε τους άντρες από το να μιλούν σε γυναίκες δημόσια.a Ωστόσο, ο Ιησούς κήρυξε φανερά σε αυτή την ειλικρινή γυναίκα, αποκαλύπτοντάς της μάλιστα ότι ήταν ο Μεσσίας. (Ιωάννης 4:25, 26) Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς έδειξε ότι δεν επρόκειτο να περιοριστεί από αντιγραφικές παραδόσεις, περιλαμβανομένων και εκείνων που υποβίβαζαν τις γυναίκες. (Μάρκος 7:9-13) Αντίθετα, με αυτά που έκανε και με αυτά που δίδαξε, ο Ιησούς έδειξε ότι πρέπει να συμπεριφερόμαστε στις γυναίκες με τιμή και σεβασμό.
Πώς Συμπεριφερόταν ο Ιησούς στις Γυναίκες
3, 4. (α) Πώς αποκρίθηκε ο Ιησούς στη γυναίκα που άγγιξε το ένδυμά του; (β) Πώς έθεσε ο Ιησούς ένα καλό παράδειγμα για τους Χριστιανούς άντρες, ιδιαίτερα τους επισκόπους;
3 Η τρυφερή συμπόνια που ένιωθε ο Ιησούς για τους ανθρώπους φανερωνόταν από τον τρόπο με τον οποίο φερόταν στις γυναίκες. Σε μια περίπτωση, κάποια γυναίκα που υπέφερε από ροή αίματος επί 12 χρόνια έψαξε να βρει τον Ιησού μέσα σε ένα πλήθος. Η κατάστασή της την καθιστούσε τελετουργικά ακάθαρτη, έτσι δεν έπρεπε να βρίσκεται εκεί. (Λευιτικόν 15:25-27) Ήταν, όμως, τόσο απελπισμένη ώστε κατάφερε να φτάσει πίσω από τον Ιησού. Όταν άγγιξε το ένδυμά του, θεραπεύτηκε αμέσως! Μολονότι ο Ιησούς πήγαινε στο σπίτι του Ιαείρου, του οποίου η κόρη ήταν σοβαρά άρρωστη, ωστόσο σταμάτησε. Επειδή ένιωσε ότι είχε βγει δύναμη από αυτόν, κοίταξε γύρω για να δει ποιος τον είχε αγγίξει. Τελικά, η γυναίκα ήρθε και έπεσε μπροστά του τρέμοντας. Μήπως θα την επέπληττε ο Ιησούς επειδή βρισκόταν στο πλήθος ή επειδή άγγιξε το ένδυμά του χωρίς την άδειά του; Αντίθετα, εκείνη διαπίστωσε ότι της φέρθηκε με πολλή θέρμη και καλοσύνη. «Κόρη», της είπε, «η πίστη σου σε έχει κάνει καλά». Αυτή ήταν η μόνη φορά που ο Ιησούς προσφώνησε άμεσα κάποια γυναίκα «κόρη». Πόσο θα πρέπει να την παρηγόρησε αυτή η λέξη!—Ματθαίος 9:18-22· Μάρκος 5:21-34.
4 Ο Ιησούς κοίταζε πέρα από το γράμμα του Νόμου. Έβλεπε το πνεύμα το οποίο βρισκόταν πίσω από αυτόν, καθώς και την ανάγκη που υπήρχε για έλεος και συμπόνια. (Παράβαλε Ματθαίος 23:23). Ο Ιησούς παρατήρησε την απελπιστική κατάσταση της άρρωστης γυναίκας και έλαβε υπόψη του το γεγονός ότι εκείνη υποκινήθηκε από πίστη. Με αυτόν τον τρόπο έθεσε ένα καλό παράδειγμα για τους Χριστιανούς άντρες, ιδιαίτερα τους επισκόπους. Αν κάποια Χριστιανή αδελφή αντιμετωπίζει προσωπικά προβλήματα ή κάποια ιδιαίτερα δύσκολη ή αντίξοη κατάσταση, οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να προσπαθούν να δουν πέρα από τα άμεσα λόγια ή πράξεις και να λάβουν υπόψη τις περιστάσεις και τα κίνητρα. Η εκδήλωση τέτοιας ενόρασης μπορεί να αποκαλύψει ότι χρειάζεται υπομονή, κατανόηση και συμπόνια, όχι συμβουλή και διόρθωση.—Παροιμίαι 10:19· 16:23· 19:11, ΜΝΚ.
