یَهُوَه فریاد دل ما را می‌شنود
‹چشمان یَهُوَه به سوی صالحان است و گوش‌های وی به سوی فریاد ایشان.› — مزمور ۳۴:۱۵.
۱، ۲. الف) امروزه مردم دنیا چه احساسی نسبت به اوضاع جهان دارند؟ ب) چرا اوضاع جهان ما را متعجب نمی‌کند؟
آیا شما نیز خود را در بند مشکلات می‌بینید؟ امروزه، اکثر مردم دنیا خود را اسیر مشکلات و گرفتاری‌های این دنیای پرشرارت می‌بینند و چه بسیارند کسانی که تاب و توان خود را به کلّی از دست داده‌اند. اینان مانند داود مزمورنویس می‌گویند: «بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم. دل من می‌طپد و قوّتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.» — مزمور ۳۸:۸، ۱۰.
۲ دلیل اوضاع اسفبار این دنیا بر ما مسیحیان پوشیده نیست. ما می‌دانیم این مشکلات که مانند «دردهای زه» یا زایمان بر نسل بشر عارض شده است، بخشی از نشانی است که عیسی در مورد دوران حضور خود پیشگویی کرد. (مَرقُس ۱۳:۸؛ متّیٰ ۲۴:۳) واژهٔ یونانی‌ای که درد زایمان ترجمه شده است در کل به سختی‌ها و مصیبت‌های مردم دنیا اشاره دارد. به راستی که این عبارت چه توصیف دقیقی از شدّت ‹سختی‌های› روزگار ما ارائه می‌دهد! — ۲تیموتاؤس ۳:۱.
یَهُوَه از وضعیت ما آگاه است
۳. خادمان یَهُوَه به چه موضوعی واقفند؟
۳ خادمان یَهُوَه به خوبی واقفند که از سختی‌های این ایّام در امان نیستند و نیک می‌دانند که به احتمال قوی اوضاع از این نیز بدتر خواهد شد. شاهدان یَهُوَه به غیر از مشکلاتی که برای تمام مردم دنیا وجود دارد، باید با شیطان نیز مقابله کنند؛ «دشمنی» که تمام تلاش خود را می‌کند تا زورق ایمان ما را در صخره‌های دنیای شریر خود درهم بشکند. (۱پِطْرُس ۵:۸) مشکلات گاه ما را چنان مستأصل می‌کنند که همچون داود فغان بر می‌آوریم: «عار، دلِ مرا شکسته است و به شدّت بیمار شده‌ام. انتظار مُشْفِقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلّی‌دهندگان، اما نیافتم.» — مزمور ۶۹:۲۰.
۴. در سختی‌ها و مشقّات چه حقیقتی به ما تسلّی می‌دهد؟
۴ آیا منظور داود این بود که امیدی برایش باقی نیست؟ خیر. او در ادامهٔ همان مزمور می‌گوید: ‹یَهُوَه فقیران را مستجاب می‌کند و اسیران خود را [یعنی خادمان خود را که اسیرند] حقیر نمی‌شمارد.› (مزمور ۶۹:۳۳) آیا شما نیز گاهی خود را اسیر مشکلات می‌بینید؟ شاید تصوّر کنید که دیگران وضعیت شما را به درستی درک نمی‌کنند؛ و شاید این تصوّر شما درست هم باشد. اما، همچون داود همهٔ ما می‌توانیم از این موضوع تسلّی خاطر بیابیم که یَهُوَه به فریاد دل ما گوش می‌دهد. — مزمور ۳۴:۱۵.
۵. سلیمان از چه مطلبی اطمینان کامل داشت؟
۵ سلیمان، پسر داود، هنگام مراسم وقف معبد روی همین نکته تأکید کرد. (۲تواریخ ۶:۲۹-۳۱ خوانده شود.) سلیمان به یَهُوَه التماس نمود که به دعای پاکدلان گوش دهد و وقتی «هر یک از ایشان بلا و غم دل» خود را به او می‌گوید دعایش را مستجاب کند. یَهُوَه چه احساسی نسبت به چنین دعاهایی دارد؟ سلیمان در این خصوص خیلی صریح و با اطمینان اظهار داشت که یَهُوَه نه تنها این دعاها را می‌شنود، بلکه به تک‌تک آن‌ها ترتیب اثر می‌دهد. چرا سلیمان چنین اطمینانی داشت؟ زیرا او به خوبی واقف بود که یَهُوَه ‹ دل ما را می‌داند› و می‌داند که چه چیزی بر آن غبار غم نشانده است.
