فصل ۱۷

شناسایی پرستندگان حقیقی در زمان آخر

 ۱.‏ بر طبق کتاب دانیال باب ۷‏،‏ چه اتفاقات فوق‌العاده‌ای برای یک گروه کوچک و بی‌دفاع در روزگار ما روی می‌دهد؟‏

گروهی کوچک و بی‌دفاع توسط قدرت جهانی نیرومندی مورد حملهٔ بیرحمانه قرار می‌گیرد.‏ با این حال،‏ افراد این گروه تلفات نمی‌دهند و حتی جان تازه‌ای در آنها دمیده می‌شود؛‏ البته نه به دلیل توانایی خودشان بلکه به دلیل ارزشی که یَهُوَه خدا برایشان قائل بود.‏ کتاب دانیال باب ۷ این رویدادها را که در اوایل قرن بیستم رخ دادند پیشگویی کرده است.‏ اما گروه فوق را چه کسانی تشکیل می‌دهند؟‏ در همان باب از کتاب دانیال این افراد «مقدّسان حضرت اعلی» یعنی مقدسان یَهُوَه خدا،‏ خوانده می‌شوند.‏ در آنجا آمده است که آنها سرانجام در ملکوت مسیحایی در کنار یکدیگر حکمرانی خواهند کرد!‏ —‏ دانیال ۷:‏⁠۱۳،‏ ۱۴،‏ ۱۸،‏ ۲۱،‏ ۲۲،‏ ۲۵-‏۲۷‏.‏

 ۲.‏ الف)‏ یَهُوَه دربارهٔ خادمان مسح‌شده‌اش چه احساسی دارد؟‏ ب)‏ در روزگار ما چه شیوهٔ خردمندانه‌ای را بهتر است در پیش گرفت؟‏

^۲ همانطور که در کتاب دانیال باب ۱۱ آموختیم،‏ پادشاه شمال،‏ پس از آنکه سرزمین امن روحانی این مردم باایمان را مورد تهدید قرار می‌دهد،‏ نابود می‌شود.‏ (‏ دانیال ۱۱:‏۴۵‏؛‏ با حزقیال ۳۸:‏⁠۱۸-‏۲۳ مقایسه شود.‏)‏ یَهُوَه از مسح‌شدگان وفادارش به نحو احسن حمایت می‌کند.‏ مزمور ۱۰۵:‏۱۴،‏ ۱۵ برایمان می‌گوید:‏ «[یَهُوَه] پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود که بر مسیحان [یا مسح‌شدگان] من دست مگذارید،‏ و انبیای مرا ضرر مرسانید.‏» آیا با این امر موافق نیستید که در این روزگار پرتشنج بهتر است ‹گروه عظیم› که روزبه‌روز به تعدادشان اضافه می‌شود،‏ تا جای ممکن با این مقدسان همکاری نزدیک داشته باشند؟‏ (‏ مکاشفه ۷:‏۹؛‏ زکریا ۸:‏⁠۲۳‏)‏ عیسی مسیح نیز به مردم گوسفندگونه دقیقاً همین توصیه را کرد و گفت که با حمایت از برادران روحانی مسح‌شدهٔ خود در کاری که به عهده دارند با آنان همکاری کنند.‏ —‏ متی ۲۵:‏⁠۳۱-‏۴۶؛‏ غلاطیان ۳:‏⁠۲۹‏.‏

 ۳.‏ الف)‏ چرا یافتن پیروان مسح‌شدهٔ عیسی و ماندن در کنار آنها کار آسانی نیست؟‏ ب)‏ کتاب دانیال باب ۱۲ چگونه می‌تواند در این باره ما را یاری کند؟‏

^۳ اما شیطان،‏ دشمن خدا،‏ جنگی به تمام معنا بر ضد مسح‌شدگان به راه انداخته است.‏ او با ترویج مذهب دروغین،‏ دنیا را مملو از مسیحیان کاذب ساخته است.‏ در نتیجه بسیاری از مردم فریب خورده‌اند.‏ برخی دیگر بکلی امید یافتن نمایندگان مذهب حقیقی را از دست داده‌اند.‏ (‏ متی ۷:‏⁠۱۵،‏ ۲۱-‏۲۳؛‏ مکاشفه ۱۲:‏⁠۹،‏ ۱۷‏)‏ حتی کسانی که «گلهٔ کوچک» را می‌یابند و با آن همکاری می‌کنند نیز باید برای حفظ ایمانشان بجنگند،‏ زیرا دنیا مرتباً در پی تضعیف آن است.‏ (‏ لوقا ۱۲:‏۳۲‏)‏ شما چطور؟‏ آیا «مقدّسان حضرت اعلی» را یافته‌اید و با آنان معاشرت می‌کنید؟‏ آیا به شواهد محکم و استواری دست یافته‌اید که ثابت می‌کنند آنها حقیقتاً منتخبین خدا هستند؟‏ آگاهی از چنین شواهدی می‌تواند تکیه‌گاه خوبی برای ایمان شما باشد.‏ ضمناً شما را آماده می‌سازد تا بتوانید دیگران را در شناختن ماهیت واقعی دنیای آشفتهٔ مذهبی امروز یاری کنید.‏ کتاب دانیال باب ۱۲ گنجینه‌ای است از این معرفت حیات‌بخش.‏

امیر عظیم وارد عمل می‌شود

 ۴.‏ الف)‏ در دانیال ۱۲:‏۱ به دو موضوع مختلف در مورد میکائیل اشاره می‌شود،‏ آنها کدامند؟‏ ب)‏ در کتاب دانیال،‏ معمولاً منظور از ‹ایستادن› و ‹برخاستن› یک پادشاه چیست؟‏

^۴ در دانیال ۱۲:‏۱ چنین آمده است:‏ «در آن زمان میکائیل،‏ امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده است خواهد برخاست.‏» این آیه دو موضوع مختلف را در مورد میکائیل پیشگویی می‌کند:‏ یکی آنکه او «ایستاده است،‏» که حاکی از وضعیتی است که طی یک دورهٔ زمانی روی می‌دهد؛‏ دیگری آنکه او «خواهد برخاست» که خبر از رویدادی می‌دهد که در طی دورهٔ زمانی فوق اتفاق می‌افتد.‏ ابتدا به دوره‌ای می‌پردازیم که میکائیل «برای پسران قوم [دانیال] ایستاده است.‏» به خاطر آورید که میکائیل نامی است که به عیسی در نقش حکمران آسمانی داده شده است.‏ اشاره به ‹برخاستن› او یادآور استعمال این عبارت در آیه‌های دیگر کتاب دانیال است.‏ این عبارت غالباً به عمل یک پادشاه،‏ مثلاً به دست گرفتن قدرت سلطنت،‏ اشاره می‌کند.‏ —‏ دانیال ۱۱:‏⁠۲-‏۴،‏ ۷،‏ ۲۰،‏ ۲۱‏.‏