5. (α) Με ποιον τρόπο περιόριζαν οι ραβινικές παραδόσεις τις γυναίκες; (Βλέπε υποσημείωση). (β) Ποια άτομα είδαν πρώτα τον αναστημένο Ιησού και έδωσαν μαρτυρία σχετικά με αυτόν;
5 Περιορισμένες από τις ραβινικές παραδόσεις, οι γυναίκες που ζούσαν όταν βρισκόταν ο Ιησούς στη γη δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθούν ως μάρτυρες σε νομικά ζητήματα.b Εξετάστε τι συνέβη το πρωί της 16ης Νισάν του 33 Κ.Χ., λίγο μετά την ανάσταση του Ιησού από τους νεκρούς. Ποια άτομα θα έβλεπαν πρώτα τον αναστημένο Ιησού και θα έδιναν μαρτυρία στους άλλους μαθητές λέγοντάς τους ότι ο Κύριός τους είχε εγερθεί; Όπως αποδείχτηκε, αυτές ήταν οι γυναίκες που είχαν μείνει εκεί κοντά στον τόπο της σταύρωσης μέχρι που εκείνος εξέπνευσε.—Ματθαίος 27:55, 56, 61.
6, 7. (α) Τι είπε ο Ιησούς στις γυναίκες που πήγαν στον τάφο; (β) Πώς αντέδρασαν στην αρχή οι άντρες μαθητές του Ιησού στη μαρτυρία των γυναικών, και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό;
6 Νωρίς το πρωί της πρώτης ημέρας της εβδομάδας, η Μαρία η Μαγδαληνή και οι άλλες γυναίκες πήγαν στον τάφο παίρνοντας μαζί τους μυρωδικά για να αλείψουν το σώμα του Ιησού. Μόλις βρήκαν τον τάφο άδειο, η Μαρία έτρεξε να το πει στον Πέτρο και στον Ιωάννη. Οι άλλες γυναίκες έμειναν εκεί. Σε λίγο εμφανίστηκε μπροστά τους ένας άγγελος και τους είπε ότι ο Ιησούς είχε εγερθεί. «Πηγαίνετε γρήγορα και πείτε [το] στους μαθητές του», τους είπε ο άγγελος. Καθώς οι γυναίκες έφυγαν τρέχοντας για να πουν αυτό το νέο, ο ίδιος ο Ιησούς εμφανίστηκε σε αυτές. «Πηγαίνετε, αναφέρετέ το στους αδελφούς μου», τους είπε. (Ματθαίος 28:1-10· Μάρκος 16:1, 2· Ιωάννης 20:1, 2) Χωρίς να γνωρίζει τίποτα για την επίσκεψη του αγγέλου, και γεμάτη θλίψη, η Μαρία η Μαγδαληνή επέστρεψε στον άδειο τάφο. Ο Ιησούς εμφανίστηκε εκεί μπροστά της, και αφού η Μαρία τελικά τον αναγνώρισε, εκείνος είπε: «Πήγαινε . . . στους αδελφούς μου και πες τους: ‘Ανεβαίνω στον Πατέρα μου και Πατέρα σας και στον Θεό μου και Θεό σας’».—Ιωάννης 20:11-18· παράβαλε Ματθαίος 28:9, 10.
7 Ο Ιησούς θα μπορούσε να είχε εμφανιστεί πρώτα στον Πέτρο, στον Ιωάννη ή σε κάποιον άλλον από τους άντρες μαθητές. Αντίθετα, προτίμησε να ευνοήσει αυτές τις γυναίκες καθιστώντας τες τις πρώτες αυτόπτες μάρτυρες της ανάστασής του και αναθέτοντάς τους την αποστολή να δώσουν μαρτυρία για αυτό στους άντρες μαθητές του. Πώς αντέδρασαν αρχικά οι άντρες; Το υπόμνημα αναφέρει: «Τα λόγια αυτά τους φάνηκαν ανοησίες και δεν πίστευαν τις γυναίκες». (Λουκάς 24:11) Μήπως δυσκολεύτηκαν να δεχτούν τη μαρτυρία επειδή προερχόταν από γυναίκες; Αν συνέβαινε αυτό, με τον καιρό έλαβαν άφθονες αποδείξεις για το γεγονός ότι ο Ιησούς είχε εγερθεί από τους νεκρούς. (Λουκάς 24:13-46· 1 Κορινθίους 15:3-8) Σήμερα, οι Χριστιανοί άντρες ενεργούν σοφά όταν λαβαίνουν υπόψη τους τις παρατηρήσεις γυναικών που είναι πνευματικές αδελφές τους.—Παράβαλε Γένεσις 21:12.
