اِشَعْیا

۵ یَهُوَه چوبدستی شریران،‏

و عصای حکمرانان را شکسته است؛‏

۶ او عصای کسی را که قوم‌ها را با آن مرتب می‌زد شکسته است؛‏

کسی که برای تسلّط بر ملت‌ها،‏ مدام با عصبانیت به آن‌ها آزار و اذیت می‌رساند.‏

۸ حتی درخت‌های سرو کوهی و درخت‌های سِدر لبنانی هم،‏

با دیدن عاقبت تو شادی می‌کنند.‏

آن‌ها می‌گویند،‏ ‹از وقتی تو نابود شدی،‏

هیچ هیزم‌شکنی ما را قطع نمی‌کند.‏›‏

۹ حتی گور* هم مشتاق است که به استقبال تو بیاید؛‏

به خاطر تو،‏ مردگان را بیدار می‌کند،‏

مردگانی که قدرتی ندارند؛‏

همهٔ آن‌ها حاکمان ظالم زمین بودند.‏

۱۰ همهٔ آن‌ها به حرف می‌آیند و به تو می‌گویند،‏

‏‹تو هم که مثل ما شدی!‏

۱۱ غرورت به گور* فرو رفته است،‏

و صدای سازهای زِهی‌ات دیگر شنیده نمی‌شود.‏

حشرات،‏ تشک تو هستند،‏

و کرم‌ها لحاف تو.‏›‏

۱۲ ای ستارهٔ درخشان،‏ ای ستارهٔ سپیده‌دم،‏

ببین چطور از اوج آسمان به پایین سقوط کرده‌ای!‏

تو که ملت‌ها را شکست می‌دادی،‏

ببین چطور به زمین افتاده‌ای!‏

و تخت پادشاهی‌ام را بالاتر از ستارگان خدا قرار خواهم داد.‏

من در دورترین نقطهٔ شمال،‏

روی کوهی که مردم برای پرستش جمع می‌شوند،‏ خواهم نشست.‏

۱۴ بالاتر از ابرها خواهم رفت،‏

و مثل خدای متعال خواهم شد.‏›‏

۱۵ اما تو تا گور،‏*

و تا قعر زمین سقوط خواهی کرد.‏

۱۶ کسانی که تو را می‌بینند با تعجب به تو خیره خواهند شد.‏

آن‌ها از نزدیک به تو نگاه خواهند کرد و خواهند پرسید:‏

‏‹آیا این همان مردیست که زمین را می‌لرزانْد؟‏

همان کسی که حکومت‌ها را به وحشت می‌انداخت؟‏

۱۷ آبادی‌ها را به بیابان تبدیل می‌کرد،‏

و شهرها را از بین می‌بُرد؟‏

همان مردی که به هیچ وجه اسیران را آزاد نمی‌کرد؟‏›‏

۱۸ همهٔ پادشاهان ملت‌های دیگر،‏

بله،‏ همهٔ آن‌ها،‏

با عزّت و احترام در قبر* خودشان دفن شده‌اند،‏

۱۹ اما جنازهٔ تو بدون این که دفن شود،‏

مثل شاخه‌ای نفرت‌انگیز دور انداخته می‌شود.‏

جنازهٔ تو با جسدهای کشته‌شدگان جنگ پوشیده می‌شود،‏

جسدهایی که در گودالی سنگی ریخته شده‌اند.‏

جنازهٔ تو مثل لاشه‌ای خواهد بود که زیر پاها لگدمال می‌شود.‏

۲۰ تو مثل پادشاهان دیگر دفن نخواهی شد،‏

چون سرزمین خودت را خراب کردی،‏

و مردم خودت را کشتی.‏

۲۱ مکانی را برای کشتار نسل* او آماده کنید،‏

چون آن‌ها گناهان پدرانشان را به گردن دارند.‏

این کار را بکنید مبادا قدرتمند شوند و بر سرزمین‌های دیگر تسلّط پیدا کنند،‏

و همه جا شهرهایی مثل شهرهای خودشان بسازند.‏»‏

‏«خواست من حتماً انجام خواهد شد؛‏

تصمیم من حتماً عملی خواهد شد.‏

۲۵ من آشوری‌ها را در سرزمینم زیر پا له خواهم کرد،‏

و آن‌ها را روی کوه‌هایم لگدمال خواهم کرد.‏

من یوغ آن‌ها را از گردن قومم باز خواهم کرد،‏

و بار آن‌ها را از دوش قومم خواهم برداشت.‏»‏

۲۶ این تصمیمی است که خدا برای مجازات مردم سراسر زمین گرفته است؛‏

این دست اوست که برای مجازات همهٔ ملت‌ها بلند شده است.‏

۲۷ اگر یَهُوَه خدای لشکرها تصمیم بگیرد،‏

چه کسی می‌تواند مانع او شود؟‏

اگر او دستش را بلند کند،‏

چه کسی می‌تواند آن را پایین بیاورد؟‏

۲۹ ‏«ای فِلیسطی‌ها،‏ چوبی که شما را با آن می‌زدند شکسته است!‏

اما هیچ کدامتان خوشحال نباشید،‏

چون از نسل آن مار،‏ یک مار سمی خواهد آمد،‏

و نسلش ماری خواهد بود که به سرعت برق نیش می‌زند.‏

۳۰ زمانی که نخست‌زادگان مظلومان غذا می‌خورند،‏

و فقیران در امنیت می‌خوابند،‏

من کاری خواهم کرد که قوم* تو در اثر قحطی نابود شوند،‏

و کسانی که از قحطی جان سالم به در می‌برند کشته شوند.‏

چون از سمت شمال لشکری بزرگ مثل گرد و غبار به طرف شما می‌آید،‏

و در آن لشکر هیچ کس خسته نیست و عقب نمی‌ماند.‏»‏

باید گفت که یَهُوَه پایه و اساس صَهیون را گذاشته است،‏

و ستمدیدگان قومش به آنجا پناه خواهند برد.‏