برای نجات خانوادهٔ خود سخت کار کن

‏«ایشانرا بتأدیب و نصیحت خداوند تربیت نمائید.‏»‏ —‏ افسسیان ۶:‏⁠۴‏.‏

۱،‏ ۲.‏ امروزه والدین با چه سختیهایی روبرو هستند؟‏

مجله‌ای معروف،‏ آن را یک انقلاب نامید.‏ این در مقاله‌ای بود که تغییرات تکان‌دهنده‌ای را که در سالهای اخیر در خانواده‌ها اتفاق افتاده است،‏ شرح داد.‏ گفته می‌شد که این تغییرات «نتیجهٔ همه‌گیریِ طلاق،‏ ازدواج مجدد،‏ طلاق مجدد،‏ حرامزادگی،‏ و فشارهای جدید در خانواده‌های مصون» می‌باشد.‏ چنین فشارها و سختیهای روحی تعجب‌آور نیستند،‏ زیرا کتاب مقدس پیشگویی کرد،‏ مردم در طول «ایّام آخر» با «زمانهای سخت» مواجه خواهند شد.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏​۱-‏۵‏.‏

^۲ به این دلیل امروزه والدین با سختیهایی روبرو هستند که برای نسلهای پیشین ناشناخته بود.‏ اگرچه در میان ما والدینی هستند که فرزندانشان را «از طفولیّت» با روشهای خدایی بزرگ کرده‌اند،‏ ولی خانواده‌های بسیاری،‏ درست اخیراً ‹در راستی سلوک نمودن› را آغاز کرده‌اند.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱۵؛‏ ۳یوحنا ۴‏)‏ فرزندان آنها،‏ هنگامی که والدین شروع کردند به آنها راههای خدا را آموزش دهند،‏ احتمالاً بزرگتر بوده‌اند.‏ از این گذشته،‏ تعداد رو به افزایشی از خانواده‌های تک‌سرپرست و خانواده‌های ناتنی در میان ما یافت می‌شوند.‏ پند پولس،‏ در هر موقعیتی که باشی به کار می‌رود:‏ «ایشانرا بتأدیب و نصیحت خداوند تربیت نمائید.‏» —‏ افسسیان ۶:‏⁠۴‏.‏

والدین مسیحی و نقش آنان

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چه عواملی موجب شده‌اند که نقش پدران کاهش پیدا کند؟‏ ب)‏ چرا پدران مسیحی نباید فقط اشخاصی نان‌آور باشند؟‏

^۳ توجه داشته باش که پولس کلامش را در افسسیان ۶:‏۴‏،‏ در اصل متوجه «پدران» ساخت.‏ نویسنده‌ای توضیح می‌دهد که در نسلهای پیشین «پدران مسئول تربیت اخلاقی و روحانی فرزندانشان بودند؛‏ پدران مسئول تحصیل فرزندانشان بودند.‏ .‏ .‏ .‏ اما انقلاب صنعتی این رابطهٔ نزدیک را ربود؛‏ پدران،‏ کشتزارها و مغازه‌های خود را ترک کردند،‏ خانه‌های خود را ترک کردند تا در کارخانه‌ها و سپس در دفاتر کار کنند.‏ مادران،‏ بسیاری از وظایفی را که زمانی پدران مسئول آنها بودند،‏ به عهده گرفتند.‏ پدر بودن،‏ به طور روزافزون امری ظاهری شد.‏»‏

^۴ ای مردان مسیحی:‏ به این قانع نباشید که صرفاً نان‌آور باشید،‏ و تمام تربیت و پرورش فرزندانتان را به همسرتان محول کنید.‏ امثال ۲۴:‏۲۷ به پدران زمانهای قدیم تأکید کرد:‏ «کار خود را در خارج آراسته کن،‏ و آنرا در مِلْک مُهیّا ساز،‏ و بعد از آن خانهٔ خویشرا بنا نما.‏» امروزه نیز،‏ شاید به عنوان مردی شاغل،‏ برای امرار معاش باید ساعتها زحمت کشیده و سخت کار کنی.‏ (‏۱تیموتاؤس ۵:‏⁠۸‏)‏ ولی بعد از آن،‏ لطفاً وقت بگذار —‏ از لحاظ عاطفی و روحانی —‏ ‹خانهٔ خویشرا بنا نمایی.‏›‏