8. Με τον τρόπο που φερόταν στις γυναίκες, τι αποκάλυψε ο Ιησούς;
8 Είναι αληθινά συγκινητικό να παρατηρούμε τον τρόπο με τον οποίο φερόταν ο Ιησούς στις γυναίκες. Ήταν πάντοτε συμπονετικός και εντελώς ισορροπημένος στη συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες· ούτε τις εξυμνούσε ούτε τις μείωνε. (Ιωάννης 2:3-5) Απέρριψε τις ραβινικές παραδόσεις οι οποίες τους στερούσαν την αξιοπρέπειά τους και καθιστούσαν άκυρο το Λόγο του Θεού. (Παράβαλε Ματθαίος 15:3-9). Με το να συμπεριφέρεται στις γυναίκες με τιμή και σεβασμό, ο Ιησούς αποκάλυψε άμεσα το πώς επιθυμεί ο Ιεχωβά Θεός να συμπεριφερόμαστε στις γυναίκες. (Ιωάννης 5:19) Ο Ιησούς έθεσε επίσης ένα υπέροχο παράδειγμα για να το μιμούνται οι Χριστιανοί άντρες.—1 Πέτρου 2:21.
Οι Διδασκαλίες του Ιησού Σχετικά με τις Γυναίκες
9, 10. Πώς ανέτρεψε ο Ιησούς τις ραβινικές παραδόσεις που αφορούσαν τις γυναίκες, και τι είπε όταν οι Φαρισαίοι ήγειραν κάποιο ερώτημα σχετικά με το διαζύγιο;
9 Ο Ιησούς ανέτρεψε τις ραβινικές παραδόσεις και απέδιδε αξιοπρέπεια στις γυναίκες, όχι μόνο με τις πράξεις του, αλλά και με τις διδασκαλίες του. Για παράδειγμα, εξετάστε τι δίδαξε σχετικά με το διαζύγιο και τη μοιχεία.
10 Σχετικά με το διαζύγιο, στον Ιησού υποβλήθηκε το εξής ερώτημα: «Είναι νόμιμο να διαζευχτεί ένας άνθρωπος τη σύζυγό του για οποιαδήποτε αιτία;» Σύμφωνα με την αφήγηση του Μάρκου, ο Ιησούς είπε: «Όποιος διαζευχτεί τη σύζυγό του [εκτός εξαιτίας πορνείας] και παντρευτεί άλλη μοιχεύει εναντίον της, και αν ποτέ μια γυναίκα, αφού διαζευχτεί το σύζυγό της, παντρευτεί άλλον, αυτή μοιχεύει». (Μάρκος 10:10-12· Ματθαίος 19:3, 9) Εκείνα τα απλά διατυπωμένα λόγια έδειχναν σεβασμό για την αξιοπρέπεια των γυναικών. Πώς;
11. Τι καταδείκνυαν τα λόγια του Ιησού «εκτός εξαιτίας πορνείας» σχετικά με το δεσμό του γάμου;
11 Πρώτον, με τα λόγια «εκτός εξαιτίας πορνείας» (που βρίσκονται στην αφήγηση του Ευαγγελίου του Ματθαίου), ο Ιησούς κατέδειξε ότι ο δεσμός του γάμου δεν πρέπει να παίρνεται στα ελαφρά ή να διαλύεται εύκολα. Η επικρατούσα ραβινική διδασκαλία επέτρεπε το διαζύγιο για μηδαμινές αιτίες, λόγου χάρη αν η γυναίκα χαλούσε κάποιο φαγητό ή μιλούσε σε έναν ξένο. Μάλιστα, το διαζύγιο επιτρεπόταν και αν ο άντρας έβρισκε μια γυναίκα που ήταν πιο ελκυστική στα μάτια του! Ένας λόγιος της Αγίας Γραφής παρατηρεί: «Όταν έλεγε ο Ιησούς αυτά τα πράγματα . . . συνηγορούσε υπέρ των γυναικών επιζητώντας να αποκαταστήσει το γάμο στη θέση που έπρεπε να έχει». Πράγματι, ο γάμος πρέπει να είναι μια μόνιμη ένωση στην οποία η γυναίκα μπορεί να νιώθει ασφαλής.—Μάρκος 10:6-9.
