تعمید به نام پدر،‏ پسر و روح‌القدس

‏«رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسم اَب و اِبن و روح‌القدس تعمید دهید.‏» —‏مت ۲۸:‏۱۹‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ در پَنْطیکاست ۳۳ میلادی چه روی داد؟‏ ب)‏ چرا بسیاری در آن جمع بر آن شدند که تعمید گیرند؟‏

در سال ۳۳ م.‏ بسیاری برای برگزاری عید پَنْطیکاست از کشورهای مختلف به اورشلیم آمده بودند.‏ شور و حال خاصّی در اورشلیم موج می‌زد.‏ پِطْرُس رسول سخنرانی‌ای پر شور ایراد کرد که تأثیری شگرف بر بسیاری گذاشت.‏ واقعه‌ای غریب روی داد،‏ حدود ۳۰۰۰ نفر یهودی و آنانی که به یهودیت گرویده بودند تحت تأثیر سخنان پِطْرُس توبه کردند و در آب تعمید گرفتند.‏ به این ترتیب به جماعت نوبنیاد مسیحی آن زمان پیوستند.‏ (‏اعما ۲:‏۴۱‏)‏ قاعدتاً تعمید این گروه بزرگ در استخرها و حوضچه‌های اطراف اورشلیم تکاپو و هیجان خاصّی به راه انداخت.‏

^۲ چه عاملی این گروه بزرگ را به تعمید برانگیخت؟‏ صبح روز پَنْطیکاست،‏ ۱۲۰ شاگرد عیسی در بالاخانه‌ای گرد هم آمده بودند و «آوازی چون صدای وزیدن باد شدید از آسمان آمد» و روح خدا بر این شاگردان ریخته شد.‏ پس از این واقعه مردان و زنان دیندار جمع شدند و حیرت‌زده از این که شاگردان به «زبان‌های مختلف» صحبت می‌کردند به سخنان آنان گوش دادند.‏ پس از گفته‌های پِطْرُس و به خصوص سخنان او در مورد مرگ عیسی بسیاری سخت تحت تأثیر قرار گرفتند.‏ حال باید چه می‌کردند؟‏ پِطْرُس چنین گفت:‏ «توبه کنید و هر یک از شما به اسم عیسی مسیح .‏ .‏ .‏ تعمید گیرید و عطای روح‌القدس را خواهید یافت.‏» —‏ اعما ۲:‏۱-‏۴،‏ ۳۶-‏۳۸‏.‏

۳.‏ در روز پَنْطیکاست،‏ توبه‌کاران یهودی و آنانی که به یهودیت گرویده بودند باید چه می‌کردند؟‏

^۳ اعتقادات مذهبی یهودیان و نوکیشان یهودی که سخنرانی پِطْرُس را شنیدند در نظر گیرید.‏ آنان یَهُوَه خدا را خدای خود می‌دانستند.‏ و با روح‌القدس خدا یا نیروی فعال او که یَهُوَه از آن برای آفرینش و انجام امور دیگر بهره گرفت آشنایی داشتند.‏ (‏پیدا ۱:‏۲؛‏ داو ۱۴:‏۵،‏ ۶؛‏ ۱سمو ۱۰:‏۶؛‏ مز ۳۳:‏۶‏)‏ اما تنها اعتقاد به یَهُوَه خدا و شناخت روح‌القدس او کافی نبود.‏ برای آنان حیاتی بود که عیسی مسیح را که یَهُوَه خدا از طریق او نجات را ممکن ساخت بپذیرند.‏ از این رو،‏ پِطْرُس ضرورت تعمید ‹به اسم عیسی مسیح› را به آنان تأکید کرد.‏ چند روز پیش از آن عیسای رستاخیزیافته به پِطْرُس و دیگر شاگردانش فرمان داد که مردم را «به اسم اَب و اِبن و روح‌القدس» تعمید دهند.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ این دستور در قرن اوّل مفهومی بسیار عمیق برای آنان داشت و هنوز هم دارد.‏ چرا چنین است؟‏

