Να Ανταποκρίνεστε στις Υποσχέσεις του Θεού με το να Ασκείτε Πίστη

‘[Ο Ιεχωβά Θεός] μάς έχει χαρίσει τις πολύτιμες και μεγαλειώδεις υποσχέσεις’.—2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4, ΜΝΚ.

 1. Τι είναι εκείνο που μας καθιστά ικανούς να ασκούμε αληθινή πίστη;

Ο ΙΕΧΩΒΑ θέλει να ασκούμε πίστη στις υποσχέσεις του. Ωστόσο, «η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας». (2 Θεσσαλονικείς 3:2) Αυτή η ιδιότητα είναι καρπός του αγίου πνεύματος, ή ενεργής δύναμης, του Θεού. (Γαλάτας 5:22, 23) Επομένως, μόνο εκείνοι που οδηγούνται από το πνεύμα του Ιεχωβά μπορούν να ασκούν πίστη.

 2. Πώς ορίζει ο απόστολος Παύλος την ‘πίστη’;

² Όμως, τι είναι πίστη; Ο απόστολος Παύλος την αποκαλεί ‘φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε’. Η απόδειξη αυτών των μη ορατών πραγματικοτήτων είναι τόσο ισχυρή ώστε η πίστη εξισώνεται με αυτήν. Λέγεται επίσης ότι πίστη είναι ‘η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς’, επειδή εκείνοι που κατέχουν αυτή την ιδιότητα έχουν εγγύηση πως οτιδήποτε έχει υποσχεθεί ο Ιεχωβά Θεός είναι τόσο σίγουρο ότι θα γίνει ώστε είναι σαν να έχει ήδη εκπληρωθεί.—Εβραίους 11:1, ΜΝΚ.

Η Πίστη και οι Υποσχέσεις του Ιεχωβά

 3. Τι θα δοκιμάσουν οι χρισμένοι Χριστιανοί αν ασκούν πίστη;

³ Για να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά, πρέπει να ασκούμε πίστη στις υποσχέσεις του. Ο απόστολος Πέτρος το έδειξε αυτό στη δεύτερη θεόπνευστη επιστολή του, η οποία γράφτηκε γύρω στο 64 Κ.Χ. Τόνισε ότι, αν οι χρισμένοι συγχριστιανοί του ασκούσαν πίστη, θα έβλεπαν την εκπλήρωση των ‘πολύτιμων και μεγαλειωδών υποσχέσεων’ του Θεού. Ως αποτέλεσμα, θα ‘γίνονταν συμμέτοχοι σε θεϊκή φύση’ ως συγκληρονόμοι με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια Βασιλεία. Με πίστη και με τη βοήθεια του Ιεχωβά Θεού, είχαν ξεφύγει από τη δουλεία στις διεφθαρμένες συνήθειες και πράξεις αυτού του κόσμου. (2 Πέτρου 1:2-4, ΜΝΚ) Για σκεφτείτε! Εκείνοι που ασκούν αληθινή πίστη απολαμβάνουν την ίδια ανεκτίμητη ελευθερία σήμερα.

 4. Με ποιες ιδιότητες πρέπει να εφοδιάσουμε την πίστη μας;

⁴ Η πίστη στις υποσχέσεις του Ιεχωβά και η ευγνωμοσύνη για τη θεόδοτη ελευθερία μας θα πρέπει να μας υποκινούν να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε προκειμένου να γίνουμε υποδειγματικοί Χριστιανοί. Ο Πέτρος είπε: ‘Με το να ανταποκριθείτε καταβάλλοντας κάθε ένθερμη προσπάθεια, εφοδιάστε την πίστη σας με αρετή, την αρετή σας με γνώση, τη γνώση σας με εγκράτεια, την εγκράτειά σας με υπομονή, την υπομονή σας με θεοσεβή αφοσίωση, τη θεοσεβή αφοσίωσή σας με αδελφική στοργή, την αδελφική στοργή σας με αγάπη’. (2 Πέτρου 1:5-7, ΜΝΚ) Έτσι, ο Πέτρος μάς δίνει έναν κατάλογο τον οποίο καλά θα κάνουμε να εντυπώσουμε στη μνήμη μας. Ας εξετάσουμε πιο προσεκτικά αυτές τις ιδιότητες.

