‏«وقتی ضعیفم،‏ آنگاه قوی هستم»‏

۱.‏ پولُس دربارهٔ خود چه چیز را اذعان کرد؟‏

پولُس رسول صریحاً گفت که گاه احساس ضعف و ناتوانی می‌کند.‏ او اذعان کرد که از لحاظ جسمی «فرسوده» شده است و به‌راحتی نمی‌تواند آنچه را که درست است انجام دهد.‏ همچنین گفت که یَهُوَه همیشه مطابق درخواست او به دعاهایش پاسخ نداده است.‏ (‏۲قر ۴:‏۱۶؛‏ ۱۲:‏۷-‏۹؛‏ روم ۷:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ به علاوه،‏ او می‌دانست که در دید مخالفانش،‏ شخصی ضعیف است.‏b با این حال،‏ پولُس هرگز اجازه نداد که دیدگاه منفی دیگران یا ضعف‌های شخصی‌اش باعث شود که احساس بی‌ارزشی کند.‏—‏۲قر ۱۰:‏۱۰-‏۱۲،‏ ۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۲.‏ مطابق دوم قُرِنتیان ۱۲:‏۹،‏ ۱۰ پولُس چه درس ارزشمندی آموخت؟‏

^۲ پولُس آموخت که شخص ضعیف نیز می‌تواند قوی باشد؛‏ به راستی که این درسی ارزشمند برای او بود.‏ ‏(‏۲قُرِنتیان ۱۲:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه به پولُس گفت:‏ «قدرت من در ضعف تو کاملاً آشکار می‌شود.‏» مفهوم این گفته این است که یَهُوَه قدرتی را که پولُس به آن نیاز داشت به او می‌داد.‏ در ادامه،‏ ابتدا خواهیم دید که چرا نباید اجازه دهیم اهانت مخالفانمان بر ما تأثیر گذارد.‏

۳.‏ چرا وقتی مورد اهانت قرار می‌گیریم باید شاد شویم؟‏

^۳ مسلّماً هیچ یک از ما دوست ندارد مورد اهانت قرار گیرد.‏ با این حال،‏ وقتی سخنان اهانت‌آمیز مخالفان ناراحتمان می‌کند،‏ ممکن است دلسرد و ناامید شویم.‏ (‏امث ۲۴:‏۱۰‏)‏ در چنین موقعیت‌هایی چه واکنشی باید از خود نشان دهیم؟‏ ما می‌توانیم همچون پولُس ‹از اهانت‌ها شادمان شویم.‏› (‏۲قر ۱۲:‏۱۰‏)‏ چرا که اهانت‌ها و مخالفت‌ها ثابت می‌کند که ما شاگردان عیسی هستیم.‏ (‏۱پطر ۴:‏۱۴‏)‏ عیسی خود گفت که شاگردانش مورد آزار و اذیت قرار خواهند گرفت.‏ (‏یو ۱۵:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ این امر در مورد مسیحیان قرن اول نیز صادق بود.‏ در آن زمان،‏ افرادی که تحت تأثیر فرهنگ یونانیان قرار گرفته بودند،‏ مسیحیان را حقیر و ضعیف می‌شمردند.‏ یهودیان نیز همهٔ مسیحیان منجمله پِطرُس و یوحنا را افرادی «درس‌نخوانده و عامی» می‌دانستند.‏ (‏اعما ۴:‏۱۳‏)‏ مسیحیان در سیاست دخالت نمی‌کردند و به هیچ ارتشی ملحق نمی‌شدند.‏ آنان در دید دیگران افرادی ضعیف و بی‌دفاع بودند و مردم هیچ احترامی برایشان قائل نبودند.‏