به نام پدر

۴.‏ یَهُوَه چه انتظارات جدیدی از پرستندگانش داشت؟‏

^۴ همان طور که گفته شد کسانی که با شنیدن سخنرانی پِطْرُس تعمید گرفتند پیش از آن نیز با یَهُوَه رابطه‌ای داشتند و او را پرستش می‌کردند.‏ آنان تلاش می‌کردند که قوانین شریعت را رعایت کنند و همین امر آنان را از کشورهای دیگر به اورشلیم کشانده بود.‏ (‏اعما ۲:‏۵-‏۱۱‏)‏ اما،‏ یَهُوَه انتظارات جدیدی از خادمینش داشت.‏ او یهودیان را مردود شمرده بود و آنان دیگر قوم خاص او محسوب نمی‌شدند،‏ و دیگر رعایت قوانین شریعت مایهٔ خوشنودی او نبود.‏ (‏مت ۲۱:‏۴۳؛‏ کول ۲:‏۱۴‏)‏ اگر مخاطبین پِطْرُس همچنان خواستار برخورداری از رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه بودند باید در پرستششان تغییری صورت می‌دادند.‏

۵،‏ ۶.‏ در قرن اوّل بسیاری از پیروان یهودیت برای برقراری رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه چه کردند؟‏

^۵ قطعاً آنان به دلیل این تغییر نباید به یَهُوَه،‏ خدای هستی‌بخششان پشت می‌کردند.‏ (‏اعما ۴:‏۲۴‏)‏ گفته‌های پِطْرُس چشم آنان را بیش از پیش بر این حقیقت باز کرد که یَهُوَه خدایی مهربان و بزرگوار است.‏ او مسیح را برای نجات آنان فرستاده بود و حتی حاضر بود همهٔ آنان را ببخشد.‏ از این رو پِطْرُس چنین گفت:‏ «جمیع خاندان اسرائیل یقیناً بدانند که خدا همین عیسی را که شما مصلوب کردید،‏ خداوند و مسیح ساخته است.‏» در واقع آنانی که گفته‌های پِطْرُس را درک کردند دلیل محکم‌تری برای قدردانی و سپاس از یَهُوَه خدا یافتند؛‏ خدایی که راه را برای آنانی که می‌خواستند به او نزدیک شوند باز ساخته بود.‏ —‏ اَعمال ۲:‏۳۰-‏۳۶ خوانده شود.‏

^۶ بله،‏ اینان که پیرو یهودیت بودند حال می‌دیدند که یَهُوَه نجات را از طریق عیسی مسیح ممکن ساخته است و آنان برای برقراری رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه باید به او ایمان آورند.‏ پس حال می‌توان درک کرد که چرا آنانی که خواسته یا ناخواسته در کشتن عیسی شریک بودند از گناهانشان توبه کردند.‏ همچنین پس از آن خود را وقفِ تعلیم یافتن از رسولان نمودند.‏ (‏اعما ۲:‏۴۲‏)‏ آنان حال می‌توانستند و می‌خواستند که آزادانه به یَهُوَه نزدیک شوند و ‹با دلیری نزدیک به تخت فیض بیایند.‏› —‏ عبر ۴:‏۱۶‏.‏

۷.‏ چگونه بسیاری دیدی جدید به خدا پیدا کرده‌اند و به نام پدر تعمید گرفته‌اند؟‏

^۷ امروزه،‏ میلیون‌ها نفر با پیشینه‌های مختلف با تعالیم کتاب مقدّس و شخصیت حقیقی یَهُوَه خدا آشنا شده‌اند.‏ (‏اشع ۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ برخی از این افراد بی‌خدا و یا خداانگار بوده‌اند.‏a اما به وجود آفریننده‌ای که می‌توان رابطه‌ای نزدیک و صمیمی با او برقرار کرد پی بردند.‏ برخی خدای سه‌گانه یا بت‌های مختلف را می‌پرستیدند.‏ حال می‌دانند که تنها یَهُوَه،‏ خدای قادر مطلق است و او را به نام خطاب می‌کنند.‏ این امر هماهنگ با گفتهٔ عیسی خطاب به شاگردانش است که آنان باید به نام پدر تعمید گیرند.‏

