چرا باید همیشه دعا کرد؟‏

‏«همیشه دعا کنید.‏ در هر امری شاکر باشید.‏» —‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۱،‏ ۲.‏ دانیال چگونه نشان داد که ارزش دعا کردن را می‌داند و دعا چه تأثیری در رابطه‌اش با خدا داشت؟‏

دانیال نبی عادت داشت هر روز سه بار زانو زده به خدا دعا کند.‏ او این کار را جلوی پنجره‌های اتاقش که رو به اورشلیم باز می‌شد می‌کرد.‏ (‏ ۱پادشاهان ۸:‏۴۶-‏۴۹؛‏ دانیال ۶:‏۱۰‏)‏ حتی وقتی که داریوش،‏ پادشاه ماد،‏ فرمانی صادر کرد که بر طبق آن،‏ استدعا از هر انسان و خدایی سوای پادشاه قدغن می‌بود،‏ دانیال لحظه‌ای در رفتار خود درنگ نکرد.‏ آن مرد پیوسته در دعا به یَهُوَه روی آورد،‏ حتی اگر به قیمت جانش تمام می‌شد.‏

^۲ دانیال در نظر یَهُوَه چگونه شخصی بود؟‏ وقتی جبرائیل فرشته به یکی از دعاهای دانیال جواب داد،‏ آن نبی را شخصی «بسیار محبوب» یا مردی که خدا او را «بسیار دوست دارد» خواند.‏ (‏ دانیال ۹:‏۲۰-‏۲۳‏؛‏ ترجمهٔ تفسیری )‏ در نبوّت حِزْقِیال هم،‏ یَهُوَه از دانیال به عنوان مردی عادل نام برده است.‏ (‏ حِزْقِیال ۱۴:‏۱۴،‏ ۲۰‏)‏ مطمئناً دانیال طی سالیان بسیار از طریق دعا از یک دوستی نزدیک و محکم با یَهُوَه برخوردار شده بود؛‏ واقعیتی که داریوش نیز به آن واقف بود.‏ —‏ دانیال ۶:‏۱۶‏.‏

۳.‏ با توجه به تجربهٔ یک میسیونر،‏ دعا چگونه می‌تواند ما را یاری کند تا وفادار بمانیم؟‏

^۳ پیوسته دعا کردن ما را به هنگام مواجهه با آزمایشات یاری می‌دهد.‏ برای مثال،‏ برادر هارولد کینگ را در نظر بگیریم.‏ او میسیونری بود که در چین به پنج سال حبس در زندان انفرادی محکوم شده بود.‏ برادر کینگ خود تعریف می‌کند:‏ «با اینکه از هم‌ایمانانم جدا شده بودم،‏ کسی نمی‌توانست مرا از خدا جدا سازد.‏ .‏ .‏ .‏ همچون دانیال آشکارا سه مرتبه در روز زانو زده،‏ با صدای بلند دعا می‌کردم.‏ .‏ .‏ .‏ در آن موقعیت احساس می‌کردم که روح خدا می‌خواست موضوع مهمی را به من بیاموزد و نیز کمک می‌کرد تا خونسرد و خویشتندار باشم.‏ بلی،‏ از طریق دعا قوّت و تسلّی می‌یافتم!‏»‏

۴.‏ چه سؤالاتی در این مقاله بررسی خواهد شد؟‏

^۴ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «همیشه دعا کنید.‏ در هر امری شاکر باشید.‏» (‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ با توجه به این پند می‌خواهیم سه سؤال را در این مقاله بررسی‌کنیم:‏ چرا باید به نحوهٔ دعایمان اهمیت بدهیم؟‏ به چه دلیل می‌باید پیوسته به خدا دعا کنیم؟‏ و هنگامی که خطا می‌کنیم و خود را لایق دعا کردن نمی‌دانیم،‏ چه باید بکنیم؟‏

