«Ποιμάνετε το Ποίμνιο του Θεού που Είναι στη Φροντίδα Σας»
«Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας, όχι αναγκαστικά, αλλά με τη θέλησή σας».—1 ΠΕΤΡ. 5:2.
1. Ποια κατάσταση αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί όταν ο Πέτρος έγραψε την πρώτη του επιστολή;
ΛΙΓΟ καιρό προτού ξεσπάσει ο διωγμός του Νέρωνα εναντίον των Χριστιανών στη Ρώμη, ο απόστολος Πέτρος έγραψε την πρώτη του επιστολή. Ήθελε να ενισχύσει τους ομοπίστους του. Ο Διάβολος “γύριζε σαν λιοντάρι”, ζητώντας να καταβροχθίσει Χριστιανούς. Για να μείνουν σταθεροί εναντίον του, χρειαζόταν να “διατηρήσουν τη διανοητική τους διαύγεια” και να “ταπεινωθούν κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού”. (1 Πέτρ. 5:6, 8) Χρειαζόταν επίσης να παραμείνουν ενωμένοι. Αυτός δεν ήταν καιρός για να “δαγκώνουν και να καταβροχθίζουν ο ένας τον άλλον”, επειδή μια τέτοια στάση θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να “αφανιστούν ο ένας από τον άλλον”.—Γαλ. 5:15.
2, 3. Εναντίον τίνος πρέπει να διεξάγουμε πάλη, και τι πρόκειται να εξετάσουμε σε αυτά τα δύο άρθρα;
2 Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια παρόμοια κατάσταση. Ο Διάβολος αναζητάει ευκαιρίες για να μας καταβροχθίσει. (Αποκ. 12:12) Επιπλέον, μπροστά μας βρίσκεται μια «μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου». (Ματθ. 24:21) Όπως οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έπρεπε να αποφεύγουν τις φιλονικίες μεταξύ τους, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς. Για να το καταφέρουμε αυτό, ορισμένες φορές χρειαζόμαστε βοήθεια από διορισμένους πρεσβυτέρους.
3 Ας εξετάσουμε πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να αυξήσουν την εκτίμησή τους για το προνόμιο που έχουν να ποιμαίνουν «το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα» τους. (1 Πέτρ. 5:2) Κατόπιν, θα δούμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να γίνεται το έργο της ποίμανσης. Στο επόμενο άρθρο, θα αναλύσουμε πώς μπορεί η εκκλησία “να έχει εκτίμηση για εκείνους που εργάζονται σκληρά και προΐστανται” στο ποίμνιο. (1 Θεσ. 5:12) Η εξέταση αυτών των ζητημάτων θα μας βοηθήσει να μένουμε σταθεροί ενάντια στον πρώτιστο Αντίδικό μας, συνειδητοποιώντας ότι αυτός είναι ο αντίπαλος με τον οποίο διεξάγουμε την πάλη μας.—Εφεσ. 6:12.
Ποιμάνετε το Ποίμνιο του Θεού
4, 5. Πώς πρέπει να βλέπουν οι πρεσβύτεροι το ποίμνιο; Δείξτε το με παράδειγμα.
4 Ο Πέτρος παρότρυνε τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους του πρώτου αιώνα να βλέπουν από την άποψη του Θεού το ποίμνιο που τους είχε ανατεθεί. (Διαβάστε 1 Πέτρου 5:1, 2) Αν και θεωρούνταν στύλος στην εκκλησία, ο Πέτρος δεν μίλησε στους πρεσβυτέρους με ύφος ανωτερότητας. Τουναντίον, τους νουθέτησε ως συμπρεσβυτέρους. (Γαλ. 2:9) Δείχνοντας πνεύμα όμοιο με του Πέτρου, το Κυβερνών Σώμα σήμερα προτρέπει τους πρεσβυτέρους να καταβάλλουν ένθερμες προσπάθειες για να εκπληρώνουν τη βαριά ευθύνη της ποίμανσης του ποιμνίου του Θεού.
