به چه چیزی در زندگی خود ارجحیت می‌دهی؟‏

‏«طریقیرا که بر آن بروم مرا بیاموز.‏»‏‏—‏مزمور ۱۴۳:‏۸‏.‏

۱.‏ نظر سلیمان پادشاه دربارهٔ فعالیتها و دست‌آوردهای بشر چیست؟‏

شاید بدانی که زندگی پر از مشغله و نگرانی است.‏ با کمی تأمل می‌توانی بعضی از مشغله‌ها و نگرانی‌ها را پراهمیت تلقی کنی.‏ بعضی دیگر را کم‌اهمیت یا اصلاً بیهوده بدانی.‏ تشخیص این امر به معنای آن است که با یکی از حکیم‌ترین مردان تاریخ یعنی سلیمان پادشاه هم‌عقیده هستی.‏ او پس از بررسی دقیق مشغله‌های زندگی،‏ چنین نتیجه‌گیری می‌کند:‏ «از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار چونکه تمامئ تکلیف انسان این است.‏» (‏جامعه ۲:‏۴-‏۹،‏ ۱۱؛‏ ۱۲:‏۱۳‏)‏ این گفته در زمان ما چه معنایی پیدا می‌کند؟‏

۲.‏ چه پرسش اساسیی باید برای افراد خداترس مطرح شود،‏ و این پرسش چه پرسشهای دیگری را مطرح می‌سازد؟‏

^۲ اگر بخواهی ‹از خدا بترسی و اوامر او را نگاه داری›،‏ باید این پرسش دشوار را از خود بکنی،‏ ‹به چه چیزی در زندگی خود ارجحیت می‌دهم؟‏› البته ممکن است این پرسشی نباشد که همیشه به آن فکر کنیم ولی بیا حالا به آن بپردازیم.‏ این سؤال در واقع پرسش‌های دیگری را نیز مطرح می‌کند،‏ پرسش‌هایی از این قبیل:‏ ‹آیا به کار یا حرفه‌ام یا مال و اموال بیش از حد اهمیت می‌دهم؟‏ به خانه،‏ خانواده و عزیزانم تا چه حد اهمیت می‌دهم؟‏› یک جوان می‌تواند از خود بپرسد:‏ ‹تا چه حد وقت و حواسم را به تحصیلاتم اختصاص می‌دهم؟‏ آیا سرگرمی‌ها،‏ ورزش،‏ یا شکلی از تفریحات و تکنولوژی برای من در درجهٔ اول اهمیت قرار دارند؟‏› سن و موقعیتمان هر چه باشد باید واقعاً از خود بپرسیم:‏ ‹خدمت به خدا چه جایی در زندگی من دارد؟‏› به احتمال زیاد با این امر موافقی که باید در زندگی به بعضی چیزها اولویت داد.‏ اما از کجا و چگونه می‌توان برای تعیین عاقلانهٔ این اولویت‌ها کمک گرفت؟‏

۳.‏ مسیحیان برای تعیین اولویتها چه چیزهایی را باید در نظر بگیرند؟‏

^۳ «ارجحیت» دادن به چیزی در اصل به این معناست که آن را بر چیزهای دیگر مقدم بدانیم یا باید پیش از هر چیز به آن توجه کنیم.‏ ممکن است یکی از شاهدان یَهُوَه باشی و یا یکی از میلیون‌ها شاگرد صادق کلام خدا که شاهدان با آنها معاشرت دارند،‏ در هر حال به این حقیقت توجه کن:‏ «برای هر چیز زمانی است و هر مطلبیرا زیر آسمان وقتی است.‏» (‏جامعه ۳:‏۱‏)‏ البته این مطلب محبتی را که در خانواده نشان می‌دهی نیز دربر می‌گیرد.‏ (‏کولسیان ۳:‏۱۸-‏۲۱‏)‏ این به معنای آن است که باید شغلی داشته و با صداقت مخارج خانوادهٔ خود را از آن طریق تأمین کنی.‏ (‏۲تسالونیکیان ۳:‏۱۰-‏۱۲؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۸‏)‏ و برای تفریح وقتی را به یک سرگرمی اختصاص دهی یا گاهی به استراحت و تمدد اعصاب بپردازی.‏ (‏مقایسه شود با مرقس ۶:‏۳۱‏.‏)‏ با این همه وقتی واقعاً به تأمل می‌پردازیم،‏ آیا مشخص نمی‌شود که در واقع هیچیک از این کارها در زندگی ارجحیت ندارند؟‏ چیز دیگری وجود دارد که از اینها بسیار پراهمیت‌تر است.‏

