ΠΙΑΪΡΩΘ
(Πιαϊρώθ).
Η τελευταία τοποθεσία όπου στρατοπέδευσαν οι Ισραηλίτες προτού διασχίσουν την Ερυθρά Θάλασσα. (Αρ 33:7, 8) Αφού στρατοπέδευσαν «στην Εθάμ, στις παρυφές της ερήμου» (Εξ 13:20), ο Μωυσής έλαβε από τον Ιεχωβά Θεό την οδηγία να «γυρίσουν πίσω και να στρατοπεδεύσουν μπροστά στην Πιαϊρώθ, ανάμεσα στη Μιγδώλ και στη θάλασσα, απέναντι από τη Βάαλ-σεφών». (Εξ 14:1, 2) Αν γνωρίζαμε σήμερα πού βρισκόταν η Μιγδώλ και η Βάαλ-σεφών, δεν θα ήταν δύσκολο να προσδιορίσουμε τη θέση της Πιαϊρώθ. Ωστόσο, δεν το γνωρίζουμε αυτό, και οι απόπειρες που έχουν γίνει να συνδεθούν αυτά τα τοπωνύμια, καθώς και η ονομασία της Πιαϊρώθ, με ορισμένες τοποθεσίες κατά μήκος του αρχαίου ανατολικού συνόρου της Αιγύπτου είναι ποικίλες και αδιέξοδες. Γι’ αυτόν το λόγο, ορισμένα άλλα γεωγραφικά στοιχεία που περιέχει η ίδια η αφήγηση φαίνεται να είναι αυτά που παρέχουν την καλύτερη βάση για να πάρουμε κάποια ιδέα τού πού βρισκόταν η Πιαϊρώθ.
Η Πιαϊρώθ βρισκόταν κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα, σε ένα σημείο όπου η μόνη οδός διαφυγής από τις προελαύνουσες αιγυπτιακές δυνάμεις περνούσε μέσα από την ίδια τη θάλασσα. Σε εκείνο το σημείο η θάλασσα πρέπει να είχε αρκετό βάθος, ώστε να είναι δυνατόν να “χωριστούν στα δύο” τα νερά, δημιουργώντας ένα πέρασμα στη «μέση της θάλασσας», και να σχηματίσουν «τείχος» και στις δύο πλευρές. (Εξ 14:16, 21, 22) Καμιά τοποθεσία Β του Κόλπου του Σουέζ δεν θα μπορούσε να πληροί επαρκώς αυτές τις προϋποθέσεις. Είναι αλήθεια ότι πολλοί σύγχρονοι λόγιοι υποστηρίζουν τη θεωρία ότι η διάβαση έγινε στην περιοχή των ρηχών Πικρών Λιμνών, η οποία αρχίζει περίπου 25 χλμ. Β του Σουέζ. Ωστόσο, αυτή η άποψη συνδυάζεται είτε με άρνηση του θαυματουργικού χαρακτήρα της διάβασης (προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι διάβηκαν απλώς ένα έλος ή βάλτο) είτε με την αντίληψη ότι στην αρχαιότητα το βόρειο άκρο της Ερυθράς Θάλασσας έφτανε μέχρι πάνω, στην περιοχή των Πικρών Λιμνών, και ότι τα νερά εκεί είχαν πολύ μεγαλύτερο βάθος τότε, ενώ τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι έχουν σημειωθεί ελάχιστες μεταβολές στο επίπεδο του νερού από τότε.
Γι’ αυτόν το λόγο, η εκδοχή που είχαν προωθήσει παλαιότεροι λόγιοι (του 19ου αιώνα) φαίνεται ότι εξακολουθεί να είναι αυτή που ταιριάζει καλύτερα με τα στοιχεία της Βιβλικής ιστορίας. Η Πιαϊρώθ βρίσκεται προφανώς στη στενή πεδιάδα που εκτείνεται στους νοτιοανατολικούς πρόποδες του Τζέμπελ Άτακα, περίπου 20 χλμ. ΝΔ του Σουέζ. Θεωρείται ότι η διάβαση ξεκίνησε από το ακρωτήριο Ρας Άτακα και συνεχίστηκε διαμέσου του πυθμένα της θάλασσας ως τα περίχωρα της όασης Αγιούν Μούσα στην απέναντι ακτή. Ο πυθμένας σε αυτό το σημείο βαθαίνει σταδιακά και από τις δύο όχθες επειδή υπάρχουν αμμώδη αβαθή που εκτείνονται σε απόσταση 3 χλμ. από την κάθε πλευρά. Το μέγιστο βάθος νερού κοντά στο μέσο αυτής της διαδρομής είναι περίπου 15 μ. Η απόσταση ανάμεσα στις δύο όχθες είναι περίπου 10 χλμ., απόσταση που άφηνε επαρκή χώρο για να διασχίσουν τον πυθμένα οι πιθανόν τρία εκατομμύρια Ισραηλίτες, και συγχρόνως να περάσουν από τη θαυματουργική διάβαση και οι στρατιωτικές δυνάμεις του Φαραώ, στην προσπάθειά τους να προφτάσουν το πλήθος των Ισραηλιτών.—Βλέπε ΕΞΟΔΟΣ (Η Πορεία της Εξόδου).
Αυτή η άποψη συμπίπτει γενικά με την παράδοση που αναφέρει ο Ιώσηπος—Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνα Κ.Χ.—ότι οι Ισραηλίτες, προτού περάσουν απέναντι, ήταν “αποκλεισμένοι ανάμεσα σε απρόσιτους γκρεμούς και στη θάλασσα”. (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Β΄, 324 [xv, 3]) Επίσης, το γεγονός ότι το έθνος των Ισραηλιτών “γύρισε πίσω”, πηγαίνοντας από την Εθάμ στην τοποθεσία που περιγράφεται πιο πάνω, εναρμονίζεται καλά με την πρόβλεψη του Ιεχωβά ότι ο Φαραώ θα έλεγε για αυτούς: «Περιπλανιούνται στον τόπο σε κατάσταση σύγχυσης. Η έρημος τους έχει περικλείσει». (Εξ 14:3) Αυτό δεν θα μπορούσε να ισχύει για τοποθεσίες Β του Σουέζ. Η θέση της Πιαϊρώθ κοντά στο Τζέμπελ Άτακα αφήνει επίσης το περιθώριο για μια γρήγορη προέλαση των δυνάμεων του Φαραώ εναντίον των Ισραηλιτών που προσπαθούσαν να διαφύγουν, μέσω μιας πολυσύχναστης οδού από τη Μέμφιδα (που πιθανώς ήταν η πρωτεύουσα της Αιγύπτου εκείνη την εποχή) ως τη Χερσόνησο του Σινά.—Εξ 14:4-9.
Παρ’ όλο που αυτή η θέση της Πιαϊρώθ εναρμονίζεται με τα γεωγραφικά στοιχεία πρέπει να θεωρείται υποθετική μόνο, εξαρτώμενη από τυχόν μελλοντική επιβεβαίωση.