5 Ο απόστολος έγραψε ότι οι πρεσβύτεροι έπρεπε να “ποιμάνουν το ποίμνιο του Θεού που ήταν στη φροντίδα τους”. Ήταν άκρως σημαντικό να αναγνωρίσουν ότι το ποίμνιο ανήκει στον Ιεχωβά και στον Ιησού Χριστό. Οι πρεσβύτεροι ήταν υπόλογοι για τον τρόπο με τον οποίο πρόσεχαν τα πρόβατα του Θεού. Υποθέστε ότι ένας στενός σας φίλος σάς ζητούσε να προσέχετε τα παιδιά του κατά την απουσία του. Δεν θα φροντίζατε επιμελώς για τις ανάγκες τους και για τη διατροφή τους; Αν κάποιο αρρώσταινε, δεν θα κάνατε τις απαραίτητες ενέργειες για να λάβει ιατρική περίθαλψη; Παρόμοια και οι πρεσβύτεροι πρέπει “να ποιμαίνουν την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του”. (Πράξ. 20:28) Θυμούνται ότι το κάθε πρόβατο αγοράστηκε με το πολύτιμο αίμα του Ιησού Χριστού. Εφόσον είναι υπόλογοι, οι πρεσβύτεροι τρέφουν, προστατεύουν και φροντίζουν το ποίμνιο.
6. Ποια ευθύνη είχαν οι αρχαίοι ποιμένες;
6 Σκεφτείτε τις ευθύνες που είχαν οι κατά γράμμα ποιμένες στους Βιβλικούς χρόνους. Υπέμεναν τη ζέστη της ημέρας και το κρύο της νύχτας για να φροντίζουν το ποίμνιο. (Γέν. 31:40) Διακινδύνευαν ακόμη και τη ζωή τους για τα πρόβατα. Όταν ήταν νεαρός ποιμένας, ο Δαβίδ έσωσε το ποίμνιό του από άγρια θηρία, μεταξύ των οποίων ήταν ένα λιοντάρι και μια αρκούδα. Αναφερόμενος στο καθένα από αυτά, ο Δαβίδ είπε ότι “έπιασε [το θηρίο] από τις τρίχες που είχε κάτω από το πηγούνι του και το χτύπησε και το θανάτωσε”. (1 Σαμ. 17:34, 35) Τι γενναιότητα! Πόσο κοντά πρέπει να έφτασε στα δόντια του θηρίου! Ωστόσο, χωρίς να δειλιάσει, έσωσε το πρόβατο.
7. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να αρπάξουν το πρόβατο από τα δόντια του Σατανά, με μεταφορική έννοια;
7 Σήμερα, οι πρεσβύτεροι πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή για να αποκρούουν τις επιθέσεις του Διαβόλου που μοιάζουν με του λιονταριού. Μερικές φορές αυτό ίσως απαιτεί θαρραλέα δράση, σαν να αρπάζουν το πρόβατο από τα δόντια του Διαβόλου. Πιάνοντας, σαν να λέγαμε, το θηρίο από το πηγούνι, οι πρεσβύτεροι μπορούν να γλιτώσουν το πρόβατο. Συζητώντας με τους απρόσεκτους αδελφούς που δελεάζονται από τις παγίδες του Σατανά, μπορεί να τους βοηθήσουν να λογικευτούν. (Διαβάστε Ιούδα 22, 23) Ασφαλώς, οι πρεσβύτεροι δεν το επιτυγχάνουν αυτό χωρίς τη βοήθεια του Ιεχωβά. Περιποιούνται τρυφερά το τραυματισμένο πρόβατο, επιδένοντας τις πληγές του και αλείβοντάς το με το καταπραϋντικό βάλσαμο του Λόγου του Θεού.
8. Πού οδηγούν οι πρεσβύτεροι το ποίμνιο, και πώς;
8 Ο κατά γράμμα ποιμένας οδηγούσε επίσης το ποίμνιο σε τόπους κατάλληλους για βοσκή και πότισμα. Παρόμοια, οι πρεσβύτεροι κατευθύνουν το ποίμνιο προς την εκκλησία, παροτρύνοντας τα πρόβατα να παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις για να μπορούν να τρέφονται καλά λαβαίνοντας «την τροφή τους στον κατάλληλο καιρό». (Ματθ. 24:45) Οι πρεσβύτεροι ίσως χρειάζεται να δαπανούν επιπρόσθετο χρόνο για να βοηθούν αυτούς που είναι πνευματικά ασθενείς να λαβαίνουν θρεπτική τροφή από το Λόγο του Θεού. Ένα παραστρατημένο πρόβατο ίσως προσπαθεί να επιστρέψει στο ποίμνιο. Αντί να τρομοκρατούν τον αδελφό τους, οι πρεσβύτεροι του εξηγούν με τρυφερότητα τις Γραφικές αρχές και του δείχνουν πώς μπορεί να τις εφαρμόζει στη ζωή του.