بنای دوستی با خدا از طریق دعا

۵.‏ چه دوستی باارزشی را از طریق دعا می‌توانیم صاحب شویم؟‏

^۵ آیا مایلیم که یَهُوَه ما را دوست خود بداند؟‏ او ابراهیم پَطرِیارْخ را دوست خود نامید.‏ (‏ اِشَعْیا ۴۱:‏۸؛‏ یعقوب ۲:‏۲۳‏)‏ یَهُوَه ما را دعوت به برقراری چنین دوستی‌ای با خود می‌کند.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ پس باید دعوتِ گفتگو با خدا را از طریق دعا موهبتی بدانیم!‏ قرار ملاقات گذاشتن با یک مسئول دولتی آسان نیست،‏ چه برسد به اینکه بخواهیم با او دوست هم بشویم!‏ اما آفریدگار عالَم ما را ترغیب و تشویق می‌کند تا هر وقت که خواستیم و لازم دیدیم براحتی در دعا به او نزدیک شویم.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۵‏)‏ آری،‏ با دعاهای پیوسته و مدام می‌توانیم دوستی‌ای نزدیک با یَهُوَه داشته باشیم.‏

۶.‏ از عیسی در زمینهٔ پیوسته دعا کردن چه می‌آموزیم؟‏

^۶ ما خیلی راحت در دعا کردن به خدا غفلت می‌کنیم،‏ زیرا فشارهای روزانهٔ زندگی براحتی افکارمان را به خود مشغول می‌سازد.‏ عیسی شاگردانش را تشویق کرد تا پیوسته دعا کنند و خودش نیز چنین کرد.‏ (‏ متّیٰ ۲۶:‏۴۱‏)‏ او با اینکه همیشه از طلوع تا غروب آفتاب بسیار مشغول بود،‏ وقتی را برای صحبت با پدر آسمانی خود کنار می‌گذاشت.‏ گاهی ‹صبح،‏ وقتی هنوز هوا تاریک بود› بیدار می‌شد تا دعا کند.‏ (‏ مَرقُس ۱:‏۳۵‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ و گاهی نیز در پایان روز به تنهایی به خلوت می‌رفت تا با یَهُوَه گفتگو کند.‏ (‏ متّیٰ ۱۴:‏۲۳‏)‏ عیسی همیشه زمانی را برای دعا کردن کنار می‌گذاشت و ما نیز باید چنین کنیم.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۱‏.‏

۷.‏ چه شرایطی ما را برمی‌انگیزد که روزانه با پدر آسمانی‌مان گفتگو کنیم؟‏

^۷ در روز موقعیت‌هایی پیش می‌آید که می‌توانیم در خلوت به تنهایی در مورد مشکلات،‏ وسوسه‌ها و یا تصمیماتمان به خدا دعا کنیم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۸‏)‏ وقتی هدایت خدا را در هر جنبهٔ زندگی خود خواستار باشیم مطمئناً دوستی‌مان با وی قوی‌تر می‌گردد.‏ هنگامی که دو دوست مشکلی را با هم حل می‌کنند آیا دوستی‌شان استوارتر نمی‌شود؟‏ (‏ امثال ۱۷:‏۱۷‏)‏ ما نیز هنگامی که به یَهُوَه توکّل می‌کنیم و دست یاری او را در زندگی حس می‌کنیم دوستی‌مان با وی مستحکم‌تر می‌شود.‏ —‏ ۲تواریخ ۱۴:‏۱۱‏.‏

۸.‏ از نمونهٔ نَحَمِیا،‏ عیسی و حَنّا چه چیزی در زمینهٔ تعداد و مدت دعا می‌آموزیم؟‏

^۸ بسیار خوشحالیم که یَهُوَه حدّ و مرزی برای تعداد و مدت دعا کردن مقرّر نکرده است!‏ نَحَمِیا قبل از آنکه از پادشاه پارس درخواستی کند سریع زیر لب دعایی خواند.‏ (‏ نَحَمِیا ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ عیسی نیز در دعایی کوتاه از یَهُوَه تقاضا کرد تا به وی قدرت رستاخیز ایلعازَر را بدهد.‏ (‏ یوحنّا ۱۱:‏۴۱،‏ ۴۲‏)‏ از طرفی دیگر حَنّا هنگامی که سفرهٔ دلش را پیش یَهُوَه باز کرد دعای خود را طول داد.‏ (‏ ۱سموئیل ۱:‏۱۲،‏ ۱۵،‏ ۱۶‏)‏ پس به حسب اوضاع و نیاز،‏ دعای ما می‌تواند کوتاه و یا طولانی باشد.‏

