آفرینش جلال خدا را اعلان میکند!
«آسمان جلال خدا را بیان میکند و فلک از عمل دستهایش خبر میدهد.» — مزمور ۱۹:۱.
۱، ۲. الف) چرا انسان قادر نیست که جلال و هیبت یَهُوَه را بیپرده مشاهده کند؟ ب) آن ۲۴ پیر چگونه یَهُوَه را ستایش کردند؟
یَهُوَه به موسی گفت: «روی مرا نمیتوانی دید، زیرا انسان نمیتواند مرا ببیند و زنده بماند.» ( خروج ۳۳:۲۰) انسان به دلیل جسم ناتوان خود قادر نیست که جلال و هیبت یَهُوَه را بیپرده مشاهده کند و هلاک نگردد. با این حال، یوحنّای رسول در رؤیایی خارقالعاده شکوه و عظمت یَهُوَه و کرسی سلطنتش را مشاهده کرد. — مکاشفه ۴:۱-۳.
۲ برخلاف انسان، مخلوقات روحی قادرند که خدا را ببینند. در میان مخلوقاتی که یوحنّا در رؤیا نظاره کرد «بیست و چهار پیر» وجود دارد که مظهر ۱۴۴٬۰۰۰ نفرند. ( مکاشفه ۴:۴؛ ۱۴:۱-۳) این پیران نسبت به جلال خدا چه عکسالعملی از خود نشان دادند؟ در کتاب مکاشفه ۴:۱۱ میخوانیم که ایشان چنین اظهار میکنند: «ای [یَهُوَه،] مستحقی که جلال و اکرام و قوّت را بیابی، زیرا که تو همهٔ موجودات را آفریدهای و محض ارادهٔ تو بودند و آفریده شدند.»
چرا ایشان را هیچ عذری نیست؟
۳، ۴. الف) چرا اعتقاد به خدا را نمیتوان امری غیرعلمی تلقّی کرد؟ ب) به چه علّت بعضی خدا را رد میکنند؟
۳ آیا شما خدا را ستایش میکنید؟ بیشتر انسانها نه تنها خدا را ستایش نمیکنند، بلکه منکر وجود او نیز میشوند. برای مثال، یک ستارهشناس نوشت: «آیا خواست خدا بوده است که عالَم برای استفادهٔ انسان به وجود آید؟ . . . به عقیدهٔ من گفتن اینکه خدا خالق عالَم است خیلی سادهلوحانه میباشد. . . . زیرا که علّت هستی عالَم را تشریح نمیکند.»
۴ تحقیقات علمی دارای محدودیتهایی است، زیرا فقط مشاهدات و پژوهشهای انسانها را در بر میگیرد. در غیر این صورت فرضیاتی بیش نیستند. با توجه به این موضوع هرگز نمیتوان خدا را با روشهای علمی مشاهده و پژوهش کرد زیرا که «خدا روح است.» ( یوحنّا ۴:۲۴) حال آیا متکبّرانه نیست که صرفاً به این دلیل که نمیتوان خدا را مشاهده کرد منکر وجود او شویم؟ محققی از دانشگاه کمبریج اظهار کرد که نگرش علمی بر موضوعات، خود «نوعی اعتقاد» میباشد. چطور؟ «چون که پدیدههای خارقالعادهٔ طبیعت را بیچونوچرا به عنوان ‹قانون طبیعت› میپذیرد.» پس اگر کسی وجود خدا را انکار میکند آیا به این معنی نیست که اعتقاد به خدا را با اعتقادی دیگر تعویض کرده است! در بعضی موارد بیاعتقادی به خدا نشانگر این است که شخص عمداً نمیخواهد حقیقت را بپذیرد. مزمورنویس نوشت: ‹شریر از روی تکبّر تفحّص [یعنی تجسّس ] نمینماید، در تمامی افکارش خدا نیست.› — مزمور ۱۰:۴، ترجمهٔ فاضلخان همدانی.