 ۵،‏ ۶.‏ الف)‏ در طی چه دورهٔ زمانی میکائیل ایستاده است؟‏ ب)‏ چه وقت و چگونه میکائیل «خواهد برخاست» و با چه نتایجی؟‏

^۵ واضح است که فرشته در اینجا به یک دورهٔ زمانی اشاره می‌کند که در نبوت دیگری از کتاب مقدس قید شده است.‏ عیسی دورهٔ مذکور را دورهٔ «حضور» (‏ یونانی پاروسیا )‏ خود خواند که به معنای زمانی است که در آسمان در مقام پادشاه به حکمرانی می‌پردازد.‏ (‏ متی ۲۴:‏⁠۳۷-‏۳۹‏،‏ د ج )‏ این دورهٔ زمانی «ایّام آخر» و «زمان آخر» نیز نامیده شده است.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱؛‏ دانیال ۱۲:‏⁠۴،‏ ۹‏)‏ از تاریخ شروع این دوره در سال ۱۹۱۴،‏ میکائیل در مقام پادشاه در آسمان ایستاده است.‏ —‏ با اشعیا ۱۱:‏۱۰؛‏ مکاشفه ۱۲:‏⁠۷-‏۹ مقایسه شود.‏

^۶ اما چه وقت میکائیل «خواهد برخاست»؟‏ هنگامی که برخاسته راهی انجام عملی ویژه می‌شود.‏ این عمل را عیسی در آینده انجام خواهد داد.‏ مکاشفه ۱۹:‏⁠۱۱-‏۱۶ به طور نبوی توصیف می‌کند که عیسی در مقام پادشاه مسیحاییِ قدرتمند در رأس لشکری از فرشتگان می‌تازد و دشمنان خدا را نابود می‌سازد.‏ در ادامهٔ دانیال ۱۲:‏۱ آمده است:‏ «و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امّتی به وجود آمده است تا امروز نبوده.‏» مسیح،‏ در طی دورهٔ پیشگویی‌شدهٔ «مصیبت عظیم،‏» به عنوان مجری اصلی حکم یَهُوَه به این سیستم شرارت‌بار پایان خواهد داد.‏ —‏ متی ۲۴:‏۲۱؛‏ ارمیا ۲۵:‏۳۳؛‏ ۲تسالونیکیان ۱:‏⁠۶-‏۸؛‏ مکاشفه ۷:‏⁠۱۴؛‏ ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏.‏

 ۷.‏ الف)‏ در طی «زمان تنگی» که در پیش است،‏ برای همهٔ باایمانان چه امیدی وجود دارد؟‏ ب)‏ دفتر یَهُوَه چیست،‏ و چرا آمدن ناممان در آن از اهمیت حیاتی برخوردار است؟‏

^۷ وضعیت کسانی که در طی این دورهٔ تاریک ایمان می‌ورزند چگونه خواهد بود؟‏ خطاب به دانیال گفته شد:‏ «در آنزمان هر یک از قوم تو که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد.‏» (‏ با لوقا ۲۱:‏⁠۳۴-‏۳۶ مقایسه شود.‏)‏ این دفتر چیست؟‏ در واقع مظهر آن است که یَهُوَه خدا کسانی را که به اراده‌اش عمل کنند در یاد دارد.‏ (‏ ملاکی ۳:‏⁠۱۶؛‏ عبرانیان ۶:‏⁠۱۰‏)‏ کسانی که نامشان در دفتر حیات نوشته شود بیش از هر کس دیگری در این دنیا از امنیت برخوردارند،‏ زیرا مورد حمایت الهی قرار دارند.‏ امکان جبران هر صدمه و آزاری که به آنان وارد شود،‏ وجود دارد و این صدمات و آزارها بی‌شک جبران خواهند شد.‏ حتی اگر مرگ پیش از فرا رسیدن «زمان تنگی» که در پیش است،‏ به سراغشان آید،‏ یادشان در حافظهٔ بیکران یَهُوَه محفوظ خواهد ماند.‏ خدا آنان را به یاد آورده،‏ در طی سلطنت هزارسالهٔ عیسی مسیح رستاخیز خواهد بخشید.‏ —‏ اعمال ۲۴:‏۱۵؛‏ مکاشفه ۲۰:‏⁠۴-‏۶‏.‏

مقدسان ‹بیدار می‌شوند›‏

 ۸.‏ دانیال ۱۲:‏۲ چه امید تسلی‌بخشی را نوید می‌دهد؟‏

^۸ امید رستاخیز،‏ حقیقتاً امیدی تسلی‌بخش است.‏ در دانیال ۱۲:‏۲ آمده است:‏ «بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده‌اند بیدار خواهند شد،‏ اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی.‏» (‏ با اشعیا ۲۶:‏۱۹ مقایسه شود.‏)‏ این سخنان وعدهٔ پرشور عیسی مسیح را در مورد رستاخیزی فراگیر به یادمان می‌آورد.‏ (‏ یوحنا ۵:‏⁠۲۷،‏ ۲۸‏)‏ چه امید پرشوری!‏ تصورش را بکنید،‏ دوستان و اقوام عزیزتان که درگذشته‌اند،‏ در آینده دوباره فرصت زندگی خواهند یافت!‏ اما وعدهٔ قیدشده در کتاب دانیال در وهلهٔ اول به نوع دیگری از رستاخیز اشاره می‌کند،‏ رستاخیزی که پیش از این صورت گرفته است.‏ چگونه چنین چیزی ممکن است؟‏

 ۹.‏ الف)‏ چرا می‌توان استدلال کرد که آنچه در دانیال ۱۲:‏۲ ذکر شده است در طی ایام آخر تحقق خواهد یافت؟‏ ب)‏ این نبوت به چه نوع رستاخیزی اشاره می‌کند،‏ و چرا چنین پاسخ می‌دهیم؟‏