۹.‏ چرا می‌باید در دعاهایمان یَهُوَه را تمجید و سپاس گوییم؟‏

^۹ بسیاری از دعاهای درج شده در کتاب مقدّس مقام والای یَهُوَه و اَعمال عجیبش را تحسین می‌کنند.‏ (‏ خروج ۱۵:‏۱-‏۱۹؛‏ ۱تواریخ ۱۶:‏۷-‏۳۶؛‏ مزمور ۱۴۵‏)‏ یوحنّای رسول در رؤیایی ۲۴ پیر را که نمایانگر اعداد کامل مسح‌شدگان در مقام آسمانی‌شان می‌باشند به چشم دید که در تمجید یَهُوَه می‌گویند:‏ «ای خداوند،‏ مستحقی که جلال و اکرام و قوّت را بیابی،‏ زیرا که تو همهٔ موجودات را آفریده‌ای و محض ارادهٔ تو بودند و آفریده شدند.‏» (‏ مکاشفه ۴:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ ما نیز می‌توانیم آفریدگار را در دعاهایمان تمجید گوییم.‏ خوشا به حال والدینی که فرزندانشان از صمیم قلب از کرده‌های ایشان سپاسگزارند!‏ ابراز قدردانی از احسان یَهُوَه و بیان آن از ته دل طریقی نیکو برای کیفیت بخشیدن به دعاهایمان است.‏

چرا باید پیوسته دعا کرد؟‏

۱۰.‏ چگونه دعا ایمانمان را مستحکم می‌سازد؟‏

^۱۰ پیوسته دعا کردن برای ایمانمان ضروری است.‏ عیسی بعد از آنکه مَثَلی آورد،‏ «در اینکه می‌باید همیشه دعا کرد و کاهلی نورزید،‏» چنین گفت:‏ «چون پسر انسان آید،‏ آیا ایمان را بر زمین خواهد یافت؟‏» (‏ لوقا ۱۸:‏۱-‏۸‏)‏ دعاهای پرمعنی و از ته قلب،‏ ایمان را بنا می‌سازنند.‏ هنگامی که ابراهیم پَطرِیارْخ پیر شده بود و هنوز پسری نداشت،‏ با خدا در آن مورد صحبت کرد.‏ یَهُوَه در جواب به وی گفت که به آسمان بنگرد و اگر می‌تواند ستارگان را بشمارد.‏ سپس او را مطمئن ساخت و گفت:‏ «ذریّت تو چنین خواهد بود.‏» نتیجه چه شد؟‏ ابراهیم «به خداوند ایمان آورد،‏ و او،‏ این را برای وی عدالت محسوب کرد.‏» (‏ پیدایش ۱۵:‏۵،‏ ۶‏)‏ اگر در دعا سفرهٔ دلمان را پیش یَهُوَه باز کنیم،‏ به کلامش اعتماد داشته باشیم و مطیع وی بمانیم به حتم یَهُوَه ایمان ما را مستحکم خواهد ساخت.‏

۱۱.‏ چگونه دعا به ما کمک می‌کند تا مشکلات و سختی‌ها را تحمّل کنیم؟‏

^۱۱ دعا همچنین در حل مشکلات به ما کمک می‌کند.‏ آیا بار زندگی‌مان سنگین و تحمّل آن بسیار دشوار شده است؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «مشکلات خود را به خدا واگذار و او آن‌ها را حل خواهد کرد.‏ خداوند هرگز نخواهد گذاشت که شخص نیکوکار بلغزد و بیفتد.‏» (‏ مزمور ۵۵:‏۲۲‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ وقتی با مشکلی سخت روبرو می‌شویم می‌توانیم مانند عیسی رفتار کنیم.‏ برای مثال قبل از آنکه ۱۲ رسولش را انتخاب کند تمام شب در خلوت به دعا پرداخت.‏ (‏ لوقا ۶:‏۱۲-‏۱۶‏)‏ و یا در شب قبل از مرگش بشدّت دعا کرد «چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین می‌ریخت.‏» (‏ لوقا ۲۲:‏۴۴‏)‏ در نتیجه خدا دعایش را «به سبب اطاعت کاملش مستجاب فرمود.‏» (‏ عبرانیان ۵:‏۷‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ دعاهای پیوسته،‏ عمیق و پر از احساس به ما کمک می‌کنند تا بتوانیم فشارها و آزمایشات سخت را تحمّل کنیم.‏