۸.‏ آنانی که هیچ درکی از گناه موروثی نداشتند،‏ چه چیز را باید در مورد پدر آسمانی می‌آموختند؟‏

^۸ همچنین آموختند که از آدم گناه را به ارث برده‌اند.‏ (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ این تعلیمی جدید بود که آنان چاره‌ای جز پذیرفتنش نداشتند.‏ این موضوع را می‌توان به مرد بیماری تشبیه کرد که از بیماری خود آگاه نیست.‏ ممکن است این مرد از نشانه‌های بیماری مانند دردهای گاه و بی‌گاه رنج بَرد.‏ اما از آنجایی که بیماری او تشخیص داده نشده است پیش خود تصوّر می‌کند که از سلامتی خوبی برخوردار است.‏ اما حقیقت چیز دیگری است.‏ (‏با اوّل قُرِنتیان ۴:‏۴ مقایسه شود.‏)‏ حال اگر پزشکی تشخیص درستی از بیماری او دهد چطور؟‏ آیا عاقلانه نیست که این مرد روش درمانی شناخته‌شده،‏ اثبات‌شده و مؤثر را بپذیرد؟‏ مشابهاً،‏ بسیاری از کتاب مقدّس حقیقت را در مورد گناه موروثی آموختند و «تشخیص» آن را پذیرفتند.‏ در نتیجه دانستند که خدا «درمان» را میسر می‌سازد.‏ پس تمامی کسانی که با پدر آسمانی بیگانه‌اند،‏ باید با او آشنا گردند و به او که «درمان» می‌بخشد روی آورند.‏ —‏ افس ۴:‏۱۷-‏۱۹‏.‏

۹.‏ چگونه یَهُوَه راه نزدیک شدن به خود را برای ما میسر ساخت؟‏

^۹ اگر شما خود را به یَهُوَه وقف کرده و تعمید گرفته‌اید قطعاً طعم خوش داشتن رابطه با یَهُوَه را چشیده‌اید.‏ شما می‌توانید حس کنید که یَهُوَه خدا چه پدر مهربانی برای شماست.‏ (‏رومیان ۵:‏۸ خوانده شود.‏‏)‏ با این که آدم و حوّا علیه او گناه کردند اما یَهُوَه خدا قدم پیش نهاد تا نوادگان آنان،‏ از جمله ما،‏ از رابطه‌ای نزدیک با او برخوردار گردیم.‏ یَهُوَه خدا برای میسر ساختن این امر باید شاهد رنج و زجرکُش شدن پسر عزیزش می‌شد.‏ آیا دانستن این موضوع محبت ما را به یَهُوَه خدا بر نمی‌انگیزد و ما را در قبول مقام والای او و به گوش گرفتن دستوراتش یاری نمی‌کند؟‏ اگر هنوز خود را به خدا وقف نکرده‌اید،‏ این خود دلایلی است تا خود را به او وقف کنید و تعمید گیرید.‏

به نام پسر

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ شما تا چه حد مدیون عیسی هستید؟‏ ب)‏ چه احساسی در مورد مرگ عیسی به عنوان فدیه دارید؟‏

