انجیل مَرقُس

۱۵ درست بعد از طلوع آفتاب،‏ سران کاهنان به همراه ریش‌سفیدان و عالمان دین و در واقع تمام شورای سَنهِدرین* برای تصمیم‌گیری جمع شدند.‏ بعد عیسی را دست‌بسته به پیلاتُس تحویل دادند.‏+ ۲ پیلاتُس از عیسی پرسید:‏ «آیا تو پادشاه یهودیان هستی؟‏»‏+ عیسی گفت:‏ «همین طور است که می‌گویی.‏»‏+ ۳ سران کاهنان اتهامات زیادی به او نسبت می‌دادند.‏ ۴ پیلاتُس دوباره از او پرسید:‏ «هیچ جوابی نمی‌دهی؟‏+ ببین چه اتهامات زیادی به تو نسبت می‌دهند!‏»‏+ ۵ ولی عیسی چیزی نگفت،‏ طوری که پیلاتُس خیلی تعجب کرد.‏+

۶ رسم پیلاتُس این بود که هر سال در عید پِسَح،‏ یک زندانی را به خواست مردم آزاد کند.‏+ ۷ در آن سال،‏ مردی به اسم باراباس در بین کسانی بود که به دلیل شورش و قتل در زندان بودند.‏ ۸ مردم پیش پیلاتُس رفتند و از او خواهش کردند که طبق رسم همیشگی‌اش یک زندانی را برایشان آزاد کند.‏ ۹ پیلاتُس به آن‌ها گفت:‏ «آیا می‌خواهید پادشاه یهودیان را برایتان آزاد کنم؟‏»‏+ ۱۰ پیلاتُس این را گفت،‏ چون می‌دانست که سران کاهنان از روی حسادت،‏ عیسی را به او تسلیم کرده بودند.‏+ ۱۱ اما سران کاهنان مردم را تحریک کردند که از پیلاتُس بخواهند به جای عیسی،‏ باراباس را برایشان آزاد کند.‏+ ۱۲ پیلاتُس دوباره به آن‌ها گفت:‏ «ولی اگر باراباس را آزاد کنم،‏ با مردی که می‌گویید پادشاه یهودیان است،‏ چه کار کنم؟‏»‏+ ۱۳ آن‌ها مرتب فریاد می‌زدند:‏ «روی تیر اعدامش کن!‏»‏+ ۱۴ پیلاتُس پرسید:‏ «چرا؟‏ مگر چه کار بدی کرده؟‏» اما مردم دوباره با صدای بلندتری فریاد زدند:‏ «روی تیر اعدامش کن!‏»‏+ ۱۵ پیلاتُس که می‌خواست مردم را راضی نگه دارد،‏ باراباس را برایشان آزاد کرد و به سربازان دستور داد که عیسی را شلاق بزنند + و بعد او را روی تیر اعدام کنند.‏+

۱۶ سربازان،‏ عیسی را به حیاط کاخ فرماندار بردند و بقیهٔ سربازان را هم جمع کردند.‏+ ۱۷ بعد،‏ یک شنل بنفش* بر دوش او انداختند و تاجی از خار درست کردند و روی سرش گذاشتند.‏ ۱۸ آن‌ها شروع کردند به مسخره کردن او و می‌گفتند:‏ «سلام* بر تو،‏ ای پادشاه یهودیان!‏»‏+ ۱۹ همین طور با یک چوب بر سرش می‌زدند و به صورتش تف می‌انداختند.‏ بعد جلویش زانو زدند و با حالت تمسخر به او تعظیم کردند.‏ ۲۰ در آخر وقتی از مسخره کردن او دست کشیدند،‏ شنل بنفش را از دوشش برداشتند و لباس خودش را به او پوشاندند.‏ بعد او را از آنجا بردند تا به تیر میخکوب کنند.‏+ ۲۱ در راه به مردی به اسم شَمعون برخوردند که از روستاهای اطراف به شهر می‌آمد.‏ او از اهالی قیرَوان و پدر اسکندر و روفُس بود.‏ سربازان،‏ او را مجبور کردند تا تیر شکنجهٔ* عیسی را حمل کند.‏+