^۹ لطفاً به مضمون این باب توجه کنید.‏ نخستین آیهٔ باب ۱۲‏،‏ همانطور که دیدیم،‏ نه تنها به پایان این سیستم شرارت‌بار برمی‌گردد بلکه به کل دورهٔ ایام آخر نیز مربوط می‌شود.‏ در واقع،‏ بخش اعظم این باب در طی زمان آخر به تحقق می‌پیوندد،‏ نه در بهشت زمینی که در پیش است.‏ آیا رستاخیزی در طی این دوره صورت می‌پذیرد؟‏ به نوشتهٔ پولس رسول کسانی که «از آنِ مسیح می‌باشند،‏» ‏«در وقت حضور او»‏ رستاخیز می‌یابند.‏ اما کسانی که به زندگی آسمانی رستاخیز می‌یابند به صورت «بی‌فساد» درمی‌آیند.‏ (‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۲۳‏،‏ د ج،‏ ۵۲)‏ هیچیک از آنها آنطور که در دانیال ۱۲:‏۲ پیشگویی شده است «به جهت خجالت و حقارت جاودانی» برنمی‌خیزد.‏ در این صورت آیا نوع دیگری از رستاخیز وجود دارد؟‏ در کتاب مقدس،‏ رستاخیز گاهی مفهوم روحانی دارد.‏ برای مثال،‏ در هر دو کتاب حزقیال و مکاشفه به متون نبویی برمی‌خوریم که منظور از آنها احیای روحانی یا همان رستاخیز روحانی است.‏ —‏ حزقیال ۳۷:‏⁠۱-‏۱۴؛‏ مکاشفه ۱۱:‏⁠۳،‏ ۷،‏ ۱۱‏.‏

۱۰.‏ الف)‏ از چه جهت می‌توان گفت که باقیماندهٔ مسح‌شدگان در طی زمان آخر رستاخیز خواهند یافت؟‏ ب)‏ چگونه برخی از مسح‌شدگانی که احیا شدند «به جهت خجالت و حقارت جاودانی» بیدار شدند؟‏

^۱۰ آیا چنین احیای روحانیی در مورد خادمان مسح‌شدهٔ خدا در زمان آخر صورت گرفته است؟‏ بله!‏ واقعیات تاریخی نشانگر آنند که در سال ۱۹۱۸ باقیماندهٔ کوچکی از مسیحیان باایمان،‏ بشدت مورد حمله قرار گرفتند تا جایی که موعظهٔ عمومی و سازمان‌یافتهٔ آنها متوقف شد.‏ پس از آن در سال ۱۹۱۹،‏ دوباره از لحاظ روحانی به زندگی بازگشتند؛‏ در حالیکه کاملاً خلاف آن انتظار می‌رفت.‏ این حقایق تاریخی با توصیفی که از رستاخیز در دانیال ۱۲:‏⁠۲ شده است،‏ تطابق دارد.‏ برخی در آن وقت و پس از آن از لحاظ روحانی «بیدار» شدند.‏ اما متأسفانه بعضی از ایشان از جهت روحانی زنده نماندند.‏ کسانی که پس از بیداری پادشاه مسیحایی را رد کردند و خدمت خدا را ترک گفتند،‏ با «خجالت و حقارت جاودانی» که در دانیال ۱۲:‏⁠۲ بدان اشاره می‌شود مواجه شدند.‏ (‏ عبرانیان ۶:‏⁠۴-‏۶‏)‏ با اینهمه،‏ مسح‌شدگان باایمان،‏ با استفادهٔ صحیح از وضعیت روحانی احیاشدهٔ خود،‏ وفادارانه از پادشاه مسیحایی حمایت کردند.‏ همانطور که در نبوت آمده است،‏ ایمانشان سرانجام آنها را به «حیات جاودانی» رهنمون می‌شود.‏ امروزه،‏ از روی نیروی حیاتِ روحانیی که در مقابل مخالفتها از خود نشان می‌دهند،‏ می‌توان آنها را شناسایی کرد.‏

آنان «مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید»‏

۱۱.‏ امروزه «حکیمان» چه کسانی هستند،‏ و از چه جهت مثل افلاک و ستارگان می‌درخشند؟‏

^۱۱ دو آیهٔ بعدی باب ۱۲ کتاب دانیال برای کمک به ما در شناسایی «مقدّسان حضرت اعلی» اطلاعات بیشتری در اختیارمان قرار می‌دهند.‏ فرشته در آیهٔ ۳ به دانیال می‌گوید:‏ «حکیمان مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید و آنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند مانند ستارگان خواهند بود تا ابدالآباد.‏» این «حکیمان» امروزه چه کسانی هستند؟‏ در اینجا نیز شواهد،‏ حاکی از آنند که این افراد همان «مقدّسان حضرت اعلی» هستند.‏ چه کسانی به غیر از باقیماندهٔ مسح‌شدگان وفادار بصیرت آن را داشتند که تشخیص دهند میکائیل،‏ امیر عظیم،‏ در سال ۱۹۱۴ شروع به برخاستن خواهد کرد؟‏ آنها با موعظهٔ حقایقی از این قبیل و ضمناً رعایت رفتار مسیحی «چون نیّرها» در این دنیا که در ظلمت روحانی به سر می‌برد ‹می‌درخشند.‏› (‏ فیلپیان ۲:‏⁠۱۵؛‏ یوحنا ۸:‏⁠۱۲‏)‏ عیسی در مورد آنها چنین نبوت کرد:‏ «آنگاه عادلان در ملکوت پدر خود مثل آفتاب،‏ درخشان خواهند شد.‏» —‏ متی ۱۳:‏⁠۴۳‏.‏

۱۲.‏ الف)‏ در طی زمان آخر،‏ مسح‌شدگان چه نقشی در ‹رهبری بسیاری به راه عدالت› بر عهده داشته‌اند؟‏ ب)‏ در طی دوران سلطنت هزارسالهٔ مسیح،‏ مسح‌شدگان چگونه بسیاری را به راه عدالت رهبری خواهند نمود و از چه جهت «مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید»؟‏