^۱۰ بار دیگر به آنچه پِطْرُس در روز پَنْطیکاست به مخاطبینش گفت بیندیشید.‏ او بر پذیرفتن عیسی تأکید کرد و اضافه نمود که پذیرفتن عیسی با تعمید ‹به نام پسر› ارتباط مستقیم دارد.‏ چرا در آن زمان این امر حیاتی بود،‏ و چرا امروزه نیز از اهمیت آن کاسته نشده است؟‏ قبول عیسی و تعمید یافتن به نام او به معنی تشخیص نقش او در برقراری رابطه و نزدیک شدن به آفریدگارمان است.‏ عیسی باید بر چوبهٔ شکنجه اعدام می‌شد تا لعنت شریعت یا بار آن قوانین سنگین را از دوش یهودیان بردارد.‏ اما مرگ او فایده‌ای بس عظیم‌تر به همراه داشت.‏ (‏غلا ۳:‏۱۳‏)‏ او قربانی شد و فدیه را برای تمامی انسان‌ها که محتاج آن بودند فراهم ساخت.‏ (‏افس ۲:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ کول ۱:‏۲۰؛‏ ۱یو ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ برای این منظور عیسی بی‌عدالتی را متحمّل شد،‏ ناسزا و دشنام را به جان خرید و در آخر جان خود را فدا ساخت.‏ به راستی،‏ شما تا چه حد از ازخودگذشتگی او قدردانید؟‏ تصوّر کنید سال ۱۹۱۲ است و شما پسری دوازده ساله و مسافر کشتی تایتانیک هستید.‏ کشتی به کوه یخ برخورد می‌کند.‏ شما تلاش می‌کنید که به قایق نجات بروید اما جایی برای شما نیست.‏ و ناگهان مردی در قایق نجات همسرش را می‌بوسد و به عرشهٔ کشتی باز می‌گردد و شما را در قایق نجات می‌گذارد.‏ چه احساسی می‌کنید؟‏ قطعاً قدردانی شما از این مرد قابل وصف نیست.‏ شما می‌توانید احساس پسری که به راستی چنین واقعه‌ای را تجربه کرد حس کنید.‏b اما،‏ ازخودگذشتگی عیسی فایده‌ای بس عظیم‌تر برای شما به همراه دارد.‏ او مُرد تا شما حیات ابدی یابید.‏

^۱۱ وقتی به ازخودگذشتگی‌ای که پسر خدا برای شما کرده است پی بردید چه احساسی کردید؟‏ (‏۲قُرِنتیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏‏)‏ قطعاً از صمیم قلب از او قدردان شدید.‏ چنین احساسی شما را برانگیخت که زندگی‌تان را به خدا وقف کنید و دیگر ‹برای خویشتن زیست نکنید بلکه برای او که برای شما مُرد.‏› تعمید به نام پسر نشانهٔ آگاهی شما از آنچه که عیسی برایتان انجام داد و پذیرفتن مقام او به عنوان «رئیس حیات» است.‏ (‏اعما ۳:‏۱۵؛‏ ۵:‏۳۱‏)‏ پیش از آن،‏ شما نه تنها از داشتن رابطه با خدا بلکه از داشتن امیدی واقعی و معتبر نیز محروم بودید.‏ اما با ایمان به خون ریخته‌شدهٔ عیسی مسیح و در پیش گرفتن زندگی‌ای هماهنگ با ایمانتان،‏ تعمید گرفتید.‏ به این ترتیب رابطه با پدر برای شما میسر گشت.‏ (‏افس ۲:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ پولُس رسول نوشت:‏ «شما نیز زمانی بیگانه با خدا،‏ و در افکار خویش دشمن او بودید،‏ و این در اَعمال شریرانهٔ شما پدیدار می‌گشت.‏ اما اکنون او شما را به واسطهٔ بدن بشری مسیح و از طریق مرگ او آشتی داده است،‏ تا شما را مقدّس و بی‌عیب و بری از هر ملامت به حضور خود بیاورد.‏» —‏ کول ۱:‏۲۱،‏ ۲۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ زمانی که کسی شما را می‌رنجاند،‏ تعمید به نام پسر باید چه تأثیری در رفتار شما داشته باشد؟‏ ب)‏ به عنوان مسیحی‌ای که به نام عیسی تعمیدیافته چه وظیفه‌ای دارید؟‏

