تَثنیه
۲۶ «وقتی به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما می‌دهد وارد شدید و آن را تصرّف کردید و در آن ساکن شدید، ۲ باید مقداری از نوبر محصول* سرزمینی را که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد در سبدی بگذارید و به مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب می‌کند بروید.+ ۳ بعد آن سبد را پیش کاهنِ وقت ببرید و به او بگویید، ‹من در همان سرزمینی که یَهُوَه به اجدادمان وعده داد،* ساکن شده‌ام و امروز به اینجا آمده‌ام تا قدردانی‌ام را به یَهُوَه خدایمان ابراز کنم.›+
۴ «پس از آن، کاهن باید سبد را از دست شما بگیرد و آن را جلوی مذبح یَهُوَه خدایتان بگذارد. ۵ بعد شما باید در حضور یَهُوَه خدایتان بگویید، ‹جدّ من یک اَرامی+ آواره بود* که خانواده‌اش را به مصر برد تا در آنجا زندگی کنند.+ وقتی به آنجا رفتند تعدادشان کم بود،+ اما در آنجا قومی بزرگ، نیرومند و پرجمعیت شدند.+ ۶ مصریان با ما بدرفتاری کردند، به ما ظلم کردند و با بی‌رحمی از ما بیگاری کشیدند.*+ ۷ پس ما از یَهُوَه خدای اجدادمان کمک خواستیم و یَهُوَه فریادهای ما را شنید و رنج و سختی و مشکلاتمان را دید.+ ۸ سرانجام یَهُوَه ما را با دست نیرومند و بازوی قوی‌اش،+ و همین طور با کارهای ترسناک، نشانه‌ها و معجزاتی که انجام داد،+ از مصر بیرون آورد. ۹ بعد او ما را به اینجا آورد و این سرزمین را به ما داد؛ سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است.+ ۱۰ حالا من نوبر محصول زمینی را که یَهُوَه به من داده است برای او آورده‌ام.›+
«سپس آن سبد را در حضور یَهُوَه خدایتان بگذارید و جلوی یَهُوَه خدایتان تعظیم کنید. ۱۱ بعد شما و خانواده‌تان همراه لاویان و غریبانی که بین شما زندگی می‌کنند به خاطر تمام چیزهای خوبی که یَهُوَه خدایتان به شما داده است، شادی کنید.+
۱۲ «هر سه سال یک بار* که سال مخصوص یک‌دهم است،+ باید از تمام محصول‌هایتان یک‌دهم کنار بگذارید و آن را به لاویان، غریبان، یتیمان* و بیوه‌زنانی که در شهرهایتان* زندگی می‌کنند بدهید تا بخورند و سیر شوند.+ ۱۳ بعد در حضور یَهُوَه خدایتان بگویید، ‹من طبق فرمان تو این سهم مقدّس را از خانه‌ام بیرون آورده‌ام و آن را به لاویان، غریبان، یتیمان و بیوه‌زنان+ داده‌ام؛ از فرمان‌های تو سرپیچی نکرده‌ام و در عمل کردن به آن‌ها کوتاهی نکرده‌ام. ۱۴ وقتی داغدیده بودم از آن نخوردم و وقتی ناپاک بودم به آن دست نزدم و یا چیزی از آن را برای مردگان کنار نگذاشتم. از تو، ای یَهُوَه خدایمان، اطاعت کرده‌ام و به تمام فرمان‌های تو عمل کرده‌ام. ۱۵ حالا از آسمان که جایگاه مقدّس توست به پایین نگاه کن و طبق وعده‌ای که به اجدادمان دادی،+ به قومت اسرائیل و به سرزمینی که به ما داده‌ای برکت بده؛+ سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است.›+
۱۶ «امروز یَهُوَه خدایتان به شما فرمان داده است که تمام این قوانین و احکام* را حفظ کنید. پس با تمام دل+ و جان به آن‌ها عمل کنید. ۱۷ امروز یَهُوَه به شما اطمینان داده است که خدای شما باشد، به شرطی که به خواست او عمل کنید* و قوانین،+ فرمان‌ها+ و احکام+ او را رعایت کنید و به او گوش دهید. ۱۸ شما هم امروز به یَهُوَه اطمینان داده‌اید که طبق وعدهٔ او قوم خاص*+ او باشید و همهٔ فرمان‌هایش را انجام دهید. ۱۹ اگر این کارها را بکنید و قومی مقدّس برای یَهُوَه خدایتان باشید،+ او مطابق وعده‌اش شما را قومی باعزّت، مشهور و باشکوه می‌کند و به این شکل جایگاه بالاتری از جایگاه همهٔ قوم‌هایی که به وجود آورده است به شما می‌دهد.»+