۴.‏ واکنش مسیحیان قرن اول نسبت به دیدگاه منفی مردم چه بود؟‏

^۴ آیا دیدگاه منفی مردم نسبت به مسیحیان قرن اول باعث شد آنان از خدمتشان دست بکشند؟‏ خیر!‏ برای مثال،‏ وقتی پِطرُس و یوحنا به دلیل پیروی از عیسی و شناساندن او به دیگران،‏ مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند،‏ احساس افتخار می‌کردند!‏ (‏اعما ۴:‏۱۸-‏۲۱؛‏ ۵:‏۲۷-‏۲۹،‏ ۴۰-‏۴۲‏)‏ شاگردان عیسی هیچ دلیلی برای خجالت و شرمندگی نداشتند.‏ بسیاری از مخالفان برای آن مسیحیان فروتن احترام قائل نبودند.‏ با این حال،‏ آن مخالفان هرگز نتوانستند همچون آنان به مردم کمک کنند.‏ برای مثال،‏ کتاب‌هایی که آن مسیحیان تحت الهام خدا به قلم آوردند تا به امروز به میلیون‌ها نفر کمک کرده و به آنان امید بخشیده است.‏ به علاوه،‏ آنان پیام پادشاهی خدا را به دیگران اعلام می‌کردند؛‏ پادشاهی‌ای که اکنون برقرار شده است و به‌زودی بر تمامی بشر حکم می‌راند.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴‏)‏ اما امپراتوری قدرتمند روم که آن مسیحیان را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد،‏ کاملاً نابود شد و به تاریخ پیوست.‏ آن شاگردان وفادار مسیح،‏ اکنون در آسمان پادشاهی می‌کنند!‏ در حالی که همهٔ آن مخالفان مرده‌اند و اگر روزی رستاخیز یابند،‏ باید تحت پادشاهی خدا زندگی کنند؛‏ پادشاهی‌ای که در گذشته با اعلام آن مخالفت می‌کردند.‏—‏مکا ۵:‏۱۰‏.‏

۵.‏ مطابق یوحنا ۱۵:‏۱۹ چرا مردم با دیدهٔ حقارت به شاهدان یَهُوَه می‌نگرند؟‏

^۵ امروزه نیز ممکن است مردم دیدگاه منفی‌ای نسبت به شاهدان یَهُوَه داشته باشند و آنان را مورد تمسخر قرار دهند و حقیر و ضعیف بشمارند.‏ چرا که طرز فکر ما با طرز فکر مردم دنیا متفاوت است.‏ ما همواره سعی می‌کنیم فروتن،‏ ملایم و مطیع باشیم.‏ در حالی که مردم دنیا مغرور،‏ خودپسند و نامطیع هستند.‏ به علاوه،‏ ما در سیاست دخالت نمی‌کنیم و به هیچ ارتشی ملحق نمی‌شویم.‏ از آنجایی که ما همرنگ این دنیا نمی‌شویم،‏ مردم دنیا با دیدهٔ حقارت به ما می‌نگرند.‏—‏یوحنا ۱۵:‏۱۹ خوانده شود؛‏ روم ۱۲:‏۲‏.‏

۶.‏ یَهُوَه از طریق خادمانش چه کارهایی انجام می‌دهد؟‏

^۶ صرف‌نظر از طرز فکر مردم دنیا نسبت به ما،‏ باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه از طریق ما کارهای فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد.‏ او امروزه فعالیت موعظه را به گسترده‌ترین شکل ممکن به انجام رسانده است.‏ امروزه خادمان یَهُوَه،‏ بالاترین آمار ترجمه و انتشار نشریات را در دنیا دارند و با استفاده از کتاب مقدّس به میلیون‌ها نفر کمک می‌کنند.‏ البته یَهُوَه در پس همهٔ این موفقیت‌ها بوده است.‏ او برای انجام این کارها،‏ از خادمانش که در نظر دیگران افرادی ضعیف هستند استفاده می‌کند.‏ آیا این امر شامل حال ما نیز می‌شود؟‏ آیا یَهُوَه قوّت لازم را به هر یک از ما نیز می‌دهد؟‏ بدین منظور چه کاری باید انجام دهیم؟‏ در ادامه با بررسی نمونهٔ پولُس،‏ سه درس از او می‌آموزیم که در این زمینه کمکمان می‌کند.‏

۷.‏ یکی از درس‌هایی که از پولُس می‌آموزیم چیست؟‏

^۷ یکی از درس‌های مهمی که از پولُس می‌آموزیم این است که در خدمت به یَهُوَه هرگز به قوّت و توانایی خود تکیه نکنیم.‏ از آنجایی که پولُس به دلیل موقعیت و توانایی‌هایش،‏ مورد تحسین بسیاری قرار می‌گرفت،‏ ممکن بود به‌راحتی مغرور شود و به خودش تکیه کند.‏ او در شهر تارسوس،‏ مرکز استان روم بزرگ شده بود.‏ تارسوس شهری مرفه با دانشگاه‌هایی معتبر بود.‏ پولُس نیز شخصی تحصیل‌کرده بود.‏ او تحت نظر یکی از معروف‌ترین معلّمان فَریسی به نام گامالائیل آموزش دیده بود.‏ (‏اعما ۵:‏۳۴؛‏ ۲۲:‏۳‏)‏ به علاوه،‏ پولُس برای مدتی یکی از شخصیت‌های برجسته در بین یهودیان بود.‏ او گفت:‏ «در دین یهود از بسیاری از همسالانی که در قوم خود داشتم،‏ بیشتر پیشرفت می‌کردم.‏» (‏غلا ۱:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ اعما ۲۶:‏۴‏)‏ اما پولُس هرگز به خودش تکیه نکرد.‏