۱۲.‏ موهبت دعا چگونه نشان‌دهندهٔ علاقهٔ یَهُوَه به ماست؟‏

^۱۲ دلیل دیگر تقرّب جستن به خدا از طریق دعا این است که وی نیز به ما نزدیک گردد.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ وقتی در دعا سفرهٔ دلمان را برای یَهُوَه باز می‌کنیم آیا حس نمی‌کنیم که او به نیازهای ما توجه دارد و از ما مراقبت می‌کند؟‏ از این طریق استثنایی،‏ محبت خدا را تجربه می‌کنیم.‏ یَهُوَه هیچ کس را مأمور شنیدن دعای ما نکرده است.‏ خادمانش در دعا مستقیم با خود او گفتگو می‌کنند.‏ (‏ مزمور ۶۶:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ لوقا ۱۱:‏۲‏)‏ یَهُوَه ما را دعوت می‌کند تا بار تمام غصه‌ها و نگرانی‌های خود را شخصاً به او واگذاریم زیرا او در تمام وقت به فکر ما می‌باشد.‏ —‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۶،‏ ۷‏.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ به چه دلایلی می‌باید پیوسته دعا کرد؟‏

^۱۳ دعا می‌تواند غیرتمان را برای خدمت موعظه برانگیزاند،‏ هنگام یأس دلداری‌مان دهد و یا در مواقعی که با مخالفت شدید روبرو می‌شویم راه چاره را مهیا سازد.‏ (‏ اَعمال ۴:‏۲۳-‏۳۱‏)‏ دعا همچنین می‌تواند ما را در برابر نیرنگ‌ها و وسوسه‌های ابلیس محافظت کند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۶:‏۱۱،‏ ۱۷،‏ ۱۸‏)‏ هنگام لغزش می‌توانیم پیوسته از خدا تقاضای قوّت بکنیم.‏ عیسی در دعای نمونه که از خود به جا گذاشت از یَهُوَه تقاضا کرد تا ما را از شریر رهایی دهد.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۱۳‏.‏

^۱۴ اگر مرتباً در دعا برای مقابله با گرایشات گناه‌آلود خود از خدا طلب کمک کنیم به طور حتم دست یاری وی را حس خواهیم کرد.‏ کلام خدا تضمین می‌کند که «خدا امین است که نمی‌گذارد شما فوق طاقت خود آزموده شوید،‏ بلکه با تجربه مفرّی [یعنی راه فرار] نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ پولُس رسول شخصاً قوّت خدا را در موقعیت‌های دشوار حس کرد.‏ او گفت:‏ قوّت هر چیز را دارم در [«او،‏» د ج ] که مرا تقویت می‌بخشد.‏ —‏ فیلِپّیان ۴:‏۱۳؛‏ ۲قُرِنتیان ۱۱:‏۲۳-‏۲۹‏.‏