۶. ما چگونه می‌توانیم از بار نگرانی‌های خود بکاهیم، و چه اطمینانی در این خصوص به ما داده شده است؟
۶ هر یک از ما می‌تواند سفرهٔ دل خود را در دعا پیش یَهُوَه باز کند و «بلا و غم دل» خود را به او بگوید. چقدر باعث تسلّی خاطر است که بدانیم یَهُوَه به فردفرد ما توجه دارد و به درد دل ما گوش می‌دهد. پِطْرُس رسول در تأیید این مطلب می‌گوید: «بار تمام نگرانی‌های خود را به دوش او بگذارید، زیرا او همیشه در فکر شما است.» (۱پِطْرُس ۵:۷، انجیل شریف) عیسی با تشبیهی زیبا نشان داد که یَهُوَه به درد و محنت فردفرد ما اهمیت می‌دهد. او اظهار نمود: «آیا دو گنجشک به یک فَلْس فروخته نمی‌شود؟ و حال آنکه یکی از آن‌ها جز به حکم پدر شما به زمین نمی‌افتد. لیکن همهٔ موی‌های سر شما نیز شمرده شده است. پس ترسان مباشید زیرا شما از گنجشکان بسیار افضل هستید.» — متّیٰ ۱۰:۲۹-۳۱.
به یَهُوَه متکی باشیم
۷. ما از چه کمکی می‌توانیم اطمینان داشته باشیم؟
۷ ما می‌توانیم اطمینان کامل داشته باشیم که نه تنها در توان یَهُوَه است که به بندهٔ خود کمک کند بلکه خواست قلبی اوست که او را از تنگی و گرفتاری رهایی دهد. «خدا ملجا و قوّت ماست، و مددکاری که در تنگی‌ها فوراً یافت می‌شود.» (مزمور ۳۴:۱۵-۱۸؛ ۴۶:۱) حال ببینیم یَهُوَه چگونه ما را در شرایط سخت مدد می‌کند. توجه کنید که در اوّل قُرِنتیان ۱۰:۱۳ چه آمده است: «هیچ تجربه [آزمایشی] جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. اما خدا امین است که نمی‌گذارد شما فوق طاقت خود آزموده شوید، بلکه با تجربه مَفَرّی [راه گریزی] نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشید.» گاه یَهُوَه با تغییر دادن وضعیتمان مشکل را رفع می‌کند و گاهی نیز نیروی لازم را به ما می‌دهد تا آن را تحمّل کنیم. در هر دو صورت مددکار ما یَهُوَه بوده است.
۸. برای آن که از کمک یَهُوَه بهره‌مند شویم چه باید بکنیم؟
۸ برای آن که از کمک یَهُوَه بهره‌مند شویم چه باید بکنیم؟ ببینید کتاب مقدّس چه پندی به ما می‌دهد: ‹بار تمام نگرانی‌های خود را به دوش یَهُوَه بگذارید.› مفهوم این آیه این است که رسیدگی به تمام نگرانی‌ها و دلواپسی‌های خود را به یَهُوَه واگذار کنیم؛ یعنی نگرانی‌ها را کنار بگذاریم و با شکیبایی انتظار بکشیم تا یَهُوَه به نیازمان رسیدگی کند. (متّیٰ ۶:۲۵-۳۲) البته، چنین اعتمادی مستلزم تواضع بسیار است، زیرا شخص نباید به توانایی‌ها و تدابیر خود تکیه کند. آری، ما می‌خواهیم ‹زیرِ دست زورآورِ خدا فروتنی نماییم› و بدین شکل نشان دهیم چقدر خود را در مقابل او کوچک می‌دانیم. (۱پِطْرُس ۵:۶ خوانده شود.) با این کار می‌توانیم بر هر سختی و مشقّتی که یَهُوَه اجازه آن را داده است فائق آییم. ما همیشه دوست داریم یَهُوَه به سرعت مشکلمان را از میان بردارد، اما واضح است که او بهتر می‌داند چه وقت دست به عمل بزند. — مزمور ۵۴:۷؛ اِشَعْیا ۴۱:۱۰.