۴.‏ آنچه که در فیلپیان ۱:‏۹،‏ ۱۰ آمده است چه ارتباطی با تعیین اولویتها دارد؟‏

^۴ شاید قبول داشته باشی که اصول کتاب مقدس برای تعیین اولویتها و تصمیم‌گیری عاقلانه کمک بسیار ارزشمندی است.‏ برای مثال،‏ در فیلپیان ۱:‏۹،‏ ۱۰ مسیحیان دعوت می‌شوند تا ‹در معرفت و کمال فهم بسیار افزونتر شوند.‏› به چه منظور؟‏ پولس رسول سپس اضافه می‌کند:‏ «تا چیزهای بهتر را برگزینید.‏» آیا این گفته عاقلانه نیست؟‏ یک مسیحی دانا بر پایهٔ معرفت دقیق می‌تواند تعیین کند که چه چیزی در زندگی باید اولویت—‏ارجحیت—‏داشته باشد.‏

نمونه‌ای برای تعیین آنچه که ارجحیت دارد

۵.‏ کتاب مقدس با توصیف نمونه‌ای که برای مسیحیان بجای گذاشته شده،‏ چگونه نشان می‌دهد که عیسی برای چه چیزی در زندگی ارجحیت قائل بود؟‏

^۵ در این گفته‌های پطرس رسول می‌توانیم جنبهٔ ارزشمندی از معرفت را مشاهده کنیم:‏ «برای همین خوانده شده‌اید چونکه مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونهٔ گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمائید.‏» (‏۱پطرس ۲:‏۲۱‏)‏ بله برای آنکه دریابیم چه چیزی در زندگی ارجحیت دارد می‌توانیم نظر عیسی مسیح را در این باره مورد بررسی قرار دهیم.‏ در مزمور ۴۰:‏۸ در مورد او چنین نبوت شده است:‏ «در بجا آوردن ارادهٔ تو ای خدای من رغبت میدارم،‏ و شریعت تو در اندرون دل من است.‏» عیسی همین مطلب را به این شکل بیان می‌کند:‏ «خوراک من آنستکه خواهش فرستندهٔ خود را بعمل آورم و کار او را بانجام رسانم.‏»—‏یوحنا ۴:‏۳۴؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۲‏.‏

۶.‏ برای آنکه مانند عیسی ارادهٔ خدا را مقدم بشماریم چه می‌توانیم بکنیم؟‏

^۶ به نکته اصلی در اینجا توجه کن—‏به عمل آوردن خواهش یا ارادهٔ خدا.‏ عیسی گفت:‏ «هر که کامل شده باشد مثل استاد خود بُوَد» و بدین ترتیب نمونه‌ای که بجای گذاشت با تأکید نشان می‌دهد که شاگردانش باید به درستی برای چه چیزی در زندگی ارجحیت قائل شوند.‏ (‏لوقا ۶:‏۴۰‏)‏ و همانطور که عیسی در راهی که پدرش برایش منظور کرده بود گام برمی‌داشت،‏ نشان داد که با ارجحیت دادن به ارادهٔ خدا می‌توان به «کمال خوشی» دست یافت.‏ (‏مزمور ۱۶:‏۱۱؛‏ اعمال ۲:‏۲۸‏)‏ آیا منظور این گفته را درک می‌کنی؟‏ اگر پیروان عیسی در زندگی خود به انجام ارادهٔ خدا ارجحیت دهند،‏ از «کمال خوشی» و زندگی واقعی برخوردار خواهند شد.‏ (‏۱تیموتاؤس ۶:‏۱۹‏)‏ بنابراین دلایل بسیاری وجود دارند برای اینکه به انجام ارادهٔ خدا در زندگی خود اولویت دهیم.‏