12. Με τα λόγια «μοιχεύει εναντίον της», ποια έννοια εισήγαγε ο Ιησούς;
12 Δεύτερον, με την έκφραση «μοιχεύει εναντίον της», ο Ιησούς εισήγαγε μια άποψη που δεν αναγνωριζόταν στα ραβινικά δικαστήρια—την έννοια τού ότι κάποιος άντρας διαπράττει μοιχεία εναντίον της συζύγου του. Το Βιβλικό Σχολιολόγιο του Ερμηνευτή (The Expositor’s Bible Commentary) εξηγεί: «Σύμφωνα με το ραβινικό Ιουδαϊσμό, μια γυναίκα μπορούσε με απιστία να διαπράξει μοιχεία εναντίον του συζύγου της· και ένας άντρας, με το να έχει σεξουαλικές σχέσεις με τη γυναίκα κάποιου άλλου άντρα, μπορούσε να διαπράξει μοιχεία εναντίον εκείνου. Αλλά ποτέ δεν μπορούσε κάποιος άντρας να διαπράξει μοιχεία εναντίον της συζύγου του, ό,τι και αν έκανε. Ο Ιησούς, με το να θέσει το σύζυγο κάτω από την ίδια ηθική υποχρέωση που είχε και η σύζυγος, εξύψωσε τη θέση και την αξιοπρέπεια των γυναικών».
13. Σχετικά με το διαζύγιο, πώς έδειξε ο Ιησούς ότι, υπό το Χριστιανικό σύστημα, θα υπήρχε ένα πρότυπο τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες;
13 Τρίτον, με τη φράση «αφού διαζευχτεί το σύζυγό της», ο Ιησούς αναγνώριζε το δικαίωμα που είχε η γυναίκα να διαζευχτεί έναν άπιστο σύζυγο—μια συνήθεια που ήταν προφανώς γνωστή, αλλά όχι συνηθισμένη υπό τον Ιουδαϊκό νόμο εκείνης της εποχής.c Λεγόταν ότι «από τη γυναίκα μπορούσε κάποιος να πάρει διαζύγιο με ή χωρίς τη συγκατάθεσή της, αλλά από τον άντρα μόνο με τη συγκατάθεσή του». Σύμφωνα με τον Ιησού, όμως, υπό το Χριστιανικό σύστημα, το ίδιο πρότυπο ίσχυε τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες.
14. Μέσω των διδασκαλιών του, τι αντανακλούσε ο Ιησούς;
14 Είναι σαφές ότι οι διδασκαλίες του Ιησού αποκαλύπτουν βαθύ ενδιαφέρον για την ευημερία των γυναικών. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί μερικές γυναίκες ένιωθαν τέτοια αγάπη για τον Ιησού ώστε φρόντιζαν για τις ανάγκες του από τα δικά τους υπάρχοντα. (Λουκάς 8:1-3) «Αυτά που διδάσκω εγώ δεν είναι δικά μου», είπε ο Ιησούς, «αλλά ανήκουν σε εκείνον που με έστειλε». (Ιωάννης 7:16) Μέσω των όσων δίδαξε, ο Ιησούς αντανακλούσε το τρυφερό ενδιαφέρον που εκδηλώνει ο ίδιος ο Ιεχωβά για τις γυναίκες.