Ζωτικά Στοιχεία της Πίστης

 5, 6. Τι είναι αρετή, και πώς μπορούμε να εφοδιάσουμε την πίστη μας με αυτήν;

⁵ Ο Πέτρος είπε ότι η αρετή, η γνώση, η εγκράτεια, η υπομονή, η θεοσεβής αφοσίωση, η αδελφική στοργή και η αγάπη πρέπει να εφοδιάσει η μια την άλλη και όλες μαζί να εφοδιάσουν την πίστη μας. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να κάνουμε αυτές τις ιδιότητες ζωτικά στοιχεία της πίστης μας. Για παράδειγμα, η αρετή δεν είναι μια ιδιότητα που εκδηλώνουμε ξεχωριστά από την πίστη. Ο λεξικογράφος Γ. Ε. Βάιν τονίζει ότι στο εδάφιο 2 Πέτρου 1:5 «η αρετή επιβάλλεται να υπάρχει ως ουσιώδης ιδιότητα στην άσκηση πίστης». Καθεμιά από τις άλλες ιδιότητες που αναφέρει ο Πέτρος πρέπει επίσης να αποτελεί στοιχείο της πίστης μας.

⁶ Κατ’ αρχάς, πρέπει να εφοδιάσουμε την πίστη μας με αρετή. Το να είναι κάποιος ενάρετος σημαίνει να κάνει ό,τι είναι καλό ενώπιον του Θεού. Μερικές μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη λέξη «αγαθότητα» για να αποδώσουν την πρωτότυπη λέξη αρετή. (Νέα Διεθνής Μετάφραση [New International Version]· Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ [The Jerusalem Bible]· Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]) Η αρετή μάς υποκινεί να αποφεύγουμε να κάνουμε το κακό ή να προκαλούμε βλάβη στους συνανθρώπους μας. (Ψαλμός 97:10) Μας ωθεί επίσης στην ανάληψη θαρραλέας δράσης ώστε να κάνουμε το καλό για το πνευματικό, το σωματικό και το συναισθηματικό όφελος των άλλων.

 7. Γιατί θα πρέπει να εφοδιάσουμε την πίστη και την αρετή μας με γνώση;

⁷ Γιατί μας παροτρύνει ο Πέτρος να εφοδιάσουμε την πίστη και την αρετή μας με γνώση; Αυτό συμβαίνει επειδή, καθώς αντιμετωπίζουμε καινούριες προκλήσεις για την πίστη μας, χρειαζόμαστε γνώση αν πρόκειται να διακρίνουμε το ορθό από το εσφαλμένο. (Εβραίους 5:14, ΜΝΚ) Μέσω της μελέτης της Αγίας Γραφής και της πείρας που αποκτούμε στην εφαρμογή του Λόγου του Θεού και στην άσκηση πρακτικής σοφίας στην καθημερινή ζωή, αυξάνουμε τη γνώση μας. Αυτό, με τη σειρά του, μας κάνει ικανούς να διατηρούμε την πίστη μας και να εξακολουθούμε να κάνουμε ό,τι είναι ενάρετο όταν βρισκόμαστε σε δοκιμασία.—Παροιμίαι 2:6-8, ΜΝΚ· Ιακώβου 1:5-8.

 8. Τι είναι εγκράτεια, και πώς συνδέεται με την υπομονή;

⁸ Για να βοηθηθούμε να αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες με πίστη, χρειάζεται να εφοδιάσουμε τη γνώση μας με εγκράτεια. Η πρωτότυπη λέξη εγκράτεια υποδηλώνει την ικανότητα να έχουμε τον εαυτό μας υπό έλεγχο. Αυτός ο καρπός του πνεύματος του Θεού μάς βοηθάει να συγκρατούμαστε σε σχέση με τη σκέψη, τα λόγια και τη διαγωγή. Με το να εμμένουμε στο να ασκούμε εγκράτεια, εφοδιάζουμε αυτή την ιδιότητα με υπομονή. Η πρωτότυπη λέξη υπομονή σημαίνει θαρραλέα σταθερότητα, όχι σκυθρωπή υποταγή σε αναπόφευκτες αντιξοότητες. Ο Ιησούς υπέμεινε το ξύλο του βασανισμού λόγω της χαράς που είχε τεθεί μπροστά του. (Εβραίους 12:2, ΜΝΚ) Η θεόδοτη δύναμη σε συνδυασμό με την υπομονή ενισχύει την πίστη μας και μας βοηθάει να χαιρόμαστε με τη θλίψη, να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό και να αποφεύγουμε το συμβιβασμό όταν διωκόμαστε.—Φιλιππησίους 4:13, ΜΝΚ.

