اول سموئیل

۱۵ سموئیل به شائول گفت:‏ «یَهُوَه مرا فرستاد تا تو را برای پادشاهی بر قومش اسرائیل مسح کنم؛‏+ حالا به پیام یَهُوَه گوش کن.‏+ ۲ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏ ‹من عَمالیقیان را مجازات می‌کنم،‏* چون وقتی اسرائیلیان از مصر بیرون آمدند،‏ عَمالیقیان با آن‌ها دشمنی کردند.‏+ ۳ پس برو عَمالیقیان را از بین ببر + و آن‌ها را با هر چه دارند کاملاً نابود کن.‏+ هیچ کدام را زنده نگذار،‏* همه را باید بکشی؛‏+ مرد و زن،‏ بچه و نوزاد،‏ گاو و گوسفند،‏ شتر و الاغ.‏›»‏+ ۴ شائول نظامیان خود را جمع کرد و آن‌ها را در طِلایِم شمرد.‏ تعداد آن‌ها ۲۰۰٬۰۰۰ پیاده‌نظام و ۱۰٬۰۰۰ سرباز از یهودا بود.‏+

۵ شائول و نظامیانش تا شهر عَمالیق پیش رفتند و در درّه* کمین کردند.‏ ۶ شائول به قینیان گفت:‏+ «از عَمالیقیان جدا شوید تا شما را با آن‌ها نابود نکنم،‏+ چون وقتی اسرائیلیان از مصر بیرون آمدند،‏ به همهٔ آن‌ها محبت پایدار* نشان دادید.‏»‏+ پس قینیان از عَمالیق بیرون آمدند.‏ ۷ بعد شائول از حَویله + تا شور که نزدیک مصر است + به عَمالیقیان حمله کرد + و آن‌ها را از پا درآورد.‏ ۸ او اَجاج،‏+ پادشاه عَمالیق را زنده دستگیر کرد،‏ ولی بقیهٔ مردم را با شمشیر کشت.‏+ ۹ شائول و سربازانش،‏ اَجاج را با بهترین گاوان و گوسفندان گله،‏ حیوانات چاق و پروار،‏ قوچ‌ها و هر چیزی که باارزش بود،‏ نگه داشتند*‏+ و نخواستند آن‌ها را نابود کنند.‏ اما همهٔ چیزهای بی‌ارزش و چیزهایی را که نمی‌خواستند،‏ از بین بردند.‏

۱۰ بعد یَهُوَه به سموئیل گفت:‏ ۱۱ ‏«متأسفم* که شائول را پادشاه کردم،‏ چون دیگر از من اطاعت نمی‌کند.‏ او کاری را که گفتم،‏ انجام نداد.‏»‏+ سموئیل خیلی ناراحت شد و تمام شب به یَهُوَه دعا و التماس کرد.‏+ ۱۲ وقتی سموئیل صبح زود بلند شد که به دیدن شائول برود،‏ کسی به او گفت:‏ «شائول به کَرمِل رفت + و در آنجا به افتخار خودش ستون یادبود ساخت + و بعد به جِلجال رفت.‏» ۱۳ سرانجام وقتی سموئیل پیش شائول رسید،‏ شائول به او گفت:‏ «یَهُوَه به تو برکت بدهد.‏ من کاری را که یَهُوَه گفت،‏ انجام دادم.‏» ۱۴ اما سموئیل گفت:‏ «پس این همه صدای گاو و گوسفند که می‌شنوم چیست؟‏»‏+ ۱۵ شائول در جواب گفت:‏ «سربازان این‌ها را از پیش عَمالیقیان آورده‌اند.‏ آن‌ها بهترین گاوان و گوسفندان گله را زنده نگه داشتند* تا برای یَهُوَه خدایت قربانی کنند؛‏ اما ما بقیهٔ چیزها را نابود کردیم.‏» ۱۶ سموئیل به شائول گفت:‏ «بس کن!‏ بگذار به تو بگویم که یَهُوَه دیشب به من چه گفت.‏»‏+ شائول گفت:‏ «بگو!‏»‏

