راهکارهایی برای خانواده | تربیت فرزندان
اگر فرزند نوجوان شما اعتمادتان را سلب کند، چه باید بکنید؟
برخی نوجوانان از ساعتی که والدینشان تعیین کرده‌اند، دیرتر به خانه برمی‌گردند. عده‌ای دیگر پدر و مادر خود را فریب می‌دهند، مثلاً به آنان دروغ می‌گویند یا مخفیانه با دوستانشان بیرون می‌روند. اگر فرزند نوجوان شما اینچنین اعتمادتان را سلب کند، چه می‌توانید بکنید؟
آیا فرزند نوجوان شما واقعاً سرکش است؟
لزوماً نه. اغلب نوجوانان با رفتارشان درستی این گفتهٔ کتاب مقدّس را ثابت می‌کنند که می‌گوید: «حماقت در دل جوان لانه کرده است.» (امثال ۲۲:۱۵) دکتر استاینبرگ در این باره می‌گوید: «اغلب، نوجوانان تصمیماتی می‌گیرند که عجولانه و احمقانه است. پس اگر خطایی از آنان سر زند، تعجب نکنید.»a
اگر فرزند نوجوان شما فریبتان دهد چه باید بکنید؟
سریع نتیجه‌گیری نکنید که فرزند شما عمداً می‌خواهد حرف‌های شما را نادیده بگیرد. تحقیقات نشان می‌دهد که برای نوجوانان مهم است که والدینشان در موردشان چه فکر می‌کنند، حتی اگر خلاف این موضوع به نظر آید. پس اگر فرزندتان شما را فریب دهد شاید به نظر آید که از کردهٔ خود پشیمان نیست، اما به احتمال قوی چنین نیست؛ او به حتم از این که شما را مأیوس کرده ناراحت است.
استخوان شکسته، وقتی که جوش خورد دوباره می‌تواند نیروی سابقش را به دست آورد. به طور مشابه اعتماد سلب‌شده می‌تواند دوباره جلب شود
دلیل رفتار اشتباه فرزند نوجوانتان چیست؟
آیا تقصیر معاشرانش است؟ کتاب مقدّس می‌گوید: «معاشران بد، رفتار خوب را فاسد می‌سازند.» (۱قُرِنتیان ۱۵:۳۳) در حقیقت دوستان یک نوجوان، شبکه‌های اجتماعی و تبلیغات می‌توانند تأثیر زیادی بر او داشته باشند. به علاوه نوجوانان تجربهٔ چندانی در زندگی ندارند و به این دلیل ممکن است تصمیماتی عاقلانه نگیرند. البته اگر آنان بخواهند در سنین بزرگسالی به افرادی بالغ و مسئولیت‌پذیر تبدیل شوند، باید بتوانند عواقب تصمیماتشان را قبول کنند.
آیا ممکن است تقصیر شما والدین باشد؟ شاید پیش خود فکر کنید که به خاطر سختگیری شما چنین رفتار بدی از فرزندتان سر زده است یا شاید فکر کنید که به دلیل آسان‌گیری شما فرزندتان آزادی بیش از حد داشته است. اما به جای این که خود را مقصر بدانید، به این فکر کنید که چگونه می‌توانید به فرزند نوجوانتان کمک کنید.
چگونه می‌توانید به فرزند نوجوانتان کمک کنید تا دوباره اعتمادتان را جلب کند؟
به‌تندی واکنش نشان ندهید. اگر فرزند نوجوانتان خطایی کرده است، به حتم انتظار دارد که شما از دستش عصبانی شوید. پس آیا بهتر نیست که با آرامش با فرزند خود در مورد دلیل خطایش صحبت کنید؟ آیا دلیلش کنجکاوی، بی‌حوصلگی، تنهایی یا حتی نیاز به یک دوست بوده است؟ البته هیچ کدام از این دلایل خطایش را توجیه نمی‌کند. اما اگر فرزندتان به دلیل خطایش پی ببرد راحت‌تر می‌تواند از تکرار آن بپرهیزد.
اصل کتاب مقدّس: «هر کس باید در شنیدن تند، در گفتن کُند و در خشم آهسته باشد.»—یعقوب ۱:۱۹.
به فرزند نوجوان خود کمک کنید تا در مورد خطای خود استدلال کند. از او بپرسید: «از این تجربه چه درسی یاد گرفتی؟ دفعهٔ بعد در چنین موقعیتی چه کار می‌کنی؟» این سؤالات می‌تواند قدرت استدلال فرزند نوجوانتان را تقویت کند.
اصل کتاب مقدّس: «با استفاده از هنر تعلیم و در کمال بردباری توبیخ کن، هشدار بده و ترغیب نما.»—۲تیموتائوس ۴:۲.
به فرزند نوجوانتان کمک کنید تا بداند کارهایش عواقبی دارد. اگر والدین متناسب با خطای فرزندشان محدودیت‌هایی برایش اِعمال کنند، مؤثر واقع می‌شود. برای مثال، اگر فرزندتان بدون اجازهٔ شما از ماشینتان استفاده کرده و اعتماد شما را سلب کند، می‌توانید برای مدت زمانی استفاده از ماشین را برای او محدود کنید.
اصل کتاب مقدّس: «انسان هر چه بکارد، همان را درو خواهد کرد.»—غَلاطیان ۶:۷.
به فرزند نوجوانتان کمک کنید تا اعتماد شما را دوباره جلب کند. این کار یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد. با این حال، فرزند شما باید بداند هرچند که اعتماد شما را سلب کرده است می‌تواند آن را دوباره جلب کند. اگر فرزندتان تصوّر کند هیچ گاه موفق به این کار نمی‌شود، ممکن است دست از تلاش بکشد.
اصل کتاب مقدّس: «فرزندان خود را رنجیده‌خاطر مکنید، مبادا دلسرد شوند.»—کولُسیان ۳:۲۱.
a برگرفته از کتاب انگلیسی «شما و فرزند نوجوان شما.»