پایدار در دعا،‏ با وجود خطا

۱۵.‏ وقتی در رفتارمان نسبت به معیارهای خدا کوتاهی کنیم نتیجهٔ آن چه خواهد بود؟‏

^۱۵ برای آنکه دعاهایمان مستجاب شود باید به پند کلام خدا عمل کنیم.‏ یوحنّای رسول نوشت:‏ «هر چه سؤال کنیم،‏ از او می‌یابیم،‏ از آن جهت که احکام او را نگاه می‌داریم و به آنچه پسندیدهٔ اوست،‏ عمل می‌نماییم.‏» (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۲۲‏)‏ حال اگر در رفتارمان نسبت به معیارهای خدا قصور ورزیم نتیجهٔ آن چه خواهد بود؟‏ آدم و حوّا بعد از گناه در باغ عدن خود را از خدا پنهان کردند.‏ ما نیز شاید خطایی را در خود حس کنیم و دیگر به خدا دعا نکنیم و به این طریق «خویشتن را از حضور خداوند»‏ پنهان سازیم.‏ (‏ پیدایش ۳:‏۸‏)‏ سرپرست سیّار باتجربه‌ای به نام کلاؤس گفت:‏ «من متوجه شدم اشخاصی که از یَهُوَه و سازمانش دور می‌شوند اوّلین قدم اشتباه‌شان این است که دیگر دعا نمی‌کنند.‏» (‏ عبرانیان ۲:‏۱‏)‏ این اصل در مورد ژوزه آنکل نیز صدق می‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «به مدت هشت سال بندرت به یَهُوَه دعا می‌کردم.‏ با اینکه یَهُوَه را همواره پدر آسمانی خود می‌دانستم خودم را لایق نمی‌دیدم که به او دعا کنم.‏»‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ مثالی بزن که نشان دهد دعای مرتب و پیوسته کمک می‌کند تا بر ضعف روحانی غالب آییم.‏

^۱۶ شاید بعضی در میان ما به دلیل ضعف روحانی و یا انحراف به خطا خود را شایستهٔ دعا ندانند.‏ در چنین موقعیتی باید از موهبت دعا کاملاً استفاده کرد.‏ یُونُس از مأموریت خود فرار کرد.‏ اما به هنگام سختی خدا را خواند و یَهُوَه او را اجابت کرد.‏ از شکم ماهی التماس کرد و خدا صدایش را شنید.‏ (‏ یُونُس ۲:‏۲‏)‏ یُونُس دعا کرد و یَهُوَه به دعای او جواب داد و وی از لحاظ روحانی بهبود یافت.‏

^۱۷ ژوزه آنکل نیز برای دریافت کمک به شدّت دعا کرد.‏ او چنین اظهار می‌کند:‏ «من سفرهٔ دلم را پیش خدا باز کردم و با التماس زیاد تقاضای بخشش نمودم.‏ و خدا به من کمک کرد.‏ بدون کمک دعا هرگز نمی‌توانستم دوباره به حقیقت باز گردم.‏ حالا،‏ هر روز چندین بار دعا می‌کنم.‏ همیشه دنبال موقعیتی می‌گردم که با خدا گفتگو کنم.‏» ما نیز باید همیشه و براحتی در بارهٔ خطاهایمان با خدا صحبت کنیم و فروتنانه از او طلب بخشش کنیم.‏ وقتی داود پادشاه به خطاهای خود اعتراف کرد یَهُوَه گناهانش را بخشید.‏ (‏ مزمور ۳۲:‏۳-‏۵‏)‏ خواست یَهُوَه کمک کردن است نه سرزنش.‏ (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ دعای پیران جماعت ما را از لحاظ روحانی یاری می‌دهد،‏ زیرا دعای ایشان «قوّت بسیار دارد.‏» —‏ یعقوب ۵:‏۱۳-‏۱۶‏.‏

۱۸.‏ خادمان خدا هر چقدر هم از راه وی منحرف شوند باید چه اطمینانی داشته باشند؟‏

^۱۸ کدام پدر است که وقتی پسرش فروتنانه بعد از خطایی برای کمک و توصیه به نزد وی برود دست رد بر سینه‌اش بزند؟‏ حکایت پسر گم‌شده اثباتی است بر این موضوع که هر چقدر هم از راه خدا منحرف شده باشیم،‏ باز پدر آسمانی از بازگشتمان به سویش شاد می‌گردد.‏ (‏ لوقا ۱۵:‏۲۱،‏ ۲۲،‏ ۳۲‏)‏ یَهُوَه خطاکاران را ترغیب می‌کند تا او را بخوانند زیرا مایل است به آنان رحمت نشان دهد.‏ (‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۶،‏ ۷‏)‏ با اینکه داود گناهان بزرگی مرتکب شد یَهُوَه را خواند و گفت:‏ «ای خدا به دعای من گوش بگیر!‏ و خود را از تضرّع من پنهان مکن!‏ شامگاهان و صبح و ظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهد شنید.‏» (‏ مزمور ۵۵:‏۱،‏ ۱۷‏)‏ حقیقتاً که این آیه سبب تسلّی است!‏

