اِشَعْیا
۲۸ وای بر تاجی* که مایهٔ افتخار ساکنان مست اِفرایِم است!
آن تاج زیبا مثل گُلی است که در حال پژمرده شدن است؛
گلی که بالای یک تپه و کنار درّهٔ حاصلخیزی قرار دارد، جایی که مردم از شراب مست شده‌اند.
۲ یَهُوَه کسی را دارد که قوی و نیرومند است.
او مثل تگرگ شدید و طوفان ویرانگر،
و مثل باران شدید و سیل‌آسا،
آن تاج را با شدّت به زمین خواهد کوبید.
۳ آن تاج که مایهٔ افتخار ساکنان مست اِفرایِم است،
زیر پا لگدمال خواهد شد.
۴ آن تاج زیبا مثل گُلی است که در حال پژمرده شدن است؛
گُلی که بالای یک تپه و کنار درّهٔ حاصلخیزی قرار دارد.
عاقبت آن مثل انجیری خواهد شد که قبل از تابستان می‌رسد؛
انجیری که وقتی کسی آن را می‌بیند، بلافاصله آن را می‌چیند و می‌خورد.
۵ در آن روز، یَهُوَه خدای لشکرها مثل تاج زیبا و پرشکوهی از گل خواهد شد؛ تاجی بر سر باقی‌ماندگان قومش. ۶ او به کسی که قضاوت می‌کند، این توانایی را خواهد داد که عادلانه قضاوت کند و به کسانی که موقع حملهٔ دشمنان از دروازه‌های شهر دفاع می‌کنند قدرت خواهد داد.
۷ کاهنان و پیامبران هم مست شراب هستند و به بیراهه می‌روند،
آن‌ها آنقدر مشروب خورده‌اند که تلوتلو می‌خورند.
آن‌ها از شدّت مستی به بیراهه می‌روند،
و شراب آن‌ها را گیج و سردرگم می‌کند.
آن‌ها از مشروب‌خوری زیاد تلوتلو می‌خورند،
و رؤیاهایی می‌بینند که آن‌ها را به بیراهه می‌کشد.
در نتیجه نمی‌توانند عادلانه قضاوت کنند.*
۸ سفره‌هایشان پر از استفراغ است،
حتی یک جای تمیز هم باقی نمانده است.
۹ آن‌ها می‌گویند: «اِشَعْیا به چه کسی تعلیم می‌دهد،
و مفهوم پیامش را به چه کسی می‌گوید؟
آیا به بچه‌هایی که تازه از شیر گرفته شده‌اند؟
یا به نوزادانی که دیگر شیر مادر نمی‌خورند؟
۱۰ چون حرف‌های او این طور است: ‹فرمان پشت فرمان، فرمان پشت فرمان،
قانون پشت قانون، قانون پشت قانون،*
کلمه‌ای از اینجا، کلمه‌ای از آنجا.›»*
۱۱ پس خدا از طریق کسانی که زبانشان ناآشنا و بیگانه است* با این قوم صحبت خواهد کرد. ۱۲ قبلاً خدا به آن‌ها گفته بود: «می‌خواهم جایی برای استراحت به شما بدهم. بگذارید خستگان، آنجا استراحت کنند و نیروی تازه بگیرند.» اما آن‌ها از او اطاعت نکردند. ۱۳ پس پیام یَهُوَه برای آن‌ها این طور به نظر خواهد آمد:
«فرمان پشت فرمان، فرمان پشت فرمان،
قانون پشت قانون، قانون پشت قانون،
کلمه‌ای از اینجا، کلمه‌ای از آنجا.»
برای همین وقتی راه بروند،
پایشان خواهد لغزید و از عقب خواهند افتاد؛
زخمی خواهند شد و در دام خواهند افتاد و سرانجام اسیر خواهند شد.
۱۴ پس ای حاکمان این قوم که در اورشلیم زندگی می‌کنید،
ای شما که به خودتان می‌بالید، به پیام یَهُوَه گوش دهید!
۱۵ شما می‌گویید:
وقتی طوفانی از سیلاب‌های خروشان بیاید،
به ما آسیبی نخواهد رساند،
چون ما دروغ را پناهگاهمان کرده‌ایم،
و خودمان را در مکر و فریب غرق کرده‌ایم.»
۱۶ بنابراین یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:
«من یک سنگ به عنوان پایه در صَهیون می‌گذارم، سنگی آزموده‌شده و گرانبها؛
سنگی که پایه‌ای محکم و مهم‌ترین سنگ ساختمان* است.
کسی که به آن سنگ ایمان داشته باشد، مضطرب و پریشان نخواهد شد.
پناهگاه شما که پایه و اساسش دروغ است با تگرگ از بین خواهد رفت،
و مخفیگاه شما با سیلاب.
۱۸ عهدی که شما با مرگ بسته‌اید باطل خواهد شد،
و توافقی که با گور داشته‌اید، پابرجا نخواهد ماند.
وقتی طوفانی از سیلاب‌های خروشان بیاید،
شما را خرد و نابود خواهد کرد.
۱۹ هر بار که آن طوفان بیاید،
شما را با خود خواهد برد؛
آن طوفان هر روز صبح خواهد آمد،
و هر روز و هر شب ادامه خواهد داشت.
فقط ترس و وحشت باعث خواهد شد که دیگران این پیام را درک کنند.»*
۲۰ تخت‌خواب کوتاه‌تر از آن است که بتوان در آن دراز کشید،
و لحاف کوچک‌تر از آن است که بتوان دور خود پیچید.
۲۱ یَهُوَه وارد عمل خواهد شد، همان طور که در کوه فِراصیم وارد عمل شد؛
او خشمگین خواهد شد، همان طور که در درّهٔ* نزدیک جِبعون خشمگین شد،
چون او می‌خواهد کاری را که در نظر دارد انجام دهد،
کاری که عجیب و غیرمنتظره است.
۲۲ پس حالا از مسخره کردن دست بردارید،
وگرنه زنجیرهایی که دورتان بسته شده تنگ‌تر می‌شود،
چون یَهُوَه خدای لشکرها و حاکم متعال به من گفته است
که عاقبت تمام این سرزمین* نابودی است.
۲۳ با دقت به حرف‌هایم گوش دهید؛
با دقت به چیزهایی که می‌گویم توجه کنید.
۲۴ مگر می‌شود کشاورز کل روز زمینش را شخم بزند،
و مرتب آن را با کلوخ‌شکن آمادهٔ کشت کند، ولی در آخر بذری نکارد؟
۲۵ او بعد از این که زمینش را هموار کرد،
بذر سیاه‌دانه و زیره می‌کارد.
او همین طور در جای مناسب، گندم و اَرزن و جو می‌کارد،
و در حاشیه‌های زمینش گندمِ غلافی.*
۲۷ او هیچ وقت برای کوبیدن سیاه‌دانه از خرمن‌کوب استفاده نمی‌کند،
و برای کوبیدن زیره، گاری چرخ‌دار به کار نمی‌برد؛
بلکه سیاه‌دانه را با چوبدستی می‌کوبد،
و زیره را با یک چوب.
۲۸ اگر کسی بخواهد غلّه را برای تهیهٔ نان بکوبد،
مسلّم است که آن را تا ابد نمی‌کوبد.
اگر کسی بخواهد غلّه را با گاری چرخ‌داری که اسب‌ها آن را می‌کشند بکوبد،
مراقب است که غلّه را کاملاً له نکند.