نِحِمیا

۸ بعد تمام قوم،‏ یکدل و یکزبان در میدان مقابل دروازهٔ آب جمع شدند و از عِزرای نسخه‌بردار* خواستند که کتاب شریعت موسی را بیاورد؛‏ یعنی همان کتابی که یَهُوَه فرمان‌هایش را در آن به اسرائیلیان داده بود.‏ ۲ پس در اولین روز ماه هفتم،‏ عِزرای کاهن کتاب شریعت را آورد و در مقابل مردان و زنان و همهٔ کسانی ایستاد که می‌توانستند هر چه را می‌شنوند بفهمند.‏ ۳ عِزرا کتاب شریعت را از صبح زود تا ظهر در میدان شهر در مقابل دروازهٔ آب برای مردان و زنان و همهٔ کسانی که می‌توانستند بفهمند،‏ خواند و آن‌ها هم با دقت به آن گوش دادند.‏ ۴ عِزرای نسخه‌بردار* روی سکویی چوبی که برای این مناسبت ساخته شده بود،‏ ایستاد.‏ در سمت راست او مَتّیتیا،‏ شِمَع،‏ عَنایا،‏ اوریا،‏ حِلقیا و مَعَسیا ایستاده بودند و در سمت چپ او فِدایه،‏ میشائیل،‏ مَلکیا،‏ حاشوم،‏ حَش‌بَدّانه،‏ زَکَریا و مِشُلّام.‏

۵ وقتی عِزرا کتاب شریعت را باز کرد،‏ همه می‌توانستند او را ببینند،‏ چون روی سکویی بالاتر از همهٔ مردم ایستاده بود.‏ به محض این که او کتاب را باز کرد،‏ همه از جایشان بلند شدند.‏ ۶ بعد عِزرا،‏ یَهُوَه خدای بزرگ و حقیقی را ستایش کرد و تمام قوم،‏ دست‌هایشان را بالا بردند و گفتند،‏ «آمین!‏* آمین!‏» پس از آن،‏ همه خم شدند و در مقابل یَهُوَه سجده کردند.‏ ۷ بعد در حالی که مردم ایستاده بودند،‏ یِشوعا،‏ بانی،‏ شِرِبیا،‏ یامین،‏ عَقّوب،‏ شَبِتای،‏ هودیا،‏ مَعَسیا،‏ قِلیطا،‏ عَزَریا،‏ یوزاباد،‏ حانان و فِلایا که همگی لاوی بودند،‏ شریعت را برایشان توضیح دادند.‏ ۸ آن لاویان با صدای بلند کتاب شریعتِ خدای حقیقی را می‌خواندند،‏ آن را به‌روشنی توضیح می‌دادند و مفهوم آن را بیان می‌کردند.‏ به این ترتیب،‏ به مردم کمک کردند تا چیزی را که خوانده می‌شود،‏ بفهمند.‏

۹ نِحِمیای فرماندار،‏* عِزرای کاهن و نسخه‌بردار* و لاویانی که به مردم تعلیم می‌دادند،‏ به تمام قوم گفتند:‏ «این روز برای یَهُوَه خدای شما مقدّس است.‏ ماتم نگیرید و گریه و زاری نکنید.‏» آن‌ها این را گفتند،‏ چون همهٔ قوم با شنیدن شریعت گریه می‌کردند.‏ ۱۰ نِحِمیا به قوم گفت:‏ «بروید و غذاهای لذیذ* و نوشیدنی‌های شیرین بخورید و سهمی از غذا برای کسانی که چیزی برای خوردن ندارند بفرستید،‏ چون این روز برای خداوند ما مقدّس است.‏ پس غمگین نباشید،‏ چون شادی‌ای که یَهُوَه می‌دهد،‏ شما را قوی می‌کند.‏»‏*‏ ۱۱ لاویان همهٔ مردم را آرام می‌کردند و می‌گفتند:‏ «گریه نکنید!‏ غمگین نباشید،‏ چون این روز،‏ مقدّس است.‏» ۱۲ پس همهٔ قوم رفتند تا بخورند و بنوشند و برای دیگران هم سهمی از غذا بفرستند.‏ آن‌ها خیلی خوشحال بودند،‏ چون کلامی را که شنیده بودند،‏ درک کردند.‏

۱۳ در روز دوم،‏ سران تمام خاندان‌های قوم و کاهنان و لاویان که می‌خواستند شناخت بیشتری در مورد شریعت به دست آورند،‏ دور عِزرای نسخه‌بردار* جمع شدند.‏ ۱۴ آن‌ها با بررسی نوشته‌های شریعت فهمیدند که یَهُوَه از طریق موسی فرمان داده بود اسرائیلیان باید طی عیدی که در هفتمین ماه برگزار می‌شود،‏ زیر سایه‌بان‌ها به سر ببرند،‏ ۱۵ و در تمام شهرها و سراسر اورشلیم اعلام کنند و بگویند:‏ «به مناطق کوهستانی بروید و شاخه‌هایی برگ‌دار از درختان زیتون،‏ کاج،‏* مورْد،‏ نخل و درختان دیگر بیاورید و با آن‌ها طبق دستوراتی که نوشته شده،‏ سایه‌بان‌ها بسازید.‏»‏

۱۶ پس قوم رفتند و شاخه‌هایی آوردند تا روی پشت‌بام‌ها و در حیاط خانهٔ خود و در حیاط خانهٔ خدای حقیقی،‏ در میدان دروازهٔ آب و در میدان دروازهٔ اِفرایِم سایه‌بان‌هایی بسازند.‏ ۱۷ به این ترتیب،‏ تمام کسانی که از اسارت برگشته بودند،‏ سایه‌بان‌هایی ساختند و زیر آن‌ها به سر بردند.‏ اسرائیلیان از زمان یوشَع پسر نون،‏ این عید را به این صورت برگزار نکرده بودند.‏ پس آن‌ها از این کار بی‌نهایت شاد شدند.‏ ۱۸ از روز اول عید تا روز آخر آن،‏ کتاب شریعت خدای حقیقی خوانده می‌شد.‏ آن‌ها عید را به مدت هفت روز جشن گرفتند و در روز هشتم،‏ مطابق قوانین خدا،‏* یک گردهمایی خاص برای پرستش برگزار کردند.‏