۷،‏ ۸.‏ عیسی با چه آزمایشاتی روبرو شد،‏ و از این موضوع چه درسی می‌گیریم؟‏

^۷ بلافاصله پس از آنکه عیسی به صورت سمبولیک آمادگی خود را برای انجام ارادهٔ خدا نشان داد،‏ ابلیس برای گمراه کردن او دست به کار شد.‏ چگونه؟‏ او عیسی را از سه جهت مورد آزمایش قرار داد.‏ ولی عیسی هر بار به او پاسخی صریح و بر مبنای کتاب مقدس ارائه داد.‏ (‏متی ۴:‏۱-‏۱۰‏)‏ با این حال عیسی بعدها تحت آزمایشات دیگری نیز قرار گرفت—‏اذیت و آزار،‏ تمسخر،‏ خیانت یهودا،‏ اتهامات دروغ و سپس مرگ بر روی تیر شکنجه.‏ اما هیچیک از این آزمایشات پسر وفادار خدا را از راهش منحرف نساخت.‏ عیسی در یک موقعیت بحرانی چنین دعا کرد:‏ «نه بخواهش من بلکه بارادهٔ تو.‏ .‏ .‏ .‏ آنچه ارادهٔ تست بشود.‏» (‏متی ۲۶:‏۳۹،‏ ۴۲‏)‏ آیا تک تک ما نباید عمیقاً تحت تأثیر این جنبهٔ نمونه‌ای که برای ما بجای گذاشته شده است قرار بگیریم،‏ سرمشقی که باعث می‌شود «از دعا کردن خسته نشویم؟‏»—‏رومیان ۱۲:‏۱۲ انجیل شریف‏.‏

^۸ بله راهنمایی الهی برای تعیین اولویت‌ها در زندگی‌مان مفید است،‏ بویژه هنگام رو در رویی با دشمنان حقیقت و مخالفان ارادهٔ خدا.‏ به یاد آور که داوود،‏ پادشاه وفادار هنگامی که با دشمنیِ مخالفانش روبرو شد چگونه برای دریافت راهنمایی خواهش و تمنا کرد.‏ با بررسی بخشی از مزمور ۱۴۳ این موضوع را مشاهده خواهیم کرد.‏ این بررسی باید ما را یاری کند تا دریابیم چگونه می‌توانیم رابطهٔ شخصی‌مان را با یَهُوَه استحکام ببخشیم و برای به انجام رساندن ارادهٔ خدا در زندگی خود همواره اولویت قائل شویم.‏

یَهُوَه دعاهای ما را می‌شنود و به آنها پاسخ می‌دهد

۹.‏ الف)‏ با اینکه داوود انسانی گناهکار بود،‏ سخنان و اعمال او نشانگر چه بودند؟‏ ب)‏ چرا نباید از درستکاری دست برداریم؟‏

^۹ داوود با اینکه انسانی فانی و گناهکار بود،‏ ایمان داشت که یَهُوَه به التماس و دعای او گوش فرا می‌دهد.‏ او با فروتنی از خدا تمنا می‌کند:‏ «ای خداوند دعای مرا بشنو و بتضرّع من گوش بده،‏ در امانت و عدالت خویش مرا اجابت فرما.‏ و بر بندهٔ خود بمحاکمه برمیا،‏ زیرا زندهٔ نیست که بحضور تو عادل شمرده شود.‏» (‏مزمور ۱۴۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ داوود از ناکاملی خود آگاه بود،‏ اما دلش با خدا کامل بود.‏ بنابراین اطمینان داشت که پاسخی عادلانه دریافت می‌کند.‏ آیا این موضوع باعث دلگرمی ما نیست؟‏ با اینکه نمی‌توانیم به حد معیارهای عادلانهٔ خدا برسیم ولی می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که اگر دلمان با او کامل باشد،‏ دعاهای ما را خواهد شنید.‏ (‏جامعه ۷:‏۲۰؛‏ ۱یوحنا ۵:‏۱۴‏)‏ در همان حال که از دعا کردن خسته نمی‌شویم باید سعی کنیم در این روزگار سخت ‹بدیرا بنیکوئی مغلوب سازیم.‏›—‏رومیان ۱۲:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ یعقوب ۴:‏۷‏.‏