^۱۲ دانیال ۱۲:‏۳ حتی کاری را که این مسیحیان مسح‌شده در طی زمان آخر بدان مشغول خواهند بود نیز مشخص می‌کند.‏ آنان «بسیاری را به راه عدالت رهبری می‌نمایند.‏» باقیماندهٔ مسح‌شدگان کار گردآوری بقیهٔ ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفری را که هم‌ارث مسیح هستند به انجام رساندند.‏ (‏ رومیان ۸:‏⁠۱۶،‏ ۱۷؛‏ مکاشفه ۷:‏۳،‏ ۴‏)‏ هنگامی که آن کار به پایان رسید —‏ که بر طبق شواهد حدود نیمهٔ دههٔ ۱۹۳۰ خاتمه یافته است —‏ مسیحیان مسح‌شده به گردآوری ‹گروه عظیمِ› «گوسفندان دیگر» پرداختند.‏ (‏ مکاشفه ۷:‏⁠۹؛‏ یوحنا ۱۰:‏۱۶‏)‏ اینان نیز به قربانی فدیهٔ عیسی مسیح ایمان می‌ورزند.‏ از اینرو،‏ در مقابل یَهُوَه وضعیتی پاک دارند.‏ تعداد آنها امروزه بر میلیونها نفر بالغ می‌شود،‏ و امید دارند هنگامی که این دنیای مملو از شرارت نابود می‌شود زنده بمانند.‏ در طی سلطنت هزارساله،‏ عیسی و ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر پادشاه و کاهن دیگر به طور کامل انسانهای مطیع را از فواید فدیه بهره‌مند خواهند ساخت،‏ و بدینسان همهٔ باایمانان را یاری می‌کنند تا خود را از آخرین اثرات گناه که از آدم به میراث برده‌اند،‏ پاک سازند.‏ (‏ ۲پطرس ۳:‏⁠۱۳؛‏ مکاشفه ۷:‏⁠۱۳،‏ ۱۴؛‏ ۲۰:‏۵،‏ ۶‏)‏ مسح‌شدگان در آن وقت به معنای کامل «بسیاری را به راه عدالت رهبری» خواهند نمود و «مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید.‏» آیا امید زندگی بر روی زمین و تحت حکومت آسمانی و پرجلال مسیح و حکمرانان همراهش را قدر می‌نهید؟‏ حقیقتاً که شرکت در موعظهٔ بشارتِ ملکوت خدا در کنار «مقدّسان» موهبت بزرگی است!‏ —‏ متی ۲۴:‏۱۴‏.‏

آنان ‹تردّد می‌نمایند›‏

۱۳.‏ سخنان کتاب دانیال از چه نظر مهر شده و به صورت راز درآمده بود؟‏

^۱۳ اعلامیهٔ فرشته به دانیال که در دانیال ۱۰:‏⁠۲۰ آغاز شده بود،‏ حال با این سخنان دلگرم‌کننده پایان می‌گیرد:‏ «اما تو ای دانیال کلام را مخفی دار و کتاب را تا زمان آخر مُهر کن.‏ بسیاری بسرعت تردّد خواهند نمود و عِلم افزوده خواهد گردید.‏» (‏ دانیال ۱۲:‏⁠۴‏)‏ قسمت اعظم الهاماتی که به دانیال شد،‏ برای انسانها به صورت راز درآمده و مهر شده بود.‏ حتی دانیال خود بعدها نوشت:‏ «من شنیدم اما درک نکردم.‏» (‏ دانیال ۱۲:‏۸‏)‏ از این نظر کتاب دانیال قرنها مهرشده باقی ماند.‏ ولی آیا امروز نیز چنین است؟‏

۱۴.‏ الف)‏ در طی دوران «زمان آخر» چه کسانی ‹تردّد نموده‌اند› و در کجا؟‏ ب)‏ چه مدرکی در دست داریم که یَهُوَه این «تردّد» را برکت داده است؟‏

^۱۴ ما از این امتیاز برخورداریم که در دوران «زمان آخر» که در کتاب دانیال پیشگویی شده است،‏ به سر بریم.‏ همانطور که نبوت شده بود،‏ بسیاری از باایمانان در اوراق کلام خدا ‹تردّد نموده‌اند.‏› نتیجهٔ آن چه بوده است؟‏ به برکت یَهُوَه،‏ معرفت حقیقی فراوان گشته است.‏ به شاهدان مسح‌شده و باایمان یَهُوَه بصیرت اعطا شده تا بتوانند به پادشاهی رسیدن پسر انسان در سال ۱۹۱۴ و همینطور هویت وحوش نبوت دانیال را تشخیص دهند،‏ و در مورد «رجاست ویرانی» هشدار دهند.‏ البته اینها همه فقط گوشه‌ای از این معرفت است.‏ (‏ دانیال ۱۱:‏۳۱‏)‏ پس فراوانی معرفت نیز علامت مشخصهٔ دیگری برای شناسایی «مقدّسان» است.‏ اما دانیال شواهد بیشتری نیز دریافت کرد.‏

آنان ‹پراکنده› می‌شوند

۱۵.‏ حال فرشته چه پرسشی را مطرح می‌سازد،‏ این پرسش برای ما یادآور چه کسانی است؟‏

^۱۵ به یاد داریم که دانیال این پیامها را در ساحل «نهر عظیم» حدَّقل که به نام دجله نیز معروف است از فرشته دریافت داشت.‏ (‏ دانیال ۱۰:‏⁠۴‏)‏ حال در اینجا سه موجود فرشته‌آسا می‌بیند و می‌گوید:‏ «من دانیال نظر کردم و اینک دو نفر دیگر یکی به اینطرف و دیگری به آنطرف نهر ایستاده بودند.‏ و یکی از ایشان به آن مرد ملبّس به کتان که بالای آبهای نهر ایستاده بود گفت:‏ ‹انتهای این عجایب تا بکی خواهد بود؟‏› » (‏ دانیال ۱۲:‏⁠۵،‏ ۶‏)‏ پرسشی که فرشته در اینجا مطرح می‌کند می‌تواند برای ما دوباره یادآور «مقدّسان حضرت اعلی» باشد.‏ در آغاز دوران «زمان آخر» در سال ۱۹۱۴،‏ این مقدسان شدیداً با این پرسش درگیر بودند که چه مدت به زمانِ تحققِ وعده‌های خدا باقی مانده است.‏ از پاسخی که به این پرسش داده می‌شود می‌توان مشاهده کرد که همین مقدسان در کانون این نبوت قرار دارند.‏

۱۶.‏ فرشته چه نبوتی را عنوان می‌کند،‏ و چگونه بر روی حتمی بودن تحقق نبوت مذکور تأکید می‌کند؟‏

^۱۶ در ادامهٔ روایت دانیال چنین آمده است:‏ «و آن مرد ملبّس به کتان را که بالای آبهای نهر ایستاده بود شنیدم که دست راست و دست چپ خود را به سوی آسمان برافراشته،‏ به حیّ ابدی قسم خورد که برای زمانی و دو زمان و نصف زمان خواهد بود و چون پراکندگی قوّت قوم مقدّس به انجام رسد،‏ آنگاه همهٔ این امور به اتمام خواهد رسید.‏» (‏ دانیال ۱۲:‏⁠۷‏)‏ این موضوعی بسیار جدی و خطیر است.‏ فرشته هر دو دست خود را برای ادای سوگند بالا می‌برد،‏ شاید دلیل این حرکت او آن است که دو فرشته‌ای که در دو طرف رود عریض ایستاده‌اند بتوانند آن را ببینند.‏ بدین ترتیب بر روی حتمی بودن تحقق این نبوت تأکید می‌کند.‏ اما،‏ این زمانهای معین چه وقت فرا می‌رسند؟‏ شاید تصور کنیم که پاسخگویی به این پرسش کار ساده‌ای نیست،‏ اما در واقع ساده می‌باشد.‏

