خروج
۱۲ یَهُوَه در سرزمین مصر به موسی و هارون گفت: ۲ «این ماه برای شما شروع ماه‌ها و اولین ماه سال خواهد بود.+ ۳ به تمام قوم اسرائیل بگویید، ‹در روز دهم این ماه هر کس برّه‌ای+ برای خانواده‌اش* بگیرد، یعنی یک برّه برای هر خانه. ۴ اما اگر تعداد افراد یک خانه آنقدر کم باشد که نتوانند کل آن برّه را بخورند، آن‌ها و همسایهٔ مجاورشان* باید با در نظر گرفتن تعداد افراد، آن برّه را بین خودشان تقسیم کنند. آن‌ها هنگام تقسیم برّه باید مقداری را که هر کس می‌خورد در نظر بگیرند. ۵ برّهٔ شما باید سالم،+ یک ساله و نر باشد. می‌توانید به جای برّه، بزغاله‌ای از میان بزها انتخاب کنید. ۶ تا روز چهاردهم این ماه از آن برّه نگهداری کنید.+ بعد تمام قوم اسرائیل باید برّه‌هایشان را هنگام عصر* سر ببرند.+ ۷ مقداری از خون آن را بردارید و روی دو طرف چهارچوب و بالای روی تیرهای عمودی دو طرف در و سردرِ خانه‌ای* که برّه را در آن می‌خورید، بپاشید.+
۸ «‹گوشت آن را همان شب بخورید.+ آن را روی آتش کباب کنید و با نان فطیر*+ و سبزیجات تلخ بخورید.+ ۹ آن گوشت را خام یا آب‌پز نخورید، بلکه با کلّه، پاچه و اعضای داخل بدنش روی آتش کباب کنید. ۱۰ هیچ چیزی از آن را تا صبح نگه ندارید و اگر چیزی از آن باقی ماند، آن را در آتش بسوزانید.+ ۱۱ موقع خوردنش باید کمربندهایتان* را بسته باشید، کفش‌هایتان را به پا کرده باشید و عصاهایتان را در دست داشته باشید؛ آن را با عجله بخورید! این، عید پِسَح یَهُوَه است، ۱۲ چون من در همان شب از میان سرزمین مصر می‌گذرم و همهٔ نخست‌زادگان مصر را، چه انسان و چه حیوان می‌کشم؛+ من همهٔ خدایان مصر را داوری خواهم کرد.+ من یَهُوَه هستم. ۱۳ آن خون، نشانه‌ای بر خانه‌های شما خواهد بود؛ وقتی من سرزمین مصر را با بلا مجازات می‌کنم، خون را می‌بینم و از شما* خواهم گذشت و آن بلا به شما آسیبی نخواهد رساند.+
۱۴ «‹همیشه آن روز را به یاد داشته باشید و شما و همهٔ نسل‌های آینده‌تان باید آن را به عنوان عیدی برای یَهُوَه جشن بگیرید. جشن گرفتن این عید باید برایتان یک رسم همیشگی باشد. ۱۵ هفت روز نان فطیر بخورید؛+ یعنی در روز اول خمیرترش* را از خانه‌هایتان بیرون ببرید، چون هر کسی که از روز اول تا روز هفتم چیزی تخمیرشده بخورد، باید کشته شود.* ۱۶ در روز اول، یک گردهمایی مقدّس برگزار کنید و در روز هفتم هم یک گردهمایی مقدّس دیگر. در آن روزها به جز تهیهٔ غذایی که هر کس باید بخورد، هیچ کار دیگری نکنید.+
۱۷ «‹همیشه عید نان فطیر را برگزار کنید،+ چون در همان روز بود که من تمام قوم شما* را از سرزمین مصر بیرون آوردم. این قانونی همیشگی خواهد بود و شما و تمام نسل‌های آینده‌تان باید آن روز را جشن بگیرید. ۱۸ از غروب روز چهاردهم ماه اول تا غروب روز بیست و یکم آن ماه، نان فطیر بخورید.+ ۱۹ در آن هفت روز نباید در خانه‌هایتان خمیرترش* داشته باشید، چون کسی که چیزی تخمیرشده بخورد، چه بیگانه باشد چه یکی از خودتان،*+ باید کشته شود.*+ ۲۰ چیزی تخمیرشده نخورید، بلکه در خانه‌هایتان نان فطیر بخورید.›»
۲۱ موسی فوراً ریش‌سفیدان اسرائیل را صدا کرد+ و گفت: «بروید و هر کدام از شما حیوانی* برای خانواده‌تان انتخاب کنید و آن را برای عید پِسَح قربانی کنید. ۲۲ بعد از آن، یک دسته گیاه زوفا* بردارید و آن را در خونی که در یک تشت ریخته شده است، فرو ببرید و روی سردرِ خانه و تیرک‌های عمودی دو طرف در بپاشید. هیچ یک از شما نباید تا صبح روز بعد از خانه بیرون برود. ۲۳ به این شکل، وقتی یَهُوَه از میان این سرزمین می‌گذرد تا مصریان را دچار بلا کند، خون را روی سردرِ خانه‌هایتان و تیرک‌های عمودی دو طرف در می‌بیند و یَهُوَه حتماً از بالای درِ آن خانه‌ها می‌گذرد و اجازه نمی‌دهد بلای مرگ* وارد خانه‌هایتان شود.+
۲۴ «شما و فرزندانتان باید این قانون همیشگی را اجرا کنید+ ۲۵ و بعد از ورودتان به سرزمینی که یَهُوَه به شما وعده داده است، همیشه این مراسم را برگزار کنید.+ ۲۶ وقتی فرزندانتان از شما بپرسند، ‹معنی این مراسمی که برگزار می‌کنید چیست؟›+ ۲۷ بگویید، ‹این قربانی عید پِسَح است که به یَهُوَه تقدیم می‌شود؛ کسی که مصریان را دچار بلا کرد، ولی از بالای خانه‌های ما اسرائیلیان در مصر گذشت و کسانی را که در خانه‌های ما بودند، نجات داد.›»
بعد همهٔ مردم خم شدند و جلوی خدا سجده کردند. ۲۸ بنابراین اسرائیلیان رفتند و همهٔ کارهایی را که یَهُوَه به موسی و هارون فرمان داده بود، انجام دادند.+ آن‌ها دقیقاً همان طور عمل کردند.