۱۰.‏ چرا داوود دوره‌های اضطراب‌آوری را پشت سر گذاشت؟‏

^۱۰ داوود نیز مانند ما دشمنانی داشت.‏ مدتی از دست شاؤل فراری بود و مجبور بود به تنهایی به مناطق دورافتاده پناه ببرد،‏ و هنگامی که بر تخت پادشاهی بود مورد حملهٔ دشمنانش قرار گرفت و رویهم‌رفته دوره‌های پراضطرابی را پشت سر گذاشت.‏ او خود تأثیری را که این وقایع بر او می‌گذاشتند چنین توصیف می‌کند:‏ «دشمن بر جان من جفا کرده .‏ .‏ .‏ مرا در ظلمت ساکن گردانیده .‏ .‏ .‏ پس روح من در من مدهوش شده،‏ و دلم در اندرونم متحیّر گردیده است.‏» (‏مزمور ۱۴۳:‏۳،‏ ۴‏)‏ آیا تو نیز زمانی چنین احساسی داشته‌ای؟‏

۱۱.‏ خادمان کنونی خدا با چه لحظات سختی روبرو بوده‌اند؟‏

^۱۱ برخی از افراد قوم خدا در اثر فشار دشمن،‏ اوضاع سخت اقتصادی،‏ بیماری شدید،‏ یا مشکلات کمرشکن دیگر روحیهٔ خود را می‌بازند.‏ گاهی حتی دلهای آنان گویی سست و ضعیف شده است.‏ و گویی هر یک فریاد برآورده‌اند:‏ «ای که تنگیهای بسیار و سخت را بما نشان دادهٔ،‏ رجوع کرده باز ما را زنده خواهی ساخت،‏ .‏ .‏ .‏ برگشته مرا تسلّی خواهی بخشید.‏» (‏مزمور ۷۱:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ چگونه به آنها کمک شده است؟‏

چگونه با تلاشهای دشمن روبرو شویم

۱۲.‏ داوود پادشاه چگونه از عهدهٔ خطرات و آزمایش‌ها برآمد؟‏

^۱۲ مزمور ۱۴۳:‏۵ نشان می‌دهد که داوود هنگامی که خطرات و آزمایشات سخت او را احاطه کرده بودند چه کرد:‏ «ایّام قدیمرا بیاد میآ‌ورم،‏ در همهٔ اعمال تو تفکّر نموده،‏ در کارهای دست تو تأمّل میکنم.‏» داوود رفتاری را که خدا با خادمانش داشته است و همینطور رهایی خود را به یاد می‌آوَرْد.‏ در مورد آنچه که یَهُوَه برای نام کبیر خود انجام داده بود تفکر می‌نمود.‏ بله داوود همواره دربارهٔ کارهای خدا تأمل می‌کرد.‏

۱۳.‏ هنگامی که با آزمایشی روبرو می‌شویم،‏ تفکر در مورد خادمان وفادار دوران باستان و روزگار ما چگونه می‌تواند به ما در تحمل مصائب کمک کنند؟‏