۵. چرا عذری برای کسانی که خدا را انکار میکنند وجود ندارد؟
۵ اعتقاد به خدا از ایمانی کورکورانه سرچشمه نمیگیرد، زیرا که شواهد بسیاری دلالت بر وجود خدا دارد. ( عبرانیان ۱۱:۱) اخترشناسی به نام آلِن سَندِج چنین اظهار کرد: «بسیار بعید است که چنین نظمی [در گیتی] در اثر هرج و مرج به وجود آمده باشد. نظم و ترتیب بدون علّت غیر ممکن است. برای من خدا همیشه معمایی بزرگ بوده است، اما غیر از خدا جوابی دیگر برای معجزهٔ هستی پیدا نمیکنم. چطور ممکن است از نیستی، هستی به وجود آید؟» پولُس رسول به مسیحیان رومی گفت که «از آغاز آفرینش جهان، صفات نادیدنی خدا، یعنی قدرتِ سَرمَدی و الوهیّت او را میتوان با ادراک از امور جهانِ مخلوق، به روشنی دید. پس آنان [یعنی بیایمانان] را هیچ عذری نیست.» ( رومیان ۱:۲۰، ترجمهٔ هزارهٔ نو ) از آغاز «آفرینش جهان» گواهی بر آفرینندهای پر قدرت و شایستهٔ ستایش وجود داشته است. حقیقتاً انسانهای هوشمند نمیتوانند عذری برای انکار وجود خدا بیاورند. اما آفرینش چه گواهی برای ما مهیا ساخته است؟
کیهان کبریایی خدا را اعلان میکند
۶، ۷. آسمانها چگونه کبریایی خدا را اعلان میکنند؟
۶ مزمور ۱۹:۱ چنین میگوید: «آسمان جلال خدا را بیان میکند و فلک از عمل دستهایش خبر میدهد.» داود تشخیص داد که ستارگان و سیّارات در «فلک» گواهی است انکارناپذیر بر وجود خدای پرعظمت. وی چنین ادامه میدهد: ‹روز سخن میراند تا روز، و شب معرفت را اعلان میکند تا شب.› ( مزمور ۱۹:۲) روزها و شبها حکمت و قدرت یَهُوَه را به نمایش میگذارند. درست به مانند آنکه آسمانها به «سخن» در آمدهاند و خداوند را ستایش میکنند.
۷ با این حال، برای شنیدن صدای خلقت آسمانی نیاز به فطانت است. چون که «سخن نیست و کلامی نی و آواز آنها شنیده نمیشود.» ولی سخنان ساکت و پیام خاموش آسمانها پرقدرت است. زیرا که «قانون آنها در تمام جهان بیرون رفت و بیان آنها تا اقصای ربع مسکون.» — مزمور ۱۹:۳، ۴.
۸، ۹. چه موضوعات چشمگیری در رابطه با خورشید قابل توجه است؟
۸ داود موضوع شگفتانگیز دیگری از آفرینش یَهُوَه را بیان کرد: «خیمهای برای آفتاب در آنها [یعنی آسمانها] قرار داد؛ و او مثل داماد از حجلهٔ خود بیرون میآید و مثل پهلوان از دویدن در میدان شادی میکند. خروجش از کرانهٔ آسمان است و مدارش تا به کرانهٔ دیگر؛ و هیچ چیز از حرارتش مستور نیست.» — مزمور ۱۹:۵-۶.
۹ خورشید در مقایسه با ستارگان دیگر در حد متوسط است. با این حال، نزدیکی خورشید به ما سبب شده است که این ستاره، بسیار بزرگ مشاهده شود و حتی سیّاراتی که در مدارش در حرکتند در مقایسه با آن کوچک جلوه کنند. مرجعی جرم خورشید را ۲ میلیارد میلیارد میلیارد تن تخمین زده است، یعنی ۹/۹۹ درصد جرم کل منظومهٔ شمسی! نیروی جاذبه سبب شده است تا سیّارهٔ ما در فاصلهٔ ۱۵۰ میلیون کیلومتری از خورشید در مدار خود به دور آن بچرخد. فقط یک میلیاردم از انرژی خورشید به زمین میرسد و همین برای ادامهٔ حیات کافی است.