۱۷ سموئیل گفت:‏ «وقتی رئیس طایفه‌های اسرائیل شدی و یَهُوَه تو را برای پادشاهی بر اسرائیل مسح کرد،‏+ خودت را شخص مهمی نمی‌دانستی.‏+ ۱۸ بعد یَهُوَه تو را برای مأموریتی فرستاد و گفت:‏ ‹برو و عَمالیقیان گناهکار را نابود کن.‏+ آنقدر با آن‌ها بجنگ تا کاملاً از بین بروند.‏›‏+ ۱۹ پس چرا از یَهُوَه اطاعت نکردی؟‏ در عوض،‏ با حرص و ولع به غنایم هجوم بردی + و کاری را که در نظر یَهُوَه بد بود،‏ انجام دادی!‏»‏

۲۰ شائول به سموئیل گفت:‏ «ولی من از یَهُوَه اطاعت کردم!‏ من به مأموریتی که یَهُوَه مرا فرستاد،‏ رفتم و اَجاج،‏ پادشاه عَمالیق را آوردم و عَمالیقیان را نابود کردم.‏+ ۲۱ اما سربازان بهترین گاوان و گوسفندان را از بین غنایمی که باید نابود می‌شد،‏ برداشتند تا در جِلجال برای یَهُوَه خدایت قربانی کنند.‏»‏+

۲۲ سموئیل گفت:‏ «چه چیزی یَهُوَه را بیشتر خشنود می‌کند؟‏ هدایای سوختنی و قربانی‌ها یا اطاعت از او؟‏+ اطاعت از یَهُوَه مهم‌تر از قربانی است + و گوش دادن به او بهتر از چربی قوچ‌ها؛‏+ ۲۳ چون سرکشی + گناهی مثل گناه غیب‌گویی است + و گستاخی مثل جادوگری و بت‌پرستی.‏* تو کلام یَهُوَه را رد کرده‌ای،‏+ به همین دلیل او هم تو را به عنوان پادشاه رد کرده است.‏»‏+

۲۴ شائول به سموئیل گفت:‏ «من گناه کرده‌ام،‏ چون فرمان یَهُوَه و کلام تو را زیر پا گذاشتم؛‏ من از مردم ترسیدم و به حرفشان گوش کردم.‏ ۲۵ حالا لطفاً گناه مرا ببخش و همراه من برگرد تا یَهُوَه را عبادت کنم.‏»‏+ ۲۶ اما سموئیل به شائول گفت:‏ «نه!‏ من همراه تو نمی‌آیم،‏ چون از فرمان یَهُوَه سرپیچی کردی و یَهُوَه تو را از پادشاهی بر اسرائیل برکنار کرده است.‏»‏+ ۲۷ همین که سموئیل برگشت که برود،‏ شائول پایین ردای او را گرفت و ردایش پاره شد.‏ ۲۸ سموئیل گفت:‏ «یَهُوَه امروز سلطنت بر اسرائیل را از دست تو گرفته* و آن را به کسی می‌دهد که از تو بهتر است.‏+ ۲۹ به علاوه،‏ خدای متعالِ اسرائیل + دروغ نمی‌گوید + و تصمیمش را عوض نمی‌کند،‏* چون او انسان نیست که از تصمیمش منصرف شود.‏»‏*‏+

۳۰ شائول با شنیدن این حرف گفت:‏ «من گناه کرده‌ام.‏ اما لطفاً حرمت مرا جلوی ریش‌سفیدان قومم و جلوی اسرائیل حفظ کن.‏ همراه من برگرد تا یَهُوَه خدایت را عبادت کنم.‏»‏+ ۳۱ سموئیل پشت سر شائول رفت و شائول یَهُوَه را عبادت کرد.‏ ۳۲ سموئیل گفت:‏ «اَجاج،‏ پادشاه عَمالیق را پیش من بیاورید.‏» اَجاج که قبلاً فکر می‌کرد خطر مرگ از سرش گذشته،‏ با شک و تردید* پیش سموئیل رفت.‏ ۳۳ اما سموئیل گفت:‏ «همان طور که شمشیر تو مادران را در غم فرزندانشان نشاند،‏ مادر تو هم در غم تو می‌نشیند.‏» بعد سموئیل اَجاج را در جِلجال در حضور یَهُوَه قطعه قطعه کرد.‏+

۳۴ سموئیل به رامه رفت و شائول به خانه‌اش در جِبعهٔ شائول برگشت.‏ ۳۵ سموئیل بقیهٔ عمرش دیگر شائول را ندید،‏ چون کارهای شائول او را خیلی غمگین کرده بود.‏+ یَهُوَه هم متأسف بود که شائول را پادشاه اسرائیل کرده بود.‏+