^۱۳ آیا ما بارها رفتار خدا را با قومش به یاد نیاورده‌ایم؟‏ تردیدی در این مورد وجود ندارد!‏ پیشینه‌ای که ‹ابر شاهدان› در دوران پیش از مسیحیت به جای گذاشته‌اند نیز جزئی از آن است.‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏۳۲-‏۳۸؛‏ ۱۲:‏۱‏)‏ مسیحیان مسح‌شدهٔ قرن اول نیز از ‹بیاد آوردن ایاّم سلف› و آنچه که پیش از آن متحمل شده بودند،‏ دلگرمی می‌یافتند.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۳۲-‏۳۴‏)‏ در مورد تجربیات خادمان خدا در روزگار ما،‏ به عنوان مثال آنطوری که در کتاب شاهدان یَهُوَه—‏اعلام‌کنندگان ملکوت خدا (‏انگل‍.‏)‏a نقل شده است،‏ چه می‌توان گفت؟‏ مطالبی که در این کتاب و نشریات دیگر منتشر شده‌اند برای ما یادآور آن هستند که یَهُوَه چگونه قومش را برای تحمل ممنوعیت‌ها و تحریم‌ها،‏ زندان،‏ یورش‌های اوباش،‏ و اردوگاههای مرگ و اردوگاههای کار اجباری،‏ یاری کرده است.‏ در سرزمین‌های جنگ‌زده مانند بوروندی،‏ روآندا،‏ لیبریا و یوگسلاوی سابق نیز خادمان او با مشقت و سختی روبرو شده‌اند.‏ آنها به این دلیل از عهدهٔ تحمل مخالفتها برآمدند که رابطهٔ استوار خود را با یَهُوَه حفظ کردند.‏ دست خدا به همراه آنانی بود که به انجام ارادهٔ او در زندگی خود ارجحیت می‌دادند.‏

۱۴.‏ برخی از اعمال یَهُوَه که باید در مورد آنها تفکر کنیم کدامند؟‏

^۱۴ اگر مانند داوود در مورد فعالیتهای یَهُوَه تفکر کنیم،‏ تقویت می‌شویم.‏ یَهُوَه همانطور که به انجام مقصود خود مشغول است،‏ رهایی ما را از طریق مرگ پسرش و همینطور رستاخیز و جلال وی ممکن ساخت.‏ (‏۱تیموتاؤس ۳:‏۱۶‏)‏ او ملکوت آسمانی خویش را تشکیل داده،‏ آسمان را از وجود شیطان و دیوهایش پاک گردانده،‏ و پرستش حقیقی را بر روی زمین دوباره برقرار ساخته است.‏ (‏مکاشفه ۱۲:‏۷-‏۱۲‏)‏ او یک بهشت روحانی بنا کرده و قوم خود را برکت داده به تعداد آنان افزوده است.‏ (‏اشعیا ۳۵:‏۱-‏۱۰؛‏ ۶۰:‏۲۲‏)‏ قوم او در حال حاضر یعنی در آستانهٔ آغاز مصیبت عظیم مشغول انجام یک موعظهٔ نهایی است.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ بله،‏ موضوعات بسیاری وجود دارند که می‌توان در مورد آنها تفکر کرد.‏

۱۵.‏ به ما توصیه می‌شود که در مورد چه چیزی تأمل کنیم،‏ و با این کار چه چیزی را درخواهیم یافت؟‏

^۱۵ اگر بجای آنکه ذهن خود را به تلاشهای بشر مشغول کنیم،‏ همواره دربارهٔ کارهای دست خدا تأمل کنیم درخواهیم یافت که هیچ چیز در مقابل قدرت یَهُوَه تاب مقاومت ندارد.‏ البته کارهای او فقط به اعمال خارق‌العادهٔ او در موقع آفرینش موجوداتی که در آسمان و زمین وجود دارند محدود نمی‌شوند.‏ (‏ایوب ۳۷:‏۱۴؛‏ مزمور ۱۹:‏۱؛‏ ۱۰۴:‏۲۴‏)‏ اعمال خارق‌العادهٔ او شامل رهایی بخشیدن قومش از گزند دشمنانشان نیز می‌شود،‏ همانطور که در مورد قوم منتخبش در روزگار باستان نمایان شد.‏—‏خروج ۱۴:‏۳۱؛‏ ۱۵:‏۶‏.‏

شناخت راهی که باید در آن گام نهاد

۱۶.‏ یَهُوَه تا چه حد برای داوود واقعیت داشت،‏ و این موضوع چگونه می‌تواند برای ما اطمینان‌بخش باشد؟‏