۸.‏ مطابق فیلیپیان ۳:‏۸ پولُس چه دیدی نسبت به آنچه رها کرده بود داشت و چرا ‹از ضعف‌هایش شادمان بود؟‏›‏

^۸ پولُس با میل و رغبت از تمام دست‌آوردها و جایگاه‌های دنیوی‌اش دست کشیده بود.‏ او حتی همهٔ آن‌ها را «زباله» می‌دانست.‏ ‏(‏فیلیپیان ۳:‏۸ خوانده شود.‏)‏ پولُس برای این که شاگرد مسیح شود،‏ سختی‌های زیادی را متحمّل شد.‏ حتی مورد نفرت یهودیان قرار گرفت.‏ (‏اعما ۲۳:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ او از طرف همشهریان رومی‌اش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و زندانی شد.‏ (‏اعما ۱۶:‏۱۹-‏۲۴،‏ ۳۷‏)‏ به علاوه،‏ او پی برده بود که به دلیل ناکاملی نمی‌تواند آنچه را که درست است انجام دهد.‏ (‏روم ۷:‏۲۱-‏۲۵‏)‏ اما نه تنها اجازه نداد که مشکلات،‏ مخالفت دیگران و احساس گناه،‏ او را از پیروی مسیح بازدارد،‏ بلکه ‹از ضعف‌هایش شادمان بود.‏› چرا؟‏ زیرا وقتی ضعیف بود می‌توانست قدرت یَهُوَه را در زندگی‌اش ببیند.‏—‏۲قر ۴:‏۷؛‏ ۱۲:‏۱۰‏.‏

۹.‏ نسبت به مواردی که ما را در دید مردم دنیا ضعیف جلوه می‌دهد،‏ باید چه دیدی داشته باشیم؟‏

^۹ ما باید به یاد داشته باشیم که وضعیت مادی،‏ سلامتی،‏ ملیت و تحصیلاتمان هیچ تأثیری بر دیدگاه یَهُوَه نسبت به ما ندارد.‏ او برای این که قوّت لازم را به ما بدهد و از ما استفاده کند،‏ هیچ یک از این موارد را در نظر نمی‌گیرد.‏ در واقع،‏ بسیاری از خادمان یَهُوَه ‹از دید انسان‌ها حکیم محسوب نمی‌شوند و قدرتمند یا سرشناس نیستند.‏› اما یَهُوَه کسانی را برمی‌گزیند که در دید مردم دنیا ‹ناتوانند.‏› (‏۱قر ۱:‏۲۶،‏ ۲۷‏؛‏ پاورقی)‏ بنابراین نباید تصوّر کنید که این موارد مانعی در خدمت به یَهُوَه است.‏ بلکه آن‌ها فرصتی است که یَهُوَه قوّتش را به شما نشان دهد.‏ برای مثال،‏ اگر برخی سعی می‌کنند ایمان شما را سست کنند،‏ می‌توانید در دعا از یَهُوَه کمک بخواهید تا بتوانید با شهامت دربارهٔ اعتقاداتتان با آنان صحبت کنید.‏ (‏افس ۶:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ یا اگر به یک بیماری جدّی مبتلا هستید،‏ در دعا قوّت لازم را از یَهُوَه بطلبید تا بتوانید متناسب با شرایطتان،‏ در خدمت به او فعال بمانید.‏ به این شکل،‏ هر بار که کمک یَهُوَه را در زندگی می‌بینید،‏ ایمانتان تقویت می‌گردد.‏

۱۰.‏ چرا باید بر نمونهٔ خادمان وفادار یَهُوَه،‏ از جمله آنانی که در عبرانیان ۱۱:‏۳۲-‏۳۴ آمده‌اند تأمّل کنیم؟‏

^۱۰ پولُس به طور مرتب کلام خدا را مطالعه می‌کرد و از نمونهٔ خادمان وفاداری که در آن آمده‌اند،‏ درس‌های زیادی می‌آموخت.‏ او در نامه‌اش به عبرانیان،‏ آنان را ترغیب کرد تا بر این نمونه‌ها تأمّل کنند.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۱:‏۳۲-‏۳۴ خوانده شود.‏)‏ داوود پادشاه یکی از این خادمان وفادار است.‏ او تنها با مخالفت دشمنانش روبرو نبود،‏ بلکه افرادی که زمانی دوست او بودند نیز با او مخالفت می‌کردند.‏ در ادامه خواهیم دید که پولُس چگونه با تعمّق بر زندگی داوود قوّت یافت و ما چگونه می‌توانیم از پولُس سرمشق گیریم.‏