^۱۲ شکی نیست که شما از تمایلات گناه‌آلود خود آگاهید هر چند که به نام پسر تعمید یافته باشید.‏ آگاهی از این حقیقت هر روزه به شکل‌های مختلف به ما کمک می‌کند.‏ برای مثال،‏ اگر کسی شما را برنجاند آیا به یاد می‌آورید که هر دوی شما گناهکارید؟‏ آیا به یاد می‌آورید که هر دوی شما بخشش خدا را نیاز دارید،‏ و خود باید دیگری را ببخشید؟‏ (‏مرق ۱۱:‏۲۵‏)‏ عیسی برای تأکید بر نیاز بخشش حکایتی نقل کرد:‏ اربابِ غلامی قرض او را که مبلغ ۱۰ هزار قنطار (‏۶۰ میلیون دینار)‏ بود به او بخشید.‏ پس از آن این غلام حاضر نشد که ۱۰۰ دینار را که از غلامی دیگر طلب داشت به او ببخشد.‏ عیسی منظورش را چنین روشن ساخت:‏ یَهُوَه کسی را که برادر خود را نبخشد نخواهد بخشید.‏ (‏مت ۱۸:‏۲۳-‏۳۵‏)‏ بله،‏ تعمید به نام پسر به معنی شناخت مقام عیسی،‏ سرمشق قرار دادن او و پیشه کردن تعالیم اوست که آمادگی برای بخشش دیگران را نیز شامل می‌شود.‏ —‏ ۱پطر ۲:‏۲۱؛‏ ۱یو ۲:‏۶‏.‏

^۱۳ از آنجایی که ما ناکامل هستیم هیچ گاه نمی‌توانیم تمام و کمال مانند عیسی عمل کنیم.‏ با این همه می‌خواهیم که هماهنگ با وقف قلبی‌مان عیسی را تا حد توان سرمشق خود سازیم.‏ این امر به معنی این است که همواره روی شخصیتمان کار کنیم و شخصیت کهنه را بَر کنیم و جدید را به تن کنیم.‏ (‏اَفَسُسیان ۴:‏۲۰-‏۲۴ خوانده شود.‏‏)‏ قاعدتاً وقتی شخصیت دوستی را ارج می‌نهیم تلاش می‌کنیم که از کردار و خصوصیات خوب او درس گیریم.‏ ما مسیحیان نیز می‌خواهیم از مسیح درس گیریم و او را سرمشق و الگوی خود سازیم.‏

۱۴.‏ چگونه می‌توانید نشان دهید که مقام عیسی را به عنوان پادشاه آسمانی به رسمیت می‌شناسید؟‏

^۱۴ با قبول نکته‌ای دیگر نیز نشان می‌دهیم که درک درستی از تعمید ‹به نام پسر› داریم.‏ در کتاب مقدّس آمده است که خدا «همه چیز را زیر پای‌های او [عیسی] نهاد و او را سر همه چیز به کلیسا [«جماعت،‏» دج‏] داد.‏» (‏افس ۱:‏۲۲‏)‏ پس باید به روشی که عیسی خادمین یَهُوَه را راهنمایی و هدایت می‌کند احترام گذاریم.‏ مسیح از انسان‌های ناکامل در جماعت به خصوص افراد پخته و مجرّب که به عنوان پیر جماعت منصوب می‌شوند،‏ بهره می‌گیرد.‏ این مسیحیان برای آماده و مجهز ساختن جماعت و تقویت و شکل دادن آن منصوب می‌شوند.‏ (‏افس ۴:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ حتی اگر این انسان‌های ناکامل خطا و اشتباهی کنند عیسی در مقام پادشاه آسمانی حکومت خدا در زمان و به روش مناسب به آن رسیدگی خواهد کرد.‏ آیا به این امر ایمان دارید؟‏

۱۵.‏ با تعمید دَرِ چه برکاتی به روی شما باز خواهد شد؟‏

^۱۵ شاید هنوز شما خود را به یَهُوَه وقف نکرده‌اید و  تعمید نگرفته‌اید.‏ اگر چنین است آیا قبول دارید که پذیرفتن عیسی مسیح،‏ منطقی و عاقلانه است و نشانهٔ قدردانی شماست.‏ تعمید ‹به نام پسر› دَرِ برکات فراوانی را به روی شما باز می‌کند.‏ —‏ یوحنّا ۱۰:‏۹-‏۱۱ خوانده شود.‏

