دوم تواریخ
۷ به محض این که سلیمان دعا را تمام کرد، از آسمان آتش آمد و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های دیگر را سوزاند و جلال یَهُوَه، خانه را پر کرد. ۲ کاهنان نمی‌توانستند به خانهٔ یَهُوَه وارد شوند، چون جلال یَهُوَه، خانهٔ یَهُوَه را پر کرده بود. ۳ وقتی تمام قوم اسرائیل دیدند که آتش از آسمان آمد و جلال یَهُوَه را بر آن خانه دیدند، روی سنگفرش زانو زدند و پیشانی خود را بر زمین گذاشتند. آن‌ها یَهُوَه را شکر کردند و گفتند، «او نیکوست؛ محبت پایدارش* جاودانه است.»
۴ بعد پادشاه و تمام قوم، به حضور یَهُوَه قربانی تقدیم کردند. ۵ سلیمان پادشاه ۲۲٬۰۰۰ گاو و ۱۲۰٬۰۰۰ گوسفند قربانی کرد. به این ترتیب، پادشاه و تمام قوم، مراسم افتتاح خانهٔ خدای حقیقی را برگزار کردند. ۶ کاهنان و لاویان هر کدام سر پست خود بودند. لاویان در حینی که سرودهایی برای یَهُوَه خوانده می‌شد ساز می‌زدند. (داوودِ پادشاه این سازها را برای شکرگزاری یَهُوَه ساخته بود. داوود با آن‌ها* خدا را ستایش می‌کرد و می‌گفت: «محبت پایدار او جاودانه است.») کاهنان در حالی که تمام اسرائیلیان ایستاده بودند، شیپورها را با صدای بلند در مقابل لاویان می‌نواختند.
۷ سلیمان وسط صحنی را که جلوی خانهٔ یَهُوَه بود، وقف* کرد تا در آنجا قربانی‌های سوختنی و تکه‌های چربی قربانی‌های شراکت تقدیم شود، چون مذبح مسی‌ای که ساخته بود، گنجایش قربانی‌های سوختنی، هدایای غلّه‌ای و چربی‌ها را نداشت. ۸ پس سلیمان همراه تمام اسرائیل، عید را به مدت هفت روز جشن گرفت. جماعتی بزرگ، از لِبوحَمات* تا وادی* مصر، در آنجا جمع شده بود. ۹ اما در هشتمین روز،* مجمعی خاص برگزار کردند، چون هفت روز را برای افتتاح مذبح و هفت روز را برای عید صرف کرده بودند. ۱۰ بعد، او در بیست‌وسومین روز ماه هفتم، قوم را به خانه‌هایشان فرستاد. آن‌ها به خاطر همهٔ خوبی‌هایی که یَهُوَه به داوود و سلیمان و قومش اسرائیل کرده بود، شاد و خوشحال بودند.
۱۱ پس سلیمان ساختن خانهٔ یَهُوَه و خانهٔ* پادشاه را تمام کرد. او هر کاری را که قصد داشت برای خانهٔ یَهُوَه و خانهٔ خودش انجام دهد، با موفقیت به پایان رساند. ۱۲ بعد یَهُوَه در شب به سلیمان ظاهر شد و به او گفت: «دعای تو را شنیدم و این مکان را برای خود انتخاب کردم تا خانه‌ای برای تقدیم قربانی باشد. ۱۳ وقتی آسمان را ببندم تا باران نبارد و وقتی به ملخ‌ها فرمان دهم که محصول زمین را بخورند و قومم را به بیماری‌ای همه‌گیر دچار کنم، ۱۴ اگر قوم من که نام من بر آن‌هاست، فروتن شوند و دعا کنند، اگر از من بخواهند که به آن‌ها لطف کنم* و از راه‌های شریرانهٔ خود برگردند، آن موقع از آسمان‌ها خواهم شنید و گناهانشان را خواهم بخشید و سرزمینشان را شفا خواهم داد. ۱۵ حالا چشمانم بر کسانی است که در این مکان دعا می‌کنند و گوش‌هایم دعاهای آن‌ها را می‌شنود. ۱۶ من این خانه را انتخاب و وقف* کرده‌ام تا نام من برای همیشه بر آن باشد، همچنین نگاهم بر آن و دلم همیشه در آنجا خواهد بود.
۱۷ «تو ای سلیمان، اگر مثل پدرت داوود با وفاداری از من پیروی کنی و هر کاری را که به تو فرمان داده‌ام انجام بدهی و از مقرّرات و احکام من اطاعت کنی، ۱۸ آن وقت، تخت پادشاهی‌ات را استوار خواهم کرد؛ درست همان طور که با پدرت داوود عهد بستم و گفتم: ‹همیشه مردی از نسل تو بر اسرائیل پادشاهی خواهد کرد.› ۱۹ اما اگر به من پشت کنی و احکام و قوانینی را که به تو داده‌ام نادیده بگیری و به خدایان دیگر خدمت کنی و در مقابل آن‌ها سجده کنی، ۲۰ آن موقع، اسرائیلیان را از سرزمینم که به آن‌ها داده‌ام ریشه‌کن خواهم کرد، و این خانه را که برای جلال نامم وقف* کرده‌ام، از جلوی چشمم دور خواهم کرد و آن را بین همهٔ قوم‌ها تحقیر* و مایهٔ تمسخر خواهم کرد ۲۱ و این خانه به خرابه تبدیل خواهد شد. هر کس که از جلوی آن رد شود، با تعجب به آن خیره خواهد شد و خواهد گفت: ‹چرا یَهُوَه این کار را با این سرزمین و این خانه کرده است؟› ۲۲ در جواب به آن‌ها خواهند گفت: ‹یَهُوَه خدای پدرانشان این بلا را به سرشان آورد، چون او را که آن‌ها را از سرزمین مصر بیرون آورده بود، ترک کردند و پیرو خدایان دیگر شدند و در مقابلشان سجده کردند و به آن‌ها خدمت کردند.›»