۹. داود می‌بایست بار چه نگرانی‌ای را به دوش یَهُوَه می‌گذاشت؟
۹ سخن داود را به خاطر آورید که می‌گوید: «مشکلات خود را به خدا واگذار و او تو را حفظ خواهد کرد. خداوند هرگز نخواهد گذاشت که شخص نیکوکار بلغزد و بیفتد.» (مزمور ۵۵:۲۲، ترجمه تفسیری) زمانی که داود این سخنان را به تحریر درآورد، خود تحت سخت‌ترین فشارهای روحی بود. (مزمور ۵۵:۴) گفته می‌شود که داود این مزمور را زمانی به قلم آورد که پسرش اَبْشالوم برای تصاحب تاج و تخت سلطنت، علیه او توطئه کرده بود. حتی اَخیتُوفَل مشاور مورد اعتماد داود نیز به توطئه‌گران پیوسته بود. داود مجبور شد از اورشلیم بگریزد. (۲سموئیل ۱۵:۱۲-۱۴) اما، حتی تحت این شرایط دشوار نیز به یَهُوَه تکیه کرد و البته یَهُوَه نیز او را مأیوس نساخت.
۱۰. در مواجهه با هر گونه سختی و ناراحتی چه باید بکنیم؟
۱۰ چقدر مهم است که ما نیز همچون داود در تمام سختی‌ها و ناراحتی‌هایمان با دعایی صمیمانه به پروردگارمان متوسل شویم. توجه کنید که پولُس رسول در این خصوص چه پندی به ما داده است. (فیلِپّیان ۴:۶، ۷ خوانده شود.) پولُس می‌گوید وقتی از صمیم دل به یَهُوَه دعا می‌کنیم ‹سلامتی خدا [آرامشی الٰهی] که فوق از تمامی عقل است، دل‌ها و ذهن‌های ما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.›
۱۱. ‹آرامش الٰهی› چگونه دل و ذهن ما را محافظت می‌کند؟
۱۱ آیا دعا واقعاً می‌تواند اوضاع را تغییر دهد؟ در بعضی موارد بله. ولی باید در نظر بگیریم که یَهُوَه همیشه اوضاع را بر وفق مراد ما تغییر نمی‌دهد. با این حال، نباید تردید داشته باشیم که دعا کردن تعادل ذهنی ما را حفظ می‌کند و مانع می‌شود زیر بار نگرانی‌ها خرد شویم. وقتی ترس و نگرانی بر خاطر ما هجوم می‌آورد، ‹آرامش الٰهی› درست مثل سربازانی که شهری را از هجوم دشمنان حفظ می‌کنند، شهر پرآشوب دل و ذهن ما را آرام می‌سازد. دعایی صمیمانه سبب می‌شود تا بر هر گونه تردید، ترس و افکار منفی فائق آییم و تصمیمی عجولانه و ناعاقلانه نگیریم. — مزمور ۱۴۵:۱۸.
۱۲. با تشبیهی نشان دهید که دانستن چه نکته‌ای در ما آرامش خاطر ایجاد می‌کند.
۱۲ وقتی با موقعیتی دشوار روبرو می‌شویم، چه چیزی می‌تواند در ما آرامش خاطر ایجاد کند؟ در اینجا مثالی می‌آوریم که موقعیت ما انسان‌ها را در این دنیا به خوبی نشان می‌دهد. تصوّر کنید کارمندی زیر دست رئیسی خشن و فحّاش کار می‌کند. این کارمند موقعیتی پیدا می‌کند که درد خود را با صاحب شرکت که شخصی رئوف و معقول است در میان بگذارد. صاحب شرکت به او اطمینان می‌دهد که از وضعیت او کاملاً آگاه است و تصمیم دارد به زودی رئیس او را اخراج کند. دانستن این مطلب مسلّماً به آن کارمند قوّت قلب می‌دهد تا مدتی دیگر این شرایط سخت را متحمّل شود. ما نیز می‌دانیم که یَهُوَه کاملاً از وضعیت ما آگاه است و به ما اطمینان داده است که به زودی ‹رئیس این جهان را بیرون خواهد افکند.› (یوحنّا ۱۲:۳۱) به راستی که چه حقیقت دلگرم‌کننده‌ای!