۱۰. الف) خورشید چگونه به ‹خیمهٔ› خود داخل و از آن خارج میشود؟ ب) آفتاب چگونه مثل «پهلوان» میدود؟
۱۰ مزمورنویس به طور سمبولیک خورشید را مانند «پهلوانی» تجسّم میکند که در طی روز از یک سوی زمین به سوی دیگر آن میدود و در شب به ‹خیمهٔ› خود وارد میشود. از دیدگاه زمین هنگامی که این ستارهٔ پرعظمت شبانگاه فرود میآید به نظر میرسد که برای استراحت به ‹خیمهاش› داخل شده است. و مانند این است که صبحگاهان «مثل داماد از حجلهٔ خود بیرون میآید.» زمانی که داود شبان بود طعم سرمای شدید شب را چشیده بود. ( پیدایش ۳۱:۴۰) داود در مزمورش یادآور میشود که خورشید چگونه صبحگاهان با طلوع خود او و زمین را گرم میکرد. واضح است که خورشید به علّت سفر خود از شرق به غرب خسته نمیگردد بلکه همچون «پهلوان» آمادهٔ سفر است.
ستارگان و کهکشانهای شگفتانگیز
۱۱، ۱۲. الف) چه نکتهٔ قابل ملاحظهای در کتاب مقدّس در بارهٔ شباهت ستارگان با ریگهای کنار دریا وجود دارد؟ ب) عظمت کیهان چقدر است؟
۱۱ داود بدون تلسکوپ قادر بود فقط چندین هزار ستاره را در آسمان مشاهده کند. اما امروزه ستارهشناسان با استفاده از تلسکوپهای مدرن تعداد ستارگان در کیهان را به ۷۰ میلیارد تریلیون تخمین زدهاند، یعنی عدد هفت که ۲۲ صفر در جلوی آن قرار گرفته است! یَهُوَه خدا عظمت فلک را با مقایسه کردن تعداد بیشمار ستارگان با «ریگهایی که بر کنارهٔ دریاست» نشان میدهد. — پیدایش ۲۲:۱۷.
۱۲ برای مدت زیادی ستارهشناسان نور کمی از ابری مات و مبهم را مشاهده میکردند. محققان گمان میکردند که این «ابر یا سحابی مارپیچ» متعلّق به کهکشان راه شیری است. در سال ۱۹۲۴ کشف شد که نزدیکترین سحابی به زمین یعنی اِمراةالمسلسله ( آندرومِدا ) خود نیز کهکشانی است که ۲ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد! هماکنون محققان تخمین زدهاند که در عالَم میلیاردها کهکشان که هر کدام به نوبهٔ خود هزاران و یا میلیونها ستاره را در بر میگیرد وجود دارد. با وجود عظمت آسمان، یَهُوَه «عدد ستارگان را میشمارد و جمیع آنها را به نام میخواند.» — مزمور ۱۴۷:۴.