۱۷.‏ الف)‏ چه شباهتهایی بین نبوتهایی که در دانیال ۷:‏⁠۲۵،‏ دانیال ۱۲:‏⁠۷‏،‏ و مکاشفه ۱۱:‏⁠۳،‏ ۷،‏ ۹ ذکر شده‌اند،‏ یافت می‌شود؟‏ ب)‏ سه زمان و نیم چقدر به طول می‌انجامد؟‏

^۱۷ این نبوت شباهت بسیاری به دو نبوت دیگر دارد.‏ یکی از این نبوتها که در فصل ۹ این کتاب مورد بررسی قرار دادیم،‏ در دانیال ۷:‏⁠۲۵ آمده است؛‏ و دیگری در مکاشفه ۱۱:‏⁠۳،‏ ۷،‏ ۹‏.‏ به برخی از شباهتهای آنها توجه کنید.‏ این دو نبوت هر دو در زمان آخر روی می‌دهند.‏ و هر دو به خادمان مقدس خدا مربوط می‌شوند،‏ و نشان می‌دهند که آنها مورد شکنجه و آزار قرار می‌گیرند و حتی برای مدتی قادر نخواهند بود فعالیت موعظهٔ عمومی خود را به انجام رسانند.‏ هر یک از این نبوتها نشانگر آن است که خادمان خدا احیا می‌شوند و سپس کار خود را از سر می‌گیرند،‏ و بدینسان آزاردهندگان خود را مغلوب می‌سازند.‏ و در هر دوی این نبوتها مدت زمانی که این مقدسان تحت شرایط دشوار به سر خواهند برد ذکر شده است.‏ هر دوی این نبوتها در کتاب دانیال (‏ ۷:‏⁠۲۵ و ۱۲:‏۷‏)‏ به ‹زمانی،‏ دو زمان،‏ و نصف زمان› اشاره می‌کنند.‏ محققان عموماً معتقدند که این دوره برابر با سه زمان و نیم است.‏ مکاشفه نیز به همان دوره اشاره می‌کند که ۴۲ ماه،‏ یا ۱۲۶۰ روز به طول می‌انجامد.‏ (‏ مکاشفه ۱۱:‏⁠۲،‏ ۳‏)‏ این امر تأیید می‌کند که سه زمان و نیمِ عنوان‌شده در دانیال،‏ برابر با سه سال و نیم،‏ بر حسب هر سال ۳۶۰ روز است.‏ اما این ۱۲۶۰ روز چه وقت آغاز شد؟‏

۱۸.‏ الف)‏ بر طبق دانیال ۱۲:‏⁠۷‏،‏ چه واقعه‌ای پایان ۱۲۶۰ روز را مشخص می‌ساخت؟‏ ب)‏ چه وقت «قوّت قوم مقدّس» سرانجام پراکنده می‌شد و چگونه؟‏ پ)‏ چه وقت دورهٔ ۱۲۶۰ روزه آغاز شد،‏ و در طی این مدت چگونه بود که مسح‌شدگان «پلاس در بر کرده» بودند؟‏

^۱۸ در این نبوت زمان پایان این ۱۲۶۰ روز مشخص شده زیرا در آن آمده است:‏ «چون پراکندگی قوّت قوم مقدّس به انجام رسد.‏» در اواسط سال ۱۹۱۸،‏ اعضای برجستهٔ انجمن کتاب مقدس و رسالهٔ برج دیده‌بانی،‏ از جمله رئیس این انجمن،‏ جی.‏ اِف.‏ راتِرفورد،‏ به جرمهای دروغین متهم و به دوره‌های طولانی حبس محکوم شدند و به زندان افتادند.‏ مقدسان خدا حقیقتاً دیدند که کارشان ‹پراکنده› شد،‏ و قدرتشان از دست رفت.‏ اگر از اواسط سال ۱۹۱۸،‏ سه سال و نیم در تاریخ به عقب برگردیم به پایان سال ۱۹۱۴ می‌رسیم.‏ در آن زمان گروه کوچک مسح‌شدگان خود را برای روبرو شدن با آزار و شکنجهٔ بی‌امان آماده می‌ساختند.‏ جنگ جهانی اول آغاز گشته بود،‏ و موج مخالفت با کار آنان بالا می‌گرفت.‏ در سال ۱۹۱۵،‏ این پرسش مسیح از پیروانش را که «آیا می‌توانید از آن کاسه‌ای که من می‌نوشم،‏ بنوشید؟‏» اساس آیهٔ سال خود قرار دادند.‏ (‏ متی ۲۰:‏⁠۲۲‏)‏ همانطور که در مکاشفه ۱۱:‏۳ پیش‌بینی شده بود،‏ ۱۲۶۰ روزی که در پی آن آمد برای مسح‌شدگان دورانی اندوهبار بود،‏ گویی در حالی که پلاس بر تن داشتند نبوت می‌کردند.‏ شکنجه و آزار شدت گرفت.‏ برخی از آنها به زندان افتادند،‏ برخی گرفتار اوباش شده و برخی دیگر مورد شکنجه قرار گرفتند.‏ بسیاری از مرگ نخستین رئیس انجمن،‏ چارلز تی.‏ راسِل در سال ۱۹۱۶،‏ سرخورده و مأیوس شدند.‏ اما پس از آنکه این دورهٔ ظلمت با کشته شدن مقدسان،‏ به عنوان یک سازمانِ موعظه،‏ پایان می‌گرفت چه روی می‌داد؟‏

۱۹.‏ نبوتی که در کتاب مکاشفه باب ۱۱ آمده است چگونه به ما اطمینان می‌دهد که مسح‌شدگان را نمی‌شد تا مدت زیادی ساکت نگاه داشت؟‏

^۱۹ نبوت مشابهی که در مکاشفه ۱۱:‏⁠۳،‏ ۹،‏ ۱۱ آمده است نشان می‌دهد که «دو شاهد» پس از کشته شدن،‏ فقط برای مدت کمی،‏ یعنی سه روز و نیم،‏ در حالت موت باقی ماندند و سپس دوباره زنده شدند.‏ به همین شکل،‏ نبوتی که در دانیال باب ۱۲ آمده است نیز نشان می‌دهد که مقدسان ساکت نخواهند نشست و در واقع حتی کار بیشتری در پیش رو خواهند داشت.‏