^۱۶ داوود در دعاهای خود تقاضای کمک می‌کرد که مبادا طراوت زندگی از او رخت ببندد:‏ «دستهای خود را بسوی تو دراز میکنم،‏ جان من مثل زمین خشک تشنهٔ تو است سِلاه.‏ ای خداوند بزودی مرا اجابت فرما زیرا روح من کاهیده شده است،‏ روی خود را از من مپوشان مبادا مثل فرو روندگانِ بهاویه بشوم.‏» (‏مزمور ۱۴۳:‏۶،‏ ۷‏)‏ داوود با اینکه انسانی گناهکار بود ولی می‌دانست که خدا وضعیت او را می‌داند.‏ (‏مزمور ۳۱:‏۷‏)‏ گاهی ما نیز ممکن است احساس کنیم که روحانیت‌مان رو به ضعف نهاده است.‏ ولی هنوز جای امیدواری وجود دارد.‏ یَهُوَه،‏ که دعاهای ما را می‌شنود،‏ ممکن است از طریق پیران مهربان،‏ مقاله‌های برج دیده‌بانی‏،‏ یا مطالبی که در جلسات مطرح می‌شوند و گویی مختص ما طراحی شده‌اند،‏ به ما دلگرمی دهد و بهبودی ما را سرعت ببخشد.‏—‏اشعیا ۳۲:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چه چیزی را باید صادقانه از یَهُوَه تمنا کنیم؟‏ ب)‏ در مورد چه موضوعی می‌توانیم اطمینان داشته باشیم؟‏

^۱۷ توکل ما به یَهُوَه باعث می‌شود که از او تمنا کنیم:‏ «رحمت خود را بمن بشنوان زیرا که بر تو توکّل دارم،‏ طریقیرا که بر آن بروم مرا بیاموز.‏» (‏مزمور ۱۴۳:‏۸‏)‏ آیا فکر می‌کنی که یَهُوَه در مورد تو که به انجام ارادهٔ او در زندگی ارجحیت می‌دهی قصور خواهد کرد؟‏ ابلیس و مأمورانش می‌خواهند در کار ما برای اعلام کردن ملکوت خدا اخلال ایجاد کنند و یا آن را کاملاً متوقف کنند.‏ تفاوتی نمی‌کند که در چه کشوری خدمت کنیم،‏ چه در کشوری که پرستش حقیقی به طور کلی در آن آزاد است و چه در کشوری که کار در آن ممنوع است،‏ در هر حال همه به اتفاق،‏ مانند داوود چنین دعا می‌کنیم:‏ «ای خداوند مرا از دشمنانم برهان،‏ زیرا که نزد تو پناه برده‌ام.‏» (‏مزمور ۱۴۳:‏۹‏)‏ شرط مصونیت در مقابل مصائب روحانی آن است که زیر سِتر یا پوشش خدای تعالی درآییم.‏—‏مزمور ۹۱:‏۱‏.‏

^۱۸ ایمان ما به اینکه چه چیزی در زندگی ارجحیت دارد پایهٔ استواری دارد.‏ (‏رومیان ۱۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ پس در مقابل تلاشهای دنیا مقاومت کن زیرا می‌خواهد ترا مجبور سازد تا به چیزهایی که بشر به آن اولویت می‌دهد اهمیت دهی.‏ کاری کن که همواره همهٔ جوانب زندگیت نشانگر آن باشند که به انجام ارادهٔ خدا در زندگی ارجحیت می‌دهی.‏—‏متی ۶:‏۱۰؛‏ ۷:‏۲۱‏.‏

۱۹.‏ الف)‏ از آیه‌های مزمور ۱۴۳:‏۱-‏۹ چه مطلبی را در مورد داوود می‌آموزیم؟‏ ب)‏ مسیحیان امروز چگونه روحیه‌ای مشابه روحیهٔ داوود از خود نشان می‌دهند؟‏