۱۳. الف) چه نکتهٔ جالبی در مورد صورتهای فلکی وجود دارد؟ ب) چه گواهی وجود دارد که محققان «قانونهای آسمان را» درک نمیکنند؟
۱۳ یَهُوَه از ایّوب سؤال کرد: «آیا عِقد ثریا را میبندی؟ یا بندهای جبّار را میگشایی؟» ( ایّوب ۳۸:۳۱) ثریا و جبّار صورتهای فلکی هستند، یعنی مجموعهای از ستارگان که تصویری را در آسمان به وجود میآورند. با اینکه مجموعه ستارگانِ این صورتهای فلکی فاصلهٔ عظیمی با یکدیگر دارند، از زاویهٔ زمین چنین تصاویری را ایجاد میکنند. و به دلیل فاصلهٔ دقیق این مجموعه ستارگان «در تشخیص جهتیابی و شناسایی ستارگان دیگر برای فضانوردان بسیار مفید بوده است.» ( دایرةالمعارف آمریکانا ) با این حال هیچ کس کاملاً نمیتواند دلیل به وجود آمدن این صورتهای فلکی را درک کند. محققان حتی قادر نیستند به این سؤال که در ایّوب ۳۸:۳۳ مطرح شده است جوابی دهند که میگوید: «آیا قانونهای آسمان را میدانی؟»
۱۴. تقسیم نور از چه لحاظ معمایی بزرگ است؟
۱۴ از ایّوب سؤال دیگری نیز شد که محققان قادر نیستند به آن جواب دهند. در کتاب مقدّس میخوانیم: «به چه طریق روشنایی تقسیم میشود؟» ( ایّوب ۳۸:۲۴) در رابطه با این پرسش نویسندهای چنین اظهار کرد: «یک سؤال عمیق در علم جدید.» بعضی از فیلسوفهای یونانی فکر میکردند که نور از چشم ساطع میشود. در آغاز عصر ما، محققان فکر میکردند که نور از ذرات ریز تشکیل شده است. بعضی نیز معتقد بودند که نور مانند امواج در حرکت است. امروزه محققان معتقدند که نور هم موج است و هم از ذرات تشکیل شده است. اما هنوز از طبیعت نور و این که چگونه «تقسیم میشود» اطلاعی ندارند.
۱۵. وقتی در مورد آسمان تعمّق میکنیم چه احساسی در ما به وجود میآید؟
۱۵ کسانی که بر این موضوعات تعمّق میکنند همچون داود مزمورنویس برانگیخته میشوند تا چنین اعتراف کنند: «وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریدهای نگاه میکنم، میگویم انسان چیست که تو به فکر او باشی و او را مورد لطف خود قرار دهی؟» — مزمور ۸:۳، ۴، ترجمهٔ تفسیری.
زمین و مخلوقات آن یَهُوَه را جلال میدهند
۱۶، ۱۷. مخلوقات «اعماق دریا» چگونه یَهُوَه را ستایش میکنند؟
۱۶ مزمور ۱۴۸ مخلوقات دیگری را برمیشمارد که جلال یَهُوَه را اعلان میکنند. در آیهٔ ۷ ترجمهٔ تفسیری چنین میخوانیم: «ای همهٔ نهنگان و موجوداتی که در اعماق دریا هستید، خداوند را ستایش کنید.» بدرستی که «اعماق دریا» پر از شگفتیهایی است که حکمت و قدرت یَهُوَه را نشان میدهند. وزن نهنگ کبود به طور میانگین ۱۲۰ تن است، یعنی برابر با وزن ۳۰ فیل! قلب این نهنگ به تنهایی ۴۵۰ کیلوگرم است و میتواند ۶۴۰۰ کیلوگرم خون را در بدن این پستاندار جابهجا کند! آیا این غولِ عظیمالجثه در دریا به کندی شنا میکند؟ خیر. «سازمان اروپایی محافظت از والها» میگوید که نهنگ کبود با سرعت خارقالعادهای «در اقیانوسها سفر میکند.» با ردیابی یک نهنگ از طریق ماهواره مشخص شده است که این وال میتواند ۱۶٬۰۰۰ کیلومتر را در عرض ده ماه بپیماید.
