Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Θα επιζήσουν μερικοί χρισμένοι Χριστιανοί από τη ‘μεγάλη θλίψη’ για να ζήσουν στη γη στο νέο κόσμο πριν αναληφθούν στον ουρανό;

Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει συγκεκριμένα.

Οι Χριστιανοί ενδιαφέρονταν ανέκαθεν για τα προνόμια που μπορεί να τους προσφέρει ο Θεός. (Πράξεις 1:6) Αυτό αληθεύει ειδικά από τότε που ιδρύθηκε η Βασιλεία, στις μέρες μας. (Ματθαίος 24:3, 24, 34) Αφού το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος θα έρθει στις μέρες τους, ορισμένοι Χριστιανοί αναρωτιούνται αν μερικοί χρισμένοι από το πνεύμα θα περάσουν ζωντανοί από «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού» ώστε να υπηρετήσουν για κάποιο χρονικό διάστημα στη γη πριν λάβουν την ουράνια ανταμοιβή τους. (Αποκάλυψις 16:14) Η Αγία Γραφή δεν λέει ότι θα συμβεί αυτό, ωστόσο για ορισμένα πρότυπα και προφητείες υπάρχει η άποψη πως υποδηλώνουν ότι είναι πιθανόν να γίνει αυτό. Αντί να είμαστε δογματικοί, μπορούμε να παρατηρούμε για να δούμε πώς θα χειριστεί ο Θεός τα πράγματα.

Μερικά Βιβλικά γεγονότα έχουν κάποιο παράλληλο αργότερα στο λαό του Θεού. Λόγου χάρη, γνωρίζουμε ότι ο Ιωνάς βρισκόταν μέσα σ’ ένα μεγάλο ψάρι τρεις μέρες και τρεις νύχτες. Μερικοί άνθρωποι ίσως θεωρήσουν ότι αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα θεϊκής απελευθέρωσης, όμως ο Ιησούς είπε πως ήταν προφητικό πρότυπο που έδειχνε ότι ο ίδιος θα παρέμενε στον τάφο για κάποιο παρόμοιο χρονικό διάστημα πριν αναστηθεί. (Ιωνάς 1:17· Ματθαίος 12:40) Ναι, η εμπειρία του Ιωνά ήταν ένας προφητικός τύπος. Δικαιολογημένα λοιπόν, οι δούλοι του Θεού εξετάζουν προφητείες και συγκεκριμένες Βιβλικές αφηγήσεις για να δουν αν αυτές δείχνουν πώς θα πολιτευτεί ο Ιεχωβά μαζί τους στο μέλλον.

Ένα παράδειγμα σχετικά με τις Βιβλικές προφητείες βρίσκεται στη Σκοπιά 1 Ιανουαρίου 1929, η οποία εξέταζε τα εδάφια Μιχαίας 5:2-15. Το βιβλίο του Μιχαία ασχολείται με την ερήμωση που επέφερε ‘ο Ασσύριος’ στη Σαμάρεια και με την επιστροφή των Ιουδαίων από την εξορία στη Βαβυλώνα. (Μιχαίας 1:1, 5-7· 4:10) Αλλά, προέλεγε επίσης γεγονότα που θα λάβαιναν χώρα αργότερα, όπως τη γέννηση του Μεσσία στη Βηθλεέμ. (Μιχαίας 5:2) Ο Μιχαίας προφήτεψε ότι αφού θα απελευθερωνόταν από τον ‘Ασσύριο’, «το υπόλοιπον του Ιακώβ» θα ήταν ‘ως δρόσος από Ιεχωβά’ και «ως σκύμνος μεταξύ ποιμνίων προβάτων». (Μιχαίας 5:6-8) Η Σκοπιά έκανε το εξής σχόλιο: «Τούτο δύναται να ληφθή ως ένδειξις ότι τινές εκ του υπολοίπου θα είναι επί της γης, ακόμη και μετά τον Αρμαγεδδώνα δια να εκτελέσωσιν ακόμη ολίγον τι έργον εν τω ονόματι του Κυρίου και προς έπαινον και δόξαν αυτού». Προσέξτε τη μετρημένη και λογική γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για να παρουσιαστεί αυτή η πιθανότητα: «Τούτο δύναται να ληφθή ως ένδειξις».