 9. (α) Τι είναι θεοσεβής αφοσίωση; (β) Γιατί θα πρέπει να εφοδιάσουμε τη θεοσεβή αφοσίωσή μας με αδελφική στοργή; (γ) Πώς μπορούμε να εφοδιάσουμε την αδελφική στοργή μας με αγάπη;

⁹ Πρέπει να εφοδιάσουμε την υπομονή μας με θεοσεβή αφοσίωση—ευλαβικό σεβασμό, λατρεία και υπηρεσία στον Ιεχωβά. Η πίστη μας μεγαλώνει καθώς ασκούμε θεοσεβή αφοσίωση και βλέπουμε πώς πολιτεύεται ο Ιεχωβά με το λαό του. Ωστόσο, για να εκδηλώνουμε θεοσέβεια, χρειαζόμαστε αδελφική στοργή. Εξάλλου, «όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε πώς δύναται να αγαπά;» (1 Ιωάννου 4:20) Η καρδιά μας θα πρέπει να μας υποκινεί να δείχνουμε αληθινή στοργή για τους άλλους δούλους του Ιεχωβά και να επιζητούμε την ευημερία τους πάντοτε. (Ιακώβου 2:14-17) Γιατί όμως μας λέγεται να εφοδιάσουμε την αδελφική στοργή μας με αγάπη; Προφανώς ο Πέτρος εννοούσε ότι πρέπει να δείχνουμε αγάπη για όλη την ανθρωπότητα, όχι μόνο για τους αδελφούς μας. Αυτή η αγάπη εκδηλώνεται ιδιαίτερα με το να κηρύττουμε τα καλά νέα και με το να βοηθάμε πνευματικά τους ανθρώπους.—Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.

Εντελώς Αντίθετα Αποτελέσματα

10. (α) Πώς θα ενεργούμε αν η πίστη μας εφοδιαστεί με αρετή, γνώση, εγκράτεια, υπομονή, θεοσεβή αφοσίωση, αδελφική στοργή και αγάπη; (β) Τι συμβαίνει αν κάποιος που ομολογεί ότι είναι Χριστιανός στερείται αυτές τις ιδιότητες;

¹⁰ Αν εφοδιάσουμε την πίστη μας με αρετή, γνώση, εγκράτεια, υπομονή, θεοσεβή αφοσίωση, αδελφική στοργή και αγάπη, θα σκεφτόμαστε, θα μιλάμε και θα ενεργούμε με τρόπους που επιδοκιμάζει ο Θεός. Αντίθετα, αν δεν εκδηλώνει αυτές τις ιδιότητες κάποιος που ομολογεί ότι είναι Χριστιανός, γίνεται τυφλός πνευματικά. Αυτός ‘κλείνει τα μάτια του στο φως’ που προέρχεται από τον Θεό και ξεχνάει ότι έχει καθαριστεί από τις περασμένες αμαρτίες του. (2 Πέτρου 1:8· 1:9, 10, ΜΝΚ· 2:20-22) Ας μην αποτύχουμε ποτέ με αυτόν τον τρόπο, χάνοντας έτσι την πίστη στις υποσχέσεις του Θεού.

11. Τι μπορούμε δικαιολογημένα να αναμένουμε από τα όσια χρισμένα άτομα;

¹¹ Οι όσιοι χρισμένοι Χριστιανοί έχουν πίστη στις υποσχέσεις του Ιεχωβά και αγωνίζονται για να καταστήσουν βέβαιη την κλήση και την εκλογή τους από αυτόν. Παρά τα οποιαδήποτε σκάνδαλα που βρίσκονται στο δρόμο τους, μπορούμε να αναμένουμε ότι εκείνοι θα εκδηλώνουν θεοειδείς ιδιότητες. Στους πιστούς χρισμένους ‘δίνεται πλούσια η είσοδος στην αιώνια βασιλεία του Ιησού Χριστού’ μέσω της ανάστασής τους σε πνευματική ζωή στον ουρανό.—2 Πέτρου 1:11.