آنان ‹طاهر و سفید و مصفّی می‌گردند›‏

۲۰.‏ بر طبق دانیال ۱۲:‏⁠۱۰ مسح‌شدگان پس از طی دشواریها چه برکاتی می‌یافتند؟‏

^۲۰ همانطور که پیش از این بدان اشاره شد،‏ دانیال که این مطالب را به رشتهٔ تحریر درآورد،‏ مفهوم آنها را درک نکرد.‏ با وجود این مایل بود بداند که آیا مقدسان به دست آزاردهندگان از میان خواهند رفت یا خیر.‏ به همین منظور پرسید:‏ «ای آقایم آخر این امور چه خواهد بود؟‏» فرشته پاسخ داد:‏ «ای دانیال برو زیرا این کلام تا زمان آخر مخفی و مختوم شده است.‏ بسیاری طاهر و سفید و مصفّیٰ خواهند گردید و شریران شرارت خواهند ورزید و هیچ‌کدام از شریران نخواهند فهمید لیکن حکیمان خواهند فهمید.‏» (‏ دانیال ۱۲:‏⁠۸-‏۱۰‏)‏ برای مقدسان امیدی حتمی وجود داشت!‏ آنان نه تنها نابود نمی‌شدند بلکه سفید شده و در مقابل یَهُوَه خدا از وضعیتی پاک و مطهر برخوردار می‌شدند.‏ (‏ ملاکی ۳:‏⁠۱-‏۳‏)‏ بصیرتی که در امور روحانی داشتند آنان را قادر می‌ساخت تا خود را در نظر خدا پاک نگاه دارند.‏ در مقابل،‏ شریران از درک امور روحانی سر باز می‌زدند.‏ حال پرسش این است که این رویدادها چه زمانی به وقوع می‌پیوستند؟‏

۲۱.‏ الف)‏ دورهٔ زمانیی که در دانیال ۱۲:‏۱۱ پیشگویی شده است تحت چه شرایطی آغاز می‌شد؟‏ ب)‏ «قربانی دایمی» چه بود و چه وقت موقوف شد؟‏ (‏ لطفاً به کادر صفحهٔ ۲۹۸ رجوع کنید.‏)‏

^۲۱ به دانیال چنین گفته شد:‏ «از هنگام موقوف شدن قربانی دایمی و نصب نمودن رجاست ویرانی،‏ هزار و دویست و نود روز خواهد بود.‏» پس این دورهٔ زمانی هنگامی آغاز می‌شد که شرایط خاصی ایجاد می‌گردید.‏ «قربانی دایمی»‏a باید موقوف می‌شد.‏ (‏ دانیال ۱۲:‏۱۱‏)‏ منظور فرشته چه قربانیی بود؟‏ منظور او قربانیهای حیوانیی که در معبد زمینی تقدیم می‌شدند نبود.‏ چرا که حتی معبدی که زمانی در اورشلیم وجود داشت نیز فقط «مثال مکان حقیقی» بود.‏ این مکان حقیقی همان معبد روحانی یَهُوَه بود که پس از آنکه مسیح در سال ۲۹ د.‏م.‏ به کهانت اعظم رسید،‏ شروع به کار کرد!‏ در این معبد روحانی،‏ که مظهر تدارکات خدا برای پرستش پاک است،‏ نیازی به تقدیم دایمی قربانی گناه نیست،‏ زیرا که ‹مسیح یک بار قربانی شد تا گناهان بسیاری را رفع نماید.‏› (‏ عبرانیان ۹:‏⁠۲۴-‏۲۸‏)‏ با این حال،‏ همهٔ مسیحیان حقیقی در این معبد قربانی تقدیم می‌کنند.‏ پولس رسول نوشت:‏ «به وسیلهٔ [مسیح] قربانیِ تسبیح را به خدا بگذرانیم،‏ یعنی ثمرهٔ لبهایی را که به اسم او معترف باشند.‏» (‏ عبرانیان ۱۳:‏⁠۱۵‏)‏ از اینرو،‏ این شرط نبوت،‏ یعنی موقوف شدن «قربانی دایمی،‏» در نیمهٔ سال ۱۹۱۸ هنگامی انجام شد که کار موعظه عملاً معلق ماند.‏

۲۲.‏ الف)‏ «رجاستی» که باعث ویرانی می‌شد چه بود،‏ و چه وقت مستقر شد؟‏ ب)‏ چه وقت دورهٔ زمانیی که در دانیال ۱۲:‏۱۱ پیشگویی شده بود آغاز گشت،‏ و چه وقت پایان یافت؟‏

^۲۲ در مورد شرط دوم یعنی «نصب» یا استقرار «رجاستِ ویرانی» چه می‌توان گفت؟‏ همانطور که در بحثمان دربارهٔ دانیال ۱۱:‏⁠۳۱ مطرح کردیم،‏ این رجاست ابتدا جامعهٔ ملل بود که بعدها به صورت سازمان ملل متحد دوباره سربرآورد.‏ اینها هر دو رجاست بودند زیرا تنها امید بشر برای صلح جهانی خوانده شده‌اند.‏ از اینرو،‏ این نهادها در دل بسیاری از مردم جای ملکوت خدا را می‌گیرند!‏ جامعهٔ ملل به طور رسمی در ژانویه سال ۱۹۱۹ ترتیب داده شد.‏ در آن زمان،‏ هر دو شرط ذکرشده در دانیال ۱۲:‏۱۱ حاضر بودند.‏ بدینسان دورهٔ ۱۲۹۰ روزه در اوایل سال ۱۹۱۹ آغاز شد و تا پاییز (‏ نیمکرهٔ شمالی)‏ سال ۱۹۲۲ ادامه یافت.‏

۲۳.‏ چگونه مقدسان خدا در طی دورهٔ ۱۲۹۰ روزه‌ای که در کتاب دانیال باب ۱۲ پیشگویی شده است،‏ در راه پاکی گام برداشتند؟‏