9, 10. Πώς πρέπει να φροντίζουν οι πρεσβύτεροι αυτούς που είναι πνευματικά ασθενείς;
9 Όταν είστε άρρωστοι, τι είδους γιατρό προτιμάτε; Κάποιον που διαθέτει ελάχιστο χρόνο για να σας ακούσει και κατόπιν γράφει βιαστικά μια συνταγή για να προχωρήσει στον επόμενο ασθενή; Ή θα προτιμούσατε μάλλον να συμβουλευτείτε κάποιον γιατρό που κάθεται να σας ακούσει, εξηγεί ποιο είναι ίσως το πρόβλημα και περιγράφει τις πιθανές θεραπείες;
10 Έτσι και οι πρεσβύτεροι μπορούν να ακούν το πνευματικά ασθενές άτομο και να βοηθούν να επουλωθεί η πληγή του, αλείβοντάς το μεταφορικά «με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά». (Διαβάστε Ιακώβου 5:14, 15) Σαν το βάλσαμο της Γαλαάδ, ο Λόγος του Θεού μπορεί να καταπραΰνει τον πόνο αυτού του ατόμου. (Ιερ. 8:22· Ιεζ. 34:16) Όταν οι αρχές της Γραφής εφαρμόζονται, μπορούν να βοηθήσουν το ασταθές άτομο να ανακτήσει την πνευματική του ισορροπία. Ναι, οι πρεσβύτεροι κάνουν πολύ καλό έργο όταν ακούν τις ανησυχίες του άρρωστου προβάτου και προσεύχονται μαζί του.
Όχι Αναγκαστικά, Αλλά με τη Θέλησή Σας
11. Τι υποκινεί τους πρεσβυτέρους να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού με τη θέλησή τους;
11 Στη συνέχεια, ο Πέτρος υπενθύμισε στους πρεσβυτέρους πώς πρέπει να γίνεται και πώς να μη γίνεται το ποιμαντικό έργο. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού, «όχι αναγκαστικά, αλλά με τη θέλησή» τους. Τι υποκινεί τους πρεσβυτέρους να υπηρετούν τους αδελφούς τους με τη θέλησή τους; Στην περίπτωση του Πέτρου, τι ήταν αυτό που τον υποκινούσε να ποιμαίνει και να βόσκει τα πρόβατα του Ιησού; Ένας βασικός παράγοντας ήταν η αγάπη και η στοργή του για τον Κύριο. (Ιωάν. 21:15-17) Υποκινούμενοι από αγάπη, οι πρεσβύτεροι δεν «ζουν πια για τον εαυτό τους αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους». (2 Κορ. 5:14, 15) Αυτή η αγάπη, σε συνδυασμό με την αγάπη τους για τον Θεό και για τους αδελφούς τους, ωθεί τους πρεσβυτέρους να υπηρετούν το ποίμνιο, αφιερώνοντας σε αυτό το έργο τον κόπο, τους πόρους και το χρόνο τους. (Ματθ. 22:37-39) Διαθέτουν τον εαυτό τους, όχι με δυσφορία, αλλά με τη θέλησή τους.
12. Μέχρι ποιο βαθμό διέθετε ο απόστολος Παύλος τον εαυτό του;
12 Μέχρι ποιο βαθμό πρέπει να διαθέτουν οι πρεσβύτεροι τον εαυτό τους; Όσον αφορά τη φροντίδα των προβάτων, μιμούνται τον απόστολο Παύλο, όπως και εκείνος μιμούνταν τον Ιησού. (1 Κορ. 11:1) Ο Παύλος και οι σύντροφοί του, νιώθοντας τρυφερή στοργή για τους Θεσσαλονικείς αδελφούς, ευαρεστήθηκαν να τους μεταδώσουν, “όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες τους τις ψυχές”. Κάνοντάς το αυτό, έγιναν γλυκείς, «όπως όταν περιθάλπει τα παιδιά της η μητέρα που θηλάζει». (1 Θεσ. 2:7, 8) Ο Παύλος καταλάβαινε πώς ένιωθε για τα παιδιά της η μητέρα που θήλαζε. Θα έκανε τα πάντα για αυτά, όπως το να ξυπνήσει μέσα στη νύχτα για να τα ταΐσει.
13. Ποια ισορροπία χρειάζεται να διατηρούν οι πρεσβύτεροι;
13 Οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να προσέχουν ώστε να εξισορροπούν τις ποιμαντικές ευθύνες με τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στη δική τους οικογένεια. (1 Τιμ. 5:8) Ο χρόνος που δαπανούν με την εκκλησία είναι πολύτιμος χρόνος που τον στερούν από την οικογένειά τους. Ένας τρόπος για να εξισορροπούν τις δύο ευθύνες είναι να προσκαλούν μερικές φορές και άλλους στη βραδιά Οικογενειακής Λατρείας. Επί χρόνια, ο Μασάναο, πρεσβύτερος στην Ιαπωνία, προσκαλούσε άγαμα άτομα και πνευματικά ορφανές οικογένειες στην οικογενειακή του μελέτη. Με τον καιρό, κάποιοι από αυτούς που βοηθήθηκαν έγιναν οι ίδιοι πρεσβύτεροι και μιμήθηκαν το θαυμάσιο παράδειγμα του Μασάναο.