«Αποδίδοντας Τιμή σε Αυτές»
15. Τι έγραψε ο απόστολος Πέτρος όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να συμπεριφέρονται οι άντρες στις συζύγους τους;
15 Ο απόστολος Πέτρος παρατήρησε από πρώτο χέρι τον τρόπο με τον οποίο φερόταν ο Ιησούς στις γυναίκες. Περίπου 30 χρόνια αργότερα, ο Πέτρος έδωσε στις συζύγους μερικές στοργικές συμβουλές και στη συνέχεια έγραψε: «Εσείς, άντρες, συνεχίστε με όμοιο τρόπο να κατοικείτε μαζί τους σύμφωνα με τη γνώση, αποδίδοντας τιμή σε αυτές σαν σε πιο αδύναμο σκεύος, το γυναικείο, εφόσον και εσείς είστε κληρονόμοι της παρ’ αξία εύνοιας της ζωής μαζί τους, για να μην παρεμποδίζονται οι προσευχές σας». (1 Πέτρου 3:7) Τι εννοούσε ο Πέτρος με τα λόγια «αποδίδοντας τιμή σε αυτές»;
16. (α) Τι σημαίνει το ουσιαστικό τιμή που υπάρχει στο Κείμενο; (β) Πώς τίμησε ο Ιεχωβά τον Ιησού κατά τη διάρκεια της μεταμόρφωσης, και τι μαθαίνουμε από αυτό;
16 Σύμφωνα με ένα λεξικογράφο, το ουσιαστικό τιμή που υπάρχει στο Κείμενο σημαίνει μεταξύ άλλων «αντίτιμο, αξία, σεβασμός». Τύποι αυτής της λέξης της κοινής ελληνικής αποδίδονται «δώρα» και «πολύτιμος». (Πράξεις 28:10· 1 Πέτρου 2:7) Μπορούμε να αποκτήσουμε ενόραση σχετικά με το τι σημαίνει να τιμούμε κάποιον αν εξετάσουμε το εδάφιο 2 Πέτρου 1:17, όπου ο Πέτρος χρησιμοποιεί την ίδια λέξη. Εκεί ανέφερε τα εξής σε σχέση με τη μεταμόρφωση του Ιησού: «Αυτός έλαβε από τον Θεό, τον Πατέρα, τιμή και δόξα, όταν απευθύνθηκαν σε αυτόν από τη μεγαλοπρεπή δόξα τέτοια λόγια: ‘Αυτός είναι ο γιος μου, ο αγαπητός μου, τον οποίο εγώ ο ίδιος έχω επιδοκιμάσει’». Στη μεταμόρφωση του Ιησού, ο Ιεχωβά τίμησε τον Γιο του αναφέροντας ότι επιδοκιμάζει τον Ιησού, και ο Θεός το έκανε αυτό ώστε να το ακούσουν και άλλοι. (Ματθαίος 17:1-5) Επομένως, ο άντρας που τιμάει τη σύζυγό του δεν την ντροπιάζει ούτε την υποβιβάζει. Αντίθετα, εκδηλώνει με τα λόγια και τις πράξεις του—κατ’ ιδίαν και δημόσια—ότι τρέφει μεγάλη εκτίμηση για αυτήν.—Παροιμίαι 31:28-30.
17. (α) Γιατί οφείλεται τιμή στη Χριστιανή σύζυγο; (β) Γιατί δεν θα πρέπει κάποιος άντρας να νιώθει ότι έχει μεγαλύτερη αξία στα μάτια του Θεού από ό,τι έχει μια γυναίκα;
17 Αυτή η τιμή, λέει ο Πέτρος, θα πρέπει να ‘αποδίδεται’ από τους Χριστιανούς άντρες στις συζύγους τους. Πρέπει να παρέχεται, όχι σαν χάρη, αλλά ως κάτι που το οφείλουν και το οποίο δικαιούται η σύζυγός τους. Γιατί δικαιούνται οι γυναίκες τέτοια τιμή; Επειδή «και εσείς είστε κληρονόμοι της παρ’ αξία εύνοιας της ζωής μαζί τους», εξηγεί ο Πέτρος. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., οι άντρες και οι γυναίκες που έλαβαν την επιστολή του Πέτρου κλήθηκαν όλοι να είναι συγκληρονόμοι με τον Χριστό. (Ρωμαίους 8:16, 17· Γαλάτες 3:28) Δεν είχαν τις ίδιες ευθύνες μέσα στην εκκλησία, αλλά τελικά θα κυβερνούσαν μαζί με τον Χριστό στον ουρανό. (Αποκάλυψη 20:6) Σήμερα, επίσης, καθώς τα περισσότερα μέλη του λαού του Θεού έχουν επίγεια ελπίδα, θα ήταν σοβαρό λάθος για οποιονδήποτε Χριστιανό άντρα να νιώθει ότι, λόγω των προνομίων που ίσως απολαμβάνει μέσα στην εκκλησία, έχει μεγαλύτερη αξία στα μάτια του Θεού από ό,τι έχουν οι γυναίκες. (Παράβαλε Λουκάς 17:10). Οι άντρες και οι γυναίκες έχουν ίση πνευματική υπόσταση ενώπιον του Θεού, επειδή ο θυσιαστικός θάνατος του Ιησού διάνοιξε τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες την ίδια ευκαιρία—ευκαιρία για απελευθέρωση από την καταδίκη της αμαρτίας και του θανάτου, με την προοπτική της αιώνιας ζωής.—Ρωμαίους 6:23.