۱۱.‏ چرا داوود ضعیف به نظر می‌رسید؟‏ (‏تصویر روی جلد ملاحظه شود.‏)‏

^۱۱ داوود در مقایسه با جُلیات غول‌پیکر،‏ بسیار ضعیف به نظر می‌رسید.‏ وقتی جُلیات داوود را دید،‏ «او را خوار شمرد.‏» جُلیات جنگجویی آموزش‌دیده و کاملاً مجهز بود و جثه‌ای بسیار بزرگ‌تر از داوود داشت.‏ در حالی که داوود جوانی بی‌تجربه بود و برای جنگ آموزش ندیده بود.‏ اما او برخلاف ظاهرش،‏ بسیار قدرتمند بود؛‏ چرا که به یَهُوَه تکیه کرده بود.‏ از این رو،‏ یَهُوَه نیز قوّت لازم را به او داد تا دشمنش را شکست دهد.‏—‏۱سمو ۱۷:‏۴۱-‏۴۵،‏ ۵۰‏.‏

۱۲.‏ داوود با چه مشکل دیگری روبرو بود؟‏

^۱۲ داوود با مشکل دیگری نیز روبرو بود که ممکن بود باعث شود احساس ضعف و ناتوانی کند.‏ او با وفاداری،‏ به شائول که پادشاه برگزیدهٔ یَهُوَه بود،‏ خدمت کرده بود.‏ شائول پادشاه ابتدا احترام زیادی برای داوود قائل بود،‏ اما بعدها غرورش باعث شد که به داوود حسادت کند.‏ او داوود را تهدید کرد و حتی سعی کرد او را بکشد.‏—‏۱سمو ۱۸:‏۶-‏۹،‏ ۲۹؛‏ ۱۹:‏۹-‏۱۱‏.‏

۱۳.‏ وقتی داوود از طرف شائول مورد بی‌عدالتی قرار گرفت،‏ چه واکنشی نشان داد؟‏

^۱۳ علی‌رغم رفتار ناعادلانهٔ شائول،‏ داوود همچنان به او احترام می‌گذاشت؛‏ چرا که می‌دانست یَهُوَه شائول را برگزیده است.‏ (‏۱سمو ۲۴:‏۶‏)‏ داوود هرگز یَهُوَه را بابت اعمال اشتباه شائول مقصر نمی‌دانست.‏ بلکه همواره به یَهُوَه تکیه می‌کرد تا قوّت لازم را برای پایداری در آن شرایط،‏ از او دریافت کند.‏—‏مز ۱۸:‏۱،‏ سرآغاز‏.‏

۱۴.‏ شرایطی که پولُس با آن روبرو بود از چه جهت مانند شرایط داوود بود؟‏

^۱۴ پولُس رسول با شرایطی مشابه شرایط داوود روبرو بود.‏ دشمنان پولُس بسیار قدرتمندتر از او بودند.‏ بسیاری از صاحب‌منصبان قرن اول از او نفرت داشتند.‏ او بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفت و زندانی شد.‏ او نیز همچون داوود،‏ از طرف دوستانش مورد بی‌عدالتی قرار گرفت.‏ حتی برخی در جماعت با او مخالفت کردند.‏ (‏۲قر ۱۲:‏۱۱؛‏ فیلیپ ۳:‏۱۸‏)‏ اما پولُس بر تمام مخالفانش غالب آمد.‏ او چگونه چنین کرد؟‏ پولُس علی‌رغم همهٔ مخالفت‌ها،‏ همچنان به موعظهٔ خبر خوش ادامه داد.‏ او به برادران و خواهرانش،‏ حتی زمانی که او را دلسرد می‌کردند،‏ وفادار ماند.‏ مهم‌تر از همه این که تا پایان زندگی،‏ وفاداری‌اش را به یَهُوَه خدا حفظ کرد.‏ (‏۲تیمو ۴:‏۸‏)‏ او قادر بود بر همهٔ این مشکلات غلبه کند؛‏ چرا که بجای تکیه بر قوّت خود،‏ به یَهُوَه تکیه می‌کرد.‏