۱۳. به غیر از دعا چه کار دیگری باید انجام دهیم؟
۱۳ آیا کافی است که فقط در مورد مشکلمان دعا کنیم؟ خیر. لازم است که کارها و اقداماتی نیز هماهنگ با دعای خود انجام دهیم. وقتی داود شنید که شاؤلِ پادشاه مردانی را برای کشتن او گسیل داشته است، چنین دعا کرد: «ای خدایم مرا از دشمنانم برهان! مرا از مقاومت‌کنندگانم برافراز. مرا از گناهکاران خلاصی ده! و از مردمان خون‌ریز رهایی بخش!» (مزمور ۵۹:۱، ۲) داود علاوه بر این دعا مطابق توصیهٔ همسر خود از مهلکه گریخت. (۱سموئیل ۱۹:۱۱، ۱۲) ما نیز می‌توانیم در دعا از یَهُوَه بخواهیم حکمت لازم را به منظور تحمّل یا شاید حتی بهبود وضعیتی دشوار به ما بدهد. — یعقوب ۱:۵.
چگونه می‌توانیم قدرت تحمّل پیدا کنیم
۱۴. به یاد داشتن چه امری به ما در تحمّل مشکلات کمک می‌کند؟
۱۴ حال اگر مشکل ما به طول انجامید چطور؟ چه چیزی ما را در تحمّل آن یاری خواهد کرد؟ نخست، نباید فراموش کنیم که یک طریق اثبات محبتمان به یَهُوَه این است که در شرایط دشوار به او وفادار بمانیم. (اَعمال ۱۴:۲۲) به خاطر آوریم که شیطان ایّوب را به چه چیز متهم کرد. او به یَهُوَه گفت: «اگر خداترسی برای او سودی نمی‌داشت این کار را نمی‌کرد. ایّوب و خانواده و اموالش را از هر گزندی محفوظ داشته‌ای. دسترنج او را برکت داده‌ای و ثروت زیاد به او بخشیده‌ای. دارایی‌اش را از او بگیر، آنگاه خواهی دید که آشکارا به تو کفر خواهد گفت!» (ایّوب ۱:۹-۱۱، تفس) ایّوب با حفظ وفاداری خود دروغ بودن آن اتهامات را ثابت کرد. ما نیز وقتی با موقعیتی دشوار روبرو می‌شویم این فرصت را می‌یابیم تا با پایداری خود نادرست بودن اتهام شیطان را ثابت کنیم. علاوه بر این، چنین پایداری و تحمّلی امید و اعتمادمان را به یَهُوَه بیشتر می‌کند. — یعقوب ۱:۴.
۱۵. شرح حال چه کسانی به ما قوّت قلب می‌دهد؟
۱۵ دوّم، می‌باید به خاطر داشته باشیم که ‹همین زحمات بر برادران ما که در دنیا هستند، می‌آید.› (۱پِطْرُس ۵:۹) آری، سختی‌هایی که ما با آن‌ها روبرو می‌شویم سختی‌هایی غیرمعمول نیستند. (۱قُرِنتیان ۱۰:۱۳) پس بجاست به عوض آن که تمام وقت در مورد مشکلات خود فکر کنیم، روی شرح‌حال خادمان رنج‌دیده و وفادار خدا تأمّل کنیم. این کار به ما نیرو و قوّت قلب می‌دهد. (۱تَسّالونیکیان ۱:۵-۷؛ عبرانیان ۱۲:۱) می‌توانیم روی شرح حال افرادی تأمّل کنیم که زیر فشار سخت‌ترین مشکلات به یَهُوَه وفادار ماندند. در نشریات مسیحی‌مان شرح حال برادران و خواهرانی را می‌یابیم که مشکلاتی مشابه مشکلات ما داشته‌اند. خواندن این مطالب به ما قوّت قلب می‌دهد.
