نامهٔ پولُس به تیتوس
۳ همیشه به برادران و خواهران یادآوری کن که از حکومت‌ها و مقامات دولتی فرمانبرداری و اطاعت کنند و آمادهٔ انجام کارهای خوب باشند. ۲ به آن‌ها یادآوری کن که از هیچ کس بدگویی نکنند و اهل جرّوبحث نباشند، بلکه معقول و نسبت به همه ملایم باشند؛ ۳ چون خودمان هم زمانی نادان، نافرمان، گمراه و اسیر انواع لذّت‌ها و تمایلات بد بودیم. زندگی ما هم غرق بدی و حسادت بود، آدم‌های بدی* بودیم و از هم نفرت داشتیم.
۴ ولی زمانی رسید که نجات‌دهنده‌مان خدا، مهر و محبتی را که به انسان‌ها دارد آشکار کرد ۵ و ما را نجات داد؛ البته نه به خاطر درستکاری ما، بلکه به خاطر رحمتش. او با پاک کردنمان زندگی جدیدی به ما بخشید و با روح‌القدسش به ما شخصیت تازه‌ای داد و به این شکل نجاتمان داد. ۶ او روح‌القدس را از طریق نجات‌دهنده‌مان عیسی مسیح به فراوانی* به ما داد ۷ تا بعد از این که به خاطر لطف او درستکار شمرده شدیم، بتوانیم وارث زندگی ابدی شویم؛ زندگی‌ای که به آن امید داریم.
۸ چیزهایی که گفتم قابل اعتماد است؛ از تو می‌خواهم که آن‌ها را مرتب به دیگران گوشزد کنی تا کسانی که به خدا ایمان دارند، بتوانند با تمرکز کامل به کارهای خوبشان ادامه دهند. این موضوع‌ها برای همه خوب و مفید است.
۹ اما از مشاجره‌های احمقانه، جرّوبحث دربارهٔ شجره‌نامه‌ها و دعوا و بگومگو دربارهٔ قوانین خدا* دوری کن، چون این کارها پوچ و بی‌فایده‌اند. ۱۰ به کسی که فرقه‌ای را ترویج می‌دهد* تذکر* بده و بعد از تذکر دوم اگر به حرفت گوش نداد، با او قطع رابطه کن؛ ۱۱ چون می‌دانی که چنین شخصی از راه راست منحرف شده و خودش را با گناهانش محکوم کرده است.
۱۲ هر وقت آرتِماس یا تیخیکوس را پیش تو فرستادم، تمام سعی‌ات را بکن که به دیدنم در نیکوپولیس بیایی، چون تصمیم دارم زمستان را آنجا بگذرانم. ۱۳ تا جای ممکن به زیناس که قوانین خدا* را به‌خوبی می‌داند* و به آپولُس کمک کن تا برای ادامهٔ سفرشان چیزی کم نداشته باشند. ۱۴ هم‌ایمانانمان هم باید یاد بگیرند که به کارهای خوبشان ادامه دهند و نیازهای ضروری دیگران را برطرف کنند. به این شکل خدمتشان هیچ وقت بی‌نتیجه* نخواهد بود.
۱۵ همهٔ کسانی که با من هستند، به تو سلام می‌رسانند. تو هم به هم‌ایمانانمان که ما را دوست دارند، سلام مرا برسان.
آرزو می‌کنم لطف خدا همیشه شامل حال همهٔ شما باشد.