Να Αποφεύγετε το Ανέντιμο Κέρδος—Να Ποιμαίνετε το Ποίμνιο Πρόθυμα
14, 15. Γιατί πρέπει να φυλάγονται οι πρεσβύτεροι από την «αγάπη για ανέντιμο κέρδος», και πώς μπορούν να μιμούνται τον Παύλο ως προς αυτό;
14 Ο Πέτρος παρότρυνε επίσης τους πρεσβυτέρους να ποιμαίνουν το ποίμνιο, όχι «από αγάπη για ανέντιμο κέρδος, αλλά πρόθυμα». Το έργο των πρεσβυτέρων απορροφά αρκετό από το χρόνο τους, αλλά αυτοί δεν αναμένουν καμιά οικονομική απολαβή. Ο Πέτρος διέκρινε την ανάγκη να προειδοποιήσει τους συμπρεσβυτέρους του για τον κίνδυνο που υπήρχε να ποιμαίνουν το ποίμνιο από «αγάπη για ανέντιμο κέρδος». Αυτός ο κίνδυνος είναι εμφανής στη χλιδή με την οποία ζουν διάφοροι θρησκευτικοί ηγέτες της “Βαβυλώνας της Μεγάλης”, ενώ πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν μέσα στη φτώχεια. (Αποκ. 18:2, 3) Οι πρεσβύτεροι σήμερα έχουν βάσιμο λόγο να φυλάγονται από οποιαδήποτε τέτοια τάση.
15 Ο Παύλος έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα για τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους. Αν και ήταν απόστολος και θα μπορούσε να προκαλέσει «δαπανηρή επιβάρυνση» στους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης, “δεν έφαγε τροφή από κανέναν δωρεάν”. Απεναντίας, “κοπίαζε και μοχθούσε νύχτα και ημέρα”. (2 Θεσ. 3:8) Πολλοί πρεσβύτεροι στη δική μας εποχή, περιλαμβανομένων και όσων βρίσκονται στο έργο περιοδεύοντα επισκόπου, θέτουν θαυμάσιο παράδειγμα ως προς αυτό. Αν και δέχονται τη φιλοξενία των ομοπίστων τους, δεν “προκαλούν δαπανηρή επιβάρυνση” σε κανέναν.—1 Θεσ. 2:9.
16. Τι σημαίνει για τους πρεσβυτέρους το να ποιμαίνουν το ποίμνιο «πρόθυμα»;
16 Οι πρεσβύτεροι ποιμαίνουν το ποίμνιο «πρόθυμα». Η προθυμία τους φαίνεται από το αυτοθυσιαστικό πνεύμα με το οποίο βοηθούν το ποίμνιο. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι πιέζουν το ποίμνιο να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Επίσης, οι στοργικοί πρεσβύτεροι δεν παρακινούν τους άλλους να υπηρετούν τον Θεό με ανταγωνιστικό πνεύμα. (Γαλ. 5:26) Οι πρεσβύτεροι κατανοούν ότι το κάθε πρόβατο είναι μοναδικό. Είναι πρόθυμοι να βοηθούν τους αδελφούς τους να υπηρετούν τον Ιεχωβά χαρούμενα.
Να Μην Καταδυναστεύετε το Ποίμνιο, Αλλά να Είστε Παραδείγματα
17, 18. (α) Γιατί δυσκολεύονταν μερικές φορές οι απόστολοι να κατανοήσουν τη διδασκαλία του Ιησού για την ταπεινοφροσύνη; (β) Σε ποια παρόμοια κατάσταση ίσως βρεθούμε εμείς;
17 Όπως έχουμε εξετάσει, οι πρεσβύτεροι πρέπει να θυμούνται ότι το ποίμνιο το οποίο ποιμαίνουν είναι του Θεού, όχι δικό τους. Προσέχουν να μην “καταδυναστεύουν εκείνους που είναι κληρονομιά του Θεού”. (Διαβάστε 1 Πέτρου 5:3) Μερικές φορές, οι απόστολοι του Ιησού επιδίωκαν προνόμια με εσφαλμένο κίνητρο. Σαν αυτούς που κυβερνούσαν τα έθνη, ήθελαν να έχουν εξέχουσα θέση.—Διαβάστε Μάρκος 10:42-45.