^۲۳ آیا در طی آن دوره،‏ مقدسان در راه سفید و طاهر شدن در نظر خدا گام برداشته بودند؟‏ به طور حتم چنین کردند!‏ در مارس سال ۱۹۱۹ رئیس انجمن برج دیده‌بانی و همکاران نزدیک وی از زندان رها شدند.‏ بعدها از اتهامات دروغینی که به آنها نسبت داده شد تبرئه گشتند.‏ آنها که می‌دانستند هنوز فعالیت بسیاری پیش رو دارند،‏ بلافاصله دست به کار شدند و در سپتامبر سال ۱۹۱۹،‏ کنگره‌ای تشکیل دادند.‏ در همان سال،‏ چاپ مجلهٔ دیگری در کنار مجلهٔ برج دیده‌بانی آغاز گشت.‏ این مجله که در ابتدا «عصر طلایی» (‏ «بیدار شوید!‏» کنونی)‏ نامیده می‌شد همیشه به همراه مجلهٔ برج دیده‌بانی با شهامت،‏ فساد دنیا را آشکار ساخته و در پاک نگاه داشتن امت خدا مفید بوده است.‏ تا پایان ۱۲۹۰ روزِ پیشگویی‌شده،‏ مقدسان در راه پاکسازی و بازسازی وضعیت خود گامهایی به جلو برداشته بودند.‏ در سپتامبر سال ۱۹۲۲،‏ درست در حواشی پایان این دوره بود که کنگرهٔ تاریخیی در سِدار پوینت،‏ واقع در ایالت اُهایوی ایالات متحدهٔ آمریکا تشکیل شد.‏ این کنگره جنبش بزرگی در کار موعظه ایجاد کرد.‏ با این حال هنوز جای پیشرفت وجود داشت.‏ این پیشرفت در طی دورهٔ مشخص‌شدهٔ دیگری روی می‌داد.‏

مقدسان به سعادت دست می‌یابند

۲۴،‏ ۲۵.‏ الف)‏ کدام دورهٔ زمانی در دانیال ۱۲:‏⁠۱۲ پیشگویی شده است،‏ و بر طبق شواهد این دوره چه زمانی آغاز شد و پایان گرفت؟‏ ب)‏ وضعیت روحانی باقیماندگان مسح‌شده در آغاز دورهٔ ۱۳۳۵ روزه چگونه بود؟‏

^۲۴ فرشتهٔ یَهُوَه نبوتش را در مورد مقدسان با این سخنان به پایان برد:‏ «خوشابه‌حال آنکه انتظار کشد و به هزار و سیصد و سی و پنج روز برسد!‏» (‏ دانیال ۱۲:‏۱۲‏)‏ فرشته هیچ نشانه‌ای از اینکه این دوره چه وقت آغاز شده و پایان می‌یابد به دست نمی‌دهد.‏ شواهد تاریخی نشانگر آنند که این دوره در پی دورهٔ پیش آمده است.‏ در این صورت باید از پاییز سال ۱۹۲۲ تا اواخر بهار سال ۱۹۲۶ (‏ نیمکرهٔ شمالی)‏ ادامه یافته باشد.‏ آیا مقدسان در پایان این دوره به سعادت دست یافتند؟‏ بله،‏ آنها از لحاظ روحانی به سعادت عظیمی دست یافتند.‏

^۲۵ حتی پس از کنگرهٔ سال ۱۹۲۲ (‏ تصویر صفحهٔ ۳۰۲)‏،‏ برخی از مقدسان خدا هنوز با حسرت به گذشته می‌نگریستند.‏ آنها اساساً در جلسات خود هنوز فقط از کتاب مقدس و کتاب چندجلدی «مطالعاتی در نوشته‌های مقدس» (‏ انگل‍.‏)‏ نوشتهٔ چارلز تی.‏ راسِل برای مطالعه استفاده می‌کردند.‏ در آن زمان،‏ این نظریه که سال ۱۹۲۵،‏ سال شروع رستاخیز و برپایی بهشت بر روی زمین است،‏ به طور گسترده‌ای مورد قبول بود.‏ از اینرو،‏ بسیاری با در نظر داشتن این تاریخ مشخص به خدمت مشغول بودند.‏ برخی از روی تکبر و غرور از شرکت در کار موعظهٔ عمومی سر باز زدند.‏ از اینرو وضعیتی ناخوشایند برقرار شد.‏

۲۶.‏ در طی دورهٔ ۱۳۳۵ روزه،‏ وضعیت روحانی مسح‌شدگان چگونه تغییر یافت؟‏

^۲۶ اما در طی دورهٔ ۱۳۳۵ روزه،‏ اینها همه تغییر یافت.‏ موعظه اهمیت یافت،‏ و ترتیبات منظمی فراهم آمد تا همه در کار موعظه شرکت جویند.‏ هر هفته جلساتی برای مطالعهٔ برج دیده‌بانی اختصاص داده شدند.‏ شمارهٔ اول مارس سال ۱۹۲۵ این مجله،‏ حاوی مقالهٔ تاریخی «تولد امت» بود که امت خدا را از مفهوم کامل رویدادهای سالهای بین ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹ آگاه می‌ساخت.‏ بدینسان پس از گذشت سال ۱۹۲۵،‏ مقدسان،‏ دیگر با در نظر داشتن یک تاریخ نزدیک و مشخص به یَهُوَه خدمت نمی‌کردند.‏ بلکه،‏ قدوسیت نام یَهُوَه بود که در درجهٔ اول اهمیت قرار گرفت.‏ در اول ژانویهٔ سال ۱۹۲۶،‏ این حقیقت حیاتی بیش از هر زمان دیگری در مقالهٔ «چه کسی یَهُوَه را گرامی خواهد داشت» در مجلهٔ برج دیده‌بانی‏،‏ مورد تأکید قرار گرفت.‏ در کنگره‌ای که در ماه مه سال ۱۹۲۶ برگزار شد کتاب «رهایی» (‏ انگل‍.‏)‏ عرضه شد.‏ (‏ لطفاً به صفحهٔ ۳۰۲ مراجعه شود.‏)‏ این یکی از سری کتابهای جدیدی بود که قرار بود جایگزین «مطالعاتی در نوشته‌های مقدس» (‏ انگل‍.‏)‏ شود‏.‏ حال دیگر مقدسان به گذشته نگاه نمی‌کردند.‏ بلکه با اطمینان‌خاطر به آینده و کاری که در پیش داشتند نظر دوخته بودند.‏ همانطور که نبوت شده بود،‏ ۱۳۳۵ روز در حالی پایان یافت که مقدسان از سعادت برخوردار شده بودند.‏

۲۷.‏ مرور دانیال باب ۱۲ چگونه می‌تواند به ما در شناسایی قطعی مسح‌شدگان یَهُوَه کمک کند؟‏