۵.‏ چگونه زنان مسیحی می‌توانند برای نجات خانوادهٔ خود کار کنند؟‏

^۵ ای زنان مسیحی:‏ شما هم باید برای نجات خانواده‌تان سخت کار کنید.‏ امثال ۱۴:‏۱ می‌گوید:‏ «هر زن حکیم خانهٔ خود را بنا میکند.‏» شما و شوهرتان،‏ به عنوان شریک ازدواج در مسئولیت تربیت فرزندتان سهیم هستید.‏ (‏امثال ۲۲:‏⁠۶؛‏ ملاکی ۲:‏۱۴‏)‏ این می‌تواند شامل تأدیب فرزندانتان،‏ آماده کردن آنها برای جلسات مسیحی و خدمت موعظه،‏ یا حتی اداره کردن مطالعهٔ خانوادگی در صورتی که شوهرتان قادر به انجام آن نیست،‏ باشد.‏ همچنین می‌توانید با آموزش فنون خانه‌داری،‏ آداب صحیح،‏ بهداشت جسمی،‏ و خیلی چیزهای مفید دیگر به فرزندانتان،‏ کارهای بسیاری انجام دهید.‏ (‏تیطس ۲:‏⁠۵‏)‏ وقتی شوهران و زنان به این طریق با یکدیگر کار می‌کنند،‏ بهتر می‌توانند با نیازهای فرزندانشان برخورد کنند.‏ فقط برخی از این نیازها چه هستند؟‏

توجه به نیازهای عاطفی آنها

۶.‏ پدران و مادران چه نقشی را در پیشرفت عاطفی فرزندانشان ایفا می‌کنند؟‏

^۶ هنگامی که ‹دایه‌ای اطفال خود را می‌پرورد،‏› آنها حس می‌کنند که در امان،‏ محفوظ،‏ و عزیز هستند.‏ (‏۱تسالونیکیان ۲:‏۷؛‏ مزمور ۲۲:‏⁠۹‏)‏ تعداد کمی از مادران می‌توانند مانع گرایش به توجه فراوان نسبت به اطفالشان شوند.‏ اشعیای نبی پرسید:‏ «آیا زن بچهٔ شیرخوارهٔ خود را فراموش کرده بر پسر رَحِم خویش ترحّم ننماید؟‏» (‏اشعیا ۴۹:‏۱۵‏)‏ بنابراین مادران نقش مهمی را در پیشرفت عاطفی بچه‌ها ایفا می‌کنند.‏ با این وصف،‏ پدران نیز نقش مهمی را در این باره ایفا می‌کنند.‏ پاؤل لوئیس،‏ مربی خانواده چنین می‌گوید:‏ «من هرگز یک مددکار اجتماعی هم نداشته‌ام که شنیده باشد بچه‌ای [بزهکار] بگوید،‏ رابطه‌ای سالم با پدرش داشته است.‏ حتی یکی از صدها بچه هم این را نگفت.‏»‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ چه گواهی در مورد رابطهٔ محکم بین یَهُوَه خدا و پسرش وجود دارد؟‏ ب)‏ چگونه پدران می‌توانند رابطه‌ای محبت‌آمیز با فرزندانشان ایجاد کنند؟‏

^۷ به این دلیل ضروریست که پدران مسیحی،‏ با دقت رابطه‌ای محبت‌آمیز را با فرزندانشان توسعه دهند.‏ برای مثال،‏ به یَهُوَه خدا و عیسی مسیح توجه کن.‏ یَهُوَه در تعمید عیسی اظهار کرد:‏ «تو پسر حبیب من هستی که بتو خوشنودم.‏» (‏لوقا ۳:‏۲۲‏)‏ این همه چیز در این چند کلمه ابراز شده است!‏ یَهُوَه (‏۱)‏ پسرش را تصدیق کرد،‏ (‏۲)‏ محبتش را نسبت به عیسی علناً ابراز کرد،‏ و (‏۳)‏ رضایتش را در مورد عیسی آشکار ساخت.‏ با این حال،‏ این تنها موقعی نبود که یَهُوَه محبتش را برای پسرش ابراز کرد.‏ عیسی کمی بعد به پدرش گفت:‏ «مرا پیش از بنای جهان محبّت نمودی.‏» (‏یوحنا ۱۷:‏۲۴‏)‏ با وجود این،‏ آیا واقعاً همهٔ پسران و دختران مطیع نیاز به تصدیق،‏ محبت،‏ و رضایت از جانب پدرانشان ندارند؟‏

