میکاه
۴ در روزهای آخر،
کوهی که خانهٔ یَهُوَه روی آن است،
بالاتر از قلّهٔ کوه‌ها استوار خواهد شد،
و بالاتر از تپه‌ها قرار خواهد گرفت،
و مردم از همهٔ قوم‌ها به طرف آن روانه خواهند شد.
۲ ملت‌های زیادی به سمت آن خواهند رفت و خواهند گفت:
«بیایید به کوه یَهُوَه،
و به خانهٔ خدای یعقوب برویم،
تا او راه‌هایش را به ما تعلیم دهد،
و ما در راه‌هایش قدم برداریم،»
چون قانون* از صهیون صادر خواهد شد،
و کلام یَهُوَه از اورشلیم اعلام خواهد شد.
۳ او قوم‌های زیادی را داوری خواهد کرد،
و اختلافات ملت‌های قدرتمند را در سرزمین‌های دوردست حل خواهد کرد.*
آن‌ها از شمشیرهای خود گاوآهن
و از نیزه‌های خود ابزار باغبانی خواهند ساخت.
ملتی به روی ملتِ دیگر شمشیر نخواهد کشید،
و آن‌ها دیگر جنگیدن را یاد نخواهند گرفت.
۴ هر کدام از آن‌ها زیر درخت انگور و زیر درخت انجیر خود خواهد نشست،*
و هیچ کس باعث ترسشان نخواهد شد،
چون یَهُوَه خدای لشکرها این را گفته است.
۵ همهٔ قوم‌ها، هر کدام از خدای خودشان* پیروی خواهند کرد،
ولی ما برای همیشه و تا ابد از یَهُوَه* خدای خودمان پیروی خواهیم کرد.
۶ یَهُوَه می‌گوید:
«در آن روز لنگان را جمع خواهم کرد،
و کسانی را که پراکنده شده‌اند،
همراه کسانی که تنبیه کرده‌ام جمع خواهم کرد.
۷ گروهی از لنگان را باقی خواهم گذاشت،
و از کسانی که به سرزمین‌های دوردست برده شدند، ملتی قدرتمند خواهم ساخت.
من یَهُوَه، از آن روز تا به ابد،
از کوه صَهیون بر آن‌ها حکمرانی خواهم کرد.
۸ ای برجی که برای مراقبت از گله هستی،
ای تپهٔ دختر صَهیون،*
حکومت قبلی* به تو برگردانده خواهد شد؛
سلطنتی که به دختر اورشلیم تعلّق دارد.
۹ پس چرا مثل زنی که در حال زایمان است،
درد می‌کشی و فریاد می‌زنی؟
مگر پادشاه نداری؟
مگر مشاور تو هلاک شده است؟
۱۰ ای دختر صَهیون، مثل زنی که در حال زایمان است،
ناله کن و از درد به خود بپیچ،
چون شهر را ترک خواهی کرد و در بیابان ساکن خواهی شد.
تو را تا بابِل خواهند برد،
و در آنجا نجات پیدا خواهی کرد.
یَهُوَه در آنجا تو را از دست دشمنانت بازخرید خواهد کرد.
۱۱ ملت‌های زیادی بر ضدّ تو جمع خواهند شد؛
آن‌ها خواهند گفت، ‹بگذارید صَهیون بی‌حرمت شود،
و ما شاهد بلایی باشیم که بر سر صَهیون می‌آید.›
۱۲ اما آن‌ها از فکرهای یَهُوَه بی‌خبرند،
و مقصود او را درک نمی‌کنند؛
چون او آن‌ها را مثل بافه‌های غلّه که تازه درو شده‌اند و به خرمنگاه برده می‌شوند، جمع خواهد کرد.
۱۳ ای دختر صَهیون، بلند شو و خرمن را بکوب؛
چون من شاخ‌هایت را آهنی خواهم کرد،
و سُم‌هایت را مسی،
و تو قوم‌های زیادی را لگدمال خواهی کرد.*
تو اموالی را که آن‌ها غارت کرده‌اند به یَهُوَه خواهی داد،
و دارایی‌شان را به خداوند حقیقی تمام زمین.»