12. Πώς πρέπει να κατανοήσουμε τα λόγια των εδαφίων 2 Πέτρου 1:12-15;

¹² Ο Πέτρος καταλάβαινε ότι επρόκειτο σύντομα να πεθάνει, και τελικά ανέμενε να λάβει ανάσταση σε ουράνια ζωή. Όμως, όσο ήταν ζωντανός σε ‘αυτό το σκήνωμα’—το ανθρώπινο σώμα του—προσπαθούσε να οικοδομεί πίστη στους ομοπίστους του και να τους αφυπνίζει υπενθυμίζοντάς τους τα πράγματα που χρειάζονταν για να έχουν τη θεϊκή εύνοια. Ύστερα από την αναχώρησή του στο θάνατο, οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές του Πέτρου μπορούσαν να ενισχύουν την πίστη τους με το να θυμούνται τα λόγια του.—2 Πέτρου 1:12-15.

Πίστη στον Προφητικό Λόγο

13. Πώς προμήθευσε ο Θεός ενισχυτική για την πίστη μαρτυρία σχετικά με την έλευση του Χριστού;

¹³ Ο ίδιος ο Θεός έδωσε ενισχυτική για την πίστη μαρτυρία σχετικά με τη βεβαιότητα της έλευσης του Ιησού «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής». (Ματθαίος 24:30· 2 Πέτρου 1:16-18) Οι ειδωλολάτρες ιερείς, χωρίς να έχουν αποδείξεις, έλεγαν ψεύτικες ιστορίες σχετικά με τους θεούς τους, ενώ ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ήταν αυτόπτες μάρτυρες της μεγαλειότητας του Χριστού στη μεταμόρφωση. (Ματθαίος 17:1-5) Τον είδαν να δοξάζεται και άκουσαν τον ήχο της ίδιας της φωνής του Θεού να αναγνωρίζει τον Ιησού ως τον αγαπητό Του Γιο. Αυτή η αναγνώριση καθώς και η λαμπρή εμφάνιση η οποία δόθηκε κατόπιν στον Χριστό αποτελούσαν απονομή τιμής και δόξας σε αυτόν. Λόγω αυτής της θεϊκής αποκάλυψης, ο Πέτρος αποκάλεσε την τοποθεσία, η οποία πιθανώς βρισκόταν σε κάποια κορυφή του όρους Αερμών, ως ‘το άγιο όρος’.—Παράβαλε Έξοδος 3:4, 5.

14. Πώς θα πρέπει να επηρεαστεί η πίστη μας από τη μεταμόρφωση του Ιησού;

¹⁴ Πώς θα πρέπει να επηρεάσει την πίστη μας η μεταμόρφωση του Ιησού; Ο Πέτρος είπε: «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος [άστρο της ημέρας, ΜΝΚ] ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών». (2 Πέτρου 1:19) ‘Ο προφητικός λόγος’ περιλάμβανε από ό,τι φαίνεται όχι μόνο τις προφητείες των Εβραϊκών Γραφών σχετικά με τον Μεσσία, αλλά επίσης τη δήλωση του Ιησού ότι θα ερχόταν «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής». Πώς έγινε ο λόγος ‘βεβαιότερος’ μέσω της μεταμόρφωσης; Εκείνο το γεγονός πιστοποίησε τον προφητικό λόγο σχετικά με την ένδοξη έλευση του Χριστού με Βασιλική εξουσία.

15. Τι περιλαμβάνεται στο να δίνουμε προσοχή στον προφητικό λόγο;

¹⁵ Για να ενισχύουμε την πίστη μας, πρέπει να δίνουμε προσοχή στον προφητικό λόγο. Αυτό περιλαμβάνει το να μελετάμε αυτόν το λόγο, να τον συζητάμε στις Χριστιανικές συναθροίσεις και να εφαρμόζουμε τις συμβουλές του. (Ιακώβου 1:22-27) Πρέπει να τον αφήνουμε να είναι ‘λυχνάρι που φέγγει σε σκοτεινό τόπο’, φωτίζοντας την καρδιά μας. (Εφεσίους 1:18) Μόνο τότε θα μας κατευθύνει μέχρις ότου το ‘άστρο της ημέρας’, ή «ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός», ο Ιησούς Χριστός, αποκαλυφτεί με δόξα. (Αποκάλυψις 22:16) Αυτή η αποκάλυψη θα σημάνει καταστροφή για τους απίστους και ευλογίες για εκείνους που ασκούν πίστη.—2 Θεσσαλονικείς 1:6-10.

