یوشَع
۱۱ وقتی یابین پادشاه حاصور از این اتفاقات باخبر شد، فوراً برای این پادشاهان پیغام فرستاد: یوباب که پادشاه مادون بود،+ پادشاه شِمرون، پادشاه اَکشاف+ ۲ و تمام پادشاهانی که در کوهستان شمالی، دشت‌های جنوبِ دریاچهٔ کِنِرِت،* شِفیله و دامنهٔ تپه‌های دُر که سمت غرب بود زندگی می‌کردند.+ ۳ یابین همچنین برای کنعانیان+ در سمت شرق و غرب پیغامی فرستاد، یعنی برای اَموریان،+ حیتّیان، فِرِزّیان، یِبوسیان که در منطقهٔ کوهستانی بودند، و حِویان+ که در سرزمین مِصفه در دامنهٔ کوه حِرمون+ زندگی می‌کردند. ۴ پس آن‌ها تمام لشکرهایشان را که مثل شن‌های ساحل دریا بی‌شمار بود جمع کردند و با اسب‌ها و ارابه‌های جنگی زیادی که داشتند آمادهٔ جنگ شدند. ۵ همهٔ آن پادشاهان متحد شدند و کنار آب‌های میرُم چادر زدند تا با اسرائیلیان بجنگند.
۶ اما یَهُوَه به یوشَع گفت: «از آن‌ها نترس،+ چون فردا حدوداً همین موقع تمام آن‌ها را به دست قوم اسرائیل تسلیم می‌کنم تا کشته شوند! شما باید زردپی پای اسب‌هایشان را قطع کنید+ و ارابه‌هایشان را در آتش بسوزانید.» ۷ بنابراین یوشَع و سربازانش در کنار آب‌های میرُم با یک حملهٔ ناگهانی دشمن را غافلگیر کردند. ۸ یَهُوَه آن‌ها را به دست اسرائیلیان تسلیم کرد؛+ اسرائیلیان آن‌ها را شکست دادند و تا صیدون* بزرگ+ و مِسرِفوت‌مایِم+ و شرق درّهٔ مِصفه تعقیبشان کردند و در طول راه به کشتنشان ادامه دادند، طوری که هیچ کس زنده نماند.+ ۹ یوشَع دقیقاً به فرمان یَهُوَه عمل کرد؛ او زردپی پای اسب‌هایشان را قطع کرد و ارابه‌هایشان را در آتش سوزاند.+
۱۰ به علاوه یوشَع در راه برگشت، شهر حاصور را هم تصرّف کرد و پادشاهش را با شمشیر کشت، چون حاصور در گذشته قدرتمندترین شهر پادشاه‌نشین آن منطقه بود.+ ۱۱ یوشَع تمام کسانی را که در آن شهر بودند با شمشیر کشت.+ او همهٔ آن‌ها را نابود کرد و هیچ کس را زنده نگذاشت.+ بعد، شهر حاصور را به آتش کشید. ۱۲ به این ترتیب یوشَع تمام آن شهرها را تصرّف کرد و همهٔ آن پادشاهان را در جنگ* شکست داد.+ او هیچ کس را زنده نگذاشت، درست همان طور که موسی خادم یَهُوَه فرمان داده بود.+ ۱۳ اما اسرائیلیان هیچ کدام از شهرهایی را که روی تپه‌ها بودند نسوزاندند، به جز شهر حاصور که یوشَع آن را به آتش کشید. ۱۴ اسرائیلیان تمام حیوانات و اموال مردم این شهرها را به غنیمت گرفتند+ و تک‌تک ساکنان آن‌ها را با شمشیر کشتند،+ طوری که حتی یک نفر هم زنده نماند.+ ۱۵ موسی همهٔ فرمان‌هایی را که یَهُوَه به او داده بود، به یوشَع داد.+ یوشَع هم از آن فرمان‌ها اطاعت کرد و بدون کم‌وکاست به تمام فرمان‌هایی که یَهُوَه به خادمش موسی داده بود عمل کرد.+
۱۶ به این ترتیب، یوشَع تمام آن سرزمین را تصرّف کرد؛ یعنی منطقهٔ کوهستانی یهودا، سراسر نِگِب،+ تمام سرزمین جوشِن، شِفیله،+ عَرَبه+ و کوهستان اسرائیل و دامنه‌های آن؛* ۱۷ یعنی از کوه حالَق که نزدیک سِعیر است تا بَعَل‌جاد+ که در درّهٔ لبنان در دامنهٔ کوه حِرمون است.+ یوشَع پادشاهان تمام این منطقه‌ها را شکست داد و آن‌ها را کشت. ۱۸ یوشَع چندین سال با تمام این پادشاهان جنگید. ۱۹ تنها شهری که با اسرائیلیان پیمان صلح بست، جِبعون بود که حِویان در آن زندگی می‌کردند.+ اسرائیلیان بقیهٔ شهرها را در جنگ تصرّف کردند.+ ۲۰ یَهُوَه اجازه داد که دل دشمنان آن‌ها سخت شود و با اسرائیلیان بجنگند.+ برای همین خدا به آن‌ها رحم نکرد و همه را از بین برد.+ آن‌ها باید طبق فرمانی که یَهُوَه به موسی داده بود نابود می‌شدند.+
۲۱ در آن دوران، یوشَع عَناقیان را+ که در منطقهٔ کوهستانی و در حِبرون، دِبیر، عَناب و کوه‌های یهودا و کوه‌های اسرائیل زندگی می‌کردند، از بین برد و تمام شهرهایشان را نابود کرد.+ ۲۲ همهٔ عَناقیانی که در سرزمین اسرائیلیان بودند از بین رفتند و فقط عدهٔ کمی از آن‌ها در غزه،+ جَت+ و اَشدود+ باقی ماندند.+ ۲۳ پس یوشَع تمام آن سرزمین را، طبق قولی که یَهُوَه به موسی داده بود تصرّف کرد+ و آن را به عنوان میراث به اسرائیلیان داد تا بین طایفه‌هایشان تقسیم شود.*+ سرانجام پس از سال‌ها جنگ، صلح و آرامش در آن سرزمین برقرار شد.+