Τι μπορεί να ειπωθεί για κάποια αφήγηση της Αγίας Γραφής που μπορεί να αποτελεί παράλληλο μιας τέτοιας επιβίωσης στη γη; Ένα παράδειγμα που έχει προταθεί είναι του Νώε και της οικογένειάς του. Ο Νώε θεωρείται τύπος του Ιησού σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους. (Γένεσις 6:8-10· Ματθαίος 24:37) Όπως ο Νώε οδήγησε τη γυναίκα του, τους τρεις γιους τους και τις νύφες τους μέσα από το τέλος εκείνου του αρχαίου συστήματος, έτσι και ο Χριστός θα παράσχει την ηγεσία για το υπόλοιπο της τάξης της νύφης του και για εκείνους που γίνονται παιδιά του ‘Αιώνιου Πατέρα’, του Ιησού. Η γυναίκα του Νώε επέζησε από τον Κατακλυσμό και συνέβαλε στην αποκατάσταση της αληθινής λατρείας στην καθαρισμένη γη. Παράλληλο αυτού του γεγονότος μπορεί να είναι το πέρασμα ενός υπολοίπου της τάξης της νύφης στο νέο κόσμο.—Ησαΐας 9:6, 7, ΜΝΚ· 2 Κορινθίους 11:2· Αποκάλυψις 21:2, 9.a

Και για άλλες αφηγήσεις της Αγίας Γραφής υπάρχει η άποψη πως υποδηλώνουν ότι μερικοί χρισμένοι μπορεί να περάσουν ζωντανοί στο νέο κόσμο. Για παράδειγμα, ο Ιερεμίας επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ· ‘ο άντρας’ με το καλαμάρι του γραμματέα παρέμεινε προκειμένου να δει το εκτελεστικό έργο πριν επιστρέψει για να δώσει την αναφορά του.—Ιεζεκιήλ 9:4, 8, 11.

Τα σχόλια σχετικά με το ενδεχόμενο να περάσουν ζωντανοί μερικοί από τους χρισμένους στο νέο κόσμο γίνονται καλοπροαίρετα και με βάση Βιβλικά προηγούμενα, σε μια προσπάθεια να κατανοηθούν οι προφητείες ή τα πρότυπα που μπορεί να έχουν κάποιο παράλληλο αργότερα. Αν συμβεί να μην απομείνει κανένας χρισμένος στη γη, δεν υπάρχει λόγος να δυσαρεστηθούμε. Έχουμε ήδη δεχτεί το γεγονός ότι τα ζητήματα της Αγίας Γραφής κατανοούνται καλύτερα με το πέρασμα του χρόνου. Για παράδειγμα, Η Σκοπιά 15 Νοεμβρίου 1981, εξέτασε και πάλι τα εδάφια Μιχαίας 5:6-9 και εξηγούσε ότι «το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών δεν χρειάστηκε να περιμένει ως μετά τον . . . Αρμαγεδδώνα για να είναι σαν ‘δρόσος’ αναψυχής για τους λαούς». Το άρθρο αυτό έδειχνε και πάλι ότι υπάρχει πιθανότητα να επιζήσει το υπόλοιπο από το μεγάλο πόλεμο του Θεού και να εξακολουθήσει για λίγο «να είναι σαν αναψυκτική ‘δρόσος’ για τον ‘πολύ όχλο’ των ‘άλλων προβάτων’». Καταλαβαίνουμε όμως, ότι το πέρασμα του χρόνου και η αύξηση του πνευματικού φωτός μπορεί να διευρύνει και να αλλάξει την κατανόηση που έχουμε σχετικά με τις προφητείες ή τα δράματα της Αγίας Γραφής.—Παροιμίαι 4:18.