18 Σήμερα, οι αδελφοί που “επιδιώκουν θέση επισκόπου” είναι καλό να κάνουν αυτοεξέταση για να δουν γιατί επιδιώκουν αυτή τη θέση. (1 Τιμ. 3:1) Όσοι είναι ήδη πρεσβύτεροι χρειάζεται να αναρωτηθούν με ειλικρίνεια μήπως έχουν επιθυμία για εξουσία ή εξοχότητα, όπως συνέβαινε με ορισμένους αποστόλους. Αν οι ίδιοι οι απόστολοι δυσκολεύονταν σε αυτόν τον τομέα, τότε οι πρεσβύτεροι μπορούν να καταλάβουν πόσο χρειάζεται να πασχίζουν για να αποφεύγουν την τάση που έχει ο κόσμος να χαίρεται όταν ασκεί εξουσία στους άλλους.
19. Τι πρέπει να θυμούνται οι πρεσβύτεροι όταν κάνουν ενέργειες για να προστατέψουν το ποίμνιο;
19 Ομολογουμένως, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι πρεσβύτεροι πρέπει να είναι σταθεροί, όπως όταν προστατεύουν το ποίμνιο από “καταπιεστικούς λύκους”. (Πράξ. 20:28-30) Ο Παύλος είπε στον Τίτο “να προτρέπει και να ελέγχει έχοντας πλήρη εξουσία”. (Τίτο 2:15) Εντούτοις, ακόμη και όταν οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να κάνουν τέτοιες ενέργειες, προσπαθούν να σέβονται την αξιοπρέπεια όλων όσων περιλαμβάνονται. Κατανοούν ότι, χρησιμοποιώντας πειθώ με καλοσύνη και όχι αυστηρές επικρίσεις, μπορούν συνήθως να αγγίξουν πιο αποτελεσματικά τις καρδιές και να παρακινήσουν κάποιον να ακολουθήσει την ορθή πορεία.
20. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τον Ιησού θέτοντας θαυμάσιο παράδειγμα;
20 Το θαυμάσιο παράδειγμα του Χριστού ωθεί τους πρεσβυτέρους να αγαπούν το ποίμνιο. (Ιωάν. 13:12-15) Συγκινούμαστε καθώς διαβάζουμε πώς εκείνος δίδασκε τους μαθητές του στο έργο κηρύγματος και μαθήτευσης. Η έμπρακτη ταπεινοφροσύνη του άγγιζε τις καρδιές των μαθητών του, υποκινώντας τους να ακολουθούν μια πορεία “ταπεινοφροσύνης, θεωρώντας τους άλλους ανώτερους από αυτούς”. (Φιλιπ. 2:3) Σήμερα, οι πρεσβύτεροι υποκινούνται παρόμοια να ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού, θέλοντας να είναι και αυτοί με τη σειρά τους «παραδείγματα για το ποίμνιο».
21. Σε ποια ανταμοιβή μπορούν να αποβλέπουν οι πρεσβύτεροι;
21 Ο Πέτρος ολοκλήρωσε τη νουθεσία του προς τους πρεσβυτέρους αναφέροντας μια υπόσχεση για το μέλλον. (Διαβάστε 1 Πέτρου 5:4) Οι χρισμένοι επίσκοποι “θα λάβουν το αμαράντινο στεφάνι της δόξας” μαζί με τον Χριστό στον ουρανό. Οι υποποιμένες που ανήκουν στα «άλλα πρόβατα» θα έχουν το προνόμιο να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού στη γη υπό τη διακυβέρνηση του “αρχιποιμένα”. (Ιωάν. 10:16) Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει τρόπους με τους οποίους τα μέλη της εκκλησίας μπορούν να υποστηρίζουν αυτούς που είναι διορισμένοι να αναλαμβάνουν την ηγεσία.
Ως Ανασκόπηση
• Γιατί ήταν κατάλληλο να νουθετήσει ο Πέτρος τους συμπρεσβυτέρους του να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού που ήταν στη φροντίδα τους;
• Πώς πρέπει να ποιμαίνουν οι πρεσβύτεροι αυτούς που είναι πνευματικά ασθενείς;
• Τι υποκινεί τους πρεσβυτέρους να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα τους;
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Σαν τους αρχαίους ποιμένες, οι πρεσβύτεροι σήμερα πρέπει να προστατεύουν τα «πρόβατα» που είναι στη φροντίδα τους