۱۹.‏ چرا نباید تصوّر کرد که دعاهای بی‌جواب ما نشانی از عدم رضایت خداست؟‏

^۱۹ به چه دلیل بعضی دعاهایمان بلافاصله اجابت نمی‌شود؟‏ یک اصل را باید بدانیم،‏ آن هم اینکه درخواست‌هایمان باید هماهنگ با ارادهٔ خدا و به نام عیسی باشد.‏ (‏ یوحنّا ۱۶:‏۲۳؛‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۴‏)‏ در این زمینه یعقوب شاگرد به دعاهای مسیحیانی اشاره کرد که مستجاب نمی‌شد زیرا «به نیّت بد سؤال» می‌کردند.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۳‏)‏ از طرفی دیگر نباید سریع چنین برداشت کنیم که دعاهای بی‌جوابمان نشانی از عدم رضایت خداست.‏ گاهی یَهُوَه می‌خواهد که پرستندگان وفادارش موضوعی را بارها در دعای خود مطرح کنند.‏ عیسی گفت:‏ «بخواهید تا به شما داده شود.‏» (‏ متّیٰ ۷:‏۷‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ در هر حال ضروری است که «در دعا پایدار» بمانیم.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۱۲‏،‏ ترجمهٔ فاضل‌خان همدانی.‏

پیوسته دعا کنیم

۲۰،‏ ۲۱.‏ الف)‏ چرا ضروری است که در این «ایّام آخر» پیوسته دعا کنیم؟‏ ب)‏ اگر هر روز به حضور تخت خدا برویم چه لطفی نصیبمان می‌شود؟‏

^۲۰ در این «ایّام آخر» فشار و مشکلات بسیار افزایش یافته است که در واقع نشانی از «زمان‌های سخت» می‌باشد.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ وقتی مشکلات و آزمایشات سخت به ما هجوم می‌آورند فکر و ذهنمان را به خود مشغول می‌سازند.‏ با این حال،‏ دعاهای مدام و پیوسته به ما کمک می‌کنند تا با وجود تمام مشکلات،‏ وسوسه‌ها و دلسردی‌ها در زندگی بر امور روحانی تمرکز کنیم.‏ دعاهای هر روز ما به یَهُوَه نیازهای حیاتی‌مان را برآورده می‌سازد.‏

^۲۱ یَهُوَه شنوندهٔ دعا در همه وقت به سخنمان گوش می‌دهد.‏ (‏ مزمور ۶۵:‏۲‏)‏ باشد که ما هیچ وقت صحبت کردن با خدا را فراموش نکنیم.‏ در واقع،‏ باارزش‌ترین دارایی ما دوستی با خداست.‏ امید است که هرگز ارزش آن را از دست ندهیم.‏ «پس بیایید به حضور تخت پر فیض خدا برویم تا او رحمت خود را شامل حال ما سازد و به لطف خود،‏ ما را به هنگام نیاز یاری فرماید.‏» —‏ عبرانیان ۴:‏۱۶‏،‏ تفسیری.‏

چگونه جواب می‌دهی؟‏

‏• چه درسی از دانیال نبی در رابطه با ارزش دعا می‌آموزیم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم دوستی‌مان را با یَهُوَه استوار سازیم؟‏

‏• چرا باید پیوسته دعا کنیم؟‏

‏• چرا حس بی‌ارزشی نباید مانعی در برابر دعا کردن به یَهُوَه شود؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

نَحَمِیا قبل از سخن گفتن با پادشاه دعایی کوتاه کرد

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

حَنّا مدت طولانی در حضور یَهُوَه دعا کرد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

در روز موقعیت‌های فراوانی برای دعا یافت می‌شود