16. Γιατί μπορούμε να έχουμε πίστη ότι όλες οι προφητικές υποσχέσεις που βρίσκονται στο Λόγο του Θεού θα εκπληρωθούν;

¹⁶ Οι προφήτες του Θεού δεν ήταν απλώς οξυδερκείς άνθρωποι οι οποίοι έκαναν σοφές προβλέψεις, εφόσον ο Πέτρος είπε: «Ουδεμία προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού». (2 Πέτρου 1:20, 21) Για παράδειγμα, ο Δαβίδ είπε: ‘Πνεύμα Ιεχωβά ελάλησε δι’ εμού’. (2 Σαμουήλ 23:1, 2) Επίσης, ο Παύλος έγραψε: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος». (2 Τιμόθεον 3:16) Εφόσον οι προφήτες του Θεού εμπνεύστηκαν μέσω του πνεύματός του, μπορούμε να έχουμε πίστη ότι όλες οι υποσχέσεις που βρίσκονται στο Λόγο του θα εκπληρωθούν.

Είχαν Πίστη στις Υποσχέσεις του Θεού

17. Ποια υπόσχεση αποτέλεσε τη βάση για την πίστη του Άβελ;

¹⁷ Οι υποσχέσεις του Ιεχωβά αποτέλεσαν τη βάση για την πίστη του μεγάλου ‘νέφους’ των μαρτύρων του της προχριστιανικής εποχής. (Εβραίους 11:1–12:1) Για παράδειγμα, ο Άβελ είχε πίστη στην υπόσχεση του Θεού σχετικά με ένα ‘σπέρμα’ το οποίο θα συνέτριβε ‘το φίδι’ στο κεφάλι. Υπήρχε απόδειξη της εκπλήρωσης της ποινής που είχε επιβληθεί από τον Θεό στους γονείς του Άβελ. Έξω από την Εδέμ, ο Αδάμ και η οικογένειά του έτρωγαν ψωμί με τον ιδρώτα του προσώπου τους επειδή η γη η οποία ήταν καταραμένη παρήγε αγκάθια και τριβόλια. Είναι πιθανόν ότι ο Άβελ παρατήρησε τη μεγάλη επιθυμία της Εύας για το σύζυγό της και είδε ότι ο Αδάμ την εξουσίαζε. Σίγουρα, εκείνη μίλησε σχετικά με τους πόνους που είχε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Επίσης, η είσοδος του κήπου της Εδέμ φυλασσόταν από χερουβείμ και από τη φλεγόμενη λεπίδα ενός σπαθιού. (Γένεσις 3:14-19, 24) Όλα αυτά αποτελούσαν ‘φανερή απόδειξη’ η οποία διαβεβαίωνε τον Άβελ ότι η απελευθέρωση θα ερχόταν μέσω του υποσχεμένου Σπέρματος. Ενεργώντας με πίστη, ο Άβελ πρόσφερε στον Θεό μια θυσία που αποδείχτηκε ότι ήταν μεγαλύτερης αξίας από εκείνη του Κάιν.—Εβραίους 11:1, ΜΝΚ· 11:4.