۱۷ دلفینِ پوزهدراز معمولاً تا عمق ۴۵ متری در آب فرو میرود، اما دیده شده است که دلفینها تا عمق ۵۴۷ متری نیز پایین میروند! این پستاندار چگونه قادر است در چنین عمقی زنده بماند؟ ضربانِ قلب این جانور در هنگام فرو رفتن آهسته میشود و خون را فقط به قلب، ریهها و مغز منتقل میکند که اکسیژن بیشتری نیاز دارند. اما در عضلات این جانور مادهای شیمیایی وجود دارد که اکسیژن را در خود ذخیره میکند. فیلهای آبی و نهنگ اسپرم قادرند حتی در عمقی بیش از این فرو روند. مجلّهٔ اکتشافات میگوید که «این پستانداران بجای اینکه با فشارِ آب مقابله کنند میگذارند تا فشارِ آب تقریباً تمام ریهشان را جمع کند.» این جانوران از اکسیژن ذخیره شده در عضلات خود استفاده میکنند. حقیقتاً باید اذعان کرد که این مخلوقات گواهی زنده بر حکمتِ خدای مقتدر هستند!
۱۸. دریاها چگونه حکمت یَهُوَه را نشان میدهند؟
۱۸ آب دریاها نیز حکمت یَهُوَه را نشان میدهند. مجلّهٔ ساینتفیک آمریکان میگوید: «تمام آبهای سطح دریاها تا عمق ۱۰۰ متری پر از هزاران گیاه معلقِ میکروسکپی به نام فیتوپلانکتون یا پلانکتونِ گیاهی است.» این تودهٔ «انبوه گیاهان ذرّهبینی» با جذب میلیاردها تن دیاکسید کربن، هوای ما را تصفیه میکنند. فیتوپلانکتونها بیش از نیمی از اکسیژنی را که ما تنفس میکنیم تولید میکنند.
۱۹. آتش و برف چگونه ارادهٔ یَهُوَه را انجام میدهند؟
۱۹ مزمور ۱۴۸:۸ چنین میگوید: «ای آتش و تگرگ و برف و مه و باد تند که فرمان او را به جا میآورید.» بلی، یَهُوَه از نیروهای فاقد حیات در طبیعت استفاده میکند تا ارادهاش را انجام دهند. بگذارید آتش را بررسی کنیم. در دهههای گذشته آتشهای جنگلی را امری مخرّب میپنداشتند. محققان هماکنون معتقدند که آتش نقش بناکنندهای در محیط زیست ایفا میکند؛ آتش، درختان پیر و خشکشده را از بین میبرد، به نموّ بذرها کمک میکند، سبب چرخش مواد غذایی میشود، و مانع آتشسوزیهای بزرگ و سریع میگردد. برف نیز برای محیط زیست بسیار حیاتی است، زیرا برف زمین را آبیاری و حاصلخیز میکند، رودها را از آب پر میسازد، و از گیاهان و حیوانات در برابر سرما محافظت میکند.
۲۰. کوهها و درختان چه فایدهای برای بشر دارند؟
۲۰ مزمور ۱۴۸:۹ چنین ادامه میدهد: «ای کوهها و تمام تلّها و درختان میوهدار و همهٔ سروهای آزاد.» کوههای باعظمت قدرت عظیم یَهُوَه را تصدیق میکنند. ( مزمور ۶۵:۶) اما این کوهها همچنین بسیار مفید هستند. مؤسسهٔ زمینشناسی بِرن در کشور سوئیس در گزارشی چنین میگوید: «سرچشمهٔ تمام رودهای دنیا کوهها هستند. بیش از نیمی از انسانها به آب آشامیدنی این کوهها وابستهاند . . . این ‹برجهای آب› برای زیست انسانها بسیار حیاتیاند.» حتی درختان معمولی نیز آفرینندهٔ خود را ستایش میکنند. گزارش برنامهٔ محیط زیست سازمان ملل میگوید که درختان «برای رفاه مردمِ تمام کشورها ضروریاند . . . انواع بسیاری درختان ارزش مادی دارند چون که منبع الوار، میوجات، خشکبار، شیره و صمغ هستند. بیش از ۲ میلیارد نفر در جهان برای آشپزی و سوخت به چوب وابستهاند.»
