مزمور
کتاب سوم
(مزمور ۷۳-۸۹)
ترانه‌ای از آساف.+
۷۳ به‌راستی که خدا برای قوم اسرائیل نیکوست یعنی برای کسانی که دلی پاک دارند.+
۷ از رفاه زیاد* چشمانشان از حدقه بیرون زده است،
و به موفقیت‌هایی رسیده‌اند که در فکرشان* هم تصوّرش را نمی‌کردند.
۸ دیگران را مسخره می‌کنند و حرف‌های زشت و زننده می‌زنند.+
با غرور دیگران را تهدید می‌کنند که به آن‌ها آزار می‌رسانند.+
۹ طوری صحبت می‌کنند که گویی جایگاهشان در آسمان است؛
آن‌ها در زمین گردش می‌کنند و با گستاخی حرف می‌زنند.
۱۰ به این ترتیب، قوم خدا برمی‌گردند و با آن‌ها هم‌مسیر می‌شوند،
و از چشمه‌های فراوان آن‌ها می‌نوشند.
۱۱ شریران می‌گویند: «خدا چطور متوجه می‌شود؟+
آیا خدای متعال واقعاً چیزی می‌داند؟»
۱۲ اشخاص شریر این طور هستند! آن‌ها زندگی راحتی دارند،+
و ثروتشان روزبه‌روز بیشتر می‌شود.+
۱۶ وقتی سعی کردم این موضوع را بفهمم،
گیج و سردرگم شدم.
۱۷ اما وقتی وارد خانهٔ باشکوه خدا شدم،
به عاقبت شریران پی بردم.
۱۸ مطمئناً تو ای خدا، آن‌ها را در جای لغزنده گذاشته‌ای+
تا بیفتند و نابود شوند.+
۱۹ آن‌ها به طور ناگهانی نابود می‌شوند،+
و در یک چشم به هم زدن گرفتار عاقبت وحشتناکی می‌شوند!
۲۰ ای یَهُوَه، وقتی بلند شوی،
آن‌ها را مثل خوابی که بعد از بیدار شدن فراموش می‌شود، به فراموشی خواهی سپرد.
۲۲ من بی‌عقل و نادان بودم،
و در حضور تو مثل یک حیوانِ بی‌شعور بودم!
۲۵ در آسمان‌ها غیر از تو کسی را ندارم،
و روی زمین غیر از تو چیزی نمی‌خواهم.+
۲۷ بدون شک کسانی که از تو دور می‌مانند نابود خواهند شد.
تو همهٔ کسانی را که به تو خیانت می‌کنند،* از بین خواهی برد.+
۲۸ اما برای من چقدر خوب است که به خدا نزدیک شوم!+
به یَهُوَه حاکم متعال پناه می‌برم،
و همهٔ کارهای او را اعلام می‌کنم!+