۲۲ آن‌ها عیسی را به محلی به نام جُلجُتا بردند که به معنی «جمجمه» است.‏+ ۲۳ سربازان سعی کردند به عیسی شرابی مخلوط به ماده‌ای مخدّر به نام «مُرّ» بدهند،‏+ ولی عیسی آن را قبول نکرد.‏ ۲۴ آن سربازان عیسی را به تیر میخکوب کردند و بعد برای این که لباس‌هایش را بین خودشان تقسیم کنند،‏ قرعه انداختند.‏+ ۲۵ حدود ساعت ۹ صبح* بود که عیسی را به تیر میخکوب کردند.‏ ۲۶ این نوشته را هم که دلیل محکومیتش را نشان می‌داد بالای سرش به آن تیر نصب کردند:‏ «پادشاه یهودیان.‏»‏+ ۲۷ دو دزد را هم در دو طرف او روی تیر اعدام بستند؛‏ یکی در طرف راست و دیگری در طرف چپ او.‏+ ۲۸ ‏—‏—‏*‏ ۲۹ هر کس از آنجا رد می‌شد،‏ سرش را تکان می‌داد + و به او توهین می‌کرد و می‌گفت:‏ «هه!‏ تو که می‌خواستی معبد را خراب کنی و در عرض سه روز دوباره بسازی،‏+ ۳۰ حالا از تیر اعدام* پایین بیا و خودت را نجات بده!‏» ۳۱ سران کاهنان و عالمان دین هم بین خودشان او را مسخره می‌کردند و می‌گفتند:‏ «دیگران را نجات می‌داد،‏ ولی خودش را نمی‌تواند نجات دهد!‏+ ۳۲ اگر او واقعاً مسیح و پادشاه اسرائیل است،‏ از تیر اعدام پایین بیاید تا ما ببینیم و به او ایمان بیاوریم!‏»‏+ حتی آن دو نفری هم که کنارش روی تیر اعدام بسته شده بودند،‏ به او ناسزا می‌گفتند.‏+

۳۳ از ظهر* تا حدود سه بعدازظهر،‏* تمام زمین تاریک شد.‏+ ۳۴ نزدیک به ساعت سه بعدازظهر،‏ عیسی فریاد زد و گفت:‏ ‏«ایلی،‏ ایلی،‏ لَما سَبَقتَنی؟‏»‏ یعنی «خدای من،‏ خدای من،‏ چرا مرا تنها گذاشتی؟‏»‏+ ۳۵ بعضی از کسانی که آنجا ایستاده بودند این را شنیدند و گفتند:‏ «ببینید!‏ ایلیای* نبی را صدا می‌زند.‏» ۳۶ یک نفر دوید و اسفنجی گرفت و در شراب ترشیده فرو برد.‏ بعد آن را روی نوک یک چوب گذاشت و نزدیک دهان عیسی برد تا بنوشد + و گفت:‏ «با او کاری نداشته باشید!‏ بگذارید ببینیم آیا ایلیا می‌آید او را نجات دهد یا نه؟‏» ۳۷ آن وقت،‏ عیسی با صدای بلند فریاد زد و جان داد.‏*‏+ ۳۸ همان موقع پردهٔ معبد* از بالا تا پایین دو تکه شد.‏+ ۳۹ وقتی فرمانده‌ای که نزدیک عیسی ایستاده بود،‏ دید که موقع مرگ او چه اتفاقاتی افتاد،‏ گفت:‏ «حتماً این مرد پسر خدا بود!‏»‏+

۴۰ عده‌ای از زنان هم از دور شاهد این اتفاقات بودند.‏ در بین آن‌ها مریم مَجدَلیّه،‏ مریم مادر یعقوبِ کوچک و یوشا،‏ و همین طور سالومه هم دیده می‌شدند.‏+ ۴۱ این زنان وقتی عیسی در جلیل بود،‏ همراه او بودند و به او خدمت می‌کردند.‏+ به غیر از آن‌ها،‏ خیلی از زنان دیگری که با او به اورشلیم آمده بودند هم آنجا بودند.‏

۴۲ عصر همان روز که «روز تهیه»‏* یعنی روز قبل از شَبّات* بود،‏ ۴۳ یوسِف از اهالی رامه که یکی از اعضای سرشناس شورای یهود و در انتظار آمدن پادشاهی خدا بود،‏ شهامت به خرج داد و پیش پیلاتُس رفت و درخواست کرد جسد عیسی را در اختیارش بگذارد.‏+ ۴۴ پیلاتُس باور نمی‌کرد که عیسی به این زودی مرده باشد.‏ پس فرماندهٔ سربازان را احضار کرد و از او پرسید:‏ «آیا عیسی به همین زودی مرد؟‏» ۴۵ وقتی پیلاتُس از طریق فرمانده مطمئن شد که عیسی مرده است،‏ اجازه داد که جسدش را در اختیار یوسِف بگذارند.‏ ۴۶ یوسِف پارچهٔ کتان نفیسی خرید و بعد جسد عیسی را از تیر پایین آورد.‏ او آن را در کتان پیچید و در مقبره‌ای که در صخره تراشیده شده بود گذاشت.‏+ بعد سنگ بزرگی جلوی دهانهٔ مقبره گذاشت.‏*‏+ ۴۷ مریم مَجدَلیّه و مریم مادر یوشا هم نزدیک مقبره بودند و به جایی که جسد عیسی گذاشته شد،‏ نگاه می‌کردند.‏+