۲۹ نیمه‌شب، یَهُوَه همهٔ نخست‌زادگانی را که در سرزمین مصر بودند از بین برد،+ از نخست‌زادهٔ فرعون حاکم مصر* گرفته تا نخست‌زادهٔ اسیری که در زندان* بود و نخست‌زادهٔ تمام حیوانات.+ ۳۰ آن شب فرعون و تمام خدمتگزارانش و همهٔ مصریان بیدار شدند و در میان مصریان صدای گریه و زاری و شیون شنیده می‌شد، چون هیچ خانه‌ای نبود که در آن کسی نمرده باشد.+ ۳۱ فرعون همان شب فوراً موسی و هارون را صدا کرد+ و گفت: «بلند شوید! هم خودتان و هم بقیهٔ اسرائیلیان از قوم من دور شوید! بروید و همان طور که گفتید یَهُوَه را پرستش* کنید،+ ۳۲ و گوسفندان، بزها و گاوهایتان را هم بردارید و با خودتان ببرید.+ اما باید برای من از خدا برکت بخواهید.»
۳۳ مصریان با اصرار از اسرائیلیان خواستند که هر چه زودتر آن سرزمین را ترک کنند+ و به آن‌ها می‌گفتند، «اگر نروید، همهٔ ما خواهیم مرد!»+ ۳۴ بنابراین اسرائیلیان خمیرهایشان را که هنوز خمیرمایه نداشت با کاسه‌های* ورز دادن خمیر برداشتند و آن‌ها را در لباس‌هایشان پیچیدند و بر دوششان حمل کردند. ۳۵ اسرائیلیان طبق گفتهٔ موسی عمل کردند و از مصریان اشیایی از جنس طلا و نقره و همین طور لباس خواستند.+ ۳۶ یَهُوَه آن‌ها را مورد لطف مصریان قرار داد و مصریان هر چه را که اسرائیلیان خواستند به آن‌ها دادند. به این شکل، اسرائیلیان اموال مصریان را غارت کردند.+
۳۷ بعد اسرائیلیان رَمِسیس را ترک کردند+ و به طرف سُکّوت رفتند.+ تعداد آن‌ها به جز زن‌ها و بچه‌ها* حدود ۶۰۰٬۰۰۰ مرد* بود.+ ۳۸ همراه آن‌ها گروهی بزرگ از قوم‌های دیگر*+ و همین طور تعداد زیادی دام از جمله گوسفند و گاو هم بود. ۳۹ آن‌ها با خمیرهایی که از مصر با خودشان آورده بودند نان‌های فطیرِ گرد پختند. آن نان‌ها خمیرمایه نداشت، چون مصریان آن‌ها را آنقدر ناگهانی از مصر بیرون کرده بودند که برای تهیهٔ آذوقه وقت نداشتند.+
۴۰ اسرائیلیان ۴۳۰ سال در مصر زندگی کرده بودند.+ ۴۱ در پایان آن ۴۳۰ سال، یعنی دقیقاً در همان روز، تمام قومِ* یَهُوَه از سرزمین مصر بیرون رفتند. ۴۲ اسرائیلیان باید آن شب را به یادبود این که یَهُوَه آن‌ها را از سرزمین مصر بیرون آورد همیشه جشن بگیرند. تمام نسل‌های آینده‌شان هم موظفند آن شب را برای یَهُوَه جشن بگیرند.+
۴۳ بعد یَهُوَه به موسی و هارون گفت: «این قانون عید پِسَح است: هیچ بیگانه‌ای نباید از غذای این عید بخورد.+ ۴۴ اما اگر کسی برده‌ای خریده است، آن برده فقط بعد از این که ختنه شد،+ می‌تواند از آن بخورد. ۴۵ مهاجران و کارگران مزدبگیر نباید از آن غذا بخورند. ۴۶ هر برّه باید در یک خانه خورده شود. چیزی از گوشت آن را از خانه بیرون نبرید و هیچ یک از استخوان‌های آن را نشکنید.+ ۴۷ تمام قوم اسرائیل باید عید پِسَح را جشن بگیرند. ۴۸ اگر غریبه‌ای در میانتان زندگی می‌کند و بخواهد عید پِسَح را برای یَهُوَه جشن بگیرد، تمام مردان* خانه‌اش باید ختنه شوند. فقط در آن صورت می‌تواند عید را جشن بگیرد و مثل شما* خواهد شد. اما مردی که ختنه نشده باشد، اجازه ندارد از غذای عید پِسَح بخورد.+ ۴۹ این قانون هم برای شما* است و هم برای بیگانگانی که در میان شما زندگی می‌کنند.»+
۵۰ بنابراین تمام اسرائیلیان هر چه را که یَهُوَه به موسی و هارون فرمان داده بود، انجام دادند. آن‌ها دقیقاً همان طور عمل کردند. ۵۱ در همان روز، یَهُوَه تمام قوم اسرائیل* را از سرزمین مصر بیرون آورد.