اِشَعْیا
۲۶ در آن روز، این سرود + در سرزمین یهودا + خوانده خواهد شد:
«شهر ما شهری قوی و محکم است.+
خدا از طریق دیوارها و سنگرهای دورتادور شهر، ما را نجات میدهد.*+
۲ دروازهها را باز کنید + تا قومی درستکار وارد شوند؛
قومی که وفادار میمانند و از خدا اطاعت میکنند.
۳ ای خدا، تو از کسانی که کاملاً به تو توکّل میکنند،* محافظت میکنی؛
تو به آنها صلح و آرامش دائمی میدهی،+
چون به تو اعتماد دارند.+
۵ او متکبّران یعنی ساکنان آن شهر مغرور* را سرافکنده میکند،
و باعث سقوط آن شهر میشود؛
او باعث سقوط آن شهر میشود و آن را به زمین میاندازد،
و با خاک یکسان میکند.
۶ ستمدیدگان و بینوایان،
آن شهر را زیر پاهایشان لگدمال خواهند کرد.»
۷ راه درستکاران صاف و هموار است،
چون تو که عادل هستی،
راه را جلوی پایشان هموار خواهی کرد.
۸ ای یَهُوَه، ما از معیارهای عادلانهٔ تو پیروی میکنیم،
و امیدمان به توست.
آرزوی قلبی ماست که همه نام تو را بدانند و به یاد داشته باشند.
۹ در طول شب با تمام وجودم* مشتاق تو هستم؛
و از عمق وجودم* در جستجوی تو هستم؛+
وقتی ساکنان زمین را عادلانه داوری میکنی،
آنها درستکاری را از تو یاد میگیرند.+
آنها حتی در سرزمین درستکاران هم کارهای شریرانه میکنند،+
و شکوه و عظمت تو را ای یَهُوَه نمیبینند.+
۱۱ ای یَهُوَه، تو دستت را برای مجازاتشان بلند کردهای، اما آنها نمیبینند.+
آنها غیرتی را که برای قومت داری خواهند دید و سرافکنده خواهند شد.
بله، آنها در آتش خشم تو از بین خواهند رفت.
۱۲ ای یَهُوَه، ما مطمئنیم که به ما صلح و آرامش خواهی داد،+
چون هر کاری که کردهایم،
در واقع تو برایمان کردهای.
۱۳ ای یَهُوَه خدای ما، به جز تو حاکمان* دیگری هم بر ما حکمرانی کردهاند،+
اما ما فقط اسم تو را ستایش میکنیم.+
۱۴ آنها مردهاند و نمیتوانند زندگی کنند.
هیچ قدرتی ندارند و نمیتوانند بلند شوند.+
چون تو مجازاتشان کردهای؛
تو آنها را نابود کردهای، طوری که دیگر فراموش شدهاند.
تو مرزهای سرزمینشان را از هر طرف گسترش دادهای.+
۱۶ ای یَهُوَه، آنها در سختیهایشان از تو کمک خواستند؛
وقتی آنها را تنبیه کردی، از ته دل و زمزمهکنان به تو دعا کردند.+
۱۷ ای یَهُوَه، چون ما را تنبیه کردی،
ما مثل زن بارداری که آمادهٔ زایمان است،
از درد به خود میپیچیم و فریاد میزنیم.
ما هیچ بچهای به دنیا نیاوردیم که در این سرزمین زندگی کند،
و نتوانستیم باعث نجات این سرزمین شویم.
۱۹ خداوند میگوید: «مردگان شما زنده خواهند شد.
جسدهای قومم از خاک بلند خواهند شد.+
ای کسانی که در خاک هستید،+
بیدار شوید و از شادی فریاد بزنید!
شبنمی مثل شبنم صبح* به شما طراوت و تازگی خواهد داد،
و زمین، کسانی را که مردهاند و هیچ قدرتی ندارند از چنگ خودش رها خواهد کرد تا دوباره زنده شوند.*
۲۱ چون من، یَهُوَه، از مکان سکونتم میآیم
تا از ساکنان زمین به خاطر خطاهایشان حساب بخواهم.
آن وقت، زمین خونهای ریختهشده را آشکار خواهد کرد،
و دیگر جسد کشتهشدگان را مخفی نگه نخواهد داشت.»