^۸ اگر تو پدر هستی،‏ به طور مشابه می‌توانی به وسیلهٔ اینکه دائم از لحاظ جسمی و شفاهی،‏ محبت شایسته را ابراز نمایی،‏ کارهای زیادی انجام دهی تا رابطه‌ای محبت‌آمیز با فرزندانت ایجاد کنی.‏ درست است،‏ برای بعضی مردان مشکل است که محبتشان را نشان دهند،‏ بخصوص اگر هرگز محبت آشکار از پدران خود دریافت نکرده باشند.‏ اما حتی تلاشی ناشیانه برای ابراز محبت به فرزندانت می‌تواند اثری نیرومند داشته باشد.‏ با این همه،‏ «محبّت بنا میکند.‏» (‏۱قرنتیان ۸:‏⁠۱‏)‏ اگر فرزندانت،‏ به دلیل محبت پدرانه‌ات،‏ خود را امن حس می‌کنند،‏ بیشتر گرایش خواهند داشت که ‹پسران و دختران واقعی› باشند و حس کنند آزادانه به تو اعتماد می‌کنند.‏ —‏ امثال ۴:‏⁠۳‏.‏

توجه به نیازهای روحانی آنها

۹.‏ الف)‏ چگونه والدین خداترس اسرائیلی به نیازهای روحانی خانواده‌شان توجه می‌کردند؟‏ ب)‏ مسیحیان چه موقعیتهایی را برای آموزش فرزندانشان به طور غیر رسمی،‏ دارا هستند؟‏

^۹ بچه‌ها نیازهای روحانی نیز دارند.‏ (‏متی ۵:‏⁠۳‏)‏ موسی به والدین اسرائیلی نصیحت کرد:‏ «این سخنانیکه من امروز ترا امر میفرمایم بر دل تو باشد.‏ و آنها را به پسرانت بدقّت تعلیم نما و حین نشستنت در خانه و رفتنت براه و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نما.‏» (‏تثنیه ۶:‏​۶،‏۷‏)‏ اگر پدر یا مادری مسیحی هستی،‏ می‌توانی با تعلیمت به طور غیر رسمی،‏ مانند «حین .‏ .‏ .‏ رفتنت براه»،‏ خیلی کار انجام دهی.‏ اوقاتی که با یکدیگر در ماشین هستید،‏ خرید می‌کنید،‏ یا از خانه به خانه در خدمت روحانی مسیحی همراه با فرزندانت قدم می‌زنی،‏ فرصتهای مفیدی را فراهم می‌کند تا در محیطی آسوده،‏ تعلیم دهی.‏ اوقات صرف غذا وقت مخصوصاً خوبی برای خانواده‌هاست تا با یکدیگر صحبت کنند.‏ مادری توضیح می‌دهد:‏ «ما از وقت غذا برای صحبت دربارهٔ چیزهایی که در طول روز اتفاق افتاده است،‏ استفاده می‌کنیم.‏»‏

۱۰.‏ چرا گاهی اوقات مطالعهٔ خانوادگی دشوار است،‏ و والدین باید دارای چه ثباتی باشند؟‏

^۱۰ ولی تعلیم رسمی به وسیلهٔ مطالعهٔ دائمی کتاب مقدس با بچه‌هایت نیز ضروریست.‏ مسلماً،‏ «حماقت در دل طفل بسته شده است.‏» (‏امثال ۲۲:‏۱۵‏)‏ بعضی والدین می‌گویند که بچه‌هایشان می‌توانند عمداً در مطالعهٔ خانوادگی اختلال به وجود آورند.‏ چطور؟‏ با بی‌قراری و بی‌حوصلگی نشان دادن،‏ با ایجاد حواس‌پرتیهای آزاردهنده (‏از قبیل جنگ و جدال با خواهر و برادران)‏،‏ یا به وسیلهٔ تظاهر به بی‌اطلاعی از حقایق اساسی کتاب مقدس.‏ اگر این به مرحله‌ای برسد که ستیزی بین خواستها شود،‏ خواست پدر یا مادر باید قویترین باشد.‏ والدین مسیحی نباید تسلیم شوند و بگذارند بچه‌ها بر خانواده حاکم شوند.‏ —‏ با غلاطیان ۶:‏⁠۹ مقایسه شود.‏