۱۵.‏ ما چه هدفی داریم و برای دستیابی به آن چه باید بکنیم؟‏

^۱۵ آیا شما نیز با اهانت و مخالفت همکلاسی‌ها،‏ همکاران یا اعضای غیرشاهد خانواده روبرویید؟‏ آیا شخصی در جماعت با بی‌عدالتی با شما رفتار کرده است؟‏ در این صورت،‏ نمونهٔ داوود و پولُس را به یاد آورید.‏ شما می‌توانید ‹همواره بدی را با نیکویی مغلوب سازید.‏› (‏روم ۱۲:‏۲۱‏)‏ مطمئناً نمی‌خواهید همچون داوود،‏ سنگی را در سر دیگران فرو کنید!‏ بلکه می‌خواهید کلام خدا را در فکر و دل آنانی که پذیرای آن هستند جای دهید.‏ برای دستیابی به این هدف باید با استفاده از کتاب مقدّس به سؤالات دیگران پاسخ دهید،‏ به آنانی که رفتاری ناعادلانه با شما دارند احترام بگذارید و به همهٔ مردم،‏ حتی دشمنانتان محبت کنید.‏—‏مت ۵:‏۴۴؛‏ ۱پطر ۳:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۱۶-‏۱۷.‏ پولُس چه چیز را همواره به یاد داشت؟‏

^۱۶ پولُس پیش از این که شاگرد مسیح شود،‏ جوانی گستاخ بود که پیروان عیسی را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد.‏ (‏اعما ۷:‏۵۸؛‏ ۱تیمو ۱:‏۱۳‏)‏ عیسی شخصاً مانع اعمال پولُس شد؛‏ چرا که اعمال او باعث ایجاد ترس و وحشت در جماعت مسیحی می‌شد.‏ زمانی که پولُس در راه دمشق بود،‏ عیسی از آسمان با او سخن گفت و او را نابینا ساخت.‏ پولُس برای این که بینایی‌اش را بازیابد باید از همان افرادی که آنان را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد کمک می‌گرفت.‏ او با فروتنی کمک یکی از شاگردان عیسی به نام حَنانیا را پذیرفت و بینایی‌اش را بازیافت.‏—‏اعما ۹:‏۳-‏۹،‏ ۱۷،‏ ۱۸‏.‏

^۱۷ پولُس بعدها شخصی شناخته‌شده در جماعت مسیحی قرن اول شد؛‏ با این حال درسی را که در راه دمشق از عیسی آموخت،‏ همواره به یاد داشت.‏ او فروتنی‌اش را حفظ کرد و با میل و رغبت کمک برادران و خواهرانش را می‌پذیرفت.‏ او هم‌ایمانانش را «بسیار مایهٔ دلگرمی» خود می‌دانست.‏—‏کول ۴:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

۱۸.‏ چرا ممکن است پذیرفتن کمک دیگران برایمان راحت نباشد؟‏

^۱۸ ما از نمونهٔ پولُس چه می‌آموزیم؟‏ زمانی که برای اولین بار با شاهدان یَهُوَه آشنا شدیم،‏ احتمالاً همواره به دنبال کمک آنان بودیم؛‏ چرا که می‌دانستیم نوایمان هستیم و برای رشد روحانی باید مطالب زیادی بیاموزیم.‏ (‏۱قر ۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ اما اکنون چطور؟‏ اگر سال‌هاست به یَهُوَه خدمت می‌کنیم و تجربیات زیادی کسب کرده‌ایم،‏ ممکن است پذیرفتن کمک دیگران برایمان راحت نباشد؛‏ به‌خصوص اگر شخصی که می‌خواهد کمکمان کند،‏ کم‌تجربه‌تر از ما باشد.‏ اما باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه اغلب از طریق هم‌ایمانانمان به ما قوّت لازم را می‌دهد.‏ (‏روم ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ بنابراین اگر می‌خواهیم از یَهُوَه قوّت یابیم،‏ باید کمک برادران و خواهرانمان را بپذیریم.‏

۱۹.‏ دلیل موفقیت‌های پولُس چه بود؟‏

^۱۹ پولُس پس از این که مسیحی شد،‏ کارهای زیادی را با موفقیت به انجام رساند.‏ زیرا پی برد که وضعیت مادی،‏ سلامتی،‏ پیشینه و تحصیلات عامل موفقیت نیست؛‏ بلکه با حفظ فروتنی و تکیه به یَهُوَه می‌توان موفق شد.‏ باشد که همهٔ ما همچون پولُس ۱)‏ به یَهُوَه تکیه کنیم،‏ ۲)‏ از خادمان وفادار یَهُوَه در کتاب مقدّس سرمشق گیریم و ۳)‏ کمک برادران و خواهرانمان را بپذیریم.‏ به این شکل،‏ صرف‌نظر از ضعف‌ها و ناتوانی‌هایمان،‏ یَهُوَه قوّت لازم را در اختیارمان می‌گذارد!‏