18, 19. Με ποιους τρόπους άσκησαν πίστη ο Αβραάμ και η Σάρρα;

¹⁸ Οι πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ είχαν, επίσης, πίστη στις υποσχέσεις του Ιεχωβά. Ο Αβραάμ άσκησε πίστη στην υπόσχεση του Θεού ότι όλες οι οικογένειες της γης θα ευλογούνταν μέσω εκείνου και ότι θα δινόταν μια γη στο σπέρμα του. (Γένεσις 12:1-9· 15:18-21) Ο γιος του, ο Ισαάκ, και ο εγγονός του, ο Ιακώβ, ήταν ‘κληρονόμοι της ίδιας ακριβώς υπόσχεσης μαζί με αυτόν’. Μέσω πίστης ο Αβραάμ ‘έμεινε ως πάροικος στη γη της υπόσχεσης’ και περίμενε ‘την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια’, την ουράνια Βασιλεία του Θεού υπό την οποία θα ανασταινόταν σε ζωή στη γη. (Εβραίους 11:8-10, ΜΝΚ) Έχετε εσείς παρόμοια πίστη;

¹⁹ Η σύζυγος του Αβραάμ, η Σάρρα, ήταν περίπου 90 χρονών και είχε προ πολλού περάσει την ηλικία της τεκνοποίησης όταν άσκησε πίστη στην υπόσχεση του Θεού και της δόθηκε η δυνατότητα «να συλλάβη σπέρμα» και να γεννήσει τον Ισαάκ. Έτσι, από τον 100ετή Αβραάμ, ‘νεκρωμένο’ όσον αφορά την αναπαραγωγή, τελικά «εγεννήθησαν [παιδιά, ΜΝΚ] καθώς τα άστρα του ουρανού κατά το πλήθος».—Εβραίους 11:11, 12· Γένεσις 17:15-17· 18:11· 21:1-7.

20. Μολονότι οι πατριάρχες δεν είδαν την πλήρη εκπλήρωση των υποσχέσεων που τους είχε δώσει ο Θεός, τι έκαναν;

²⁰ Οι πιστοί πατριάρχες πέθαναν χωρίς να δουν την πλήρη εκπλήρωση των υποσχέσεων που τους είχε δώσει ο Θεός. Ωστόσο, ‘είδαν [τα υποσχεμένα πράγματα] από μακριά και τα καλοδέχτηκαν και διακήρυξαν δημόσια ότι ήταν ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη χώρα’. Πέρασαν γενιές ολόκληρες προτού αποκτήσουν οι απόγονοι του Αβραάμ τη Γη της Επαγγελίας. Εντούτοις, σε ολόκληρη τη ζωή τους, οι θεοφοβούμενοι πατριάρχες άσκησαν πίστη στις υποσχέσεις του Ιεχωβά. Επειδή ποτέ δεν έχασαν την πίστη τους, θα αναστηθούν σύντομα σε ζωή στην επίγεια επικράτεια της ‘πόλης’ που ετοίμασε για αυτούς ο Θεός, της Μεσσιανικής Βασιλείας. (Εβραίους 11:13, ΜΝΚ· 11:14-16) Με παρόμοιο τρόπο, η πίστη μπορεί να μας διατηρήσει οσίους στον Ιεχωβά ακόμη και αν δεν βλέπουμε την άμεση εκπλήρωση όλων των θαυμαστών υποσχέσεών του. Η πίστη μας θα μας υποκινήσει επίσης να υπακούμε στον Θεό, όπως ακριβώς έκανε και ο Αβραάμ. Μάλιστα, όπως εκείνος μεταβίβασε μια πνευματική κληρονομιά στους απογόνους του, έτσι και εμείς μπορούμε να βοηθάμε τα παιδιά μας να ασκούν πίστη στις πολύτιμες υποσχέσεις του Ιεχωβά.—Εβραίους 11:17-21.

Η Πίστη Είναι Ζωτική για τους Χριστιανούς

21. Για να είμαστε αποδεκτοί από τον Θεό σήμερα, τι πρέπει να περιλαμβάνεται στην άσκηση πίστης από μέρους μας;

²¹ Φυσικά, περιλαμβάνονται περισσότερα πράγματα στην πίστη από το να έχει κάποιος πεποίθηση στην εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά. Στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας, ήταν αναγκαίο να ασκεί κάποιος πίστη στον Θεό με διάφορους τρόπους αν επρόκειτο να απολαμβάνει την επιδοκιμασία του. Ο Παύλος τόνισε ότι «χωρίς . . . πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις [τον Ιεχωβά Θεό]· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύση ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν». (Εβραίους 11:6) Για να είναι ένα άτομο αποδεκτό από τον Ιεχωβά σήμερα, πρέπει να ασκεί πίστη στον Ιησού Χριστό και στη λυτρωτική θυσία που προμήθευσε ο Θεός μέσω εκείνου. (Ρωμαίους 5:8· Γαλάτας 2:15, 16) Συμβαίνει όπως είπε ο ίδιος ο Ιησούς: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [της ανθρωπότητας], ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων [καθένας που ασκεί πίστη, ΜΝΚ] εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Όστις πιστεύει [ασκεί πίστη, ΜΝΚ] εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού».—Ιωάννης 3:16, 36.