۱۱.‏ چگونه می‌توان مطالعهٔ خانوادگی را لذت‌بخش ساخت؟‏

^۱۱ اگر فرزندانت از مطالعهٔ خانوادگی لذت نمی‌برند،‏ شاید تغییراتی چند می‌تواند به وجود آید.‏ برای مثال،‏ آیا مطالعه به عنوان عذری برای مرور آخرین خطاهای فرزندانت است؟‏ شاید بهتر خواهد بود تا دربارهٔ چنین مشکلاتی به طور خصوصی صحبت کنی.‏ آیا مطالعه‌تان به طور دائم انجام می‌شود؟‏ اگر آن را به دلیل نمایش مطلوب تلویزیونی یا رویدادهای ورزشی لغو کنی،‏ به احتمال زیاد فرزندانت مطالعه را خیلی جدی نخواهند گرفت.‏ آیا در روش ادارهٔ مطالعه،‏ جدی و با شور و ذوق هستی؟‏ (‏رومیان ۱۲:‏⁠۸‏)‏ بله،‏ مطالعه باید لذت‌بخش باشد.‏ سعی کن همهٔ بچه‌ها را شرکت بدهی.‏ مثبت و سازنده باش،‏ و فرزندانت را برای شرکتشان،‏ به گرمی تحسین کن.‏ البته،‏ فقط موضوع را هدف قرار نده،‏ بلکه سعی کن به قلبها برسی.‏ —‏ امثال ۲۳:‏⁠۱۵‏.‏

تأدیب در عدالت

۱۲.‏ چرا تأدیب،‏ همیشه شامل تنبیه بدنی نیست؟‏

^۱۲ بچه‌ها احتیاج شدیدی نیز به تأدیب دارند.‏ تو به عنوان پدر یا مادر باید برای آنها محدودیتهایی قرار دهی.‏ امثال ۱۳:‏۲۴ می‌گوید:‏ «کسیکه چوبرا باز دارد از پسر خویش نفرت میکند.‏ امّا کسیکه او را دوست میدارد او را بسعئ تمام تأدیب مینماید.‏» با این وجود،‏ منظور کتاب مقدس این نیست که تأدیب همیشه باید بدنی باشد.‏ امثال ۸:‏۳۳ چنین بیان می‌کند:‏ «تأدیبرا بشنوید‏،‏» و به ما گفته شده است که «یک ملامت بمرد فهیم اثر میکند،‏ بیشتر از صد تازیانه بمرد جاهل.‏» —‏ امثال ۱۷:‏⁠۱۰‏.‏

۱۳.‏ تأدیب فرزند چگونه باید انجام شود؟‏

^۱۳ برخی تأدیبهای بدنی،‏ در هنگام لزوم می‌توانند مقتضی باشند.‏ ولی،‏ اگر عصبانیت به خرج دهی،‏ احتمال دارد مفرط و بی‌نتیجه شود.‏ کتاب مقدس هشدار می‌دهد:‏ «ای پدران فرزندان خود را خشمگین مسازید مبادا شکسته‌دل شوند.‏» (‏کولسیان ۳:‏۲۱‏)‏ در واقع،‏ «ظلمْ مرد حکیمرا جاهل میگرداند.‏» (‏جامعه ۷:‏⁠۷‏)‏ یک جوان تلخ‌کام،‏ حتی می‌تواند در مقابل معیارهای عادل،‏ مقاومت نشان دهد.‏ از اینرو والدین باید نوشته‌های مقدس را به کار ببرند تا فرزندانشان را در عدالت و با روشی قاطعانه ولی متعادل،‏ تأدیب کنند.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶‏)‏ تأدیب خدایی با محبت و ملایمت اعمال می‌شود.‏ —‏ با ۲تیموتاؤس ۲:‏​۲۴،‏۲۵ مقایسه شود.‏a