۱۶. یَهُوَه چگونه ما را در تنگی‌ها تسلّی می‌دهد؟
۱۶ سوّم، از یاد نبریم که یَهُوَه «پدر رحمت‌ها و خدای جمیع تسلّیات است، که ما را در هر تنگی ما تسلّی می‌دهد تا ما بتوانیم دیگران را در هر مصیبتی که باشد تسلّی نماییم، به آن تسلّی که خود از خدا یافته‌ایم.» (۲قُرِنتیان ۱:۳، ۴) این مثل آن است که بگوییم یَهُوَه در «هر تنگی» یعنی در تمام دشواری‌هایمان در کنار ماست تا ما را تسلّی دهد. بدین ترتیب ما نیز خواهیم توانست دیگران را ‹در هر مصیبتی که باشند،› تسلّی و آرامش دهیم. پولُس خود صحّت این امر را به عین در زندگی خویش مشاهده کرد. — ۲قُرِنتیان ۴:۸، ۹؛ ۱۱:۲۳-۲۷.
۱۷. کتاب مقدّس چگونه به ما کمک می‌کند تا بر مشکلات خود فائق آییم؟
۱۷ چهارم، ما کلام خدا را در اختیار داریم که «به جهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است، تا مرد خدا کامل و به جهت هر عمل نیکو آراسته بشود.» (۲تیموتاؤس ۳:۱۶، ۱۷) کتاب مقدّس ما را، هم برای ‹اَعمال نیک› کامل و آماده می‌سازد، و هم برای تحمّل مشکلات. واژهٔ یونانی‌ای که در اینجا «کامل» ترجمه شده است به طور تحت‌اللفظی به معنی «کاملاً آماده» است. این واژه در یونان باستان برای کشتی‌ای به کار برده می‌شد که برای عزیمت مجهز و آماده شده بود. همچنین در مورد دستگاهی به کار می‌رفت که کار خود را به خوبی انجام می‌داد. به همین شکل، یَهُوَه نیز با کلام خود ما را برای هر موقعیتی در زندگی آماده و مجهز می‌سازد. پس نتیجه می‌گیریم: ‹اگر یَهُوَه اجازه داده است که با مشکلی روبرو شویم، می‌توانیم مطمئن باشیم که آمادگی لازم را نیز برای تحمّل آن به ما می‌دهد.›
یَهُوَه ما را از تمام سختی‌ها رهایی می‌دهد
۱۸. به یاد داشتن چه مطلبی قدرت تحمّل سختی‌ها را در ما افزایش می‌دهد؟
۱۸ پنجم، باید همیشه این حقیقت را در نظر داشته باشیم که یَهُوَه به زودی بشر را از تمام سختی‌ها و محنت‌هایش رهایی خواهد داد. (مزمور ۳۴:۱۹؛ ۳۷:۹-۱۱؛ ۲پِطْرُس ۲:۹) یَهُوَه غیر از رها ساختن انسان‌ها از سختی‌ها، آن‌ها را همچنین از قید مرگ آزاد خواهد نمود. سپس به برخی موهبت زندگی ابدی در بهشت زمینی و به برخی دیگر موهبت زندگی جاودانه در آسمان در جوار عیسی را عطا خواهد کرد.
۱۹. چگونه می‌توانیم بر سختی‌ها غلبه کنیم؟
۱۹ تا آن زمان، باید فشارها و سختی‌های این دنیای پرشرارت را تحمّل کنیم. تصوّرش را بکنید، وقتی این فشارها سرانجام از دوشمان برداشته شوند چقدر خود را راحت و آزاد حس خواهیم کرد! (مزمور ۵۵:۶-۸) وفادار ماندن به یَهُوَه زیر این فشارها دروغ بودن ادعای شیطان را در مورد خادمان خدا ثابت می‌کند. باشد که با کمک کلام خدا خود را برای هر موقعیتی آماده و برای هر عمل نیکو کارآزموده سازیم. نگذاریم اعتمادمان به یَهُوَه، «خدای جمیع تسلّیات» ضعیف شود. و این نکته را هرگز از یاد نبریم: ‹چشمان یَهُوَه به سوی صالحان است و گوش‌های وی به سوی فریاد ایشان.› — مزمور ۳۴:۱۵.
مرور
• مشکلات داود چه احساسی در او ایجاد کرده بود؟
• سلیمان از چه چیزی اطمینان کامل داشت؟
• چگونه می‌توانیم بر سختی‌هایی که یَهُوَه مانع آن‌ها نشده است فائق آییم؟