ایّوب
۴۰ یَهُوَه به صحبتش با ایّوب ادامه داد و گفت:
۲ «آیا درست است که یک شخص ایرادگیر با خدای قادر مطلق جرّوبحث کند؟+
بگذار هر کسی که می‌خواهد خدا را توبیخ کند، به این سؤال جواب دهد.»+
۳ ایّوب در جواب یَهُوَه گفت:
چه جوابی می‌توانم به تو بدهم؟
دست روی دهانم می‌گذارم.+
۵ بارها حرفم را زدم،
ولی دیگر جوابی ندارم که بدهم.»
۶ یَهُوَه از میان تندباد + به ایّوب گفت:
۸ آیا عدالت مرا زیر سؤال می‌بری؟
آیا مرا محکوم می‌کنی تا ثابت کنی که حق با توست؟+
۱۰ خودت را با عظمت و جلال زینت بده،
و لباس عزّت و شکوه را به تن کن.
۱۱ نگاهت را به مغروران بینداز و آن‌ها را پست و حقیر کن،
و آتش خشمت را بر آن‌ها شعله‌ور کن.
۱۲ نگاهت را به مغروران بینداز و آن‌ها را فروتن کن،
و شریران را در جایی که ایستاده‌اند پایمال کن.
۱۳ همهٔ آن‌ها را در خاک دفن کن،*
و در قبر* به بند بکش.
۱۴ آن وقت، حتی من هم تصدیق می‌کنم
که تو می‌توانی با قوّت خودت* نجات پیدا کنی.
۱۵ بِهیموت* را ببین! من او را آفریده‌ام، همان طور که تو را آفریده‌ام!
او مثل گاو علف می‌خورد.
۱۶ ببین چه قوّتی در کمرش است،
و چه قدرتی در عضلات شکمش وجود دارد!
۱۷ دُمش مثل درخت سِدر سخت است؛
رگ و پی رانش محکم به هم بافته شده است.
۱۸ استخوان‌هایش مثل لوله‌های مسی است؛
اعضای بدنش مثل میله‌های آهنی است.
۱۹ او در بین آفریده‌های خدا، در نوع خودش سرآمد همه است؛
فقط آفریننده‌اش می‌تواند با شمشیر به او نزدیک شود!
۲۰ کوه‌ها که محل بازی حیوانات وحشی هستند،
برایش غذا فراهم می‌کنند.
۲۱ زیر درختان کُنار دراز می‌کشد،
و در نیزار باتلاق‌ها استراحت می‌کند.
۲۳ از طغیان رودخانه نمی‌ترسد.
حتی اگر موج‌های رود اردن بر سرش بریزند،+ آرامش خود را از دست نمی‌دهد.