اِشَعْیا
۴۲ این است خادم من که از او حمایت می‌کنم!
برگزیدهٔ من که از او راضی و خشنودم!
من او را از روحم پر کرده‌ام؛
او عدالت را برای ملت‌ها برقرار خواهد کرد.
۲ او فریاد نخواهد زد و صدایش را بلند نخواهد کرد،
و کسی صدایش را در کوچه‌ها و خیابان‌ها نخواهد شنید.
۳ نی شکسته را زیر پا له نخواهد کرد،
و فتیلهٔ کم‌سو را خاموش نخواهد کرد.
او با وفاداری عدالت را برقرار خواهد کرد.
۴ او دلسرد و ناامید نخواهد شد و عدالت را روی زمین برقرار خواهد کرد.
مردم جزیره‌ها با اشتیاق منتظر تعالیم* او می‌مانند.
۵ این گفتهٔ یَهُوَه خدای حقیقی است،
آفریدگار بزرگ آسمان‌ها، همان کسی که آن‌ها را گستراند،
کسی که زمین را شکل داد و محصولاتش را به وجود آورد؛
کسی که به انسان‌ها نَفَس حیات داد،
و به موجودات روی زمین نیروی حیات.*
۶ او می‌گوید: «من یَهُوَه که عدالت را برقرار می‌کنم، تو را صدا کرده‌ام،
و دست تو را محکم گرفته‌ام.
من از تو محافظت خواهم کرد و تو را مثل عهدی بین خودم و مردم،
و مثل نوری برای ملت‌ها قرار خواهم داد،
۷ تا چشم نابینایان را باز کنی،
زندانیان را از زندان آزاد کنی،
و کسانی را که در تاریکی سیاه‌چال هستند، رهایی دهی.
۸ من یَهُوَه هستم و اسم من همین است.
من اجازه نمی‌دهم هیچ کس در شکوه و جلالم شریک باشد،*
و نمی‌گذارم بت‌ها سهمی از ستایش من داشته باشند.
۹ چیزهایی که در گذشته پیشگویی کرده بودم به انجام رسیدند،
اما حالا از چیزهای جدید به شما خبر می‌دهم،
و آن‌ها را قبل از این که اتفاق بیفتند، به شما اعلام می‌کنم.»
۱۰ ای دریانوردان و همهٔ کسانی که در دریاها هستید،
ای ساکنان جزیره‌های دوردست،
برای یَهُوَه سرودی تازه بخوانید،
و او را از دورترین نقاط زمین ستایش کنید.
۱۱ ای ساکنان بیابان‌ها و شهرهای بیابانی،
و ای چادرنشینان قیدار، صدایتان را بلند کنید.
ای کسانی که در صخره‌ها ساکنید،
از بالای کوه‌ها با شادی فریاد بزنید.
۱۲ به یَهُوَه جلال دهید،
و او را در جزیره‌ها ستایش کنید.
۱۳ یَهُوَه مثل جنگاوری قدرتمند به جنگ خواهد رفت.
او مثل یک جنگجو مشتاق خواهد بود که وارد عمل شود،*
و مثل کسانی که به سمت میدان جنگ می‌دوند فریاد خواهد زد.
او نشان خواهد داد که قوی‌تر از دشمنانش است.
۱۴ خدا می‌گوید: «من برای مدتی طولانی ساکت مانده‌ام؛
سکوت کرده‌ام و جلوی خودم را گرفته‌ام.
اما مثل زنی که در حال زایمان است،
ناله خواهم کرد و نَفَس‌زنان آه خواهم کشید.
۱۵ کوه‌ها و تپه‌ها را از بین خواهم برد،
و همهٔ گیاهانشان را خشک خواهم کرد.
رودخانه‌ها را به ساحل‌ها* تبدیل می‌کنم،
و آب نیزارها را خشک خواهم کرد.
۱۶ نابینایان را به راهی که نمی‌شناسند هدایت خواهم کرد،
و کاری می‌کنم که در مسیرهای ناآشنا قدم بگذارند.
تاریکی را جلویشان به نور تبدیل خواهم کرد،
و زمین ناهموار را به زمین هموار.
همهٔ این کارها را برایشان انجام خواهم داد و هیچ وقت ترکشان نخواهم کرد.»
۱۷ کسانی که به بت‌ها توکّل می‌کنند،
و به بت‌های فلزی‌شان می‌گویند: «تو خدای مایی،»
شکست خواهند خورد* و سرافکنده خواهند شد.
۱۸ ای ناشنوایان، بشنوید!
ای نابینایان، ببینید و توجه کنید!
چه کسی به اندازهٔ شخصی که به او پاداش داده‌ام ،
و به اندازهٔ خادم من که یَهُوَه هستم نابیناست؟
۲۰ تو چیزهای زیادی می‌بینی، اما اعتنایی نمی‌کنی.
تو می‌شنوی، اما توجه نمی‌کنی.
۲۲ ولی این قوم، قومی هستند که اموالشان دزدیده و غارت شده است،
همهٔ آن‌ها در سیاه‌چال‌ها گیر افتاده‌اند و در زندان‌ها حبس شده‌اند.
آن‌ها غارت شده‌اند و هیچ کس نیست که نجاتشان دهد،
اموالشان دزدیده شده است و هیچ کس نیست که بگوید: «آن‌ها را پس دهید!»
۲۳ آیا بین شما کسی هست که به این سخنان گوش دهد؟
آیا کسی هست که توجه کند و درس عبرت بگیرد؟
۲۴ چه کسی اجازه داد که یعقوب غارت و اموال اسرائیل دزدیده شود؟
مگر یَهُوَه نبود که چنین اجازه‌ای داد؟
چون آن‌ها به او گناه کردند!
آن‌ها نخواستند طبق خواست او رفتار کنند،
و نخواستند از قوانینش* اطاعت کنند.
۲۵ برای همین خدا آنقدر از آن‌ها خشمگین شد که جنگ و مصیبت بر سرشان آورد.
جنگ همه چیز را در اطرافشان خراب کرد،
اما باز هم توجهی نکردند.
آتش خشم خدا آن‌ها را احاطه کرد، اما باز هم درس عبرت نگرفتند.