۱۴.‏ چنانچه والدین مستعد باشند که شدت عمل به خرج دهند،‏ چه کار باید بکنند؟‏

^۱۴ البته،‏ «همگئ ما بسیار میلغزیم.‏» (‏یعقوب ۳:‏⁠۲‏)‏ حتی پدر یا مادری که معمولاً بامحبت است،‏ می‌تواند تسلیم فشاری آنی شود و چیز بی‌محبتی را بگوید یا خشونت نشان دهد.‏ (‏کولسیان ۳:‏⁠۸‏)‏ اگر این اتفاق بیفتد،‏ نگذار خورشید،‏ در حالی که فرزندت در اندوه بزرگی است،‏ یا خودت در حالتی رنجیده هستی،‏ غروب کند.‏ (‏افسسیان ۴:‏​۲۶،‏۲۷‏)‏ موضوع را با فرزندت حل کن،‏ چنانچه بجا به نظر برسد،‏ معذرت‌خواهی کن.‏ (‏با متی ۵:‏​۲۳،‏۲۴ مقایسه شود.‏)‏ نشان دادن چنین فروتنیی،‏ می‌تواند تو و فرزندانت را به یکدیگر نزدیکتر کند.‏ اگر حس می‌کنی که نمی‌توانی روحیه‌ات را کنترل کنی و شدت عمل به خرج خواهی داد،‏ از پیران منصوب جماعت کمک بطلب.‏

خانواده‌های تک‌سرپرست و خانواده‌های ناتنی

۱۵.‏ چگونه می‌توان به بچه‌ها در خانواده‌های تک‌سرپرست کمک کرد؟‏

^۱۵ ولی همهٔ بچه‌ها،‏ هم از طرف پدر و هم از طرف مادر حمایت نمی‌شوند.‏ در ایالات متحده،‏ از هر ۴ بچه یکی توسط تنها یک ولی،‏ بزرگ می‌شود.‏ در دوران کتاب مقدس،‏ ‹پسران بی‌پدر› معمول بودند،‏ و توجه به آنها،‏ در نوشته‌های مقدس به طور مکرر ذکر شده است.‏ (‏خروج ۲۲:‏۲۲‏)‏ امروزه،‏ خانواده‌های تک‌سرپرست مسیحی نیز با فشارها و سختیها مواجه هستند،‏ اما با دانستن اینکه یَهُوَه «پدر یتیمان و داور بیوه‌زنان» است،‏ تسلی می‌یابند.‏ (‏مزمور ۶۸:‏⁠۵‏)‏ به مسیحیان تأکید می‌شود،‏ «یتیمان و بیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقّد کنند.‏» (‏یعقوب ۱:‏۲۷‏)‏ هم‌ایمانان می‌توانند برای کمک به خانواده‌های تک‌سرپرست خیلی کارها انجام دهند.‏b

۱۶.‏ الف)‏ والدینِ تنها باید چه کاری را در حق خانوادهٔ خود انجام دهند؟‏ ب)‏ چرا تأدیب می‌تواند دشوار باشد،‏ اما چرا باید اجرا شود؟‏

^۱۶ اگر یک پدر و یا مادر تنها هستی،‏ خودت چه کار می‌توانی بکنی تا به خانواده‌ات فایده برسانی؟‏ لازم است در مورد مطالعهٔ خانوادگی کتاب مقدس،‏ حضور در جلسات،‏ و خدمت موعظه باپشتکار باشی.‏ ولی تأدیب می‌تواند وظیفه‌ای بخصوص مشکل باشد.‏ شاید هنوز به دلیل مرگ همسری عزیز و از دست دادن او غمگین هستی.‏ یا ممکن است با احساسی از تقصیر یا خشم بابت متلاشی شدن ازدواج،‏ دست به گریبان باشی.‏ اگر در قیمومت سهیم هستید،‏ ممکن است حتی ترس داشته باشی که پس از جدایی یا طلاق،‏ شاید فرزندت ترجیح بدهد که با تو نماند.‏ چنین موقعیتهایی می‌تواند اجرای تأدیب متعادل را از لحاظ عاطفی دشوار سازد.‏ ولی با وجود این،‏ کتاب مقدس به ما می‌گوید که «پسریکه بیلگام باشد مادر خود را خجل خواهد ساخت.‏» (‏امثال ۲۹:‏۱۵‏)‏ پس تسلیم احساس تقصیر،‏ پشیمانی،‏ یا فشار عاطفیی که از طرف همسر سابقت وارد می‌شود،‏ نشو.‏ معیارهای معقول و هم‌آهنگ قرار بده.‏ اصول کتاب مقدس را به مخاطره نینداز.‏ —‏ امثال ۱۳:‏⁠۲۴‏.‏

