تَثنیه
۲۵ «اگر دو نفر از هم شکایتی دارند، میتوانند پیش قاضیها بروند+ و قاضیها با حکمی که صادر میکنند، باید بیگناه را تبرئه و مجرم را محکوم کنند.+ ۲ اگر مجرم مستحق شلاق خوردن باشد،+ باید او را به دستور قاضی روی زمین بخوابانند و در حضور قاضی شلاقش بزنند. تعداد شلاقها باید متناسب با جرمی باشد که مرتکب شده است. ۳ قاضی نباید اجازه دهد که او را بیشتر از ۴۰ ضربه شلاق بزنند.+ اگر برادرتان بیشتر از ۴۰ ضربه شلاق بخورد، ممکن است جلوی چشم شما تحقیر شود.
۴ «دهان گاوی* را که در حال خرمنکوبی است نبندید.+
۵ «اگر دو برادر* نزدیک هم زندگی میکنند و یکی از آنها بدون این که صاحب پسری شود بمیرد، بیوهٔ او نباید با کسی که عضو خانواده نیست ازدواج کند. برادرشوهرش باید با او ازدواج کند تا وظیفهٔ برادرشوهری را به جا آورد.+ ۶ اولین پسری که بعد از این ازدواج به دنیا میآید، باید اسم برادری که مرده است+ بر خود بگیرد تا اسم او در اسرائیل فراموش نشود.+
۷ «ولی اگر آن مرد نخواهد با بیوهٔ برادرش ازدواج کند، آن زن باید به دروازهٔ شهر پیش ریشسفیدان برود و بگوید، ‹برادرشوهرم وظیفهای را که نسبت به من دارد انجام نمیدهد و نمیخواهد که اسم برادرش در اسرائیل باقی بماند.› ۸ بعد ریشسفیدان شهر باید آن مرد را احضار کنند و با او صحبت کنند. اگر او اصرار کند و بگوید، ‹من نمیخواهم با آن زن ازدواج کنم،› ۹ بیوهٔ برادرش باید در حضور ریشسفیدان به طرف آن مرد برود، کفش او را از پایش درآورد+ و آب دهان به صورت او بیندازد و بگوید، ‹با هر مردی که نمیخواهد نسلی از برادرش به جا بماند، باید این طور رفتار شود!› ۱۰ از آن به بعد، خاندان آن مرد* در اسرائیل به این نام شناخته خواهند شد: ‹خاندان کسی که کفش از پایش درآورده شد.›
۱۱ «اگر دو مرد با هم دعوا کنند و زن یکی از آنها برای دفاع از شوهرش مداخله کند و با دست خود آلت تناسلی مرد دیگر را بگیرد، ۱۲ باید دست آن زن را قطع کنید؛ دلتان برایش نسوزد.*
۱۳ «نباید در کیسهٔ خود دو نوع وزنهٔ سنگی داشته باشید،+ یکی سنگین و یکی سبک. ۱۴ همین طور نباید در خانهٔ خود دو نوع پیمانهٔ اندازهگیری*+ داشته باشید، یکی بزرگ و یکی کوچک. ۱۵ از وزنهها و پیمانههای دقیق و درست استفاده کنید تا بتوانید در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما میدهد، عمر طولانی داشته باشید.+ ۱۶ تمام کسانی که صداقت را زیر پا میگذارند و این کارها را میکنند از دید یَهُوَه خدایتان نفرتانگیزند.+
۱۷ «یادتان باشد که وقتی مصر را ترک کردید و در راه بودید، عَمالیقیان با شما چه کار کردند.+ ۱۸ آنها از خدا هیچ ترسی نداشتند و در راه وقتی خسته و ضعیف شده بودید به جنگ شما آمدند و به همهٔ کسانی که عقب مانده بودند، حمله کردند. ۱۹ بنابراین وقتی یَهُوَه خدایتان شما را از شرّ دشمنانتان خلاص کرد و در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما میدهد+ آرامش پیدا کردید، باید نام عَمالیقیان را از صفحهٔ روزگار*+ محو کنید. این را فراموش نکنید.