سؤالات خوانندگان

در چه مواقعی بجاست که زن مسیحی به دلایل روحانی سر خود را بپوشاند؟‏

پولُس رسول نوشت:‏ «هر زنی که سربرهنه دعا یا نبوّت کند،‏ سر خود را رسوا می‌سازد.‏» به چه دلیل؟‏ به دلیل معیار الٰهی که در خصوص سَروری می‌گوید «سر زن،‏ مرد» است.‏ دعا و موعظه در جماعت مسیحی عموماً به عهدهٔ مردان گذاشته شده است.‏ لذا،‏ وقتی زنی مسیحی به امور مربوط به پرستش می‌پردازد که اصولاً شوهر وی یا مردی تعمیدیافته مسئول انجام آن می‌باشد باید سر خود را بپوشاند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۳-‏۱۰‏.‏

زن مسیحی متأهل گاهی در خانه لازم است سر خود را بپوشاند.‏ برای مثال،‏ وقتی اعضای خانواده برای مطالعهٔ کتاب مقدّس یا هنگام صرف غذا جمع می‌شوند اصولاً وظیفهٔ مرد خانه است که تعلیم دهد یا به نمایندگی از طرف همه به درگاه خدا دعا کند.‏ اما اگر او شاهد یَهُوَه نباشد زن وی می‌باید این وظایف را به عهده گیرد.‏ وقتی زن در حضور شوهر خود با صدای بلند از طرف خود و دیگران دعا می‌کند و یا مطالعه کتاب مقدّس را با فرزندان خود اداره می‌کند می‌باید سر خود را بپوشاند.‏ اما اگر شوهرش در خانه نباشد لزومی به پوشاندن سر خود ندارد چرا که خدا به او وظیفهٔ آموزش به فرزندانش را داده است.‏ —‏ امثال ۱:‏۸؛‏ ۶:‏۲۰‏.‏

حال اگر یکی از فرزندان پسر خادم تعمیدیافتهٔ یَهُوَه باشد،‏ وضعیت به چه شکل می‌شود؟‏ از آنجا که وی عضو جماعت مسیحی محسوب می‌شود باید از اعضای مذکر جماعت تعلیم بگیرد.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۱۲‏)‏ اگر پدر او شاهد یَهُوَه است وظیفهٔ اوست که به وی آموزش دهد.‏ حال اگر پدر در خانه نباشد،‏ مادر باید هنگام اداره کردن مطالعه کتاب مقدّس با فرزند تعمیدیافته و دیگر فرزندانش،‏ سر خود را بپوشاند.‏ با این حال،‏ هنگام مطالعه،‏ یا قبل از صرف غذا می‌تواند از پسر خود بخواهد که دعا کند.‏ اما اگر تشخیص دهد که پسرش هنوز از آمادگی کافی برخوردار نیست خودش می‌تواند دعا کند و برای دعا کردن می‌باید سر خود را بپوشاند.‏

زنان مسیحی در انجام برخی از فعالیت‌های جماعت نیز می‌باید سر خود را بپوشانند.‏ گاهی اوقات ممکن است در جلسهٔ خدمت موعظه هیچ مرد تعمیدیافته‌ای حاضر نباشد.‏ حتی پیش می‌آید که طی برخی جلسات جماعت نیز هیچ برادری حضور ندارد.‏ اگر طی جلسات هفتگی جماعت و یا جلسهٔ خدمت موعظه لازم باشد خواهری وظیفهٔ محول‌شده به برادران را انجام دهد می‌باید سر خود را بپوشاند.‏

آیا هنگامی که زنی مسیحی شفاهاً و یا به زبان اشاره (‏ زبان مخصوص ناشنوایان)‏ سخنرانی‌ای را ترجمه می‌کند و یا یکی از نشریات مبتنی بر کتاب مقدّس را که در جماعت مورد استفاده قرار می‌گیرد قرائت می‌کند باید سر خود را بپوشاند؟‏ خیر.‏ این کارها سرپرستی و تعلیم به شمار نمی‌روند.‏ همچنین زنان مسیحی هنگام نمایشات جلسهٔ خدمت،‏ نقل رویدادی خاص،‏ یا ارائهٔ گفتار در مدرسهٔ خدمت تئوکراتیک لزومی به پوشاندن سر خود ندارند.‏

در داخل جماعت مسیحی فقط مردان تعمیدیافته باید تعلیم دهند،‏ لیکن خارج از جماعت هم مردان و هم زنان مسیحی مسئولیت خدمت موعظه را بر عهده دارند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ از این رو،‏ وقتی زنی مسیحی در حضور شاهدی مذکر با دیگران در مورد کلام خدا صحبت می‌کند لزومی ندارد سر خود را بپوشاند.‏

اما وقتی مطالعهٔ مرتب خانگی کتاب مقدّس در حضور برادری مسیحی انجام می‌شود موضوع شکل دیگری به خود می‌گیرد.‏ چنین مطالعه‌ای،‏ یک جلسهٔ برنامه‌ریزی‌شده برای تعلیم است و اداره‌کنندهٔ آن در این حالت سرپرست محسوب می‌شود.‏ در چنین شرایطی این مطالعه بخشی از جلسهٔ جماعت به حساب خواهد آمد.‏ اگر خواهری در حضور شاهدی مذکر بخواهد چنین مطالعه‌ای را اداره کند می‌باید سر خود را بپوشاند.‏ اما برادر تعمیدیافته می‌باید دعا کند.‏ تنها در شرایط بسیار خاص،‏ زن مسیحی در حضور مردی مسیحی دعا می‌کند؛‏ مثلاً وقتی مرد مسیحی قدرت تکلّم خود را از دست داده باشد.‏

گاهی ممکن است خواهری مسیحی همراه با یک مبشّر تعمیدنیافتهٔ مذکر برای مطالعهٔ خانگی کتاب مقدّس به منزل فردی علاقه‌مند برود.‏ خواهر مسیحی می‌تواند از فرد مبشّر تقاضا کند که مطالعه را اداره کند.‏ اما از آنجا که شخص همراه،‏ مبشّر تعمیدنیافته است نمی‌تواند به نمایندگی از طرف خواهری تعمیدیافته به حضور یَهُوَه دعا کند.‏ بجاست آن خواهر طی مطالعه دعا کند.‏ وی برای دعا کردن و همچنین اگر بخواهد مطالعه را اداره کند می‌باید سر خود را بپوشاند.‏ زیرا مبشّر تعمیدنیافته در نظر افراد خارج از جماعت مسیحی که او را مشغول خدمت موعظه می‌بینند عضو جماعت محسوب می‌شود.‏

پولُس رسول نوشت:‏ «زن می‌باید عزّتی بر سر داشته باشد به سبب فرشتگان.‏» آری،‏ خواهران مسیحی این سعادت را دارند که برای میلیون‌ها فرشته که وفادارانه مطیع یَهُوَه هستند نمونه باشند.‏ پس چقدر بجاست زنان خداترس توجه داشته باشند که در مواقع لازم سر خود را بپوشانند!‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۰]‏

پوشش سر نشان احترام به معیار سَروری است