نامهٔ پولُس به عبرانیان

۵ هر انسانی که به عنوان کاهن اعظم تعیین می‌شود،‏ وظیفه‌اش این است که به نمایندگی از طرف مردم به کارهای مربوط به پرستش خدا رسیدگی کند و هدایا و قربانی‌های لازم را برای گناهان انسان‌ها تقدیم کند.‏ ۲ او می‌تواند با کسانی که از روی نادانی به کارهای اشتباه دست می‌زنند با دلسوزی رفتار کند،‏ چون می‌داند که خودش هم ضعف‌هایی دارد.‏ ۳ پس به خاطر ضعف‌هایش مجبور است نه فقط برای گناهان مردم،‏ بلکه برای گناهان خودش هم قربانی تقدیم کند.‏

۴ البته هیچ کس نمی‌تواند به میل خودش این افتخار را داشته باشد که به عنوان کاهن اعظم خدمت کند،‏ بلکه خدا باید این افتخار را به او بدهد،‏ همان طور که آن را به هارون داد.‏ ۵ به همین ترتیب،‏ مسیح هم خودش را به مقام پرجلال کاهن اعظم نرساند،‏ بلکه خدا او را به این مقام پرجلال رساند و به او گفت:‏ «تو پسر من هستی؛‏ من امروز پدر تو شده‌ام.‏» ۶ همچنین او در جای دیگری از نوشته‌های مقدّس می‌گوید:‏ «تو مثل* مِلکیصِدِق کاهن هستی و تا ابد کاهن خواهی بود!‏»‏

۷ مسیح در مدتی که روی زمین زندگی می‌کرد با فریادهای شدید و اشک‌ها به درگاه خدا دعا و التماس می‌کرد؛‏ خدایی که قادر بود او را از مرگ نجات دهد.‏ دعاهای مسیح به خاطر خداترسی‌اش برآورده شد.‏ ۸ او هرچند پسر خدا بود،‏ با رنج‌هایی که کشید اطاعت را یاد گرفت.‏ ۹ وقتی از این لحاظ کامل شد،‏ این مسئولیت به او داده شد تا نجات ابدی را برای همهٔ کسانی که از او اطاعت می‌کنند امکان‌پذیر کند؛‏ ۱۰ چون خدا او را تعیین کرد تا کاهن اعظم باشد،‏ کاهنی مثل* مِلکیصِدِق.‏

۱۱ دربارهٔ مسیح چیزهای زیادی برای گفتن داریم،‏ ولی توضیح آن‌ها آسان نیست،‏ چون ذهن شما کُند شده است.‏*‏ ۱۲ شما تا حالا باید معلّم می‌شدید،‏ ولی دوباره نیاز دارید کسی اصول ابتدایی کلام خدا* را از اول به شما یاد بدهد.‏ شما در راه ایمان به عقب برگشته‌اید و به جای خوراک سنگین* به شیر احتیاج دارید.‏ ۱۳ کسی که هنوز شیر می‌خورد،‏ مثل یک نوزاد است و با کلام خدا که شامل معیارهای عادلانهٔ اوست آشنایی ندارد.‏ ۱۴ اما خوراک سنگین برای افرادی است که از لحاظ روحانی بالغ هستند؛‏ یعنی کسانی که با استفادهٔ مداوم از قدرت تشخیص‌شان،‏ آن را پرورش داده‌اند* تا بتوانند خوب را از بد* تشخیص دهند.‏