^۱۹ نُه آیهٔ اول مزمور ۱۴۳ بر رابطهٔ شخصی و نزدیک داوود با یَهُوَه تأکید می‌کنند.‏ هنگامی که دشمنانش او را احاطه کرده بودند با صراحت از خدا تمنا کرد تا او را راهنمایی کند.‏ سفره دلش را پیش خدا گشود و از او درخواست کمک کرد تا راه درست را که باید در آن گام بردارد به او نشان دهد.‏ امروزه نیز برای باقیماندهٔ مسح‌شدگان به روح،‏ بر روی زمین و یارانشان وضع به همین شکل است.‏ آنها نیز برای رابطهٔ خود با یَهُوَه ارزش قائلند و از او تمنا دارند تا ایشان را راهنمایی کند.‏ علی‌رغم فشارهایی که از جانب ابلیس و دنیا بر آنها وارد می‌شود،‏ انجام ارادهٔ خدا را مقدم بر هر چیزی می‌دانند.‏

۲۰.‏ برای آنکه به دیگران آموزش دهیم که چه چیزی باید در زندگی آنها ارجحیت داشته باشد،‏ چرا باید خود ما سرمشق خوبی باشیم؟‏

^۲۰ برای میلیونها نفر از کسانی که با شاهدان یَهُوَه مشغول مطالعهٔ کتاب مقدس هستند باید مشخص شود که انجام ارادهٔ خدا در زندگی ارجحیت دارد.‏ فصل ۱۳ کتاب معرفتی که بشر را به زندگی جاودانی هدایت می‌کند‏،‏ اصولی را مطرح می‌کند که برای اطاعت از کلام خدا بدانها نیاز داریم،‏ بنابراین هنگام مطالعهٔ این بخش می‌توانیم آنها را یاری کنیم تا این موضوع را دریابند.‏b البته،‏ ما باید به آموزشی که می‌دهیم عمل کنیم تا بتوانیم سرمشقی برای آنان باشیم.‏ پس از مدت نسبتاً کوتاهی آنها نیز راهی را که باید در آن قدم بردارند خواهند شناخت.‏ در حالی که این افراد که تعداد آنها به میلیونها نفر می‌رسد درمی‌یابند که چه چیزی باید درجهٔ اول اهمیت را در زندگی آنان داشته باشد،‏ بسیاری از آنها در راه اهدا و تعمید گام برخواهند داشت.‏ از آن پس جماعت می‌تواند به آنها کمک کند تا به گام برداشتن در راهی که به زندگی منتهی می‌شود ادامه دهند.‏

۲۱.‏ در مقالهٔ بعدی به چه پرسشهایی پاسخ خواهیم گفت؟‏

^۲۱ بسیاری از افراد خیلی زود درمی‌یابند که ارادهٔ خدا باید از درجهٔ اول اهمیت در زندگی آنان برخوردار باشد.‏ اما یَهُوَه چگونه به خادمان خود تدریجاً ارادهٔ خود را آموزش می‌دهد؟‏ و این آموزش چه فوایدی برای آنها به همراه دارد؟‏ در مقالهٔ بعدی به این پرسشها پاسخ خواهیم گفت و آیهٔ کلیدی مزمور ۱۴۳:‏۱۰ را مورد بررسی قرار خواهیم داد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ با به کار گرفتن فیلپیان ۱:‏۹،‏ ۱۰‏،‏ چگونه می‌توانیم برای خود اولویت تعیین کنیم؟‏

◻ عیسی چگونه نشان داد که چه چیزی برایش در زندگی ارجحیت دارد؟‏

◻ از اعمال داوود در هنگام رودررویی با سختی چه درسی می‌توانیم بگیریم؟‏

◻ مزمور ۱۴۳:‏۱-‏۹ از چه جهت می‌تواند ما را یاری کند؟‏

◻ چه چیزی باید در زندگی ما ارجحیت داشته باشد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۷]‏

داوود با اعمال خود ثابت کرد که به یَهُوَه تکیه دارد

‏[سطر اعتبار]‏

Illustrirte Pracht - Bibel/Heilige Schrift des Alten und Neuen

چاپ از روی

Testaments, nach der deutschen Uebersetzung D. Martin Luther’s