تَثنیه
۱۸ «کاهنان و بقیهٔ طایفهٔ لاوی نباید هیچ میراث یا ملکی در سرزمین اسرائیل داشته باشند. آن‌ها باید از قربانی‌ها و هدیه‌هایی که سهم یَهُوَه است و روی آتش به او تقدیم می‌شود، بخورند.+ ۲ پس برخلاف طایفه‌های دیگر،* آن‌ها نباید میراثی داشته باشند، چون یَهُوَه نیازهایشان را برآورده می‌کند،* همان طور که به آن‌ها وعده داده است.
۳ «از هدیه‌هایی که قوم تقدیم می‌کند، این‌ها حق کاهنان است: هر گاو یا گوسفندی را که قربانی می‌کنید، سرشانه، دو بناگوش و شکمبهٔ آن را به کاهنان بدهید. ۴ به علاوه، نوبر غلّه، شراب تازه، روغن زیتون و اولین پشمی را که از گوسفندانتان می‌چینید به آن‌ها بدهید.+ ۵ یَهُوَه خدایتان از میان همهٔ طایفه‌های اسرائیل، لاویان را انتخاب کرده تا آن‌ها و پسرانشان همیشه خدمتشان را به نام یَهُوَه انجام دهند.+
۶ «اما اگر یکی از لاویان شهری را که محل سکونتش در اسرائیل است+ به میل خودش ترک کند و به مکانی که یَهُوَه انتخاب می‌کند* برود،+ ۷ او می‌تواند در آنجا خدمتش را به نام یَهُوَه خدایش انجام دهد، درست مثل برادران لاوی‌اش که در حضور یَهُوَه دائماً در آنجا خدمت می‌کنند.+ ۸ سهم غذای او باید برابر با سهم لاویان دیگر باشد.+ همین طور او می‌تواند پولی را که از فروش اموال خانوادگی‌اش به دست آورده نگه دارد.
۹ «وقتی به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد وارد می‌شوید، نباید طبق آداب و رسوم نفرت‌انگیز قوم‌های آنجا رفتار کنید.+ ۱۰ هیچ کس در بین شما نباید پسر یا دخترش را در آتش قربانی کند.+ هیچ کدام از شما نباید غیب‌گویی،+ جادوگری+ و فالگیری کند،+ یا افسونگر باشد.+ ۱۱ در میان شما کسی نباید دیگران را طلسم کند، از احضارکنندگان ارواح* یا غیبگویان+ کمک بگیرد یا با مردگان ارتباط برقرار کند.+ ۱۲ یَهُوَه از کسانی که این کارها را انجام می‌دهند متنفر است؛ یَهُوَه خدایتان آن قوم‌ها را به خاطر این کارهای زشت و زننده‌شان از سر راهتان برمی‌دارد. ۱۳ شما باید در حضور یَهُوَه خدایتان پاک و بی‌عیب باشید.+
۱۴ «قوم‌هایی که سرزمینشان را تصرّف می‌کنید، به گفته‌های جادوگران+ و غیبگویان+ گوش می‌دهند، اما یَهُوَه خدایتان اجازه نداده شما این کارها را بکنید. ۱۵ یَهُوَه خدایتان از میان قوم اسرائیل پیامبری مثل من برای شما انتخاب خواهد کرد و شما باید به او گوش دهید.+ ۱۶ یَهُوَه خدایتان این کار را به خاطر خواستهٔ شما خواهد کرد، چون وقتی در منطقهٔ کوهستانی حوریب جمع شده بودید،+ گفتید: ‹دیگر نمی‌خواهیم صدای یَهُوَه خدایمان را بشنویم و این آتش بزرگ را ببینیم، چون می‌ترسیم بمیریم.›+ ۱۷ بعد یَهُوَه به من گفت، ‹آن‌ها درست می‌گویند. ۱۸ من از میان قوم اسرائیل پیامبری مثل تو برایشان انتخاب خواهم کرد.+ من به او خواهم گفت که چه باید بگوید*+ و او همهٔ فرمان‌هایم را به قوم خواهد گفت.+ ۱۹ او از طرف من* صحبت خواهد کرد و اگر کسی به پیامش گوش ندهد از او حساب خواهم خواست.+
۲۰ «‹اگر پیامبری گستاخی کند و از طرف من* چیزی بگوید که به او فرمان نداده‌ام یا از طرف خدایان دیگر* صحبت کند، باید کشته شود.+ ۲۱ اما شاید در دل خود بگویید: «از کجا بدانیم پیام او از طرف یَهُوَه است یا نه؟» ۲۲ اگر آن پیامبر از طرف یَهُوَه چیزی بگوید و گفته‌اش انجام نشود یا به تحقق نرسد، معلوم می‌شود که از طرف یَهُوَه صحبت نکرده است. در واقع آن پیامبر گستاخی کرده است؛ پس از او نترسید.›