۲۱. حکمت یَهُوَه را چگونه در طراحی برگها میتوان مشاهده کرد؟
۲۱ گواه دیگری بر حکمت خدا، طراحی است که در ساختار درختان دیده میشود. یک برگ ساده را در نظر گیرید. لایهای از چربی روی برگ را پوشانده است تا برگ خشک نشود. زیر این لایه سلولهایی که در آن کلروپلاست وجود دارد قرار گرفتهاند. این سلولها در خود کلروفیل دارند که نور را به خود جذب میکند. در برگها فرایند یا عملی انجام میگیرد که فتوسنتز نامیده میشود و برگها را به «کارخانههای غذا» تبدیل میسازد. آب از طریق ریشه به تنهٔ درخت وارد میشود و توسط یک «سیستم لولهکشی» پیچیده به تمام برگها منتقل میگردد. هزاران «دریچهٔ» ریز در زیر برگ ( که استوماتا نامیده میشود) به دیاکسید کربن اجازه میدهند تا وارد برگ شود. نوری که از طریق برگها جذب میشود آب و دیاکسید کربن را به قند تبدیل میکند. بعد از این فرایند غذا به تمام قسمتهای درخت پخش میشود. این «کارخانهٔ غذا» نه تنها بیسروصدا است بلکه بسیار زیباست. همین طور بجای اینکه محیط زیست را آلوده سازد اکسیژن را به عنوان فرآوردهٔ جانبی تولید میکند!
۲۲، ۲۳. الف) بعضی از پرندگان و چهارپایان قادر به چه کاری هستند؟ ب) در مقالهٔ بعدی چه موضوعی لازم است بررسی شود؟
۲۲ ترجمهٔ تفسیری مزمور ۱۴۸:۱۰ میگوید که «ای حیوانات وحشی و اهلی، ای پرندگان و خزندگان، خداوند را ستایش کنید.» بسیاری از حیوانات خشکی و پرندگان آسمان، تواناییهای فوقالعادهای دارند. نوعی مرغ دریایی به نام لایسان آلباتروس قادر است مسافت زیادی را پرواز کند ( ۴۰٬۰۰۰ کیلومتر در عرض ۹۰ روز). پرندهٔ کوچکی به نام سیاهطوطی آوازهخوان از شمال آمریکا به جنوب آمریکا سفر میکند، و بیش از ۸۰ ساعت بدون توقف در پرواز است. حیوان دیگری را در نظر بگیریم. بسیاری فکر میکردند که شتر آب را در کوهان خود ذخیره میکند، اما آب در سیستم گوارشی شتر نگه داشته میشود و به این حیوان کمک میکند تا مدتی طولانی بدون آب زنده بماند. به همین سبب امروزه مهندسان برای طراحی ماشینآلات و اشیای جدید حیوانات عالَم را بررسی میکنند. نویسندهای به نام گِل کِلر میگوید: «اگر میخواهید چیزی را بسازید که بخوبی کار کند و به محیط زیست صدمه نزند، برای پیدا کردن نمونهای خوب بهتر است به طبیعت نظر کنید.»
۲۳ آفرینش حقیقتاً جلال یَهُوَه را اعلان میکند! از ستارگان آسمان گرفته تا گیاهان و حیوانات بر روی زمین هر کدام به نوبهٔ خود آفریدگار را ستایش میکنند. اما در رابطه با ما انسانها چه میتوان گفت؟ ما چگونه میتوانیم با طبیعت همآواز شده، یَهُوَه خدا را ستایش کنیم؟
چه به یاد دارید؟
• چرا برای کسانی که خدا را انکار میکنند عذری نیست؟
• ستارگان و سیّارات چگونه خدا را ستایش میکنند؟
• حیوانات دریا و خشکی چگونه وجود آفریدگار را تصدیق میکنند؟
• نیروهای فاقد حیات چگونه فرمان خدا را اجرا میکنند؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۰]
دلفین پوزهدراز
[تصویر در صفحهٔ ۲۱]
دانهٔ برف
[سطر اعتبار]
snowcrystals.net
[تصویر در صفحهٔ ۲۱]
جوجهٔ لایسان آلباتروس، نوعی مرغ دریایی