۱۷.‏ چگونه نقش اعضای خانواده در خانواده‌ای تک‌سرپرست می‌تواند مبهم شود،‏ و برای جلوگیری از این امر،‏ چه کار می‌توان انجام داد؟‏

^۱۷ ولی اگر مادری تنها،‏ با پسرش به عنوان همسری جانشین —‏ مرد خانه —‏ یا با دخترش به عنوان محرم راز رفتار کند،‏ مشکلات عمیق را بر دوش او می‌گذارد.‏ انجام چنین کاری،‏ برای بچه بی‌مورد و گیج‌کننده است.‏ هنگامی که نقش پدر یا مادر و بچه مبهم شود،‏ تأدیب از هم می‌پاشد.‏ بگذار معلوم شود که تو پدر یا مادر هستی.‏ اگر مادری محتاج پند بر پایهٔ کتاب مقدس هستی،‏ آن را نزد پیران یا شاید خواهری مسن‌تر و جاافتاده جستجو کن.‏ —‏ با تیطس ۲:‏​۳-‏۵ مقایسه شود.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ بعضی سختیهایی که خانواده‌های ناتنی با آنها مواجه می‌شوند،‏ چه هستند؟‏ ب)‏ چگونه والدین و فرزندان در خانواده‌ای ناتنی می‌توانند حکمت و فطانت نشان دهند؟‏

^۱۸ خانواده‌های ناتنی نیز با سختیها روبرو هستند.‏ والدین ناتنی،‏ بارها درمی‌یابند که «محبت فوری از طرف بچه‌های ناتنی» نادر است.‏ برای مثال،‏ فرزندان ناتنی می‌توانند نسبت به تبعیض ظاهری در مورد فرزندان تنی،‏ کاملاً حساس باشند.‏ (‏با پیدایش ۳۷:‏​۳،‏۴ مقایسه شود.‏)‏ فرزندان ناتنی،‏ در حقیقت می‌توانند با غم پدر یا مادر ازدست‌رفته و ترس از اینکه دوست داشتن پدر یا مادر ناتنی،‏ به نحوی بی‌وفایی به پدر یا مادر تنیشان خواهد بود،‏ دست به گریبان باشند.‏ تلاش برای تأدیب لازم،‏ می‌تواند با یادآوری سختی روبرو شود،‏ ‹تو پدر یا مادر واقعی من نیستی!‏›‏

^۱۹ امثال ۲۴:‏۳ می‌گوید:‏ «خانه بحکمت بنا میشود،‏ و با فطانت استوار میگردد.‏» بله،‏ برای اینکه خانواده‌ای ناتنی موفقیت کسب کند،‏ از جانب همه نیاز به حکمت و فطانت است.‏ فرزندان باید به موقع،‏ این حقیقت را که چیزها تغییر کرده‌اند و اغلب دردآور است،‏ قبول کنند.‏ به همین ترتیب،‏ والدین ناتنی می‌توانند نیاز به یادگیری این امر داشته باشند که صبور و دلسوز باشند،‏ و وقتی با طرد ظاهری مواجه می‌شوند،‏ به سرعت رنجانده نشوند.‏ (‏امثال ۱۹:‏۱۱؛‏ جامعه ۷:‏۹‏)‏ قبل از اینکه نقش انضباط‌دهنده را به عهده بگیری،‏ روی ایجاد دوستی با فرزند ناتنی کار کن.‏ عده‌ای ممکن است تا زمانی که چنین پیوندی محکم شود،‏ بهتر بدانند که اجازه دهند پدر یا مادر تنی،‏ تأدیب را انجام دهد.‏ وقتی فشارهای روحی به وجود می‌آید،‏ باید برای تبادل افکار تلاش شود.‏ امثال ۱۳:‏⁠۱۰ می‌گوید:‏ «با آنانیکه پند میپذیرند حکمت است.‏»‏c