18. Ποιον επιτακτικό λόγο δίνει ο Πέτρος για να τιμάει ο άντρας τη σύζυγό του;
18 Ο Πέτρος δίνει έναν ακόμη επιτακτικό λόγο για τον οποίο ο άντρας πρέπει να τιμάει τη σύζυγό του, «για να μην παρεμποδίζονται οι προσευχές [του]». Η λέξη «παρεμποδίζομαι» προέρχεται από το ρήμα εγκόπτω που υπάρχει στο Κείμενο. Σύμφωνα με Το Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης (Expository Dictionary of New Testament Words) του Βάιν, αυτό «χρησιμοποιούνταν σε σχέση με την παρακώλυση ανθρώπων από κάποιον που κατέστρεψε το δρόμο ή τοποθέτησε ένα εμπόδιο στη μέση του μονοπατιού τους». Επομένως, ο άντρας που δεν αποδίδει τιμή στη γυναίκα του μπορεί να διαπιστώσει ότι υπάρχει κάποιο οδόφραγμα που εμποδίζει τον Θεό να ακούσει τις προσευχές του. Ο άντρας μπορεί να νιώθει ανάξιος να πλησιάσει τον Θεό, ή ο Ιεχωβά μπορεί να μην είναι διατεθειμένος να τον ακούσει. Είναι, λοιπόν, σαφές ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται πολύ για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται οι άντρες στις γυναίκες.—Παράβαλε Θρήνοι 3:44.
19. Πώς μπορούν οι άντρες και οι γυναίκες στην εκκλησία να υπηρετούν μαζί με αμοιβαίο σεβασμό;
19 Η υποχρέωση σχετικά με την απόδοση τιμής δεν βαρύνει μόνο τους άντρες. Αν και ο άντρας θα πρέπει να τιμάει τη γυναίκα του με το να της συμπεριφέρεται στοργικά και με αξιοπρέπεια, η γυναίκα θα πρέπει να τιμάει τον άντρα της με το να υποτάσσεται και να δείχνει βαθύ σεβασμό. (1 Πέτρου 3:1-6) Επιπλέον, ο Παύλος νουθέτησε τους Χριστιανούς να ‘αποδίδουν τιμή ο ένας προς τον άλλον’. (Ρωμαίους 12:10) Αυτή είναι μια έκκληση που απευθύνεται τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες στην εκκλησία ώστε να υπηρετούν μαζί με αμοιβαίο σεβασμό. Όταν επικρατεί τέτοιο πνεύμα, οι Χριστιανές γυναίκες δεν θα μιλούν με τρόπο που υποσκάπτει την εξουσία εκείνων οι οποίοι αναλαμβάνουν την ηγεσία. Αντίθετα, θα υποστηρίζουν τους πρεσβυτέρους και θα συνεργάζονται με αυτούς. (1 Κορινθίους 14:34, 35· Εβραίους 13:17) Από μέρους τους, οι Χριστιανοί επίσκοποι θα συμπεριφέρονται ‘στις γεροντότερες σαν μητέρες, στις νεότερες σαν αδελφές με κάθε αγνότητα’. (1 Τιμόθεο 5:1, 2) Σοφά, οι πρεσβύτεροι με καλοσύνη θα δώσουν προσοχή στη γνώμη των Χριστιανών γυναικών που είναι αδελφές τους. Έτσι, όταν κάποια αδελφή εκδηλώνει την εκτίμησή της για τη θεοκρατική ηγεσία και με σεβασμό κάνει ένα ερώτημα ή ακόμη υποδεικνύει κάτι στο οποίο χρειάζεται να δοθεί προσοχή, οι πρεσβύτεροι με χαρά θα εξετάσουν το ερώτημα ή το πρόβλημά της.