^۲۷ البته برخی در طی این دوران پرجنجال از خود صبر و تحمل نشان ندادند.‏ تردیدی نیست که به همین دلیل فرشته بر روی اهمیت ‹انتظار کشیدن› تأکید کرد.‏ آنانی که تحمل و بردباری نشان دادند و منتظر ماندند برکات عظیمی یافتند.‏ مرور کلی کتاب دانیال باب ۱۲ این موضوع را روشن می‌سازد.‏ همانطور که پیشگویی شده بود،‏ مسح‌شدگان از لحاظ روحانی احیا شده یا به عبارت دیگر رستاخیز یافتند.‏ در مورد کلام خدا به آنان بصیرتی فوق‌العاده اعطا شد،‏ و در حالی که قدرت یافته بودند در آن به «تردّد» پرداختند و با راهنمایی روح‌القدس راز اسرار باستانی را گشودند.‏ یَهُوَه آنان را پاک و طاهر ساخت و کاری کرد که از لحاظ روحانی همچون افلاک بدرخشند.‏ در نتیجه،‏ آنان بسیاری را راهنمایی کردند تا در مقابل یَهُوَه از وضعیتی عادلانه برخوردار شوند.‏

۲۸،‏ ۲۹.‏ حال که دوران «زمان آخر» به پایان خود نزدیک است،‏ باید برای انجام چه کاری مصمم باشیم؟‏

^۲۸ با در دست داشتن همهٔ این علاماتِ مشخصهٔ نبوی که مشخص‌کنندهٔ «مقدسان حضرت اعلی» هستند،‏ آیا هنوز هم می‌توان عذر موجهی برای نشناختن و همکاری نکردن با این مقدسان یافت؟‏ برکات شگرفی در انتظار گروه عظیم است،‏ چرا که برای خدمت به یَهُوَه به طبقهٔ رو به کاهش مسح‌شدگان پیوستند.‏ همهٔ ما باید در انتظار تحقق وعده‌های خدا باشیم.‏ (‏ حبقوق ۲:‏۳‏)‏ میکائیل،‏ امیر عظیم در روزگار ما،‏ دهها سال است که برای دفاع از امت خدا برخاسته است.‏ او که از جانب خدا برگزیده شده است،‏ بزودی در مقام معدوم‌کنندهٔ این سیستم چیزها وارد عمل خواهد شد.‏ هنگامی که وارد عمل شود ما چه موضعی خواهیم داشت؟‏

^۲۹ پاسخ ما به این پرسش بستگی دارد به اینکه آیا مایلیم حالا زندگیی همراه با کمال اخلاقی اختیار کنیم؟‏ بگذارید در این روزهای پایانی «زمان آخر» برای آنکه عزممان برای این کار راسختر شود،‏ به بررسی آخرین آیهٔ کتاب دانیال بپردازیم.‏ بحث ما در این باره که در فصل بعدی ادامه دارد،‏ ما را یاری می‌کند تا وضعیت دانیال را در مقابل خدا در گذشته و در آینده دریابیم.‏

‏[پاورقی]‏

چه آموختیم؟‏

‏• میکائیل در طی چه زمانی «ایستاده است» و چگونه و چه وقت «خواهد برخاست»؟‏

‏• دانیال ۱۲:‏۲ به چه نوع رستاخیزی اشاره می‌کند؟‏

‏• دوره‌های زمانیی که در پایین آمده‌اند چه وقت آغاز شده و پایان یافتند؟‏

سه زمان و نیمی که در دانیال ۱۲:‏۷ بدان اشاره شده است.‏

۱۲۹۰ روزی که در دانیال ۱۲:‏۱۱ بدان اشاره شده است.‏

۱۳۳۵ روزی که در دانیال ۱۲:‏۱۲ نبوت شده است.‏

‏• چگونه با کمک دانیال باب ۱۲ می‌توانیم پرستندگان حقیقی یَهُوَه را شناسایی کنیم؟‏

‏[کادر در صفحهٔ ۲۹۸]‏

موقوف شدن قربانی دایمی

عبارت «قربانی دایمی» پنج بار در متن اصلی کتاب دانیال تکرار شده است.‏ منظور از این عبارت قربانی تسبیح،‏ یعنی ‹ثمرهٔ لبها› است که خادمان یَهُوَه خدا مرتباً به او تقدیم می‌کنند.‏ (‏ عبرانیان ۱۳:‏۱۵‏)‏ در دانیال ۸:‏⁠۱۱،‏ ۱۱:‏۳۱‏،‏ و ۱۲:‏۱۱ به موقوف شدن قربانی دایمی اشاره شده است.‏

در طی هر دو جنگ جهانی،‏ امت یَهُوَه در قلمرو «پادشاه شمال» و «پادشاه جنوب» شدیداً مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.‏ (‏ دانیال ۱۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ موقوف شدن «قربانی دایمی» در اواخر جنگ جهانی اول،‏ و هنگامی صورت گرفت که کار موعظه در اواسط سال ۱۹۱۸ تقریباً قطع شد.‏ (‏ دانیال ۱۲:‏۷‏)‏ در طی جنگ جهانی دوم،‏ قدرت جهانی انگلیس –‏ آمریکا جلوی «قربانی دایمی» را به همین شکل برای ۲۳۰۰ روز ‹گرفت.‏› (‏ دانیال ۸:‏⁠۱۱-‏۱۴‏؛‏ لطفاً به فصل ۱۰ این کتاب مراجعه کنید.‏)‏ «افواج» نازی‌ها نیز برای یک دورهٔ زمانی که مدت آن در کتاب مقدس مشخص نشده است،‏ آن را موقوف کردند.‏ —‏ دانیال ۱۱:‏۳۱‏؛‏ لطفاً به فصل ۱۵ این کتاب مراجعه کنید.‏

‏[نمودار/‏تصاویر در صفحهٔ ۳۰۱]‏

دورانهای نبوی کتاب دانیال

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۸۷]‏

خادمان پرمسئولیت یَهُوَه با بی‌عدالتی به ندامتگاه فدرال آتلانتا،‏ در جورجیای ایالات متحدهٔ آمریکا فرستاده شدند.‏ از چپ به راست:‏ (‏ نشسته)‏ اِی.‏ اِچ.‏ مَک‌میلان،‏ جِی.‏ اِف.‏ راتِرفورد،‏ ویلیام اِی.‏ وَن آمبورگ؛‏ (‏ ایستاده)‏ جی.‏ اِچ.‏ فیشِر،‏ آر.‏ جِی.‏ مارتین،‏ جی.‏ دِچِکا،‏ اِف.‏ اِچ.‏ رابیسون،‏ و سی.‏ جِی.‏ وودورت

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۹۹]‏

در سِدار پوینت،‏ واقع در ایالت اُهایوی ایالات متحدهٔ آمریکا،‏ در سال ۱۹۱۹ (‏ بالا)‏ و در سال ۱۹۲۲ (‏ پایین)‏ کنگره‌هایی تاریخی برگزار شدند

‏[تصویر تمام‌صفحه در صفحهٔ ۳۰۲]‏