22. Την εκπλήρωση ποιας υπόσχεσης θα φέρει η Μεσσιανική Βασιλεία;

²² Ο Ιησούς παίζει ζωτικό ρόλο στην εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού σχετικά με τη Βασιλεία για την οποία προσεύχονται οι Χριστιανοί. (Ησαΐας 9:6, 7· Δανιήλ 7:13, 14· Ματθαίος 6:9, 10) Όπως έδειξε ο Πέτρος, η μεταμόρφωση επιβεβαίωσε τον προφητικό λόγο σχετικά με την έλευση του Ιησού με Βασιλική εξουσία και δόξα. Η Μεσσιανική Βασιλεία θα φέρει την εκπλήρωση άλλης μιας υπόσχεσης του Θεού, επειδή ο Πέτρος έγραψε: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί». (2 Πέτρου 3:13) Μια παρόμοια προφητεία εκπληρώθηκε όταν οι Ιουδαίοι εξόριστοι στη Βαβυλώνα αποκαταστάθηκαν στην πατρίδα τους το 537 Π.Κ.Χ., υπό μια κυβέρνηση που είχε ως κυβερνήτη τον Ζοροβάβελ και ως αρχιερέα τον Ιησού. (Ησαΐας 65:17) Ο Πέτρος, όμως, αναφερόταν σε ένα μελλοντικό καιρό, όταν ‘νέοι ουρανοί’—η ουράνια Μεσσιανική Βασιλεία—θα κυβερνούν πάνω σε μια ‘νέα γη’, τη δίκαιη ανθρώπινη κοινωνία που θα ζει σε αυτόν τον πλανήτη.—Παράβαλε Ψαλμός 96:1.

23. Ποια ερωτήματα σχετικά με την αρετή θα εξετάσουμε στη συνέχεια;

²³ Ως όσιοι δούλοι του Ιεχωβά και ακόλουθοι του αγαπητού Γιου του, του Ιησού Χριστού, λαχταράμε να έρθει ο υποσχεμένος νέος κόσμος του Θεού. Γνωρίζουμε ότι είναι κοντά και έχουμε πίστη ότι όλες οι πολύτιμες υποσχέσεις του Ιεχωβά θα εκπληρωθούν. Για να περπατάμε με αποδεκτό τρόπο ενώπιον του Θεού μας, πρέπει να ενισχύσουμε την πίστη μας με το να την εφοδιάσουμε με αρετή, γνώση, εγκράτεια, υπομονή, θεοσεβή αφοσίωση, αδελφική στοργή και αγάπη.a Σε αυτό το σημείο θα μπορούσαν να εγερθούν τα ερωτήματα: Πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε αρετή; Επίσης, πώς το να είμαστε ενάρετοι ωφελεί εμάς καθώς και άλλους, ειδικά τους Χριστιανούς συντρόφους μας, οι οποίοι έχουν ανταποκριθεί στις υποσχέσεις του Θεού με το να ασκούν πίστη;

[Υποσημειώσεις]

Ποιες Είναι οι Απαντήσεις Σας;

◻ Πώς μπορεί να οριστεί η ‘πίστη’;

◻ Σύμφωνα με τα εδάφια 2 Πέτρου 1:5-7, ΜΝΚ, με ποιες ιδιότητες πρέπει να εφοδιαστεί η πίστη μας;

◻ Ποια επίδραση θα πρέπει να έχει στην πίστη μας η μεταμόρφωση του Ιησού;

◻ Τι παραδείγματα πίστης έθεσαν ο Άβελ, ο Αβραάμ, η Σάρρα και άλλοι που έζησαν στους αρχαίους καιρούς;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Γνωρίζετε πώς η μεταμόρφωση του Ιησού μπορεί να επηρεάσει την πίστη ενός ατόμου;