اِشَعْیا
۲ هر کدامشان مثل پناهگاهی* در باد خواهد بود،
مثل سرپناهی در باران سیلآسا،
مثل نهرهای آب در سرزمینی خشک،+
و مثل سایهٔ صخرهای بزرگ در سرزمینی بیآب و علف.
۳ در آن زمان، افراد بینا همه چیز را واضح و روشن خواهند دید،
و اشخاص شنوا همه چیز را واضح میشنوند و با دقت به آنها توجه خواهند کرد.
۴ کسانی که عجولانه عمل میکنند، در دلشان روی چیزهایی که یاد میگیرند تعمّق خواهند کرد،
و کسانی که لکنت زبان دارند، روان و واضح صحبت خواهند کرد.+
۵ دیگر کسی افراد نادان را سخاوتمند نخواهد دانست،
و افراد فاسد را نجیب و محترم نخواهد شمرد؛
۶ چون افراد نادان حرفهای پوچ خواهند زد،
و در دلشان نقشههای پلید خواهند کشید +
تا ارتداد را ترویج دهند* و در مورد یَهُوَه دروغ بگویند.
آنها میخواهند گرسنگان گرسنه بمانند،
و تشنگان تشنه.
۷ افراد فاسد هم نقشههای پلید میکشند،+
و مردم را ترغیب میکنند که کارهای شرمآور بکنند؛
آنها حتی وقتی میبینند که حق با مظلومان و فقیران است،
با دروغهایشان زندگی آنها را تباه میکنند.+
۹ «ای زنانِ آسودهخاطر، بلند شوید و به من گوش کنید!
ای دختران بیخیال،+ به حرفهایم توجه کنید!
۱۰ بعد از یک سال، شما بیخیالان از ترس خواهید لرزید،
چون حتی تا آخر فصل برداشت هم هیچ انگوری جمع نخواهید کرد.+
۱۱ ای زنان آسودهخاطر، وحشت کنید!
ای شما که بیخیالید، از ترس بلرزید!
لباسهایتان را درآورید،
و پَلاس به کمرتان ببندید.+
۱۲ از شدّت غم و غصه سینه بزنید،
چون مزرعهها و باغهای انگور پربارتان خراب شدهاند.
۱۳ بوتههای خار، زمینهای قومم را خواهد پوشاند،
و خار و خس هم خانههایی را خواهد پوشاند که روزی پر از شادی بود.
بله، آن شهری که روزی پرشکوه بود،+ پر از خار و خس خواهد شد.
برج دیدهبانی و زمینهای عوفِل*+ برای همیشه خالی از سکنه خواهند شد؛
الاغهای وحشی در آنجا پرسه خواهند زد،
و گلهها در آن چرا خواهند کرد.+
۱۵ این وضعیت تا زمانی ادامه خواهد داشت که خدا روحش را از آسمان بر ما بریزد.+
آن وقت بیابانها تبدیل به باغ میشوند،
و باغها مثل جنگل به نظر میرسند.+
۱۷ عدالت واقعی، صلح و آرامش به بار خواهد آورد،+
و انصاف و درستکاری، باعث آرامش و امنیت همیشگی خواهد شد.+
۱۸ قوم من در سرزمینی امن و آرام ساکن خواهند شد،
و در کمال امنیت و آسایش در خانههایشان زندگی خواهند کرد.+
۱۹ اما تگرگ، جنگل را نابود خواهد کرد،
و شهر با خاک یکسان خواهد شد.