20. Σύμφωνα με το Γραφικό υπόμνημα, πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στις γυναίκες;
20 Από την εμφάνιση της αμαρτίας στην Εδέμ και ύστερα, σε πολλούς πολιτισμούς έχει δοθεί στις γυναίκες μια θέση η οποία στερείται τιμής. Αλλά δεν είναι αυτό το είδος της μεταχείρισης που ο Ιεχωβά αρχικά είχε σκοπό να εκδηλώνεται στις γυναίκες. Ανεξάρτητα από τις πολιτιστικές απόψεις που μπορεί να επικρατούν σε σχέση με τις γυναίκες, το υπόμνημα τόσο των Εβραϊκών όσο και των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών δείχνει καθαρά ότι πρέπει να συμπεριφερόμαστε στις θεοσεβείς γυναίκες με τιμή και σεβασμό. Αυτό το δικαιούνται γιατί είναι θεόδοτο.
[Υποσημειώσεις]
a Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopedia) εξηγεί: «Οι γυναίκες δεν έτρωγαν μαζί με άντρες καλεσμένους, και οι άντρες αποθαρρύνονταν από το να μιλούν με γυναίκες. . . . Η συζήτηση με κάποια γυναίκα σε δημόσιο χώρο αποτελούσε μεγάλο σκάνδαλο». Το Ιουδαϊκό Μισνά, μια συλλογή ραβινικών διδασκαλιών, έδινε τη συμβουλή: «Μη μιλάτε πολύ με γυναίκες. . . . Εκείνος που μιλάει πολύ με γυναίκες φέρνει κακό στον εαυτό του και παραμελεί τη μελέτη του Νόμου, και τελικά θα κληρονομήσει τη Γέεννα».—Άβοτ 1:5.
b Το βιβλίο Η Παλαιστίνη την Εποχή του Χριστού (Palestine in the Time of Christ) αναφέρει: «Σε μερικές περιπτώσεις, έθεταν τη γυναίκα σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με το δούλο. Για παράδειγμα, δεν μπορούσε να καταθέσει στο δικαστήριο, παρά μόνο για να βεβαιώσει το θάνατο του συζύγου της». Αναφερόμενο στο εδάφιο Λευιτικόν 5:1, το Μισνά εξηγεί: «[Ο νόμος σχετικά με] ‘τη φωνή ορκισμού’ ισχύει για τους άντρες αλλά όχι για τις γυναίκες».—Σεβουότ 4:1.
c Ο Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνα Ιώσηπος αναφέρει ότι η αδελφή του Βασιλιά Ηρώδη, η Σαλώμη, έστειλε στο σύζυγό της «κάποιο έγγραφο που διέλυε το γάμο τους, πράγμα το οποίο δεν βρισκόταν σε αρμονία με τον Ιουδαϊκό νόμο. Διότι εμείς επιτρέπουμε να το κάνει αυτό (μόνο) ο άντρας».—Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, XV, 259 [vii, 10].
Ποια Είναι η Απάντησή Σας;
◻ Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι ο Ιησούς συμπεριφερόταν στις γυναίκες με τιμή και σεβασμό;
◻ Πώς έδειχναν οι διδασκαλίες του Ιησού σεβασμό για την αξιοπρέπεια των γυναικών;
◻ Γιατί θα πρέπει ο άντρας να αποδίδει τιμή στη Χριστιανή σύζυγό του;
◻ Ποια υποχρέωση έχουν όλοι οι Χριστιανοί σχετικά με την απόδοση τιμής;
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Προς μεγάλη τους χαρά, θεοσεβείς γυναίκες ήταν οι πρώτες που είδαν τον αναστημένο Ιησού, ο οποίος τους ζήτησε να δώσουν μαρτυρία στους αδελφούς του