به نام روح‌القدس

۱۶،‏ ۱۷.‏ تعمید به نام روح‌القدس برای شما به چه معنی است؟‏

^۱۶ تعمید به نام روح‌القدس به چه معنی است؟‏ همان طور که پیش از این گفته شد کسانی که گفته‌های پِطْرُس  را در روز پَنْطیکاست شنیدند از وجود روح خدا آگاه بودند.‏ در واقع،‏ آنان به عین شاهد بودند که خدا همچنان از روح مقدّسش بهره می‌گیرد.‏ پِطْرُس یکی از کسانی بود که ‹از روح‌القدس پر گشته،‏ به زبان‌های مختلف،‏ به سخن گفتن شروع کرد.‏› (‏اعما ۲:‏۴،‏ ۸‏)‏ واضح است که پس از عبارت «به نام» می‌توان هم نام یک شخص را به کار برد و هم نام یک چیز را.‏ برای نمونه ‹قانون› شخص نیست اما امروزه بسیاری از کارها «به نام قانون» یعنی به حکم قانون انجام می‌گیرد.‏ همچنین کسی که «به نامِ» روح‌القدس تعمید می‌گیرد تشخیص داده است که روح‌القدس یک شخص نیست بلکه نیروی فعال خداست و از نقش این نیرو در انجام مقصود خدا آگاه است.‏

^۱۷ قطعاً شما نیز با مطالعهٔ کتاب مقدّس به هویت روح خدا پی برده‌اید.‏ برای مثال،‏ متوجه شدید که کتاب مقدّس تحت الهام الٰهی و با استفاده از روح خدا نوشته شده است.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱۶‏)‏ همچنان که درکتان از کلام خدا بیشتر شد،‏ این حقیقت را عمیق‌تر درک کردید که «پدر آسمانی شما روح‌القدس را خواهد داد به هر که از او سؤال کند.‏» پس روحش را به شما نیز عطا خواهد کرد.‏ (‏لو ۱۱:‏۱۳‏)‏ احتمالاً شما نیز روح خدا را در زندگی‌تان حس کرده‌اید.‏ اگر هنوز به نام روح‌القدس تعمید نگرفته‌اید این گفتهٔ عیسی که پدر،‏ روح مقدّس را به آنانی که خواهان آن هستند می‌دهد،‏ بسیار دلگرم‌کننده است.‏ چرا که دریافت روح خدا به این معنی است که شما برکاتی واقعی پیش روی خود خواهید داشت.‏

۱۸.‏ کسانی که به نام روح‌القدس تعمید می‌گیرند چه برکاتی خواهند داشت؟‏

^۱۸ امروزه نیز آشکار است که یَهُوَه از طریق روح مقدّسش راهنمای جماعت مسیحی است.‏ همچنین روح خدا تک‌تک ما را در فعالیت‌ها و زندگی روزمره‌مان یاری می‌کند.‏ تعمید به نام روح خدا به این مفهوم است که نقش این نیرو را در زندگی‌مان می‌شناسیم و با قدردانی هماهنگ با آن عمل می‌کنیم.‏ ممکن است برخی از خود سؤال کنند چگونه می‌توانم هماهنگ با وقفم به یَهُوَه خدا زندگی کنم و از نفوذ روح خدا بهره برم.‏ در مقالهٔ بعد این موضوع را بررسی خواهیم کرد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

مرور مقاله

‏• تعمید به نام پدر برای شما به چه مفهوم است؟‏

‏• تعمید به نام پسر برای شما به چه مفهوم است؟‏

‏• چگونه می‌توانید نشان دهید که از اهمیت تعمید به نام پدر و پسر آگاه و قدردان هستید؟‏

‏• تعمید به نام روح‌القدس به چه مفهوم است؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۰]‏

پس از پَنْطیکاست ۳۳ م.‏ چه رابطه‌ای میان شاگردان عیسی و پدر آسمانی‌شان برقرار شد؟‏

‏[سطر اعتبار]‏

By permission of the Israel Museum, Jerusalem