برای نجات خانواده‌ات پیوسته کار کن

۲۰.‏ سرهای خانواده‌های مسیحی باید به انجام چه کاری ادامه دهند؟‏

^۲۰ خانواده‌های استوار مسیحی،‏ اتفاقی به وجود نمی‌آیند.‏ شما سرهای خانواده باید به کار کردن برای نجات خانواده‌هایتان ادامه دهید.‏ هوشیار بوده و متوجه خصوصیات ناسالم یا تمایلات دنیوی باشید.‏ در صحبت،‏ رفتار،‏ محبت،‏ ایمان،‏ و پاکی،‏ نمونه‌ای خوب باشید.‏ (‏۱تیموتاؤس ۴:‏۱۲‏)‏ ثمرهٔ روح خدا را نشان دهید.‏ (‏غلاطیان ۵:‏​۲۲،‏۲۳‏)‏ صبر،‏ ملاحظه،‏ بخشش،‏ و دلسوزی،‏ کوششهای شما را تقویت می‌کند تا راههای خدا را به فرزندانتان آموزش دهید.‏ —‏ کولسیان ۳:‏​۱۲-‏۱۴‏.‏

۲۱.‏ چگونه می‌تواند فضایی گرم و شاد در خانهٔ شخص حفظ شود؟‏

^۲۱ سعی کنید با کمک خدا،‏ روحیه‌ای شاد و گرم را در خانواده‌تان حفظ کنید.‏ به عنوان خانواده با همدیگر وقت صرف کنید،‏ سعی کنید حداقل یک وعده غذا را هر روز با یکدیگر بخورید.‏ جلسات مسیحی،‏ خدمت موعظه،‏ و مطالعهٔ خانوادگی ضروری هستند.‏ در عین حال،‏ «وقتی برای خنده .‏ .‏ .‏ و وقتی برای رقص» نیز وجود دارد.‏ (‏جامعه ۳:‏​۱،‏۴‏)‏ بله،‏ مواقعی را برای تفریح سازنده برنامه‌ریزی کنید.‏ بازدید موزه‌ها،‏ باغ وحشها،‏ و اماکن مشابه،‏ برای تمام خانواده لذت‌بخش هستند.‏ یا اینکه می‌توانید تلویزیون را خاموش کنید و به آواز خواندن،‏ گوش کردن به موسیقی،‏ بازی کردن،‏ و گفتگو بپردازید.‏ این می‌تواند به خانواده کمک کند تا به یکدیگر نزدیکتر شوند.‏

۲۲.‏ چرا باید برای نجات خانواده‌ات سخت کار کنی؟‏

^۲۲ به این امید که همهٔ شما والدین مسیحی به خشنود کردن یَهُوَه به طور کامل،‏ ادامه دهید «در هر عمل نیکو بار آورید و بمعرفت کامل خدا نموّ کنید.‏» (‏کولسیان ۱:‏۱۰‏)‏ خانواده‌ات را بر پایهٔ محکم اطاعت از کلام خدا بنا کن.‏ (‏متی ۷:‏​۲۴-‏۲۷‏)‏ و مطمئن باش تلاشهای تو برای بزرگ کردن فرزندانت «بتأدیب و نصیحت خداوند»،‏ رضایت او را جلب خواهد کرد.‏ —‏ افسسیان ۶:‏⁠۴‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ چگونه شوهر و زن می‌توانند در بنای خانوادهٔ خود همکاری کنند؟‏

◻ نیازهای عاطفی فرزندان چه هستند،‏ و چگونه می‌توان با آنها برخورد کرد؟‏

◻ چگونه سرهای خانواده می‌توانند هم به طور رسمی و هم به طور غیر رسمی به فرزندانشان آموزش دهند؟‏

◻ چگونه والدین می‌توانند در عدالت تأدیب کنند؟‏

◻ برای فایدهٔ خانواده‌های تک‌سرپرست و خانواده‌های ناتنی چه کار می‌توان انجام داد؟‏