Είναι γεγονός πως γνωρίζουμε ότι η Αγία Γραφή συνδέει ‘τον ερχομό του Γιου του ανθρώπου’ με ‘τη σύναξη των εκλεκτών του από τους τέσσερις ανέμους’. (Ματθαίος 24:29-31) Επίσης, στη διάρκεια ‘της παρουσίας του Κυρίου’ με Βασιλική δύναμη, οι χρισμένοι που κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου ανασταίνονται για να ζήσουν στον ουρανό. (1 Θεσσαλονικείς 4:15, 16) Αυτοί οι σφραγισμένοι βρίσκονται εκεί για να αποτελέσουν μέρος της γυναίκας του Αρνιού. Πότε συμβαίνει αυτό;

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ο Ιωάννης μιλάει για την εκτέλεση που επιφέρει ο Θεός στη θρησκευτική πόρνη, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, και αμέσως μετά περιγράφει ‘το γάμο του Αρνιού’. Μια αισχρή, ανήθικη «γυναίκα» απομακρύνεται από τη σκηνή και βλέπουμε ‘τη νύφη, τη γυναίκα του Αρνιού’ ντυμένη με «βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν· διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα [υποδηλώνει τις δίκαιες πράξεις, ΜΝΚ] των αγίων». (Αποκάλυψις 18:10· 19:2, 7, 8· 21:9) Η καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης αποτελεί μέρος της μεγάλης θλίψης. (Ματθαίος 24:21· Αποκάλυψις 7:14) Έτσι θα μπορούσε να κάνει κανείς το συλλογισμό ότι μερικοί από την τάξη της νύφης θα επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη σε ένδειξη της επιδοκιμασίας και της προστασίας του Ιεχωβά. (Σοφονίας 2:3· παράβαλε Ματθαίος 24:22.) Έτσι, αν παραμείνουν στη γη, μπορεί να μείνουν εδώ ώσπου να αποφασίσει ο Θεός να τους πάρει στον ουρανό.

Ωστόσο, η παρουσίαση που γίνεται στην Αποκάλυψη δεν είναι με απόλυτη χρονολογική σειρά. Και δεν είναι, σαν να λέγαμε, απαραίτητο να υπάρχει το μικρό υπόλοιπο των χρισμένων για να ξεκινήσει ο νέος κόσμος, γιατί αυτοί έχουν ήδη εκπαιδεύσει εκατομμύρια όσιους Χριστιανούς οι οποίοι θα ζήσουν για πάντα στη γη. Κατά συνέπεια, ο Θεός θα μπορούσε να πάρει τους χρισμένους του στον ουρανό αμέσως μετά την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, προετοιμάζοντας έτσι το σκηνικό για να πραγματοποιηθεί «ο γάμος του Αρνίου». Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαν όλοι οι άγιοι, μαζί με τον Χριστό, να ‘ποιμάνουν τα έθνη με σιδερένια ράβδο’ στο υπόλοιπο της μεγάλης θλίψης. (Αποκάλυψις 2:26, 27· 19:11-21) Αν χειριστεί ο Θεός έτσι τα πράγματα, όλοι οι 144.000 θα βρίσκονται μαζί με τον Ιησού για να βασιλεύσουν με τον Χριστό για ολόκληρη την περίοδο των χιλίων ετών.—Αποκάλυψις 20:4.

Ασφαλώς είναι θαυμάσιο το ότι ο λαός του Θεού ενδιαφέρεται έντονα να εξετάσει πώς εκείνος θα κατευθύνει και θα ανταμείψει τους δούλους του. (Παράβαλε 1 Πέτρου 1:12, ΜΝΚ.) Αυτό δείχνει πως αυτοί είναι πεπεισμένοι ότι θα γίνει το θέλημά Του. Μολονότι δεν μπορούμε και δεν πρέπει να είμαστε δογματικοί σ’ ό,τι αφορά τις λεπτομέρειες, μπορούμε να περιμένουμε γεμάτοι προσδοκία τα όσα θα συμβούν.

[Υποσημειώσεις]